Προσωπείο. ..Ντ΄Αρτανιάν του περιβάλλοντος ο Μητσοτάκης για νεοφιλελεύθερες μπίζνες.
Αυστηροποιούνται οι διοικητικές κυρώσεις για τους υπαίτιους ρύπανσης της θάλασσας ή των ακτών. Από σήμερα ο πέλεκυς των προστίμων θα πέφτει πλέον ακόμα πιο βαρύς.
Με προσωπείο περιβαλλοντικής ευαισθησίας πλασάρεται το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση της ΝΔ, σαν αντίβαρο στην σκληρή, και ταξικά προσανατολισμένη -υπέρ μεγαλοεπιχειρηματιών, του βιομηχανικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου, και των ολίγων με υψηλά βαλάντια- οικονομική της πολιτική.
Δεν χάνουν ευκαιρία οι κυβερνητικοί επιτελείς , την ίδια ώρα που αφήνουν ανέγγιχτες περιβαλλοντικά επιζήμιες παρεμβάσεις και ασύδοτα επενδυτικά πλάνα, να εμφανίζουν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη σαν τον …Ντ΄Αρτανιάν των πράσινων πολιτικών, από την ανακύκλωση έως την προστασία από τη θαλάσσια ρύπανση.
Σχεδόν διπλασιάστηκε το ποσό που αφορά τα ανώτατα όρια των προστίμων που επιβάλλονται για παραβάσεις του ν. 743/1977, όπως κωδικοποιήθηκε με το π.δ. 55/1998, αναφορικά με ρύπανση θάλασσας και ακτών. Τα πρόστιμα αυξάνονται από 58.694,06 ευρώ σε 100.000 ευρώ, από 8.804,11 ευρώ σε 15.000 ευρώ, και από 1.173.881,14 ευρώ σε 2.000.000 ευρώ.
Οι νέες διοικητικές κυρώσεις τίθενται άμεσα σε εφαρμογή, βασίζονται σε απόφαση του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Γιάννη Πλακιωτάκη και φέρει τη σφραγίδα του προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου (ΠΔ 108/9.12.2019).
Με βάση τα έως σήμερα ισχύοντα τα πρόστιμα επιβάλλονται από τις Λιμενικές Αρχές για μικρότερης σημασίας παραβάσεις, ενώ σε σοβαρά περιστατικά από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Οταν η ρύπανση προκαλείται από μία εγκατάσταση ξηράς, η δικαιοδοσία για επιβολή κυρώσεων μέχρι 120.000 ευρώ ανήκει στον Περιφερειάρχη και σε σοβαρά περιστατικά επιβάλλεται πρόστιμο μέχρι 733.676 ευρώ από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και κατά περίπτωση συναρμόδιο Υπουργό.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στοχεύει στο να σκιαγραφεί «οικολογική» εικόνα της κυβέρνησης για να επηρεάζει θετικά την περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένη κοινή γνώμη και παράλληλα να περνά διά της πλαγίου τον άκρατο οικονομικό (νεο)φιλελευθερισμό και την ασυδοσία των επενδυτών στο όνομα της ανάπτυξης. Μάλιστα, αυτό γίνεται συντονισμένα, όπως έδειξε και το κάλεσμα Μητσοτάκη προς περιβαλλοντικές οργανώσεις , τις οποίες υποδέχτηκε στο Μαξίμου, τον περασμένο Οκτώβρη, υπό τους ήχους της “απολιγνιτοποίησης”, την ίδια ώρα που διαμορφώνεται το θεσμικό πλαίσιο και πρακτικές για ιδιωτικοποίηση, αλλαγή εργασιακών σχέσεων και ξεπούλημα περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ.
Σε όλους τους τομείς των κυβερνητικών δράσεων, το ηγετικό επιτελείο του Μαξίμου προβάλλει την περιβαλλοντική διάσταση, αναδεικνύοντας και τις διακηρύξεις διεθνώς για το κλίμα με την εν γένει αντιμετώπιση της ρύπανσης σε στεριά, αέρα και θάλασσα. Ολα αυτά συνδυάζονται με τις αυστηρές οδηγίες της ΕΕ για την αποτροπή ρύπανσης από απόβλητα κάθε είδους και την απειλή κυρώσεων προς τη χώρα μας σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης στην κοινοτική νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος.
Βεβαίως , το πολιτικό παιχνίδι αφορά τις μπίζνες της πράσινης οικονομίας αλλά και της εκσυγχρονιστικής αντίληψη περί ανάπτυξης των μεγαλοεπενδυτών, που ρίχνουν χρυσόσκονη μεταμνημονιακής οικονομικής «ανάκαμψης» για να σκεπάζουν ακόμα και περιβαλλοντικά καταστροφικές παρεμβάσεις.
