Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει «να συνεχίσει να συνομιλεί με τους πολίτες, να ακούει τα καθημερινά προβλήματα, τους εργαζομένους, τα συνδικάτα, και να διαμορφώνει εφαρμόσιμα προγράμματα» τονίζει η Τζένη Αρσένη στο documentonews.gr.
Η υποψήφια ευρωβουλεύτρια και συντονίστρια του τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για τον στόχο του κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του πολιτισμού στην Ελλάδα, για τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και για την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου.
Ποιος είναι ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές; Θα είστε πχ ικανοποιημένοι με μικρή άνοδο σε σχέση με πέρυσι, ακόμα και αν η ΝΔ πάρει πάνω από 35%;
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στοχεύει πρωταρχικά να εμπνεύσει τους πολίτες και να τον επιλέξουν, να μας επιλέξουν για τις πολιτικές που θα κάνουν την καθημερινότητά καθενός και καθεμίας πιο άνετη ξανά, με λιγότερα οικονομικά βάρη, δίκαιη φορολόγηση, δημόσια υγεία και κοινωνικό κράτος στην πράξη. Αυτό πιστεύω πως θα αποτυπωθεί και στην κάλπη επειδή είναι αληθινό. Υπάρχει πολύς χρόνος μέχρι τις εκλογές και θεωρώ πως η διαφορά θα αμβλυνθεί, αφού γίνεται καθημερινά όλο και πιο έντονη η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία.
Τι έχει να προσφέρει η Τζένη Αρσένη στο ευρωκοινοβούλιο;
Έχω ζήσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου στο εξωτερικό και η πολυπολιτισμική επικοινωνία και συνεργασία είναι για εμένα αυτονόητες και εξαιρετικά οικείες. Εργάστηκα σε διεθνή περιβάλλοντα και έτσι, δεν υπάρχει κίνδυνος να παρερμηνεύσω έναν άλλο τρόπο προσέγγισης, γνωρίζοντας το διαφορετικό σκεπτικό και τις καταβολές συνανθρώπων μας από άλλες χώρες. Επιπρόσθετα, θα μου επιτραπεί να πω, η εντιμότητά μου, ως στάση ολόκληρης ζωής, και η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζω μία τέτοια θέση ευθύνης, που αφορά στην τιμή που σου δίνει η κοινωνία για μία τέτοια θεσμική εκπροσώπηση, είναι οι πρωταρχικές μου παρακαταθήκες.
Πώς μπορεί η ΕΕ να επηρεάσει το θέμα του πολιτισμού στην Ελλάδα;
Όπως γνωρίζουμε, οι σημαντικότερες αποφάσεις για ζητήματα εγχώρια, λαμβάνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό δεν είναι μία θεωρητική αναφορά αλλά πραγματικότητα που μπορώ να πιστοποιήσω και μέσα από τον ρόλο μου, αυτόν της εκπροσώπου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στην Ομοσπονδία Σκηνοθετών Ευρώπης, όπου εκλέγομαι από το 2016. Για χρόνια επεξεργαζόμαστε οδηγίες της ΕΕ για τα πνευματικά δικαιώματα, τις συλλογικές συμβάσεις και άλλα ζητήματα, που καθορίζουν τις πολιτικές των χωρών. Και αυτό ισχύει ασφαλώς για όλους τους τομείς.
Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που βιώνουν οι καλλιτέχνες;
Τα ζητήματα είναι πολλά, κάποια θα μπορούσε κανείς να τα σχετίσει με τη φύση του επαγγέλματος, άλλα όμως αφορούν στις συνθήκες και στις πολιτικές. Υπάρχει ασφαλώς το κομμάτι της αβεβαιότητας, της περιοδικής ή εποχιακής εργασίας, δεν υπάρχει με λίγα λόγια εργασιακή σταθερότητα για το μεγαλύτερο μέρος του καλλιτεχνικού κόσμου. Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι αφορά και άλλα επαγγέλματα. Τα ακόμα σοβαρότερα προβλήματα ξεκινούν από την απουσία συλλογικών συμβάσεων, την ελλιπή ασφάλεια υγείας, τις απλήρωτες πρόβες, την επισφαλή συνταξιοδότηση. Σε αυτά προστέθηκε η πρόσφατη απαξίωση των καλλιτεχνικών πτυχίων, που δείχνει την αντιμετώπιση της κυβέρνησης προς όλους εμάς.
Ποια η γνώμη σας για την προσθήκη του Άρη Σπηλιωτόπουλου στην επικοινωνιακή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν γνωρίζω καθόλου την επικοινωνιακή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τη γνώριζα ποτέ τόσα χρόνια. Επομένως κάθε επιλογή εφόσον εκτιμηθεί ότι θα βοηθήσει, από εκείνους που την κάνουν, τη σέβομαι, όταν μάλιστα είναι ξεκάθαρο πως δεν καθορίζει τις πολιτικές.
Γιατί κατηγορείτε την κυβέρνηση για την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου;
Η κυβέρνηση άφησε πρώτα τον Κασιδιάρη να κάνει ανενόχλητος καμπάνια μέσα από τη φυλακή, και τώρα, ο Μιχαλολιάκος, παρότι δεν εξέφρασε ούτε καν για τυπικούς λόγους μεταμέλεια, βρίσκει όχι μόνο παράθυρο αλλά πόρτα ολόκληρη για να βγει. Είναι προκλητικό να αφήνουν ελεύθερο τον ιδρυτή εγκληματικής οργάνωσης. Κάθε δημοκρατικό κόμμα οφείλει να βάζει ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές απέναντι στο φασισμό.
Πού πρέπει να δώσει έμφαση ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου;
Να συνεχίσει να συνομιλεί με τους πολίτες, να ακούει τα καθημερινά προβλήματα, τους εργαζομένους, τα συνδικάτα, και να διαμορφώνει εφαρμόσιμα προγράμματα. Με ψυχραιμία, μετριοπάθεια αλλά και αισιοδοξία την ίδια στιγμή, πιστεύω πραγματικά πως μπορούμε να πάμε καλά, διότι την αλλαγή αυτή, τη χρειάζεται ολόκληρη η κοινωνία.
