Όταν, το 1962, εγκαινιάστηκε το σχεδιασμένο από τον Έερο Σααρίνεν terminal της TWA στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης, συνόψιζε τη χλιδή και την αισιοδοξία της «jet age». Χαρακτηρίστηκε τοπόσημο της Νέας Υόρκης το 1994. Μετά το κλείσιμό του το 2001, καταχωρήθηκε στη λίστα New York State Registers of Hhistoric Places το 2005. Σήμερα, 18 χρόνια αφότου έκλεισε τις πύλες του – και μετά από τρία χρόνια εργασιών – το αποκατεστημένο κτίσμα ξανάνοιξε ως ξενοδοχείο-τοπόσημο στο Μεγάλο Μήλο.
«Ο καθεδρικός στην αερπλοοΐα που σχεδίασε ο Έερο Σααρίνεν είχε πάντα στραμμένη τη ματιά του στο μέλλον» είπε ο Τάιλερ Μορς, διευθύνων σύμβουλος της MCR και της Morse Development που εγκαινίασε το πρότζεκτ. «Αποκαταστήσαμε και φανταστήκαμε εκ νέου αυτού το τοπόσημο με την ίδια φροντίδα που ο Σααρίνεν επεφύλαξε στο σχέδιό του. Δεν παραβλέψαμε καμία λεπτομέρεια… Από σήμερα, ο κόσμος μπορεί για πολλά χρόνια να απολαμβάνει αυτό το θαύμα των μέσων του 20ου αιώνα» πρόσθεσε.
Στο εσωτερικό της αρχικής κατασκευής, ένα κοκτέιλ μπαρ στο lounge με το κόκκινο χαλί αλλά και το Paris Cafe – ένα διακοσίων θέσεων εστιατόριο που σερβίρει όλη μέρα. Παράλληλα, ένα αεροσκάφος Lockheed Constellation έχει μεταμορφωθεί σε επιπλέον κοκτέιλ lounge. Το TWA Hotel υπερηφανεύεται για χώρο 4.650 τετραγωνικών μέτρων που προορίζεται να φιλοξενεί events, περιλαμβανομένης αίθουσας χορού με εμβαδόν σχεδόν 1.400 τετραγωνικά μέτρα. Υπερηφανεύεται και για πισίνα -στην οροφή- με θέα και για ειδικό χώρο απόλαυσης της θέας των διαδρόμων προσγείωσης/απογείωσης. Τέλος, για το μεγαλύτερο γυμναστήριο ξενοδοχείου στον κόσμο.
Επικεφαλής του εγχειρήματος αποκατάστασης του εμβληματικού κτίσματος του Σααρίνεν ήταν η ιδρυθείσα το 1968 εταιρεία Beyer Blinder Belle. Τις δύο καινούργιες ξενοδοχειακές πτέρυγες σχεδίασε το γραφείο Lurbanno Ciavarra Architects και σχεδιαστές των εσωτερικών χώρων ήταν η νεοϋορκέζικη εταιρεία Stonehill Taylor. Τον χώρο για τα events ολοκλήρωσε το γραφείο INC Architecture & Design.
