Γκάζι, πρωινός καφές με τη Μανθή Τσέπα και τη_x000D_
Μαρία Καρέλου, δυο κοπέλες που δουλεύουν ως λουλουδούδες στο Κέντρο Αθηνών.
Λίγες μέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα του Νίκου Οικονομόπουλου για τη νέα σεζόν καθίσαμε αναπαυτικά και μου τα είπαν όλα: για τα μυστικά του επαγγέλματος και πόσο έχει αλλάξει η νύχτα την τελευταία δεκαετία, πώς αντιμετωπίζουν τον δύσκολο πελάτη αλλά και με ποια τραγουδίστρια τους αρέσει περισσότερο να δουλεύουν. Οταν τελείωσε η συνέντευξη, με κάλεσαν στο μαγαζί και έφυγαν για να προλάβουν να είναι στην ώρα τους στην πρωινή δουλειά τους.
Πόσο έχει αλλάξει το σκηνικό της νύχτας σε ό,τι αφορά την κατανάλωση;
Μανθή Τσέπα: Κάποτε δούλευαν επταήμερο. Να φανταστείς ότι, όπως μας έλεγε μια συνάδελφος που είχε δουλέψει στις πολύ καλές εποχές, έφευγαν από το μαγαζί χωρίς να τις ενδιαφέρει αν θα πάρουν μεροκάματο. Τόσο καλά ήταν τα πουρμπουάρ. Εγώ τα ψιλοπρόλαβα. Δούλευα έξι νύχτες σε μαγαζί πριν από οκτώ με δέκα χρόνια. Τότε ήταν που άρχισε να σπάει η δουλειά. Είχα βγάλει καλά λεφτά, έκανα ένα σωρό πράγματα για τον εαυτό μου. Σαν να λέμε σε σημερινά λεφτά πάνω από έξι με επτά κατοστάρικα την εβδομάδα.
Τώρα τι γίνεται;
Μαρία Καρέλου: Τώρα έχουμε το «ασφαλείας», θα πάρουμε σίγουρα το πενηντάρικο και από κει και πέρα τα πουρμπουάρ. Αλλού το «ασφαλείας» είναι τριάντα με σαράντα ευρώ, αναλόγως το μαγαζί.
Τι φοράτε όταν βγαίνετε στη σάλα; Συγκεκριμένα ρούχα ή ό,τι θέλετε εσείς;
M.Τσ.: Eμείς είμαστε σε καλή επιχείρηση που μας προσφέρει τα πάντα, δεν μας ντύνει ξέκωλα. Εχουμε κοστούμια, είναι βασικό για μας. Είναι προϋπόθεση το τι θα φορέσουμε για να δουλέψουμε σε ένα μαγαζί. Από αυτό καταλαβαίνεις και το ύφος του μαγαζιού. Αλλού ζητάνε πολύ κοντά φορέματα, τακούνια κ.λπ. Δεν μπορώ προσωπικά να ανεβαίνω στην πίστα να προσφέρω τα λουλούδια και να φαίνονται όλα.
Μ.Κ.: Aλλες τις αναγκάζουν να φοράνε κάτι σατέν, κάτι κοντά. Αν έχεις λίγη κοιλιά, λίγο μπούτι, πού πας; Είσαι σαν κολοκυθοβούλωμα.
Δηλαδή δεν φοράτε ούτε τακούνια;
Μ.Τσ.: Σνίκερ φοράμε, ποια τακούνια; Πώς θα τρέξουμε με τα τακούνια να δουλέψουμε μέσα στο μαγαζί;
Ποιοι είναι οι πιο δύσκολοι πελάτες; Οι μεθυσμένοι;
Μ.Τσ.: Αυτοί που έχουν πολλά λεφτά. Γιατί αρκετές φορές είναι αγενείς και κακότροποι και δεν μπορείς να τους ψυχολογήσεις. Είναι πολύ δύσκολο να έρθεις σε αντιπαράθεση με έναν τέτοιον άνθρωπο. Και μια άσεμνη χειρονομία να σου κάνει, θα πρέπει να του την πεις με πολύ προσεκτικό τρόπο. Ακόμη και καθόλου σε κάποιες περιπτώσεις, γιατί μπορεί να βρεις τον μπελά σου.
Πώς αποφεύγεις τον πελάτη που σ’ την πέφτει;
Μ.Κ.: Και μόνο να σου μιλήσει κάποιος χυδαία, νιώθεις απαίσια. Εμείς είμαστε εκεί για να δουλέψουμε, όχι για άλλα πράγματα.
Μ.Τσ.: Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μέσα στη νύχτα. Το θέμα είναι τι θέλεις να κάνεις. Είναι θέμα προσωπικότητας. Το μαγαζί πάντως κρατάει επαγγελματικό προφίλ και δίνει τη γραμμή. Εκεί όπου δουλεύουμε είμαστε με σοβαρούς επαγγελματίες. Είναι σαφές τι κάνουμε. Μπορείς να κάνεις αυτήν τη δουλειά; Κάν’ τη. Αν δεν μπορείς, δεν κάνεις για εδώ. Αλλού είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Πώς επιλέγει ένα μαγαζί λουλουδού; Είναι όλες νέες και όμορφες;
Μ.Τσ.: Κυρίως ναι, στα μεγάλα μαγαζιά. Στα πιο μικρά όμως βρίσκεις και πιο μεγάλες σε ηλικία, πιο έμπειρες. Εχω δει εγώ παλιά λουλουδού να σκαρφαλώνει στα τραπέζια μόλις έπιασε με την άκρη του ματιού ότι ο πελάτης ψαχνόταν να αγοράσει. Αυτή πούλαγε τρελά!
Πώς καταλαβαίνεις ότι κάποιος θέλει να αγοράσει και τον πλησιάζεις;
Μ.Τσ.: Το βασικότερο είναι να τον κοιτάς στα μάτια, να χαμογελάσεις και να είσαι έτοιμη να πλησιάσεις όταν πάρεις το OK. Είχε τύχει σε πελάτη τη μια φορά να πάρει δυο δεκάδες· την επόμενη φορά που τον είδα δεν αγόραζε. Του είπα «σήμερα είσαι πολύ ήσυχος, δεν μου αρέσει καθόλου». Και μου αρπάζει τα λουλούδια και αρχίζει να τα πετάει στην κοπέλα που είχε δίπλα του. «Δεν υπάρχεις» του λέω! Το παν είναι να κάνεις τον πελάτη να αισθάνεται μοναδικός. Μου έχει τύχει πελάτης που μου ζητούσε όλο το βράδυ να του φέρω βίζιτα και ναρκωτικά. Κι εγώ το έριχνα στον χαβαλέ, για να τον αποφύγω. Μα τι σχέση έχω εγώ με αυτά τα πράγματα; Εκείνη τη νύχτα έδωσε οκτώ χιλιάρικα μετρητά και σε μένα έδωσε 100 ευρώ πουρμπουάρ. Από το πουθενά. Δηλαδή ο μετρ και ο σερβιτόρος πήγαν να σκάσουν που δεν πήραν τίποτε εκείνοι.
Υπάρχει κόσμος που να κάνει τρελή κατανάλωση σε λουλούδια και να μην αφήνει πουρμπουάρ;
Μ.Τσ.: Υπάρχουν και κάποιοι που δεν δίνουν τίποτε. Δίνουν χιλιάρικα στα λουλούδια και δεν αφήνουν ούτε ένα πενηντάρικο για μας.
Μ.Κ.: Iσως νομίζουν ότι εμείς παίρνουμε ποσοστά από αυτά που πετάνε. Καμία σχέση όμως. Πάντως πλέον λίγοι πετάνε, τους ξέρεις απέξω.
Ποιος κάθεται στα μπροστινά τραπέζια; Το χρήμα;
Μ.Τσ.: Οι θαμώνες και αυτοί που έχουν λεφτά. Αυτοί που μπορούν να ανοίξουν μια τρίλιτρη ή μια εξάλιτρη Μπελβεντέρε. Αυτοί που θα κάνουν το μίνιμουμ ένα χιλιάρικο κατανάλωση σε ποτά.
Και πίσω ποιος κάθεται;
Μ.Κ.: Ο απλός λαός. Εσύ κι εγώ.
M.Τσ.: Η αδερφή μου ήρθε και τη βάλανε τελευταίο τραπέζι πίσω. Αν κλείσεις με απλό μπουκάλι, θα σε βάλει πίσω. Εκεί παίζει ρόλο και τι χαρτζιλίκι θα δώσεις στον μετρ.
Σε ποιον πετάνε λουλούδια; Υπάρχει αυτός που πετάει στον τραγουδιστή ή στην τραγουδίστρια και αυτός που πετάει στην παρέα του;
M.Τσ.: Συνήθως αυτοί που πετάνε στον τραγουδιστή είναι αυτοί που αναζητάνε το βλέμμα και την προσοχή του. Αλλοι το κάνουν για κύρος. Ανεβαίνουμε στον τραγουδιστή, λέμε το όνομά του και δείχνουμε τον πελάτη. Σκέψου να ανεβαίνουν πάνω στην πίστα δώδεκα κορίτσια. Ολο το μαγαζί αυτόματα αναγκάζεται να κοιτάξει. Εκεί παίζει το κύρος του «εγώ μπορώ». Αυτοί που πετάνε μεταξύ τους είναι εκείνοι που έχουν βγει για να καλοπεράσουν οι φίλοι τους, στην ουσία οι ίδιοι μάλλον δεν περνάνε καλά.
Μ.Κ.: Αλλοι πετάνε για να κάνουν εφέ στην γκόμενα. Υπάρχει και ο τέρμα εφετζής που ανεβαίνει και πετάει, πετάει, για να τον κοιτάνε όλοι.
Τι κάνετε με αυτούς που ξεφεύγουν;
M.Τσ.: Αν κάποιος πετά λουλούδια με δύναμη και στο πρόσωπο του τραγουδιστή είσαι υποχρεωμένη να του εξηγήσεις ευγενικά κατεβάζοντάς του το χέρι και λέγοντάς του «όχι στο πρόσωπο, δεν είναι ωραίο». Γιατί το πρωί εγώ θα τ’ ακούσω.
Παπατζιλίκια γίνονται; Δηλαδή κάποιος του μαγαζιού να κάνει «ζημιά» για να παρακινήσει τους άλλους;
M.Τσ.: Οχι, εγώ δεν έχω δει τέτοια. Εχει τύχει όμως να ακούσω ότι κάποιος που κάθεται πίσω έβαλε μπροστινό να πετάει για πάρτη του για να μη φαίνεται εκείνος. Ξέπλυμα. Κι αυτός που πετάει άμα τον γυρίσεις ανάποδα δεν έχει ούτε ευρώ πάνω του.
Και πώς φαίνεται η κατανάλωση λουλουδιών; Χτυπιέται σε απόδειξη;
M.Τσ.: Ναι, και τώρα πια πληρώνεται και με κάρτα. Οι περισσότεροι με κάρτα πληρώνουν.
Πόσα λουλούδια έχει ο δίσκος;
Μ.Κ.: Ο πρώτος έχει πολλά, οι υπόλοιποι πιο μαζεμένα πράγματα.
M.Τσ.: Υπάρχουν μαγαζιά που πάνω έχουν πολλά και κάτω πέντε λουλουδάκια.
Πόσο έχει το πανέρι τα γαρίφαλα;
Μ.Κ.: 10-15 ευρώ.
Είναι όντως από νεκροταφεία;
Μ.Κ.: Οχι, καλέ! Από θερμοκήπια τα φέρνουνε. Υπάρχουν καλλιέργειες μόνο με γαρίφαλα.
Οντως τα μαζεύουν και τα ξαναπετάνε;
M.Τσ.: Οχι τα μεγάλα μαγαζιά, τα μικρά ίσως.
Πίνετε όσο δουλεύετε;
M.Τσ.: Οχι, δεν γίνεται, έχουμε να κάνουμε με χρήματα. Πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένες στη δουλειά.
Πώς τα πάτε με τις άλλες κοπέλες;
M.Τσ.: Πολύ καλά, γνωριζόμαστε χρόνια και υπάρχει εμπιστοσύνη. Εχουμε τις τσάντες ανοιχτές. Η μια στέλνει την άλλη να της φέρει πράγματα από την τσάντα της. Αλλού έχω συναντήσει και κακότροπες συναδέλφους. Που δεν σου μιλάνε. Που μπορεί να σε βρίσουν ή να σε κλοτσήσουν για να προλάβουν τον πελάτη. Εντάξει, τι να πω…
Πώς έρχονται οι καλοί πελάτες;
M.Τσ.: Εκεί παίζει ρόλο ο μετρ και φυσικά το όνομα στην πίστα. Καθένας έχει τους πελάτες του.
Με ποιον τραγουδιστή γουστάρετε να δουλεύετε;
Μ.Κ.: Με την Πάολα!
Μ.Τσ.: Δεν υπάρχει καλύτερη τραγουδίστρια και άνθρωπος από την Πάολα. Είναι ψυχούλα, άνθρωπος, με το Α κεφαλαίο. Φωνάρα, κορμάρα, απλή, ακομπλεξάριστη. Ενα κορίτσι που το νιώθεις τόσο κοντά σου που θες να βγεις μαζί της για καφέ. Μας προσέχει η Πάολα – «τα κορίτσια μου και τα αγόρια μου» λέει για το προσωπικό. Είναι άψογη με όλους. Χαίρεσαι να δουλεύεις μαζί της.
Σε ποιον έχετε δει βουνά από λουλούδια πάνω στην πίστα;
Μ.Κ.: Στον Κιάμο, τον Καρρά και τον Παντελίδη. Κρίμα, έφυγε τόσο νέος!