Αντιπαρέρχομαι τα (λιγοστά) σχόλια με… «χολήν άμα και όξος» που_x000D_
συνόδευσαν τα προηγούμενα δύο άρθρα μου [«Οι φυλές των εργατοπατέρων και το τιμημένο_x000D_
ΠΑΜΕ… αλλιώς» & «Ποιοι (δεν) αποτελούν το κραταιό ΠΑΜΕ»] και αντί_x000D_
επιστροφής των χαρακτηρισμών (τους) περί «αντικομμουνιστών, καραγκιόζηδων»,_x000D_
συριζαίικων σκυλιών της εργοδοσίας, ακροδεξιών κουκουλοφόρων» κ.ο.κ. στους_x000D_
νεόκοπους ταλιμπάν της κομμουνιστικής ορθοδοξίας, απαντώ επί της ουσίας με μια_x000D_
(κατά φαντασίαν) ημέτερη εικόνα δίκην… παραβολής.
Αν επιχειρούσα, λοιπόν, με έναν παραστατικό τρόπο να εστιάσω προσωποποιημένα σε μια θεμελιώδη διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ/ΑλέξηΤσίπρα και ΚΚΕ/Δημήτρη Κουτσούμπα περί την άσκηση μιας αριστερής φιλολαϊκής πολιτικής «εδώ και τώρα» – κι όχι στο απώτερο ή απώτατο μέλλον όταν υποτίθεται θα προκύψουν κάποιες ουρανοκατέβατες κατάλληλες ή ώριμες συνθήκες –, θα το έκανα μέσα από την ακόλουθη εικόνα/φαντασίωση:
Δείτε ολόκληρο το άρθρο στο koutipandoras.gr
