«Όποιος ξαναπεί στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ “πάμε για νέα κάλπη” το μόνο που θα προκαλέσει είναι το βαθύ χασμουρητό του και την αποστροφή του για την ακραία εσωστρέφεια. Οι άνθρωποι σε μια χώρα που φτωχοποιείται συνεχώς κι ο λαός της αδυνατεί να βγάλει τον μήνα έχουν άλλους καημούς» υποστηρίζει στο documentonews.gr η Θεοδώρα Τζάκρη.
Η βουλευτής Πέλλας και γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζει το πρόσφατο κείμενο κριτικής που δόθηκε στη δημοσιότητα, υποστηρίζει πως δεν υπάρχει κίνδυνος διάσπασης, σχολιάζει τα όσα λέγονται περί μαύρου χρήματος και μιλά για το ενδεχόμενο σύγκλισης με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις, σχολιάζοντας παράλληλα την πρόταση για εσωκομματικό δημοψήφισμα για την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς…
– Πώς αποτιμάτε την κίνηση των 87 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που υπέγραψαν το χθεσινό κείμενο;
Τον τρίτο γύρο του ίδιου φαινομένου. Στην αρχή ήταν οι «ίσες αποστάσεις» του Νοεμβρίου όπου οι ίδιοι άνθρωποι ζητούσαν την παράλληλη καταδίκη με τους διασπαστές κι όσων από μας λέγαμε τα πράγματα με το όνομά τους. Στη συνέχεια ήταν το εγχείρημα του Φλεβάρη (4ο συνέδριο) όπου κάποιοι θεωρούσαν πως θα κάνουν περίπατο αλλά βίωσαν οδυνηρή έκπληξη. Ο τρίτος γύρος είναι εμφανώς πιο προσεκτικά προετοιμασμένος. Σε μια «πανστρατιά», φροντίζει ν’ αθροίζει ανθρώπους που έχουν φύγει προ πολλού κι ανθρώπους που κινούνται από προσωπική πικρία. Αυτά όμως είναι φαινόμενα μιας ελίτ. Τρικυμία σε μελανοδοχείο. Λίγο παραέξω οι αναλογίες γίνονται τραγικές και το γνωρίζουν.
– Κάποιοι ασκούν κριτική, ενώ άλλοι φαίνεται πως αμφισβητούν τον Στέφανο Κασσελάκη. Πιστεύετε ότι υπάρχει ο κίνδυνος νέας διάσπασης;
Γίνεται αστείο κάθε πέντε – έξι εβδομάδες κάποια κάλπη να επιβεβαιώνει την ισχύ του νέου ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Νομίζω ότι πρέπει να το πάρουν απόφαση, χωρίς νέες εκλογές, αν πρόκειται να διαφυλάξουμε τη σοβαρότητά μας. Επιπλέον αυτό το παράδοξο αίτημα με το δημοψήφισμα για την ενότητα τι θα λέει; Το να κάνουμε πρόταση στο ΠΑΣΟΚ; Έχει ήδη γίνει, χωρίς κάποια απάντηση προς ώρας. Τι να ψηφίσουμε ακριβώς και ποιοί; Τα μέλη κι οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ή όλοι οι πιθανοί μέτοχοι της ευρύτερης συλλογικότητας του αύριο; Νομίζω ότι βάζουν ‘’το κάρο μπροστά από το άλογο’’ και με πρόσχημα την ενότητα η συζήτηση επιχειρείται να εστιαστεί στα πρόσωπα δια της τεθλασμένης. Αντιλαμβάνονται κι οι ίδιοι ότι είναι πολύ νωρίς τέσσερις μήνες μετά το συνέδριο να αρχίσουμε πάλι τα ίδια. Νομίζω ότι κίνδυνος διάσπασης δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει συνειδητή επιλογή να μπούμε σε μια περίοδο φθοράς κι αμφισβήτησης. Αυτό δεν αποκλείεται να είναι ακόμη χειρότερο ενδεχόμενο.
– Στην κοινοβουλευτική ομάδα πόσο συμπαγείς είστε; Μήπως διαχυθείτε στα πλαίσια της σύγκλισης;
Απολύτως σταθεροί και συμπαγείς και το επιβάλει κι η ανάγνωση του 2,45 % της Νέας Αριστεράς! 11 βουλευτές + 2 ευρωβουλευτές οδήγησαν σε 98.000 ψήφους, παρά μάλιστα τις 5.000 αποχωρήσεις στελεχών. Κάθε σκέψη λοιπόν για παιγνίδια με την έδρα που κατέχει κάποιος, έστω με διαφωνίες, γίνεται πια ένα παιγνίδι με τη φωτιά. Οι έδρες της Βουλής δεν αιωρούνται σε πολιτικό κενό, ούτε και μπορεί κανένας να περιφρονεί τη λαϊκή βούληση ατιμώρητα, με το εύκολο επιχείρημα ότι ο λαός γελάστηκε.
Η σύγκλιση με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις θα είναι συντεταγμένη και κακώς την φαντάζονται κάποιοι ως μια μελλοντική οδηγία προς τα στελέχη των υφιστάμενων σχημάτων: «τους ζυγούς λύσατε!». Ούτε στο ΠΑΣΟΚ εξάλλου βλέπω να ευδοκιμούν τέτοιες απόψεις αυτοδιάλυσης. Η μιμητική τάση να δημιουργήσουν τινές και στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κλίμα ΠΑΣΟΚ όπου εγκυμονούνται εξελίξεις είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά.
Εδώ όποιος ξαναπεί στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ «πάμε για νέα κάλπη» το μόνο που θα προκαλέσει είναι το βαθύ χασμουρητό του και την αποστροφή του για την ακραία εσωστρέφεια. Οι άνθρωποι σε μια χώρα που φτωχοποιείται συνεχώς κι ο λαός της αδυνατεί να βγάλει τον μήνα έχουν άλλους καημούς. Ο παντοδύναμος κ. Μητσοτάκης είναι πλέον μια ανάμνηση παλιά. Ο ίδιος ωστόσο παραμένει αμετανόητος κι εγκλωβισμένος και γι’ αυτό δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την ακρίβεια ή την στέγαση και φυσικά θα συνεχίσει το ξεπούλημα του ΕΣΥ.
– Τα όσα λέγονται για το μαύρο χρήμα πού στοχεύουν; Δεν θέτουν σε αμφισβήτηση το ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ;
Ακριβώς το «ηθικό πλεονέκτημα» μας επιβάλλει να λέμε και τις εσωτερικές μας αλήθειες. Εννοώ ότι η διαφάνεια και η λογοδοσία θα πρέπει να προάγονται διαρκώς και στα του οίκου μας. Αν πρόκειται να πείσουμε τους πολίτες, δεν αρκούν οι καταγγελίες κι οι αποκαλύψεις σε βάρος των άλλων. Χρειάζεται κι αυτοέλεγχος, εγρήγορση, διαδικασίες λογοδοσίας.
Στα δημοκρατικά κόμματα υπάρχει ένας πλούτος ιδεών σχετικά με την καταπολέμηση του μαύρου πολιτικού χρήματος. Ένα από τα σημεία προγραμματικής σύγκλισής μας θα είναι αυτό που αφορά στα μέτρα διαφάνειας και λογοδοσίας, μετά την πλημμυρίδα των απευθείας αναθέσεων και των απλήρωτων κομματικών δανείων. Μπορούμε να συνδιοργανώσουμε μια συνεδριακή επεξεργασία ενός πλήρους πλαισίου.
Δεν είναι μόνο το «πόθεν» των πολιτικών προσώπων κι η θέσπιση κανόνων ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων και δη της κρατικής χρηματοδότησης. Μας χρειάζεται ένα νέο σύστημα «Διαύγειας» κι ένας κώδικας υποχρεώσεων, δεοντολογίας και χρηστής διοίκησης για το σύνολο των κρατικών αξιωματούχων. Δεν αρκεί η καταδίκη της κυβερνητικής πρακτικής που αρνείται την ανάληψη κάθε είδους πολιτικής ευθύνης.
Διαβάστε επίσης:
ΣΥΡΙΖΑ: Κατάθεση τροπολογίας για αποζημιώσεις στους πλημμυροπαθείς
