Τσίπρας στη ΔΕΘ: Το δίλημμα είναι προοδευτική ή νεοφιλελεύθερη και αντικοινωνική διακυβέρνηση

Την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, στην οποία απάντησε σε 44 ερωτήσεις των δημοσιογράφων, πραγματοποίησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στο πλαίσιο της 85ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Σε ερώτηση σχετικά με το αν επιθυμεί τώρα εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας απάντησε: «Εγώ δε θα γίνω Μητσοτάκης. Ο κύριος Μητσοτάκης την προηγούμενη εβδομάδα, από αυτό εδώ το βήμα, απέδειξε ότι παραμένει Μητσοτάκης. Έχει, με βάση το Σύνταγμα, την ευθύνη να προκαλέσει εκλογές όποτε αυτός επιθυμεί. Αν έχει το θάρρος και τολμά, ας τις προκηρύξει».

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, είπε ο κ. Τσίπρας απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι το τελευταίο στάδιο, σύμφωνα με τον κώδικα βιοηθικής. Είναι ύστατο όπλο . Σήμερα ο στόχος για τείχος ανοσίας είναι ανέφικτος. Αρα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε όλους τους συμπολίτες μας που είναι επιφυλακτικοί. Το μήνυμά μας είναι ναι στη ζωή και εμβολιασμό, όχι σε μια λογική αυταρχισμού που θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:

 

 

 

Ν. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας καλωσορίσω όλες και όλους στη σημερινή συνέντευξη Τύπου του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα. Να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ που είστε εδώ. Ξεκινάμε αμέσως. Πρώτη ερώτηση για την ΕΡΤ3 η κυρία Λοτσοπούλου.

Γ. ΛΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ (ΕΡΤ 3): Καλησπέρα σας κύριε Πρόεδρε. Σε αυτή την αίθουσα, αλλά και στο Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, αλλά και χθες, ακούσαμε στο επίκεντρο των προτάσεων και των εξαγγελιών του πρωθυπουργού το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, το δικό σας χθες, να βρίσκονται οι νέοι.

Εγώ ήθελα να σας ρωτήσω, εάν πιστεύετε ότι με όσα εξαγγείλατε μπορείτε να πείσετε τους νέους είτε να επιστρέψουν από το εξωτερικό που βρίσκονται, είτε να μην φύγουν είτε για σπουδές, είτε για εργασία, αν και για τις σπουδές έχει μειωθεί λίγο ο αριθμός και λόγω της πανδημίας, να ζήσουν, να δημιουργήσουν, να εργαστούν στην Ελλάδα. Και με τη διπλή δυσκολία ότι σύμφωνα με έρευνες, οι νέοι δεν ακούνε και πολύ τα κόμματα.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και καλά κάνουν.

Κυρία Λοτσοπούλου, κατανοώ τη δημοσκοπική αναγκαιότητα του κ. Μητσοτάκη να ασχοληθεί με μια κοινωνική κατηγορία την οποία έχει αμελήσει δυο χρόνια και έχει στοχοποιήσει δυο χρόνια. Σχεδόν για οτιδήποτε συνέβαινε στη χώρα αυτοί οι οποίοι είχαν την ευθύνη ήταν οι νέοι άνθρωποι. Για την πανδημία είναι “ανέμελοι” οι οποίοι είχαν τη διασπορά του ιού.

Ήταν αυτοί οι οποίοι δεν είχαν το δικαίωμα να βγούνε στις πλατείες και έτρωγαν ξύλο. Ήταν αυτοί οι οποίοι ήταν “τεμπέληδες” και έπρεπε να μπούνε σε ένα καλούπι. Ήταν αυτοί που πλήρωσαν το μάρμαρο της εργασιακής αντιμεταρρύθμισης με την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ήταν αυτοί που για πρώτη φορά στην ιστορία του δημόσιου πανεπιστήμιου κοπήκανε τόσο μαζικά από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. 40.000 υποψήφιοι εισακτέοι εκτός πανεπιστημιακών σχολών.

Το ζήτημα λοιπόν είναι να δούμε με ποιο τρόπο θα αντιμετωπίσουμε τα υπαρκτά προβλήματα της νέας γενιάς σήμερα. Οι νέοι άνθρωποι δεν θέλουν gigabytes και χαρτζιλίκια, φιλοδωρήματα. Θέλουν όραμα, προοπτική και σχέδιο για να μπορούν να σπουδάσουν, να μείνουν στη χώρα, να εργαστούν με αξιοπρεπείς μισθούς.

Ο κ. Μητσοτάκης τους πρότεινε το εξευτελιστικό που ακούσαμε την προηγούμενη εβδομάδα για κάποια gigabytes που κοστίζουν άπαξ 20 ευρώ. Και το επίσης εξευτελιστικό, διότι ήταν ένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ και μάλιστα όχι από τα πιο πετυχημένα, των 1.200 ευρώ στην πρώτη πρόσληψη. Το ακούσαμε και εμείς και νομίσαμε ότι αφορά 1.200 ευρώ το μήνα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αφορά ένα εκατοστάρικο το μήνα για 6 μήνες.

Αντιλαμβάνεστε ότι αυτά δεν είναι μέτρα τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν μια ριζική αλλαγή στη ζωή, στην καθημερινότητα, στην προοπτική των νέων ανθρώπων. Και με αυτή την έννοια εμείς ήρθαμε χθες όχι με μια πρόθεση να καταθέσουμε κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις πυροτεχνήματα, αλλά να μιλήσουμε για ριζικές αλλαγές και για όραμα και να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια νέα αρχή στον τόπο που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε νέοι άνθρωποι να μείνουν εδώ, να δημιουργήσουν εδώ, να σπουδάσουν εδώ, να δημιουργήσουν εδώ και να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Γι’  αυτό πρώτα απ’ όλα καταθέσαμε τις προτάσεις και τις θέσεις μας για την αλλαγή του πλαισίου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μια κατά την άποψή μου ριζοσπαστική μεταρρύθμιση που βάζει στο επίκεντρο την αξία της γνώσης, που δεν θέτει φραγμούς ταξικούς και οικονομικούς στους νέους ανθρώπους που θέλουν να σπουδάσουν και βεβαίως δίνει και μια σημαντική προοπτική στις οικογένειες σήμερα, χιλιάδες οικογένειες που αγωνιούν για το αύριο των παιδιών τους.

Επίσης, καταθέσαμε την πρόταση για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Ποιους αφορά την αύξηση του κατώτατου μισθού; Κυρίως τους νέους ανθρώπους. Αυτοί είναι που παίρνουν τον κατώτατο μισθό. Μην ξεχνάτε ότι εμείς ήμασταν αυτοί που καταργήσαμε και τη ρατσιστική διάταξη για τον υποκατώτατο που είχε φέρει πάλι η κυβέρνηση της ΝΔ, που ήταν αποκλειστικά για τους νέους.

Και βεβαίως το σχέδιο μας για να δημιουργήσουμε συνθήκες κανονικότητας στην εργασία. Διότι αυτές οι συνθήκες της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας στην εργασία αφορούν κυρίως χιλιάδες νέους ανθρώπους οι οποίοι εργάζονται κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Επαναλαμβάνω όμως, χρειάζεται ένα συνολικότερο όραμα, μια συνολικότερη στρατηγική για να πετύχουμε και αυτό που πρέπει να βάλουμε ως στόχο για τη χώρα, εθνικό στόχο θα έλεγα, την καταπολέμηση του brain drain. Το brain gain δηλαδή, αλλά και την προοπτική αντιμετώπισης του μέγιστου εθνικού μας ζητήματος που είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Γερνάει η χώρα και διώχνει τα παιδιά της στο εξωτερικό.

ΧΡ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (ΟΡΕΝ): Κύριε Πρόεδρε, είπατε χθες ότι για την πλειοψηφία των πολιτών ο κ. Μητσοτάκης είναι το χάος. Θα ήθελα να σας ρωτήσω: γιατί δεν ζητάτε επισήμως εκλογές και εάν υπάρχει ο φόβος της ήττας και ό,τι την ακολουθήσει για το ότι δεν ζητάτε εκλογές. Ένας φόβος που ο κ. Μητσοτάκης τον περιέγραψε, αν κατάλαβα καλά την προηγούμενη εβδομάδα, ως τη σφαγή της γαλοπούλας. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσιγουρή, έχω απαντήσει πολλές φορές σε παρόμοιο ερώτημα. Νομίζω και πέρσι σας απάντησα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι εγώ δεν θα γίνω Μητσοτάκης. Ο κ. Μητσοτάκης την προηγούμενη εβδομάδα από αυτό εδώ το βήμα απέδειξε ότι παραμένει Μητσοτάκης.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει με βάση το Σύνταγμα την ευθύνη να προκαλέσει όποτε αυτός επιθυμεί εκλογές. Αν έχει το θάρρος και εάν τολμά, ας τις προκηρύξει. Ας τις προκηρύξει. Στο χέρι του είναι.

Ε. ΜΠΑΡΜΠΑΤΣΗ (ALPHA): Κύριε Πρόεδρε, η χώρα βιώνει μια κρίση πανδημίας εδώ και δυο χρόνια. Το εμβόλιο αυτή τη στιγμή είναι το μόνο όπλο ανάσχεσής της. Είστε υπέρμαχος του εμβολίου. Είπατε ναι στην υποχρεωτικότητα των υγειονομικών, αλλά όχι στις αναστολές εργασίας. Ωστόσο, μπροστά μας έχουμε το ενδεχόμενο επέκτασης της υποχρεωτικότητας και για άλλες επαγγελματικές  κατηγορίες που έρχονται σε επαφή με πολύ κόσμο. Είστε θετικός ή αρνητικός;

Επιπλέον, κ. Πρόεδρε, εκτιμάτε ότι μια νέα πιθανή έξαρση της πανδημίας θα έχει και πολιτικές συνέπειες;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Μπαρμπάτση, μου δίνετε την ευκαιρία να υπενθυμίσω σε όσους μας παρακολουθούν τη δυσμενή πραγματικότητα την οποία βιώνουμε. Πέρσι τέτοιο καιρό όταν ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη για τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, θα μου επιτρέψετε να διαβάσω το σημείωμά μου. Δεν διαβάζω απάντηση, όπως κάποιοι άλλοι.

Τα κρούσματα ημερησίως πέρσι ήταν 312. Σήμερα είναι 2.322. Οι νεκροί ήταν 3, σήμερα είναι 42, οι ημερήσιες απώλειες. Και τα συνολικά κρούσματα πέρσι τέτοια εποχή ήταν 14.000, σήμερα είναι 625.000. Και ο συνολικός αριθμός των νεκρών πέρσι ήταν 316 και σήμερα είναι 14.354.

Αυτά τα στοιχεία είναι η απόδειξη της παταγώδους αποτυχίας της κυβερνητικής διαχείρισης όλο τον τελευταίο χρόνο. Πρέπει να αναζητηθεί και κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτή την πολιτική ευθύνη. Διάβασα προχθές τα επίσημα στοιχεία και τα διαγράμματα του ECDC και η χώρα μας είναι το τελευταίο διάστημα από τον Αύγουστο και μετά πρωταθλήτρια σε κρούσματα και σε θανάτους στην Ευρώπη.

Δεύτερη σε κρούσματα και δεύτερη σε θανάτους. Σε κρούσματα ανά 100.000 πληθυσμού και σε θανάτους ανά 1.000.000 πληθυσμού. Αυτή η πραγματικότητα, επαναλαμβάνω, η δυσμενής αυτή πραγματικότητα, έχει κάποιες αιτίες. Κάποιοι δεν πετύχανε τους στόχους τους, εκτός εάν όταν είχαμε θετικά αποτελέσματα τότε τη θετική εξέλιξη την πιστώνονταν ο Μωυσής, ενώ την αρνητική εξέλιξη πρέπει να την πιστωθούν κάποιοι άλλοι. Οι πολίτες, οι νέοι, οι εργαζόμενοι στο χώρο των νοσοκομείων.

Έρχομαι  όμως στην ουσία του ερωτήματος σας. Και η ουσία του ερωτήματος σας είναι τι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί τώρα το πρόβλημα το οποίο είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Και είναι πραγματικά δυσάρεστο κάθε χρόνο να βρισκόμαστε μπροστά στις ίδιες δυσκολίες, κάθε τρίμηνο να βρισκόμαστε μπροστά στις ίδιες δυσκολίες παρά το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει πανηγυρίσει σχεδόν δυο φορές τη νίκη επί της πανδημίας.

Θέλω να σας πω ότι ο εμβολιασμός, που είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο και μια ελπίδα, δεν προχωράει όπως θα έπρεπε να έχει προχωρήσει. Δεν έχουμε φτάσει σε σημεία όπου να μπορούμε να είμαστε ευτυχείς για το επίπεδο του εμβολιασμού στη χώρα μας. Είναι αρκετά χαμηλά ακόμα τα νούμερα και δυστυχώς φαίνεται ότι έχει επιπεδωθεί η καμπύλη, όπως λένε οι στατιστικολόγοι.

Εδώ υπάρχουν και γι’ αυτό ευθύνες. Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ότι έχει χάσει την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Δεν μπορεί να πείσει. Και όταν κάποιος δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες, όταν μια κυβέρνηση δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες, τότε νομίζω ότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Και δεν μπορεί να πείσει διότι αντί να προχωρήσει σε στοχευμένες καμπάνιες, φρόντισε να χρηματοδοτήσει όχι το μήνυμα, αλλά το μέσο.

Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, με βάση και όσα λέει η Επιτροπή Βιοηθικής, είναι το τελευταίο στάδιο. Και είναι το στάδιο εκείνο όπου πρέπει να έχουν περάσει πολλά άλλα στάδια πιο πριν και είναι εξαιρετικά κρίσιμο και χρήσιμο ενδεχομένως για κάποιες κοινωνικές κατηγορίες, όταν έχεις φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο εμβολιασμού στη χώρα και άρα με αυτό το μέσο, με αυτό το τελευταίο ύστατο όπλο θα μπορούσες να δημιουργήσεις, να φτάσεις το πολυπόθητο αριθμό – ποσοστό που σου δημιουργεί συνθήκες τοίχους ανοσίας. Σήμερα αυτό αποτελεί παρελθόν. Αυτός ο στόχος, αυτή η προοπτική, όχι μόνο γιατί δεν έχουμε τόσο υψηλά ποσοστά, αλλά κυρίως διότι έχουμε και τις εξελίξεις της ίδιας της πανδημίας. Έχουμε έναν ιό που μεταλλάσσεται, έχει πέσει δηλαδή η αποδοτικότητα, η αποτελεσματικότητα των εμβολίων από το 90% στο 65% και άρα η προοπτική του τοίχους ανοσίας απομακρύνεται νομίζω οριστικά.

Αυτό όμως που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να προσπαθήσουμε να πείσουμε όλους τους συμπολίτες μας. Δεν είναι ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης αυτό. Είναι ζήτημα που αφορά πρωτίστως την υγεία του καθενός και της καθεμιάς. Να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους πολίτες να σταματήσουν να είναι επιφυλακτικοί.

Βλέπουμε ότι ακόμα έχουμε ένα 30% περίπου συμπολιτών μας που δεν έχουν εμβολιαστεί στις πολύ κρίσιμες ηλικίες άνω των 80 που με βάση τη στατιστική εκεί έχουμε τη μεγάλη συντριπτική πλειοψηφία των θανάτων.

Εδώ, επαναλαμβάνω, δεν είναι ένα ζήτημα πολιτικής, κομματικής αντιπαράθεσης. Είναι ένα ζήτημα που αφορά την ανθρώπινη ζωή. Πρέπει να πείσουμε αυτούς τους ανθρώπους με κάθε μέσο ότι η αξία είναι η ζωή τους και πρέπει να την προστατεύσουν οι ίδιοι και εμείς να βγούμε μπροστά και θα βγούμε μπροστά σε ό,τι μας αφορά.

Εγώ, σε κάθε προσπάθεια, μάλλον, σε κάθε δυνατότητα δημόσιας απεύθυνσης διαρκώς επαναλαμβάνω και τονίζω την αναγκαιότητα να προχωρήσει ο εμβολιασμός και οι πολίτες που σήμερα αμφισβητούν την αποτελεσματικότητά του να πειστούν βλέποντας τι γίνεται δίπλα μας. Τους ανθρώπους που χάνονται άδικα και αυτό είναι και μια έκκληση που απευθύνω ιδίως στους ανθρώπους άνω των 60 θα έλεγα, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία, αλλά και στους νέους ανθρώπους. Προστατεύει τη ζωή και προστατεύει από μια περιπέτεια η οποία είναι αχρείαστη. Για ποιο λόγο αν κάποιος αισθάνεται δυνατός και νέος άνθρωπος και λέει «έχω μικρές πιθανότητες να χάσω τη ζωή μου από τον ιό», να περάσει μια μεγάλη περιπέτεια;

Άρα, το μήνυμά μας είναι ναι στη ζωή, ναι στον εμβολιασμό. Όχι σε μια λογική αυταρχισμού και διχασμού που θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. από το επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι να πεισθούν και οι τελευταίοι που σήμερα θεωρούν ότι είναι ανώφελο να εμβολιαστούν, να προχωρήσουν σ’ αυτή την πράξη που διασφαλίζει τη ζωή τους.

ΑΝΤ. ΑΝΤΖΟΛΕΤΟΣ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ – ΣKAΪ): Κύριε Πρόεδρε, χτες δεσμευτήκατε πως η προοδευτική κυβέρνηση που θα προκύψει όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, δεν θα αποτελείται από ένα κόμμα.

Το ερώτημά μου είναι: ποιο θα είναι αυτό το κόμμα με το οποίο θα συνεργαστείτε; Γιατί με το ΚΚΕ και το ΚΙΝΑΛ δεν φαίνεται να προχωρούν τα πράγματα, με τον κ. Βαρουφάκη σας χωρίζουν πάρα πολλά πράγματα – θυμίζουμε τι έγινε το 2015 που τον παγώσατε από τη διαπραγματευτική ομάδα, την παραίτησή του τον Ιούλιο του ’15- κι όλοι αναρωτιούνται, είναι καλός τώρα ο κ. Βαρουφάκης για τον Αλέξη Τσίπρα; Συνεπώς, δεν φαίνεται να υπάρχει πρόσφορο έδαφος και δεν ξέρω αν έχετε έτοιμη μια καθαρή προγραμματική πρόταση που θα καταθέσετε σε αυτές τις δυνάμεις, προκειμένου να συμπορευτείτε. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αντζολέτο, το κρίσιμο ζήτημα είναι η χώρα να αποκτήσει προοδευτική κυβέρνηση που θα δώσει όραμα και προοπτική στον τόπο εφαρμόζοντας μια διαφορετική πολιτική, ριζικά διαφορετική πολιτική, προς όφελος της κοινωνίας. Μια πολιτική η οποία θα έρθει να απαντήσει στο μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, που είναι η διεύρυνση των ανισοτήτων. Στις μεγάλες αγωνίες που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Στο αίσθημα της ανασφάλειας: στην ανασφάλεια για τη ζωή, για την περίθαλψη, για την εκπαίδευση, για τον μισθό, για την αξιοπρέπεια.

Άρα λοιπόν, το κρίσιμο δίλημμα που υπάρχει τούτη την ώρα, είναι αν η χώρα θα συνεχίσει σ’ αυτή τη νεοφιλελεύθερη και αντικοινωνική κατεύθυνση στην οποία την οδηγεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ή αν η χώρα θα αποκτήσει μια προοδευτική κυβέρνηση με συγκεκριμένη στόχευση και πολιτικές, που θα έχουν ως στόχο την κοινωνική συνοχή.

Εμείς λοιπόν έχουμε θέσει και το στόχο και το κρίσιμο πρόταγμα και δίλημμα των εκλογών, που είναι πάρα πολύ απλό: Θα έχουμε μια πρόταση προοδευτική σ’ αυτή την κατεύθυνση; Θα έχουμε κυβέρνηση από την επόμενη των εκλογών που είναι με απλή αναλογική; Ή θα υπάρξουν εκβιασμοί εκλογικοί, δεύτερες εκλογές και περιπέτειες;

Εμείς δεσμευόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που θα πάρει την πρώτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, δηλαδή η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, αποτελεί την ουσιαστική προϋπόθεση για να έχουμε μια εξέλιξη σ’ αυτή την κατεύθυνση. Γιατί δεσμευόμαστε ότι θα προχωρήσουμε στη συγκρότηση κυβέρνησης προοδευτικής, με στόχο να έρθουμε και να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα το οποίο σας περιγράψαμε, ένα πρόγραμμα σε μια κατεύθυνση προοδευτική.

Πριν τις εκλογές και μετά τις εκλογές, μεσολαβεί ένα πολύ κρίσιμο γεγονός. Η προεκλογική περίοδος με τη μετεκλογική περίοδο χωρίζονται από ένα εξαιρετικά κρίσιμο γεγονός, που είναι η λαϊκή ετυμηγορία, είναι η έκφραση των πολιτών. Η λαϊκή ετυμηγορία λοιπόν είναι αυτή η οποία θα κρίνει και θα δημιουργήσει αυτές τις προϋποθέσεις και την επόμενη μέρα, ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του.

Α. ΡΑΒΑΝΟΣ (ΤΟ ΒΗΜΑ): Κύριε Πρόεδρε, χτες στην αρχή της ομιλίας αναφερθήκατε αρκετά στη μεσαία τάξη, μια μεσαία τάξη που υπερφορολογήθηκε αρκετά τα χρόνια τα μνημονιακά, τα χρόνια της κρίσης και εν πολλοίς πλήρωσε το μάρμαρο. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πριν από μια εβδομάδα, από δω, από το βήμα της ΔΕΘ, ανακοίνωσε την κατάργηση του φόρου για τις γονικές παροχές, σε ακίνητα αξίας έως 800.000 ευρώ. Ένα μέτρο κατά την κυβέρνηση, που αφορά πρωτίστως τη μεσαία τάξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κι εσείς προσωπικά είστε αρνητικοί. Σας ακούσαμε και χθες το βράδυ να τοποθετείστε επί του συγκεκριμένου. Παραδοσιακά όμως, στην Ελλάδα η μεσαία τάξη είχε άρρηκτη σχέση μ’ αυτό που λέμε ιδιοκτησία, περιουσία. Γιατί αντιδράτε; Δεν είναι αντιφατικό απ’ τη μια πλευρά να υποστηρίζετε τη μεσαία τάξη κι ένα μέτρο το οποίο κατά την κυβέρνηση είναι θετικό προς αυτή την κατεύθυνση, να επικρίνεται από εσάς;

Κι επειδή μιλάμε για τις γονικές παροχές για τη μεσαία τάξη, επί τη ευκαιρία, ακούσαμε ένα πρόγραμμα χθες από εσάς, επί των οικονομικών, το οποίο είναι κοστολογημένο; Έχουμε μια πλειοδοσία πάλι υποσχέσεων κι ένα πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που ενδεχομένως αν σας δώσει ο λαός εντολή να κυβερνήσετε, δεν θα υλοποιηθεί; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτή την έρμη τη μεσαία τάξη κάποια στιγμή πρέπει να την ορίσουμε, γιατί έχω την αίσθηση ότι μιλάμε για ένα φάντασμα που πλανιέται πάνω από τη χώρα χωρίς να ξέρουμε ποιοι ακριβώς είναι αυτοί.

Βγήκε, αν δεν κάνω λάθος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την προηγούμενη εβδομάδα για να υπερασπιστεί το συγκεκριμένο μέτρο και είπε ότι αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Ούτε καν τη μεσαία τάξη δηλαδή, τη συντριπτική πλειοψηφία. Κι όταν είδαμε τα νούμερα που προκύπτουν από τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Οικονομικών, διαπιστώσαμε ότι ακίνητη περιουσία πάνω από 150.000 ευρώ, έχει μόλις το 13% των Ελλήνων φορολογουμένων. Ποια συντριπτική πλειοψηφία;

Πού είναι λοιπόν η μεσαία τάξη; Είναι στο 83% των φορολογουμένων ή είναι στο 13% και πιο πάνω, αυτών που έχουν υψηλή ακίνητη περιουσία; Στο τέλος θα μπερδέψουμε και τους στοιχειώδεις οικονομικούς όρους αλλά και τη γνώση μας στα μαθηματικά. Και εντάξει, εγώ να δεχθώ ότι εν πάση περιπτώσει, αν ήθελε η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης να προχωρήσει σε κάποιες φοροαπαλλαγές, θα μπορούσε να πάει το 150.000 αφορολόγητο ακίνητης περιουσίας στο 200.000, στο 250.000. Το πήγε στα 800.000

Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα ακίνητης περιουσίας 800.000 για να δώσουν στο κάθε τους παιδί, δηλαδή δυο γονείς, 1.600.000; Ποιοι είναι αυτοί, με 800.000 ευρώ; Πάλι από τα στοιχεία τα οποία διαθέτει το υπουργείο Οικονομικών, είδαμε ότι με 800.000 ακίνητη περιουσία, ΑΦΜ έχουν μονάχα 24.000 φορολογούμενοι, δηλαδή το 0,4%. Γι’ αυτό το 0,4 θα νομοθετήσει ο κ. Μητσοτάκης. Αυτό το 0,4% είναι στο μυαλό του και όχι η μεγάλη πλειοψηφία.

Αν ήθελε να νομοθετήσει φοροελαφρύνσεις για τη μεγάλη πλειοψηφία της μεσαίας τάξης, ας ερχόταν εδώ ώστε να θεσπίσει την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Και μάλιστα, όπως λέμε εμείς, με μια προοδευτική κλίμακα, βάζοντας ως κριτήριο το εισόδημα. Ας ερχόταν εδώ να καταργήσει το τέλος επιτηδεύματος.

Ήρθε όμως να νομοθετήσει, και πανηγύρισε γι’ αυτό, για το 0,4% των Ελλήνων. Εγώ δεν ξέρω πολλούς ανθρώπους γύρω μου που να έχουν τόσο μεγάλη περιουσία. Φανταστείτε δηλαδή τώρα, αν έχεις τρία παιδιά κι είναι ένα ζευγάρι, το σύνολο του αφορολόγητου μεταβίβασης, πηγαίνει στα 4.800.000 ευρώ. Ποιοι έχουν αυτές τις δυνατότητες; Ενδεχομένως ο κύκλος του κ. Μητσοτάκη. Ενδεχομένως και ο ίδιος. Απ’ ό,τι είδα στο πόθεν έσχες του, έχει 32 ακίνητα.

Αλλά δεν είναι ηθικό, ένας πρωθυπουργός να νομοθετεί φοροελαφρύνσεις για τόσο μικρή μειοψηφία μέσα στην οποία ανήκει και ο ίδιος. Αυτό είναι ανήθικο. Και πρέπει να το καταλάβει ο καθένας και η καθεμία. Τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει ανάγκη κι από το τελευταίο ευρώ, το να δίνεις τη δυνατότητα να γλιτώσουνε 250.000 οι πολύ πλούσιοι από τη μεταβίβαση, αυτό είναι ανήθικο. Γιατί εκεί θα κυμαίνονται οι ελαφρύνσεις για τη μεταβίβαση τόσο μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Στο δεύτερο ερώτημά σας: Εμείς, γνωρίζετε ότι έχουμε πια μια σοβαρή εμπειρία διακυβέρνησης. Και κάθε φορά που καταθέτουμε προτάσεις, όλο το διάστημα της αντιπολιτευτικής μας παρουσίας από τον Ιούλιο του ’19 και μετά, οι προτάσεις μας είναι κοστολογημένες. Μία προς μία είναι κοστολογημένες. Τα μόνιμα μέτρα σε ετήσια βάση που ανακοινώσαμε χτες, δεν ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια, είναι στο 1,8.

Τα υπόλοιπα μέτρα που ανακοινώσαμε χθες, η διαγραφή ιδιωτικού χρέους είναι άπαξ, δεν είναι ένα μέτρο το οποίο θα συνεχίζει όλες τις υπόλοιπες χρονιές. Και βεβαίως εκεί υπάρχει και μια διάσταση απόψεων για το κέρδος ή τη χασούρα του Ελληνικού Δημοσίου, να το πω έτσι. Διότι αν έχεις κάποιες επιχειρήσεις οι οποίες απειλούνται με λουκέτο, θα σταματήσουν να πληρώνουν φόρους, θα σταματήσουν να έχουν δραστηριότητα.

Άρα, αν δεν κάνεις αυτή τη διαγραφή, που την υπολογίζουμε γύρω στα 1,7 δισ. άπαξ, αν δεν προχωρήσεις σ’ ένα τέτοιο μέτρο, τότε στην προοπτική θα χάσεις πολύ περισσότερα. Και τα υπόλοιπα που είπα για τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, κι αυτά είναι μέτρα έκτακτα. Είναι μια αναστολή η οποία θα πρέπει να ισχύσει για όσο διάστημα διαρκεί αυτό το πρωτοφανές κύμα της ακρίβειας.

ΑΠ. ΛΥΚΕΣΑΣ (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ): Καλησπέρα κύριε Πρόεδρε. Είπατε χτες διάφορα πράγματα για το νέο κράτος όπως το φαντάζεστε. Για παράδειγμα, βάζω μέσα και αυτό που είπατε για την Υγεία, για 2.000 ευρώ στον πρώτο διορισμό γιατρού. Είχα ένα σχόλιο ήδη από έναν υγειονομικό σε όλο το σχέδιο: It’s too good to be truth, μου είπαν, είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό.

Και προσθέσατε ότι φαντάζεστε ένα δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, με διάρρηξη της σχέσης κράτους – κόμματος: κατάργηση μετακλητών, συμμετοχή στην κυβέρνηση εκπροσώπων κοινωνικών ομάδων που κρατούν όρθια την οικονομία και τη χώρα, όπως είπατε, και καταξιωμένες προσωπικότητες.

Ζητούν πολλοί κάποιες διευκρινίσεις. Θα υπάρχουν δηλαδή εκπρόσωποι του ΣΕΒ ή της ΓΣΕΕ στην κυβέρνηση; Θα είναι τεχνοκράτες; Θα είναι απολίτικοι; Θα είναι παντός καιρού; Τι σκέφτεστε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εκπρόσωποι του ΣΕΒ υπάρχουν στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν και στη δική μου. Αλλά ας τα πάρουμε ένα ένα.

Αν θέλουμε να κάνουμε μια ριζική και ουσιαστική μεταρρύθμιση στο ΕΣΥ, δεν είναι αναγκαίο μόνο να ενισχύσουμε τους πόρους. Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση, το καταλαβαίνετε όλοι, καθώς υπολειπόμεθα απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες σε σχέση με τις δαπάνες για την Υγεία. Είναι αναγκαίο να γίνει και μια γενναία ανακατανομή των πόρων εντός του συστήματος.

Και ξέρετε κάτι; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσεις και το πρόβλημα του brain drain, αλλά και το πρόβλημα το οποίο το βλέπει κανείς. Εγώ έχω πραγματικά ασχοληθεί πάρα πολύ και στη διάρκεια της πανδημίας και πριν όμως, έχω συνομιλήσει με γιατρούς, έχω πάει σχεδόν σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι υπάρχει ανάγκη για συγκεκριμένες ειδικότητες γιατρών και δεν υπάρχει προσφορά. Δεν επιλέγουν οι νέοι πτυχιούχοι γιατροί τη χώρα μας. Και αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε πιο οξυμένο σε συγκεκριμένες ειδικότητες και σε επαρχιακά νοσοκομεία, όπου με αυτούς τους μισθούς και αυτές τις αμοιβές, προτιμούν είτε να αναζητήσουν την τύχη τους στον ιδιωτικό τομέα, είτε, μεγάλη πλειοψηφία εξ αυτών, να πάνε στο εξωτερικό.

Εγώ θυμάμαι ως πρωθυπουργός είχα πάει ένα ταξίδι στη Σουηδία και είχα βρεθεί με την ελληνική κοινότητα και μου έλεγαν ότι αν πάω σ’ ένα νοσοκομείο σε οποιαδήποτε σουηδική πόλη, θ’ ακούω να μιλάνε Ελληνικά. Χιλιάδες γιατροί στη Σουηδία, στη Μεγάλη Βρετανία, ένα δυναμικό το οποίο στην πλειοψηφία του παίρνει πτυχία από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Δηλαδή ως πολιτεία, ως κράτος, χρηματοδοτούμε τη μόρφωση, την εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων και μετά πάνε να στελεχώσουν μια άλλη οικονομία, μια άλλη κρατική δομή, μια παραγωγική δομή μιας άλλης χώρας.

Αυτό, αν θέλουμε να σταματήσει, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να βρούμε τον τρόπο για να σταματήσει. Κι εγώ δεν βρίσκω άλλο τρόπο από  μια ριζική ανακατανομή πόρων, με την αναβάθμιση του μισθολογίου και τη δέσμευση ότι θα έρθουμε να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες σε έμψυχο, σε ανθρώπινο υλικό μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.

Προφανώς δεν είναι μόνο αυτό. Είναι μια τελείως διαφορετική φιλοσοφία αυτή που αναπτύσσουμε για το νέο ΕΣΥ στις προτάσεις τις οποίες παρουσιάσαμε το προηγούμενο διάστημα, την προηγούμενη άνοιξη και είναι και κοστολογημένες μία προς μία. Έχει ένα κόστος γύρω στα 2 δισ. ευρώ σε προοπτική τριετίας, συν 1 δισ. που έχουμε υπολογίσει από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.

Και εδώ είναι κι ένα άλλο μεγάλο ερώτημα: το Ταμείο Ανάκαμψης θα αξιοποιηθεί για να αντιμετωπιστούν κοινωνικές ανάγκες ή θα πάνε όλοι οι πόροι για να χρηματοδοτήσουν δράσεις που θα έχουν το κύριο όφελος, το μεγαλύτερο όφελος, στις συγκεκριμένες εταιρείες και επιχειρήσεις και δεν θα αφήσουν κάποιο αποτύπωμα απτό στην ελληνική κοινωνία;

Τώρα, ξανάρχομαι στο δεύτερο ερώτημά σας όταν με ρωτήσατε για το αν εμείς σκεφτόμαστε να βάλουμε στην κυβέρνηση εκπροσώπους της κοινωνίας. Αυτό είπα χτες. Προφανώς δεν εννοούσα εκπροσώπους του ΣΕΒ ή της ΓΣΕΕ, συνδικαλιστές. Εννοούσα όμως και εννοώ ότι θέλουμε προσωπικότητες που έχουν αναδειχθεί μέσα από την κοινωνία, είτε μέσα από τα κινήματα ή μέσα από την εκπροσώπηση συγκεκριμένων παραγωγικών ομάδων και οι οποίες ανέδειξαν τη δυναμική τους, την ικανότητά τους, τις γνώσεις τους, την τεχνοκρατική τους επάρκεια και όχι κατ’ ανάγκη σε όλες τις θέσεις εκπροσώπους του κόμματος.

Αυτή είναι η λογική και αυτή είναι και η απόφαση, είναι η δέσμευση. Είμαστε αποφασισμένοι, είμαι αποφασισμένος! Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο όποια κι αν είναι η εκδοχή… Προφανώς αν έχεις ένα συνασπισμό κυβερνητικό, θα είσαι αναγκασμένος –με την καλή έννοια του όρου- να κουβεντιάσεις και με τους κυβερνητικούς εταίρους. Αλλά ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του να είναι στην κυβέρνηση, ο στόχος μας και η απόφασή μας είναι να δώσουμε χώρο στην κοινωνία. Γι’ αυτό και χτες μιλήσαμε για μια νέα αρχή με την κοινωνία.

Γ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ (ΑΝΤΕΝΝΑ): Κύριε Πρόεδρε, σας άκουσα πριν ουσιαστικά να πετάτε εσείς το γάντι στον πρωθυπουργό για να στήσει κάλπες. Εσείς, ήθελα να ρωτήσω αν ήσασταν στη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με το πολιτικό σκηνικό όπως είναι αυτή τη στιγμή, θα στήνατε κάλπες; Και γιατί; Δεν θα ήταν ανεύθυνο εν μέσω της πανδημίας να πάμε σε εκλογές; Και θεωρείτε απίθανο το ενδεχόμενο να φανεί συνεπής στις δηλώσεις του και να εξαντλήσει την τετραετία; Και από ό,τι κατάλαβα δεν αισθάνεστε και τόσο «γαλοπούλα», μήπως βλέπετε κάλπες με το αρνάκι το Πάσχα;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να γίνω ακόμη πιο σαφής σε σχέση με αυτό που είπα πριν. Παρουσίασα σε άλλη ερώτηση συναδέλφου σας τα στοιχεία της πορείας της πανδημίας πέρσι τέτοιο καιρό και σήμερα.

Πέρσι τέτοιο καιρό, σας έλεγα ότι είναι απολύτως έξω από τη λογική αν σε συνθήκες κρίσης πανδημικής μια κυβέρνηση αντί να σκεφτεί πώς θα ενισχύσει το ΕΣΥ, πώς θα δημιουργήσει ασφάλεια στους πολίτες για την υγεία να σκέφτεται τις κάλπες, σήμερα με πολύ χειρότερα στοιχεία σας απαντώ: αν είναι τόσο ανεύθυνος ο πρωθυπουργός ας το κάνει. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Ας αναλάβει την ευθύνη.

Ψάχνει να βρει συμμέτοχο στην ευθύνη; Με βάση το Σύνταγμα σε αυτόν ανήκει αυτή η ευθύνη. Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να είμαστε έτοιμοι, σε κάθε εκδοχή. Συνένοχος και συμμέτοχος σε αυτή την ευθύνη, δεν θα έχει από εμάς συμμετοχή.

Και σας είπα ότι δεν γίνω Μητσοτάκης. Δηλαδή, τι εννοώ; Εννοώ ότι αυτό που έκανε από τη 2^η μέρα που ανέλαβε Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μόλις έξι μήνες μετά τις εκλογές και ενώ η χώρα βρισκόταν σε αλλεπάλληλες κρίσιμες στιγμές, δεν έκλειναν οι αξιολογήσεις και ήμασταν σε μια κατάσταση φθοράς και αφθαρσίας ζητούσε κάθε μέρα εκλογές. Αυτό δεν θα το κάνω εγώ. Δεν είναι στην κουλτούρα μου, αν θέλετε, στη δική μου την αντίληψη να ασκώ μια τέτοιου είδους αντιπολίτευση.

Από εκεί και πέρα, επαναλαμβάνω: εμείς είμαστε εδώ, είμαστε έτοιμοι. Είναι στο χέρι του αν έχει το θάρρος να αναλάβει αυτή την ευθύνη ας προχωρήσει. Ποια είναι η πραγματικότητα όμως; Η πραγματικότητα είναι ότι βλέπει μια ραγδαία επιταχυνόμενη φθορά και θέλει να προλάβει αυτή τη φθορά. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Τώρα, καμία φορά αυτές οι λεκτικές υπερβάσεις αυτοί οι ψευτοκουτσαβακισμοί, οι μαγκιές περί γαλοπούλας που μας θυμίζουν λίγο παιδιά 6^ης Δημοτικού ή οπαδούς σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, ορισμένες φορές δεν αναδεικνύουν πυγμή, αλλά το αντίθετο από αυτό για το οποίο φαντάζομαι οι ακριβοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι συμβούλεψαν τον κ. Μητσοτάκη. Καμιά φορά αναδεικνύουν και αδυναμία.

Σε κάθε περίπτωση εγώ θα του συνιστούσα να είναι λίγο πιο φειδωλός σε τέτοιου είδους ψευτοκουτσαβακισμούς, ιδίως μάλιστα όταν όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αυτός, ο οποίος κρύφτηκε προεκλογικά και αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μια face to face τηλεμαχία για να κατανοήσει ο ελληνικός λαός τις θέσεις μας. Δεν τόλμησε να έρθει! Και σήμερα μιλάει για γαλοπούλες και για αρνιά το Πάσχα;

Εγώ είμαι εδώ και θα είμαι και εκεί όταν έρθει η ώρα. Να δω αυτός ποια δικαιολογία θα βρει για να αποφύγει και μια δεύτερη αντιπαράθεση.

Γ. ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ (NEWS 247): Καλησπέρα κύριε Πρόεδρε. Ο ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα άσκησε κριτική στην ανοχή που επέδειξε η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας στις πράξεις του βουλευτή της Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Έχει ασκήσει κριτική στο παρελθόν και για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση πρώην μελών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και για την υπουργοποίηση του Θανάση Πλεύρη.

Ήθελα να σας ρωτήσω αν εκτιμάτε ότι σταδιακά αλλοιώνεται η φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας ιδίως από τη στιγμή που η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θεωρεί ότι έχει αναφορές στο χώρο του πολιτικού Κέντρου.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Λιβιτσάνο, είναι πράγματι οξύμωρο να μιλά διαρκώς για το πολιτικό Κέντρο και να έχει υπουργοποιήσει τρία πρωτοκλασάτα στελέχη του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Νομίζω ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει πολλά ακόμη να περιμένει από τον κ. Μητσοτάκη, πέραν της υπουργοποίησης πιθανώς και του κ. Μπογδάνου!

Από εκεί και πέρα εγώ θέλω να μιλήσω λίγο για την ουσία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό το οποίο αποτέλεσε ίσως ένα σημαντικό εκλογικό πλεονέκτημα για τον κ. Μητσοτάκη ότι κατάφερε δηλαδή να διεμβολήσει τον χώρο της Ακροδεξιάς και ακολουθώντας μια ανορθολογική στάση και θέση σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα, τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά και με ένα ιδιαίτερα οξύ λαϊκιστικό λόγο, θέση και στάση σε κρίσιμα θέματα. Ήταν ο μοναδικός πολιτικός στη σύγχρονη ιστορία που κατηγόρησε τον αντίπαλό του ότι ευθύνεται για μια τραγωδία, θυμάστε, στο Μάτι. Κανένας άλλος δεν το έκανε αυτό σε αντίστοιχες τραγωδίες.

Κατάφερε να διεμβολήσει τον χώρο της Ακροδεξιάς και να δημιουργήσει μια ευρύτερη πλατφόρμα–δεξαμενή ψηφοφόρων. Μια πολυσυλλεκτικότητα ίσως, ας μιλήσω με αυτό τον τρόπο. Όμως αυτό που τότε, τον Ιούλιο του ’19, ήταν το πλεονέκτημα, σήμερα είναι το μειονέκτημα του κ. Μητσοτάκη. Διότι είναι αναγκασμένος να πατάει σε δυο βάρκες. Και ξέρετε: όταν η θάλασσα είναι γαλήνια μπορείς να το κάνεις αυτό. Όταν έρχονται φουρτούνες, δεν είναι εύκολο να το κάνεις αυτό. Πέφτεις μέσα στη θάλασσα.

Θέλω να πω ότι κατά την άποψή μου η επιλογή Πλεύρη για τη θέση του υπουργού Υγείας, ένας άνθρωπος ο οποίος είναι γνωστός και για τις αντισιμιτικές και ρατσιστικές του απόψεις -δεν άλλαξε φαντάζομαι άποψη για να γίνει υπουργός, απλά κρύβει αυτές τις απόψεις προκειμένου να διατηρηθεί σε αυτή τη θέση.

Ένας άνθρωπος ο οποίος είχε ταχθεί σε προηγούμενη περίοδο αναφανδόν με το λεγόμενο αντιεμβολιαστικό κίνημα -είχε ταχθεί εναντίον των εμβολίων στην περίπτωση του Η1Ν1. Είχε ταχθεί με σθένος και με δυναμισμό απέναντι στις Αφρικανές οροθετικές γυναίκες, όπου μιλούσε για την ανάγκη να τις αποπέμψουμε από τη χώρα. Μιλούσε δημόσια για την ανάγκη να χυθεί αίμα στα σύνορα, αν θέλουμε να διατηρήσουμε καθαρή τη χώρα, την πατρίδα.

Και πρόσφατα τώρα, για να μην πιάσω όλο το παρελθόν του, αυτός ο οποίος λίγους μήνες πριν είχε βγει δημόσια και είχε πει ότι «δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης να πείσει τους πολίτες για να εμβολιαστούν», έγινε υπουργός Υγείας, στην πιο κρίσιμη στιγμή της πανδημίας. Τώρα αυτό εσείς πώς το εξηγείτε; Είναι απολύτως προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει γραμμάτια να ξεπληρώσει σε αυτό το χώρο που συνυπάρχει στο εσωτερικό του κόμματός του προφανώς και με πολιτικούς που προέρχονται από τον χώρο της Κεντροδεξιάς.

Κατά τη γνώμη μου αυτό όμως είναι ανησυχητικό για την πολιτική ζωή του τόπου. Όπως ανησυχητικό για την πολιτική ζωή του τόπου είναι το γεγονός ότι δεν βρήκε μια λέξη για να αποδοκιμάσει την αθλιότητα Μπογδάνου. Διότι το να δημοσιοποιείς τα ονόματα νηπίων σε νηπιαγωγεία της χώρας, αραβικής καταγωγής, στοχοποιώντας τα νήπια… Αυτό είναι αθλιότητα!

Και ακόμη μεγαλύτερη αθλιότητα είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο δεν βρήκε μια κουβέντα για να πει, αλλά την ίδια στιγμή σε ένα κρεσέντο υποκρισίας μας παρουσίασε την πολιτογράφηση του Αντετοκούνμπο και την πολιτογράφηση του Αντετοκούνμπο η οποία είχε γίνει μια εβδομάδα πριν τυπικά, έσπευσε να την κάνει την ίδια μέρα που δεν βρήκε μια κουβέντα να πει για τον Μπογδάνο, μαζί με τον υπουργό του τον κ. Βορίδη. Ο οποίος είχε φροντίσει όλο το προηγούμενο διάστημα να φέρει στην πραγματικότητα διατάξεις νομοθετικές που καθιστούν αδύνατη την πολιτογράφηση οποιουδήποτε άλλου, σαν τον Αντετοκούνμπο που δεν είναι όμως Αντετοκούνμπο. Διότι ακόμη κι εγώ να πάω να δώσω συνέντευξη έτσι όπως έχουν γίνει οι συνεντεύξεις για την πολιτογράφηση, μάλλον θα κοπώ!

Αυτή είναι σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το πρόσωπο του Ιανού. Ένα πρόσωπο που στην πράξη με τις πολιτικές της χαϊδεύει τα αυτιά της Ακροδεξιάς για να ψαρεύει στα θολά νερά τις ψήφους της Χρυσής Αυγής και από την άλλη με το πρόσωπο του μοντέρνου, του Ευρωπαίου, του κεντρώου πολιτικού.

Γ. ΣΑΧΙΝΗΣ (ΚΡΗΤΗ TV, μέσω ΖΟΟΜ): Καλό μεσημέρι κ. Πρόεδρε, από το Ηράκλειο από την Κρήτη. Άκουσα προσεκτικά την  ομιλία σας χτες το βράδυ. Παρατήρησα ότι με εξαίρεση την εξαγγελία συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, δεν είχατε μια αναλυτικότερη αναφορά στα λεγόμενα εθνικά θέματα.

Η οικονομία ναι μεν πιέζει τον καθένα στην τσέπη του, αλλά ο κόσμος ενδιαφέρεται και για τα εθνικά θέματα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ουσιαστικά 6 μίλια κι ένα πόδι ανατολικά της Σητείας, τα τουρκικά σκάφη, η φρεγάτα Oruc Reis παρενοχλεί ερευνητικές διαδικασίες για τον EastMed που επί των ημερών σας προωθήθηκε εντόνως και ακολούθησε η πορεία, για τη χαρτογράφηση του που θα περάσει ο αγωγός που αφορά Κύπρο, Ισραήλ και Ελλάδα.

Αναρωτιέμαι: με αυτές τις γεωπολιτικές εξελίξεις, η συμφωνία του Ειρηνικού που αλλάζουν τα πράγματα, έρχεται η Μεσόγειος με άλλο τρόπο στο προσκήνιο, πρέπει να πείτε κάτι πιο διεξοδικά; Εδώ η τουρκική υφαλοκρηπίδα φτάνει 6 μίλια επαναλαμβάνω και 1 πόδι ανατολικά της Σητείας, 11 χιλιόμετρα δηλαδή, φέρνει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, το φέρνει πάνω στο πεδίο και δεν ακούμε πέρα από διαβήματα.

Και κάτι πιο ειδικό εάν επιτρέπετε, γιατί είχατε ασχοληθεί ειδικά. Επί των  ημερών σας προχώρησε η σύμβαση για το νέο διεθνές αεροδρόμιο στο Καστέλι και το έργο υλοποιήθηκε. Είχατε πει τότε στην τοπική κοινωνία, πάρτε την ευκαιρία, φτιάξτε ένα σχέδιο αξιοποίησης για το υφιστάμενο αεροδρόμιο στο Ηράκλειο, είναι ένα δεύτερο Ηράκλειο. Είναι 3.500 στρέμματα.

Σήμερα πληροφορούμαστε ότι αυτό πέρασε στην δικαιοδοσία του ΤΑΙΠΕΔ που αναγγέλλει έργα 2 δισεκατομμυρίων ευρώ και αξιοποίηση κατά όπως αυτό νομίζει, αφήνοντας απ’ έξω την τοπική κοινωνία. Αύριο υπάρχει έκτακτη σύσκεψη των τοπικών φορέων. Τι λέτε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σαχίνη, να απαντήσω κυρίως στο κρίσιμο ερώτημα που θέσατε για τα εθνικά μας θέματα. Γιατί ορθώς είπατε ότι είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να μας απασχολούν και χαίρομαι που κάνετε αυτό το ερώτημα.

Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης και το έχω πει πολλές φορές, είναι ότι έχει ένα έλλειμμα εθνικής στρατηγικής. Είναι λίγο βλέποντας και κάνοντας. Η εξέλιξη των ημερών, εμένα δεν με παραξενεύει. Γνωρίζουμε τις επιδιώξεις της Τουρκίας, γνωρίζουμε ορισμένες φορές τη λέμε απρόβλεπτη την Τουρκία. Εγώ νομίζω ότι τελικά έχει γίνει προβλέψιμη, διότι διαρκώς θέλει να κατοχυρώνει χώρο, να δημιουργεί τετελεσμένα.

Αμφισβητεί την αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ελλάδας νότια και ανατολικά της Κρήτης. Την αμφισβητεί ακόμα περισσότερο μετά το τουρκολιβυκό σύμφωνο και τη συμφωνία ΑΟΖ που κάναμε με την Αίγυπτο. Αλλά το κρίσιμο ποιο είναι, κύριε Σαχίνη; Όταν τον περασμένο Απρίλιο υπήρξε παρενόχληση εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της χώρας μας, Γαλλικού ερευνητικού σκάφους και η αρμόδια κυβερνητική εκπρόσωπος είπε το θέμα δεν αφορά την Ελλάδα σε επίσημη ενημέρωση, αλλά είναι ζήτημα της Γαλλίας, ας δει η Γαλλία τι θα κάνει, τι μήνυμα πέρασε;

Όταν μεσούσης της κρίσης στα ελληνοτουρκικά με το ερευνητικό Oruc Reis να έχει γίνει πλοίο της γραμμής στο Νότιο Αιγαίο και να παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα, άλλο που δεν θέλουν να μιλήσουν με τη γλώσσα της αλήθειας εκείνη την ώρα. Και βγαίνει ο επικεφαλής υπουργός του επιτελικού κράτους και λέει  ότι η κόκκινη γραμμή μας είναι τα 6 μίλια, γιατί αυτό είπε. Τι μήνυμα περνάει;

Τώρα τι ακριβώς; Γιατί να ξαφνιαστούμε για το γεγονός ότι δεν τολμάει να ξεμυτίσει έξω από 6 μίλια ένα ερευνητικό σκάφος το οποίο διενεργεί έρευνες σε συνεννόηση με τη χώρα μας;

Εγώ όμως θέλω να επιμείνω στο κρίσιμο θέμα του ελλείμματος στρατηγικής. Εθνικής στρατηγικής. Διότι η στρατηγική του κ. Μητσοτάκη είναι “βλέποντας και κάνοντας. Και νομίζω,κύριε Σαχίνη, ότι η κυβέρνηση έχασε μια ευκαιρία μετά την εκλογή Μπάιντεν και το διάστημα εκείνο που η Τουρκία αναγκάστηκε να χαμηλώσει τους τόνους και έστω και υποκριτικά βγήκε με το πρόσωπο μιας χώρας που θέλει τον διάλογο, η κυβέρνηση έπραξε λάθος που δεν αξιοποίησε αυτή τη συγκυρία. Χωρίς να έχω αυταπάτες το λέω. Αλλά έχω την πεποίθηση ότι η Τουρκία δεν επιδιώκει τη λύση στη βάση του διεθνούς δικαίου και μέσα από ένα πλαίσιο συντονισμένου διαλόγου. Και εφόσον δεν το επιδιώκει, ή θέλει να το αποφύγει, εμείς οφείλουμε να αξιοποιήσουμε κάθε χαραμάδα προκειμένου σε συνδυασμό και με τους συσχετισμούς τους διεθνείς, τον διεθνή παράγοντα, αυτό να της επιβληθεί.

]Ζήτησα, αν θυμάστε, φέτος στις αρχές του χρόνου, η χώρα να αξιοποιήσει την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την τελωνειακή ένωση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, προκειμένου να θέσει ως προϋπόθεση για τη σύμφωνη γνώμη της χώρας της Ελλάδας, το κοινό συνυποσχετικό δηλαδή,  την προοπτική της Χάγης για την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, κρατώντας ακέραιες και αδιαπραγμάτευτες τις κόκκινες γραμμές μας. Δηλαδή, το ότι δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και ότι δεν τίθεται θέμα αποστρατικοποιημένων νησιών, να αναγκάσουμε την Τουρκία να προχωρήσει σε μια συντεταγμένη διαδικασία ώστε να δώσει λύση στο διεθνές δίκαιο. Δεν το έκανε αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Άρα, ούτε στρατηγική διαλόγου και λύσης έχει, ούτε στρατηγική υπεράσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο πεδίο έχει. Το είδαμε και με το Oruc Reis, το βλέπουμε και τώρα. Είναι στη λογική βλέποντας και κάνοντας”. Αυτή η λογική όμως είναι επιζήμια για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Άρα, θεωρώ αναγκαίο τούτη την ώρα να υπάρξει μια σαφής εθνική στρατηγική, η οποία θα είναι αποτελεσματική και ισχυρή σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο πεδίο. Και ταυτόχρονα, που θα έχει στρατηγική προοπτική της λύσης των διαφορών στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

Σε σχέση με το δεύτερο ερώτημά σας, αν και νομίζω ότι καλό είναι να κάνει ο καθένας από ένα ερώτημα για να μπορέσουν να πάρουν όλοι ερωτήματα. Νομίζω ότι το βασικό θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει σε σχέση με τα μεγάλα έργα το επόμενο διάστημα είναι η εξασφάλιση χρηματοδότησής τους. Και νομίζω ότι έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία που είναι το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο δεν πρέπει να πάει χαμένο. Φοβάμαι ότι ο σχεδιασμός που έχει γίνει δεν είναι ένας σχεδιασμός που μπορεί να μας δημιουργεί ελπίδα και προοπτική.

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω όμως ότι αυτά τα μεγάλα έργα και ειδικά για την Κρήτη, τόσο ο βόρειος οδικός άξονας, όσο και το Καστέλι, πρέπει να προχωρήσουν και πρέπει να προχωρήσουν με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση των δημόσιων ταμείων, με την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων. Να προχωρήσουν με σχέδιο, διότι η Κρήτη, κύριε Σαχίνη, στον τομέα αυτόν, στον τομέα των κρίσιμων υποδομών, είναι αδικημένη. Και πρέπει επιτέλους αυτά τα έργα που εδώ και πάρα πολλά χρόνια ακούνε οι Κρητικοί ότι θα προχωρήσουν, πρέπει να γίνουν πράξη. Και εμείς όσον αφορά το Καστέλι, την  υπόσχεσή μας την κάναμε πράξη. Και αυτό νομίζω ότι είναι μια σημαντική παρακαταθήκη για τη σημερινή κυβέρνηση.

Δ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΣ (DOCUMENTO): Καλησπέρα κύριε Πρόεδρε. Με δεδομένο και νομίζω ότι σε αυτό θα συμφωνήσουμε όλοι, ότι οι πολιτικές ηγεσίες είναι αυτές που δίνουν το βήμα στις κοινωνίες και γι’ αυτό άλλωστε πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρότατη λογοδοσία. Το Documento της προηγούμενης εβδομάδας διεξήγαγε και μια έρευνα δημοσιεύοντας μάλιστα έγγραφα από το Γαλλικό δημόσιο και συγκεκριμένα από το Γαλλικό υπουργείο Οικονομικών, από τα οποία προκύπτει το ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός, ο κ. Μητσοτάκης, ή απόδειξη, να καταθέτει από το 2016 τουλάχιστον μέχρι το 2020, ψευδές ή ελλιπές – ό,τι θέλει βάζει ο καθένας – πόθεν έσχες.

Από τότε μέχρι σήμερα η ελληνική δικαιοσύνη δεν έκανε τίποτα. Δεν έδειξε αντανακλαστικά στο συγκεκριμένο θέμα. Θυμίζω ότι η ελληνική δικαιοσύνη, για παράδειγμα τον Οκτώβριο του 2019, είχε παρέμβει για μια δήλωση κυβερνητικού βουλευτή, on camera σε τηλεοπτική εκπομπή για τους περίφημους μπάφους του Μαξίμου.

Θέλω να σας ρωτήσω επί κυβερνήσεώς σας, δυο πράγματα. Το πρώτο είναι τι νομίζετε ότι κάνει θεσμούς, βασικούς θεσμούς, πυλώνες της χώρας, όπως η δικαιοσύνη, να παρεμβαίνουν για τους περίφημους μπάφους του Μαξίμου, αλλά να κλείνουν τα μάτια σε έγγραφα του Γαλλικού υπουργείου Οικονομικών, ή να μετατρέπουν, για παράδειγμα, την έρευνα του αμερικανικού FBI και του υπουργείου Οικονομικών για τη Novartis σε σκευωρία.

Και εάν εσείς σκέφτεστε για το θέμα του πόθεν έσχες του πρωθυπουργού να προκαλέσετε εσείς την παρέμβαση της Δικαιοσύνης. Σας ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Χατζηνικόλα, θα μου επιτρέψετε να μην σχολιάσω τις αντιδράσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Εγώ θα ήθελα, μιας και με ρωτάτε για το θέμα αυτό να πω όμως ότι είναι ένα θέμα που δεν αποτελεί ούτε ζήτημα παραπολιτικής, ούτε ζήτημα κουτσομπολιού, ούτε ζήτημα κλειδαρότρυπας. Είναι συνταγματική υποχρέωση όλων των δημόσιων προσώπων να καταθέτουν δήλωση πόθεν έσχες. Είναι συνταγματική υποχρέωση. Όλα τα δημόσια πρόσωπα οφείλουμε.

Ως εκ τούτου νομίζω, ιδιαίτερα εάν είσαι πρωθυπουργός της χώρας, οφείλεις να μην έχεις τίποτα να κρύψεις και όταν υπάρχει οποιαδήποτε υποψία για ψευδές ή αναληθές πόθεν έσχες, οφείλεις να δώσεις απαντήσεις και όχι να στοχοποιείς τα Μέσα Ενημέρωσης που αναδεικνύουν το πρόβλημα. Όχι να δημιουργείς ένα κλίμα, αν θέλετε στοχοποίησης ή ένα κλίμα ποινικοποίησης της κριτικής.

Νομίζω ότι είναι λάθος με τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζει το ζήτημα αυτό. Πρέπει να δώσει εξηγήσεις, πρέπει να δώσει επαρκείς εξηγήσεις. Για μας είναι ένα ζήτημα ισονομίας. Δεν υπάρχουν πολίτες που έχουν διαφορετικά δικαιώματα απέναντι στο νόμο, όλοι οι πολίτες έχουν ίσιο δικαίωμα απέναντι στο νόμο και πρέπει να ελέγχονται.

Και θα ήθελα να αναρωτηθείτε τι θα γινόταν σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα αν συνέβαινε αυτό, ή τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν συνέβαινε σ’ εμένα. Πόσες μέρες θα ασχολούνταν τα δελτία ειδήσεων με κεντρικό πρώτο θέμα, ότι ο πρωθυπουργός έχει ψευδές πόθεν έσχες; Στη χώρα μας, δεν ασχολήθηκε κανένας.

Όλα αυτά νομίζω οι πολίτες τα καταλαβαίνουν όμως. Σε σχέση τώρα με το τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ: ακούστε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε το ρόλο του ερευνητή δημοσιογράφου ούτε του ντετέκτιβ ούτε του εισαγγελέα. Αυτά είναι δουλειά άλλων να τα κάνει.

Εμείς είμαστε πολιτικό κόμμα, αναδεικνύουμε πολιτικά αυτή την αντίφαση, την κάνουμε κατανοητή στους πολίτες, ζητάμε μέσα από διαδικασίες κοινοβουλευτικές στον πρωθυπουργό να απαντήσει. Και έχουμε καταθέσει αίτημα στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, στην Επιτροπή Πόθεν Έσχες, να δώσει συλλογικά μια απάντηση για το κρίσιμο ζήτημα της ανακριβούς, της αναληθούς δήλωσης σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία του πρωθυπουργού. Αυτό νομίζω μας αναλογεί και αυτό κάνουμε.

Μ. ΜΑΝΗ (Εuro2day): Κύριε Πρόεδρε, απευθύνεστε εμφατικά στη λεγόμενη μεσαία τάξη. Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι την εξαπάτησε διότι της έταξε πολλά πριν τις εκλογές και κάνει ακριβώς τα αντίθετα. Γιατί πιστεύετε ότι θα σας εμπιστευθούν οι μεσαίοι και οι μικρομεσαίοι; Λένε, και φάνηκε και στις εκλογές, ότι πλήρωσαν την προσπάθεια, πλήρωσαν πολύ περισσότερο την προσπάθεια να βγει η χώρα από τα μνημόνια, και υπάρχει αυτό το μάγκωμα, ότι θα ξαναπληρώσουν το μάρμαρο, εάν η κατάσταση στη χώρα, στην κοινωνία, στα εισοδήματα, χειροτερέψει περισσότερο. Θα ξαναπληρώσουν το μάρμαρο δηλαδή από μια δική σας κυβέρνηση. Μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης σας συμβούλευσε να μην της απευθύνεστε.

Πώς σκοπεύετε να χρηματοδοτήσετε τα μέτρα που ανακοινώσατε κι εχθές γι’ αυτούς, για να την πείσετε αυτό που είπατε και νωρίτερα, ότι είναι κοστολογημένα όλα και δεν είναι αριθμοί στο χαρτί; Για παράδειγμα, είναι στις προθέσεις σας η αντιστροφή των αποφάσεων όπως οι φορολογικοί συντελεστές, στα επιχειρήσεις και στα μεσαία εισοδήματα; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Μάνη. Κοιτάξτε, θεωρώ αδιανόητο να μιλά ο κ. Μητσοτάκης ως εκπρόσωπος ενός κόμματος που από το 2012 ως το 2015 είχε συντρίψει τη μεσαία τάξη, απευθύνονταν σ’ αυτούς τους ανθρώπους, όχι μόνο με την φορολογία, αλλά και με τον πολιτικό του λόγο, απευθύνονταν λέγοντάς τους «μαζί τα φάγαμε, τι θέλετε τώρα;». Να λέει στον ΣΥΡΙΖΑ και σ’ εμένα προσωπικά «δεν έχω δικαίωμα να ομιλώ».

Σε κάθε περίπτωση, έκανα και μια τοποθέτηση πριν για το τι είναι επιτέλους αυτοί οι μεσαίοι, πού βρίσκονται, αλλά νομίζω ότι είναι αδιανόητο να μιλά με αυτό τον τόνο τον επιτιμητικό και να απευθύνεται και σε εμένα που είμαι γέννημα θρέμμα της μεσαίας τάξης. Αν δεν έχω εγώ δικαίωμα να ομιλώ για τη μεσαία τάξη, ποιος έχει δικαίωμα να ομιλεί για τη μεσαία τάξη; Αυτός που δεν γνωρίζει ούτε πόσο κάνει να πάει να αγοράσει μια φρατζόλα ψωμί ή να πάει να ψωνίσει στο σούπερ μάρκετ;

Εν πάση περιπτώσει, θέλω ν’ απαντήσω στο πολιτικό σκέλος του ερωτήματος σας. Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής: Αναγκαστήκαμε να επιβαρύνουμε αυτό που ονομάζεται μεσαία τάξη κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής μας θητείας. Σε σύγκριση με την επιβάρυνση που είχαν δεχθεί πιο πριν, λιγότερο αλλά την επιβαρύναμε. Δεν ήταν επιλογή μας να συμβεί αυτό, όμως. Ήταν ανάγκη εθνική να συμβεί αυτό, για να βγει η χώρα επιτέλους από τα μνημόνια, για να βγούμε από την αυστηρή επιτροπεία, για να ρυθμίσουμε το χρέος.

Ήταν εθνική ανάγκη να βγούμε από τα μνημόνια. Αν δεν είχαμε βγει από τα μνημόνια δεν θα είχε μειωθεί η ανεργία 10% επί των ημερών μας. Δεν θα είχαν δημιουργηθεί συνθήκες και προϋποθέσεις να μειωθούν οι φόροι. Ξεκίνησε επί των ημερών μας. Από τον Απρίλη του ’19. ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, μια σειρά από φορολογικές επιβαρύνσεις, ασφαλιστικές εισφορές, αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι βγήκαμε από τα μνημόνια. Είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι αφήσαμε 37 δισεκατομμύρια στα Δημόσια Ταμεία, ως κομπόδεμα ανάγκης στην κρίσιμη στιγμή. Τι θα γινόταν αν δεν είχαμε αφήσει αυτά τα 37 δισεκατομμύρια; Πού θα βρισκόταν η χώρα σε συνθήκες πανδημίας;

Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δυο χρόνια τώρα τι αφήνει; Εμείς αυτά αφήσαμε ως παρακαταθήκη και για τη μεσαία τάξη. Την ενίσχυση των νοσοκομείων, την ενίσχυση των σχολείων με βάση της δυνατότητές μας, την αύξηση το μισθού. Για τη μεσαία τάξη έγιναν όλα αυτά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφήνει μόνο χρέη. Χρέη και μόνο χρέη.

Άρα λοιπόν, ας το έχουμε αυτό υπ’ όψιν μας: ότι εδώ υπήρξε μια κυβέρνηση που με σύνεση προχώρησε σ’ έναν δρόμο για να ανορθώσει την οικονομία της χώρας σε μια κατάσταση χρεοκοπίας και σήμερα δέχεται και τα πυρά ότι δεν φρόντισε τη μεσαία τάξη. Εντάξει, είναι προφανές, έγιναν και πράγματα τα οποία δεν θέλαμε να γίνουν, δεν ήταν επιλογή μας να γίνουν.

Έρχομαι τώρα στο ερώτημα πώς θα χρηματοδοτηθούν τα μέτρα τα οποία εξαγγείλαμε. Και θέλω σ’ αυτό το σημείο να πω το εξής: την περίοδο που διανύουμε, υπάρχει μια πολύ σημαντική ευκαιρία: να στηριχθεί η οικονομία, να στηριχθούν τα λαϊκά στρώματα, να στηριχθεί η μεσαία τάξη, χωρίς να υπάρχει η πίεση η ασφυκτική του Συμφώνου Σταθερότητας το οποίο έχει ανασταλεί. Η πίεση η ασφυκτική για πλεονάσματα, διότι δεν υπάρχει καμία πίεση και κανένας στόχος, είμαστε στη λεγόμενη ρήτρα διαφυγής. Χωρίς να υπάρχει καμία ασφυκτική πίεση σε σχέση με τον δανεισμό της χώρας, διότι δανείζεται φθηνά, εξαιτίας του γεγονότος ότι έχει ρυθμίσει το χρέος, είμαστε στο έκτακτο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Και φυσικά εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουμε και το Ταμείο Ανάκαμψης μπροστά μας. Θέλω να πω ότι υπάρχουν δυνατότητες οικονομικές πάρα πολύ σημαντικές. Αυτή την ευκαιρία δεν πρέπει να τη χάσουμε. Αν χάσουμε αυτή την ευκαιρία να στηρίξουμε τώρα που μπορούμε, που δεν υπάρχουν αυστηροί δημοσιονομικοί περιορισμοί -κάποια στιγμή θα επιστρέψουν οι δημοσιονομικοί περιορισμοί. Και τότε τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα.

Και θέλω με την ευκαιρία να επισημάνω το εξής: αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη διεξάγεται μια κρίσιμη συζήτηση για το πού θα προσγειωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την πανδημία, σε ποιο δημοσιονομικό έδαφος θα προσγειωθεί. Σ’ αυτή την κρίσιμη συζήτηση, οι χώρες του Νότου πρέπει να έχουν μια σαφή θέση και στρατηγική κοινή.

Δεν ξέρω ποια είναι η θέση και η στάση της κυβέρνησης. Είδαμε τις 8 χώρες του Βορρά, του πλεονασματικού Βορρά, να μιλούν για την ανάγκη να επιστρέψουμε στους αυστηρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς. Και είδαμε και την κυβέρνηση Μητσοτάκη από μόνη της, χωρίς να το ζητά κανένας, να σπεύδει να ψηφίζει ένα μεσοπρόθεσμο στη Βουλή, το οποίο στην πραγματικότητα έχει μια προοπτική δημοσιονομικής προσαρμογής 9 μονάδων, μέσα σε δυο χρόνια.

Φαντάζομαι ότι το ψήφισαν για να μην το εφαρμόσουν. Αλλά νομίζω ότι αυτή δεν είναι μια σοβαρή θέση και στάση. Αυτοδεσμεύεται δηλαδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη για πλεόνασμα 2% το ’23, πριν καν ανοίξει η συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το σε ποιο δημοσιονομικό πλαίσιο θα βρεθούμε την επόμενη μέρα.

Εγώ θεωρώ ότι η χώρα πρέπει να αποκτήσει και να κάνει ό,τι μπορεί για ισχυρές συμμαχίες σ’ αυτό το επίπεδο, για την κρίσιμη συζήτηση της επόμενης μέρας. Προφανώς καταλαβαίνω ότι θα υπάρξει μια προοπτική αλλά σε βάθος χρόνου να είναι αυτή η προοπτική ισοσκελισμού του προϋπολογισμού. Δεν μπορεί να γίνει μέσα σε ενάμιση χρόνο, είναι αδιανόητο να γίνει και πιστεύω ότι η χώρα πρέπει να αποκτήσει συμμαχίες και μια σοβαρή στρατηγική για να το πετύχει αυτό και είναι εύκολο να το πετύχει.

Είχαμε προχθές τη Σύνοδο των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, το ονόμασαν EastMed. Αν θυμάστε, αυτή ήταν μια δική μου πρωτοβουλία μαζί με τον Πρόεδρο Ολάντ πριν από τέσσερα χρόνια, το 2016. Και περίμενα -πέρα όλων των άλλων, που είναι κρίσιμα για τη μετανάστευση, για το προσφυγικό- να δω και μια πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού για το κρίσιμο αυτό ζήτημα. Δεν είδα.

Άρα, για να απαντήσω όμως στο ερώτημά σας και κλείνω, νομίζω ότι τούτη την ώρα υπάρχουν οι χρηματοδοτικές δυνατότητες, τα Ταμεία μας είναι γεμάτα ακόμη. Υπάρχουν οι δυνατότητες και σε σχέση με το γεγονός ότι υπάρχει η ρήτρα διαφυγής. Πρέπει οι παρεμβάσεις μας όμως να είναι στοχευμένες ώστε να δημιουργήσουν μια δυναμική στην ελληνική οικονομία, τα χρήματα αυτά να μην πάνε χαμένα.

Όταν έρχεται ο κ. Μητσοτάκης και προτείνει 3,5 δισ. που αφορούν φοροαπαλλαγές στους πλούσιους, τα μέτρα αυτά θα πάνε χαμένα. Τα χρήματα αυτά θα χαθούν για τη μεγάλη πλειοψηφία και η ανάπτυξη που θα έχουμε δεν θα είναι μια συμπεριληπτική ανάπτυξη, αλλά θα είναι μια ανάπτυξη που θα ωφελεί μονάχα λίγους και εκλεκτούς.

Εμείς, σχεδόν με αντίστοιχες ποσοτικά προτάσεις έχουμε μια άλλη κατεύθυνση: να δημιουργήσουμε μια δυναμική στην ελληνική οικονομία που θα μας δώσει τη δυνατότητα, τον αέρα αν θέλετε, να μπορέσουμε να βρεθούμε από καλύτερη θέση στην εποχή της επαναφοράς στο πλαίσιο των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, που πρέπει να έρθει όχι το ’23 αλλά πολύ αργότερα.

Ν. ΖΟΡΜΠΑ (ΚΕΦΑΛΑΙΟ και Capital.gr): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα σας. Παρουσιάζετε μια εικόνα πλήρους καταστροφής της οικονομίας και της κοινωνίας, την ώρα που η ανάπτυξη έχει κλείσει στο 2^ο τρίμηνο του ’21 με 16,2%, η κυβέρνηση πρόσφατα αναθεώρησε τον στόχο για το τρέχον έτος από 3,6 σε 5,9% με αναλυτές μάλιστα να εκτιμούν ότι μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και το 5,9% και κατά πολύ.

Δεδομένων τούτων, κύριε Πρόεδρε, αναρωτιέμαι: σας ανησυχεί κάτι και είναι οι εκτιμήσεις σας τόσο ζοφερές (ας πούμε το χρέος) ή απλώς καταστροφολογείτε, κάνετε ό,τι ψέγατε δηλαδή τον κ. Μητσοτάκη ότι έκανε επί των ημερών σας; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Ζορμπά, καλοδεχούμενοι είναι οι αριθμοί, οι αριθμοί της ανάπτυξης. Αναφέρεστε στο 16% το 2^ο τρίμηνο του 2021. Όμως αυτός ο αριθμός προκύπτει από σύγκριση σε σχέση με το αντίστοιχο 2^ο τρίμηνο του 2020 που η χώρα ήταν σε καθολικό lock down. H χώρα το 2020 είχε ύφεση συνολικά 8,2% και ήταν η 2^η χειρότερη σε όλη την Ευρώπη, στην Ευρωζώνη.

Ενώ φέτος έχει μια ανάπτυξη στο 2^ο τρίμηνο 16%, όπως λέτε. Πολύ ευχάριστο γεγονός και καλοδεχούμενο, αλλά αν δείτε τα συγκριτικά στοιχεία με τις υπόλοιπες χώρες είμαστε προτελευταίοι, έχουν πολύ υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης οι υπόλοιπες χώρες στο αντίστοιχο τρίμηνο.

Δεν είναι για πανηγυρισμούς λοιπόν αυτό. Καλοδεχούμενο μεν, αλλά δεν είναι για πανηγυρισμούς.  Και δεν είναι για πανηγυρισμούς όταν γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση στην πραγματική οικονομία διότι εκεί βρίσκεται η πολιτική διαφορά μας με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Εμείς δεν θέλουμε να ευημερούν μόνο οι αριθμοί, θέλουμε να ευημερούν και οι άνθρωποι. Σήμερα αυτό που βλέπουμε είναι να ευημερούν οι αριθμοί, αλλά να δυστυχούν οι άνθρωποι.

Σε σχέση με το τι μας ανησυχεί: πολλά πράγματα μας ανησυχούν. Πρώτα απ’ όλα μας ανησυχεί το γεγονός ότι βλέπουμε ένα διπλό άλμα και στους ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά και στο εμπορικό ισοζύγιο. Και αυτό είναι μια βραδυφλεγής βόμβα, μια παγίδα για μια οικονομία. Έχουμε δηλαδή το 2^ο τρίμηνο του 2021 16,2% αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης και 17% διόγκωση της ψαλίδας στο εμπορικό ισοζύγιο.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι εισάγουμε πολύ περισσότερα από όσα εξάγουμε. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα παραγωγικότητας στην ελληνική οικονομία. Έχουμε ένα μοντέλο αναπτυξιακό, ένα μοντέλο ανάπτυξης το οποίο χρειάζεται ριζικό αναπροσανατολισμό.

Δεν μπορεί μια οικονομία να είναι προσανατολισμένη στον τριτογενή τομέα και στις υπηρεσίες. Πρέπει να παραχθεί πλούτος και θα μου επιτρέψετε να το πω, επειδή το κύριο μέρος της παρέμβασής μου χτες είχε να κάνει με το πώς θα μοιράσουμε δίκαια τον παραγόμενο πλούτο, πρέπει να μου δώσετε την ευκαιρία να επισημάνω ότι είναι αναγκαίο να παραχθεί πλούτος στη χώρα.

Άρα, είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε την παραγωγική βάση. Είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε τα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα και την ποιοτική γεωργία. Είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε τη μεταποίηση, τη βιομηχανία. Είναι αναγκαίο να επενδύσουμε στην καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες. Να αξιοποιήσουμε τα μέγιστα από το Ταμείο Ανάκαμψης, να πάρουμε από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορεί να μας δώσει η επένδυσή μας σε ανθρώπινο κεφάλαιο, στην προοπτική της ψηφιοποίησης, στην προοπτική της πράσινης οικονομίας, να επενδύσουμε στην κυκλική οικονομία. Πρέπει να δώσουμε έμφαση και να πάρουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε σε μια προσπάθεια να αυξηθεί ο πλούτος που παράγεται στον τόπο.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν το κάνει αυτό. Ή κάνει κάποια πράγματα τα οποία είναι τετριμμένα και περιμένει μονάχα από την αύξηση της κατανάλωσης, που σε ένα βαθμό είναι αναμενόμενο μετά από ένα χρόνο lock down, να μας δείξει κάποιους αριθμούς που στην πραγματικότητα να μεταδίδουν μια μαγική εικόνα για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Θεωρώ ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες προκλήσεις μπροστά μας που πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε με σχέδιο. Θεωρώ επίσης –γιατί αναφερθήκατε και κλείνω με αυτό- ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παραμένουμε μια χώρα υπερχρεωμένη, γιατί με ρωτήσατε και «τι είναι αυτό που σας ανησυχεί». Ναι, με ανησυχεί αυτό.

Εμείς καταφέραμε και πετύχαμε μια πάρα πολύ σημαντική ρύθμιση για το χρέος, η οποία έδωσε τη δυνατότητα πολύ χαμηλών αποπληρωμών σε ένα βάθος δεκαετίας. Σχεδόν μέχρι το 2030 δεν θα αντιμετωπίσουμε ζήτημα χρεοκοπίας. Αλλά εμείς παραδώσαμε το χρέος στο 170% του ΑΕΠ και σήμερα ο κ. Μητσοτάκης το έχει φτάσει 220-230%. Με δανεικά κάνει πολιτική! Και μάλιστα, το κρίσιμο θέμα είναι με δανεικά να κάνεις πολιτική, ενισχύεις τη μεσαία τάξη; Ενισχύεις τους αδύναμους, δημιουργείς υποδομές ανθεκτικότητας όταν θα κληθείς να αντιμετωπίσεις το ζήτημα ότι το χρέος υπερέβη τα εσκαμμένα και πρέπει να μειωθεί; Δεν το κάνει.

Εκεί λοιπόν έγκειται οι ανησυχίες μας και νομίζω ότι σας έδωσα να καταλάβετε ότι έχουμε και μια τελείως διαφορετική οπτική για τη στρατηγική με την οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτές οι αδυναμίες.

Γ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ (ΕΡΤ1): Κύριε Πρόεδρε, άκουσα τις προτάσεις σας για τους νέους, άκουσα προτάσεις για τη μεσαία τάξη. Άκουσα και χτες την πρόταση για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για όλους μέχρι 40.000 ευρώ και για τους συνταξιούχους, είπατε, αλλά γενικώς για συνταξιούχους δεν έχω ακούσει πολλά το τελευταίο διάστημα.

Μιλάτε για την ανασφάλεια του πολίτη. Νομίζω ότι ο πρώτος που  νιώθει ανασφάλεια ακόμη κι αν έχει μια, ας πούμε για τα δεδομένα της εποχής, σχετικά αξιοπρεπή σύνταξη, είναι ο συνταξιούχος. Ακόμη και στην προηγούμενη εκλογική κάλπη, αλλά και σήμερα στις δημοσκοπήσεις καταγράφονται χαμηλότερα ποσοστά για το ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Δεν σας προβληματίζει; Πώς θα πείσετε τους ανθρώπους να επιστρέψουν κοντά σας; Πώς θα τους φέρετε πιο κοντά; Μήπως έχουν παραμεληθεί και αν έχετε προτάσεις κάποια στιγμή να ανακοινώσετε για εκείνους;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Παντελάκη, σας ευχαριστώ που μου κάνετε αυτό το ερώτημα γιατί έχω την αίσθηση ότι στην παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν ακούστηκε η λέξη “συνταξιούχος”, ούτε στην ομιλία του, ούτε στις ερωτήσεις.

Και θεωρώ ότι μαζί με τη μεσαία τάξη, είναι μια κοινωνική κατηγορία που επίσης εξαπατήθηκε από τον κ. Μητσοτάκη. Θα θυμάστε την κριτική που έκανε ο κ. Μητσοτάκης στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θέσπισε την 13^η σύνταξη σε ένα ποσό που αυτό είχε εκείνη τη δυνατότητα δημοσιονομικά να δώσει, τα 900 εκατομμύρια ετησίως, που έδιναν μια προοπτική ολόκληρης σύνταξης για τους χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά μειούμενες, 13^ης όμως για τις μεγαλύτερες συντάξεις.

Είχε πει προεκλογικά κάτω από την πίεση που ασκούσαμε, ότι θα το διατηρήσει αυτό και με το που εξελέγη το κατάργησε. Και όχι μόνο το κατάργησε, αλλά αυτό το περίπου 1 δισ. σήμερα, το δίνει, ενώ είχε υποσχεθεί ότι θα το έδινε ως κοινωνικό μέρισμα στους συνταξιούχους, το δίνει για να καλύψει την τρύπα που η ίδια δημιουργεί με την επιλογή της για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο που στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, με στόχο να έχουν κάποια κέρδη τα funds αξιοποιώντας τα χρήματα των Ελλήνων εργαζόμενων, με προοπτική να έχουμε 70 δισεκατομμύρια μαύρη τρύπα σε βάθος 50ετίας. 70 δισεκατομμύρια.

Αυτά απαντά και στον προβληματισμό μου για το χρέος πριν. Πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα; Κάποια στιγμή αυτό το 1 δισ. ετησίως δεν θα φτάνει για τη μαύρη τρύπα που θα δημιουργείται στο ασφαλιστικό σύστημα. Θα πρέπει κάποιος δημόσιος προϋπολογισμός να τα πληρώνει.

Άρα λοιπόν, εξαπάτησε τους συνταξιούχους με την 13^η σύνταξη. Εμείς είχαμε παραλάβει, εάν θυμάμαι καλά, 400.000 εκκρεμείς συντάξεις, κύριε Παντελάκη. Και καταφέραμε να μειώσουμε στο 70% τις εκκρεμείς συντάξεις. Στο 70%. 120.000 εκκρεμείς συντάξεις παραδώσαμε στον κ. Βρούτση που έβγαινε προεκλογικά και μετεκλογικά και έλεγε ότι είναι απαράδεκτο αυτό που έχει αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς μέσα στο πρώτο τρίμηνο θα αποδώσουμε όλες τις εκκρεμείς συντάξεις στους συνταξιούχους. Δυο χρόνια περάσανε. Τι έχει γίνει; Ξαναπήγαμε από τις 120 εκκρεμείς συντάξεις στις 400.000 συντάξεις. Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί σήμερα πάνω από 400.000 συμπολίτες μας έχουν δικαίωμα στη σύνταξη και δεν μπορούν να την πάρουν;

Γιατί ο κ. Μητσοτάκης, η κυβέρνησή του προφανώς, επέλεξε μετεκλογικά να σταματήσει το πρόγραμμα που είχαμε εμείς χρηματοδοτήσει και είχαμε σκοπό να ανανεώσουμε, των 1.000 νέων επιστημόνων που δούλευαν μέσα στον ΕΦΚΑ για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων και τις φτάσαμε από τις 400.000 στις 120.000. Τους απέλυσε. Δεν ανανέωσε το πρόγραμμα.

Και τι απέγινε; Πού είναι αυτή η περιβόητη ψηφιοποίηση που θα μας λύσει το πρόβλημα; Εμείς είχαμε προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα ψηφιοποίησης για τις συντάξεις, είχαμε στόχο το Μάρτιο του ’20 να είναι έτοιμο, δεν προχώρησε. Και ως λύση βρίσκει η κυβέρνηση της ΝΔ να βάλει ιδιώτες για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, λογιστές και δικηγόρους μέσα στον ΕΦΚΑ με χρήματα τα οποία θα επιβαρύνουν το συνταξιούχο, αλλά ακόμα δεν έχει λυθεί το πρόβλημα.

Επίσης να θυμίσω ότι υπήρξε μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σε σχέση με τα αναδρομικά των συνταξιούχων. Μια απόφαση που ήρθε η κυβέρνηση να μην υλοποιήσει στο σύνολό της. Έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας ως παράνομες τις μειώσεις που είχε κάνει πάλι η κυβέρνηση της ΝΔ το 2012.

Η απόφαση αφορούσε τις περικοπές σε συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ αλλά και στις περικοπές σε δώρα και στην επικουρική σύνταξη. Και ήρθε ο κ. Μητσοτάκης και αποφάσισε να μην υλοποιήσει την απόφαση σε ό,τι αφορά τα δώρα και τις επικουρικές που αφορούν και χαμηλοσυνταξιούχους και να υλοποιήσει μόνο το σκέλος που αφορά –δεν θα τους πω μεγαλοσυνταξιούχους– αλλά συντάξεις πάνω από 1.000 ευρώ.

Ακόμα και αυτό όμως και μάλιστα όποιος δεν το δεχτεί, δεν έχει δικαίωμα να πάρει ούτε ευρώ. Ακόμα και αυτό όμως, που πέταξε στον Καιάδα τους χαμηλοσυνταξιούχους, για τους άνω των 1.000 ευρώ σε πολλές κατηγορίες συνταξιούχων δεν έχουν πάρει ακόμα τα αναδρομικά.

Και έρχομαι και στο τελευταίο κρίσιμο θέμα που είναι η εισφορά αλληλεγγύης. Καταργεί την εισφορά αλληλεγγύης στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Δεν την καταργεί στους μισθωτούς του δημοσίου και στους συνταξιούχους. Ελπίζω κ. Παντελάκη να έχουν συνειδητοποιήσει πλέον οι συνταξιούχοι πόσο τους εξαπάτησε ο κ. Μητσοτάκης και πόσο δεδομένους τους έχει.

Σου λέει ,αυτοί δεν θα αλλάξουν. Μια ζωή θα ψηφίζουν όπως είχαν μάθει να ψηφίζουν. Δεν είναι έτσι όμως. Δεν είναι έτσι, γιατί ο κόσμος δεν είναι χαζός. Όσο και εάν δέχεται έναν βομβαρδισμό προπαγάνδας από μέσα ενημέρωσης. Και εγώ σήμερα θέλω να απευθυνθώ σε αυτούς τους ανθρώπους που πίστεψαν τον κ. Μητσοτάκη ότι δήθεν εμείς τους εξαπατήσαμε με την 13^η σύνταξη. Να απευθυνθώ και να τους πω να συγκρίνουν, να κρίνουν και να συγκρίνουν και να διεκδικήσουν αυτό που δικαιούνται. Δικαιούνται να μην αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ (iEidiseis.gr): Καλό μεσημέρι. Ήθελα να σας ρωτήσω, σκεφτόμουν αυτό που είπατε για τα νέα πρόσωπα και σκεφτόμουνα να σας ρωτήσω εάν ισχύει η κομματική επετηρίδα σε μια νέα κυβέρνηση. Δεν θα σας ρωτήσω όμως αυτό. Γιατί το ζητούμενο πάντα είναι ο επικεφαλής μιας κυβέρνησης. Μέχρι σήμερα από το ’74 και μετά, κάθε πρωθυπουργός που έχανε εκλογές έφευγε, με εξαίρεση τον Ανδρέα Παπανδρέου το ’90 – ’93. Εσείς μείνατε. Τι αλλάξατε; Σε τι άλλαξε ο Αλέξης Τσίπρας; Τι διαφορετικός είναι για να ζητήσει τώρα την ψήφο του ελληνικού λαού που τον αποδοκίμασε στις περασμένες εκλογές; Και ήθελα σε αυτό το επίπεδο να σας ρωτήσω εάν κερδίσετε, θα κάνετε κυβέρνηση. Εάν χάσετε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σκουρή, μου φέρνετε στο μυαλό τον κ. Κόινερ του Μπρεχτ όπου τον ρωτάνε, τον συναντάει κάποιος και του λέει, έχω ένα χρόνο να σας δω. Δεν αλλάξατε καθόλου.  Και απαντάει ο κ. Κόινερ: ωχ, δηλαδή έχω γίνει ένα μνημείο του εαυτού μου;

Και τα κόμματα και οι άνθρωποι εάν δεν αλλάζουν, γίνονται μνημεία του εαυτού τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι ένα κόμμα που διαρκώς εξελίσσεται σε όλη του τη διαδρομή. Την παρακολουθείτε στενά. Από την περίοδο του Συνασπισμού, μετά η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμαχία με τα κινήματα, τα κινήματα της Οικολογίας και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, η ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης, διασπάσεις, συνθέσεις, ανασυνθέσεις. Είναι ένα κόμμα σε κίνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα είναι ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία με τη συμμετοχή προσώπων, προσωπικοτήτων από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας, των κινημάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα σε κίνηση και νομίζω ότι και σε ό,τι με αφορά δεν θέλω να είμαι μνημείο του εαυτού μου. Η παρουσία μου στην πολιτική ζωή εδώ και σχεδόν πλέον και σε θέσεις κεντρικής πολιτικής ευθύνης από το 2008 μου έχει δώσει τη δυνατότητα να έχω μια πολύ μεγάλη εμπειρία, να έχω κάνει λάθη, να έχω δώσει μάχες και σήμερα να έχω μια συσσωρευμένη πείρα και γερό στομάχι.

Κατανοώ λοιπόν ότι αυτό που είναι αναγκαίο αν θες να είσαι χρήσιμος απέναντι στους πολίτες που θέλεις να εκπροσωπήσεις, είναι να βρεις τις μέγιστες δυνατότητες για να εξυπηρετήσεις τα συμφέροντά τους. Και άρα λοιπόν αυτό σήμερα μπορεί να έρθει μέσα από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα για τη διακυβέρνηση της χώρας στις συνθήκες τις ρεαλιστικές που ζούμε, άρα μέσα από το πάντρεμα του ριζοσπαστισμού με τον ρεαλισμό και μέσα από την ανάδειξη προσώπων μέσα από τους κοινωνικούς χώρους, ανάδειξη και πάντρεμα ιδεών και προσώπων από το χώρο της επιστήμης. Αυτό γίνεται. Σε μεγάλο βαθμό γίνεται. Δεν καταλαβαίνω τι με ρωτάτε.

Κάναμε μια παρουσίαση προγραμματική που δεν έχει  ξανακάνει ποτέ κόμμα της αντιπολίτευσης. Πέντε στοχευμένες θεματικές παρεμβάσεις εξειδικευμένες για τις θέσεις μας, για την υγεία, για την εργασία, για την οικονομία, για την κλιματική αλλαγή, για την εργασία και στις παρουσιάσεις και στις παρεμβάσεις αυτές ζητήσαμε τη συμμετοχή προσώπων από τον επιστημονικό χώρο, από τα κοινωνικά κινήματα και είδατε ότι στις παρουσιάσεις αυτές δεν ήμουν μόνος μου, ήμουν πλαισιωμένος από νέα πρόσωπα.

Αν εννοείτε ότι έχουμε μια Κοινοβουλευτική Ομάδα που παραμένει ίδια, ναι, η ίδια παραμένει. Τι να κάνουμε, εκλογές είναι αυτές και οι πολίτες είναι αυτοί που καθορίζουν και ψηφίζουν ποια θα είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Δεν αλλάζει. Και είμαι και ικανοποιημένος κι από τη δράση τους. Και η παρουσία νέων προσώπων δεν σημαίνει ότι θα έρθουν να εκδιώξουν, να πετάξουν έξω απ’ το κάδρο, αν θέλετε, πρόσωπα τα οποία είναι καταξιωμένα και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία του κόμματος. Αλλά θα είναι το πάντρεμα.

Αυτό είναι το κρίσιμο, η ισορροπία που πρέπει να βρεθεί. Κι εγώ γνωρίζετε ότι δουλεύω σ’ αυτή την κατεύθυνση, δουλεύουμε συλλογικά σ’ αυτή την κατεύθυνση, συλλογική απόφαση και το επόμενο διάστημα νομίζω ότι θα είναι ακόμα πιο εμφανές αυτό.

Β. ΚΕΧΑΓΙΑ (ΕΘΝΟΣ, CALLER): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα.  Το πολιτικό σας σχέδιο είναι σαφές και μας το έχετε εξηγήσει αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες. Θέλετε να συγκροτήσετε μια προοδευτική κυβέρνηση, ει δυνατόν από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση, η οποία να έχει ως κεντρικό πυρήνα, κορμό, τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική-Συμμαχία. Κι έχετε πει βεβαίως ότι από την επόμενη ώρα που θ’ ανοίξουν οι κάλπες, όλες οι προοδευτικές δυνάμεις θα πρέπει να πάρουν θέση πάνω σ’ αυτό.

Το ερώτημά μου είναι το εξής: Είναι προφανές ότι θα απευθυνθείτε και στο Κίνημα Αλλαγής. Αυτό θα γίνει ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο πρόεδρος ή ο επόμενος αρχηγός του συγκεκριμένου κόμματος; Σας ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Κεχαγιά, όπως απάντησα και σε μια προηγούμενη ερώτηση, η προεκλογική από τη μετεκλογική περίοδο, χωρίζεται από ένα σημαντικό γεγονός που είναι οι εκλογές. Οι εκλογές λοιπόν θα είναι η αποτύπωση της ετυμηγορίας των πολιτών, είναι προφανές ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει αυτές τις εκλογές, θα κάνει πράξη την υπόσχεσή του για τον σχηματισμό κυβέρνησης αμέσως μετά τις εκλογές. Διότι πιστεύω ότι κανένας δεν θα τολμήσει να αναλάβει την πολιτική ευθύνη που θα του αναλογεί ανάλογα με το αποτέλεσμα, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογικές περιπέτειες και να δώσει σανίδα σωτηρίας στον κ. Μητσοτάκη για να επαναφέρει πολιτικής διάρρηξης κοινωνικής συνοχής, αντιλαϊκές πολιτικές.

Αν το επιλέξει, και αναφέρομαι σε όλους όσους αυτοπροσδιορίζονται στο ευρύτερο προοδευτικό τόξο, νομίζω ότι το μεγαλύτερο κόστος θα αφορά αυτόν που θα το επιλέξει κι όχι εμάς. Δεν θέλω να παρέμβω στις εσωτερικές διαδικασίες ενός κόμματος. Τις παρακολουθούμε, είναι διαδικασίες  που πρέπει να γίνουν με βάση τα καταστατικά και τις διαδικασίες που έχουν επιλέξει. Το τελευταίο που θα ήθελα να κάνω είναι να παρέμβω ή να ακολουθήσω μια στρατηγική όπως αυτή που έχει επιλέξει ο κ. Μητσοτάκης, του διεμβολισμού ή της παρέμβασης  στα εσωτερικά ενός άλλου κόμματος.

Από ‘κει και πέρα, το μόνο που θέλω να παρατηρήσω, είναι ότι για μένα μεγαλύτερη σημασία από τα πρόσωπα, χωρίς να ισχυρίζομαι ότι δεν παίζουν ρόλο και τα πρόσωπα, έχουν οι πολιτικές. Άρα, αυτό το οποίο πρέπει να επιδιώκει ο κάθε πολίτης, όχι μονάχα εμείς οι πολιτικές δυνάμεις, είναι στις αντιπαραθέσεις των προσώπων, να προσπαθεί να δει και το πολιτικό, αν θέλετε, διακύβευμα. Όταν λοιπόν είναι εμφανές το πολιτικό διακύβευμα, είναι πιο εύκολο οι πολίτες να βγάλουν και συμπέρασμα.

Ε. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ (STAR): Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε. Σύμφωνα με μια τελευταία δημοσκόπηση της MRB που έκανε το STAR, οι πολίτες εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί με τα μέτρα που ανακοίνωσε απ’ αυτό το βήμα ο κ. Μητσοτάκης την προηγούμενη εβδομάδα. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι 6 στους 10 θεωρούν ότι δεν αντιμετωπίζουν για παράδειγμα την ακρίβεια.

Ωστόσο, μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων δε δείχνουν να στρέφονται προς το ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω να σας ρωτήσω αν φταίει το κυβερνητικό σας παρελθόν ή το αντιπολιτευτικό σας παρόν που οι πολίτες δεν σας εμπιστεύονται.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Σαββοπούλου, να το δούμε αυτό στην κάλπη, το τι εμπιστεύονται οι πολίτες και τι θα εμπιστευθούν. Και το λέω αυτό διότι δεν έχω κάποια ιδιαίτερη ανησυχία με τα ποσοστά που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, καθότι δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε, το τελευταίο διάστημα, διαφορετική αποτύπωση.

Υπάρχει μια, αν θέλετε, πάγια κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον όσο μπορώ εγώ να θυμάμαι, υποεκτίμηση της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ στις μετρήσεις, σε σχέση με αυτό που αποτυπώνεται κάθε φορά στην κάλπη. Θέλω να σας θυμίσω -και δεν θέλω να πάω μακριά, δεν θέλω να αναφερθώ ας πούμε στο τι συνέβη το ’15, στο δημοψήφισμα, ούτε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του ’15 όπου όλες οι μετρήσεις, οι τομές όλων των μετρήσεων, έβρισκαν σχεδόν ισοδύναμους, ή τη Νέα Δημοκρατία μπροστά και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε 8  μονάδες.

Θέλω να σας πάω στις εκλογές του Ιούλη του ’19, όπου ο μέσος όρων των δημοσκοπήσεων την Παρασκευή πριν κλείσουν οι κάλπες, έδιναν στον ΣΥΡΙΖΑ  24,5%, μικρότερο δηλαδή από το ποσοστό που καταγράφουμε σήμερα στις μετρήσεις. Και ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 32%. Άρα λοιπόν, δεν ανησυχώ γι’ αυτό. Όπως επίσης, γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι είναι τελείως διαφορετικό να ρωτήσεις τους πολίτες τι σκοπεύουν να ψηφίσουν όταν έχει διαμορφωθεί το δίλημμα της κάλπης και τελείως διαφορετικό σε μια περίοδο που δεν είναι προεκλογική.

Θέλω να σας δώσω ένα παράδειγμα: Τον προηγούμενο Ιούνιο, με κάλεσε ο Όλαφ Σολτς να συμμετάσχω στην  προεκλογική εκδήλωση στο Βερολίνο, για την ανακήρυξή του ως υποψήφιο Καγκελάριο. Συμμετείχα και στην εκδήλωση των κομμάτων αλλά και στη στενή εκδήλωση των ηγετών, στα γραφεία του κόμματος, του SPD μαζί με τον Αντόνιο Κόστα, τον Πέδρο Σάντσες. Κι εκεί λοιπόν το κλίμα ήταν λίγο σφιγμένο διότι όταν πήγαμε, τον Ιούνιο, οι δημοσκοπήσεις  έδειχναν το SPD 3^ο κόμμα, σχεδόν 14 μονάδες πίσω από το 1^ο κόμμα. Και σήμερα, είμαστε μια εβδομάδα πριν τις εκλογές και οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι πιθανότατα ο Όλαφ Σολτς θα είναι ο νέος Καγκελάριος. Και του το εύχομαι.

Άρα λοιπόν, νομίζω ότι αυτό το οποίο πρέπει να βλέπει κανείς, είναι τις τάσεις που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία, το κλίμα που διαμορφώνεται και αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, όχι μόνο με την πρόθεση ψήφου αλλά και με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και ας κρατήσουμε αυτό, κυρία Σαββοπούλου, αν 6 στους 10 πολίτες, είναι απογοητευμένοι από την κυβέρνηση σήμερα, αν μόλις 2 στους 10 πείστηκαν ή λένε ότι τους αφορούν τα μέτρα που εξήγγειλε την προηγούμενη Κυριακή ο κ. Μητσοτάκης, τότε νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να ανησυχεί περισσότερο.

Σ. ΜΠΟΛΑΚΗΣ (MEGA): Κύριε Πρόεδρε, σας άκουσα να λέτε σε προηγούμενη ερώτηση ότι μεγαλύτερη σημασία από τα πρόσωπα έχουν οι πολιτικές. Και μιλήσατε για τη μεγάλη ευθύνη να μην επιστρέψει μετά τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία και η συντηρητική  κυβέρνηση στα πράγματα. Δηλαδή, πάση θυσία πρέπει η προοδευτική διακυβέρνηση να αναλάβει την επομένη των εκλογών.

Αν έρθουν έτσι τα αποτελέσματα της κάλπης και εσείς βρεθείτε αντιμέτωπος σ’ ένα προαπαιτούμενο από τον κυβερνητικό εταίρο που θα θέλει να σχηματιστεί αυτή η προοδευτική κυβέρνηση, θα δεχόσασταν προκειμένου να διασφαλιστεί η προοδευτική διακυβέρνηση, να αποδεχθείτε ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής για πρωθυπουργό;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα σας απαντήσω και πάλι, ίσως είναι μονότονο, λέγοντάς σας ότι αυτό που χωρίζει την προεκλογική με τη μετεκλογική περίοδο, είναι οι εκλογές. Αν η λαϊκή ετυμηγορία αποτυπωθεί μ’ ένα σαφή τρόπο, νομίζω ότι κανείς δεν θα μπορέσει να θέσει ένα τέτοιο αίτημα.

Εμείς λοιπόν έχουμε στόχο, ο ΣΥΡΙΖΑ να νικήσει τις επόμενες εκλογές, να είναι πρώτη δύναμη και με διαφορά. Και όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά που θα έχουμε από τη Νέα Δημοκρατία -στο αποτέλεσμα των εκλογών όχι στις μετρήσεις – τόσο πιο βέβαιο θα είναι ότι θα διαμορφωθούν οι  προϋποθέσεις για προοδευτική κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών και δεν θα μπούμε στην περιπέτεια των δεύτερων εκλογών και των εκβιασμών.

ΑΝΤ. ΓΚΙΟΚΑΣ (NEWSBOMB): Πρόεδρε, καλησπέρα σας. Στη χτεσινή σας ομιλία κάνατε εκτενέστατη αναφορά στα εργασιακά ζητήματα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω: σε περίπτωση που καταφέρετε να σχηματίσετε την προοδευτική Κυβέρνηση για την οποία μιλάτε όλη αυτή την ώρα στα ερωτήματα που απαντάτε, θα συνεχίσουν να υφίστανται οι λεγόμενες ελαστικές μορφές εργασίας; Θα συνεχίσουν για παράδειγμα οι εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές να λογίζονται ως συνεργάτες και όχι μισθωτοί με ό,τι δικαιώματα έχουν οι μισθωτοί; Θα συνεχίσουν να υπάρχουν ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι από εργολάβους;

Θέλω να επιμείνω λίγο σε αυτό το θέμα γιατί κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διακυβέρνησής σας δεν λύθηκαν αυτά τα ζητήματα, οι πρακτικές αυτές συνεχίστηκαν, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν και τον πυρήνα των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την τελευταία 20ετία. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Γκιόκα, να σας διορθώσω. Κατά την περίοδο της δικής μας κυβέρνησης στην αρχή και μέχρι να δώσουμε τις μάχες για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να βγούμε από το βραχνά των μνημονίων, όχι μόνο δεν ήμασταν στο πλαίσιο της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήμασταν πίσω. Η Ελλάδα ήταν ένα πειραματόζωο την μνημονιακή εποχή, ένα πειραματόζωο διάλυσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων και μειωμένων δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους.

Βγήκαμε από τα μνημόνια και φέραμε μια σειρά από ρυθμίσεις, σημαντικές ρυθμίσεις όχι μόνο την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά τον βάσιμο λόγο απόλυσης, την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11% (τα 650 ευρώ εμείς το φέραμε), την ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας που έπαιξε καταλυτικό ρόλο πραγματικό για πρώτη φορά ως ελεγκτικός μηχανισμός. Την υποχρέωση στους εργοδότες να καταγράφουν τις υπερωρίες. Θυμηθείτε τι είχε γίνει με τις τράπεζες και τις ποινές τα πρόστιμα που είχαν υποστεί σημαντικές τράπεζες όπως η Τράπεζα Πειραιώς για χιλιάδες εργατοώρες οι οποίες δεν δηλώνονταν.

Προχωρήσαμε σε μια σειρά από παρεμβάσεις και ήρθε η Νέα Δημοκρατία και τις διέλυσε όλες αυτές τις παρεμβάσεις. Και όχι  μόνο αυτό, μας πάει ακόμη πιο πίσω. Άρα εδώ πρέπει να δούμε ένα πράγμα, κύριε Γκιόκα: αυτό το οποίο συνέβη τις προηγούμενες μέρες με την ψηφιακή πλατφόρμα στις ταχυμεταφορές όπου ανοιχτά εκβίασε τους εργαζόμενούς της να δεχτούν να μετατραπούν σε αυτοαπασχολούμενους ειδάλλως θα χάσουν τη δουλειά τους, είναι κάτι το οποίο είχε τη δυνατότητα αυτή η εταιρεία να το κάνει, ακριβώς επειδή ο νόμος Χατζηδάκη της έδωσε αυτή τη δυνατότητα.

Έδωσε ο νόμος Χατζηδάκη τη δυνατότητα στην εταιρεία αυτή, στην συγκεκριμένη εταιρεία όπως τη δίνει προφανώς σε όλους πλέον, να προτάξουν με μοναδικό κριτήριο την «ελεύθερη επιλογή» του εργαζόμενου.

Αυτό δεν μας έλεγε ο κ. Χατζηδάκης κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου; Ότι είναι ζήτημα ελεύθερης επιλογής και διαπραγμάτευσης. Ναι, αλλά ποια είναι η διαπραγματευτική δύναμη του εργαζόμενου, απέναντι στον εργοδότη, όταν τον απειλεί ότι θα τον απολύσει; Έδωσε τη δυνατότητα στις ψηφιακές πλατφόρμες να έχουν σχέσεις εργασίας αυτοαπασχολούμενου. Και γι’ αυτό είδαμε αυτό που είδαμε.

Άρα, η δική μας η δέσμευση είναι απολύτως σαφής: δημιουργούμε το θεσμικό εκείνο πλαίσιο που δεν θα επιτρέπει τους εργαζόμενους σε ψηφιακές πλατφόρμες να λογίζονται ως αυτοαπασχολούμενοι. Θα υπάρχει το ισχυρό τεκμήριο υπέρ της μισθωτής εργασίας. Άρα, αυτοί οι εργαζόμενοι δεν θα είναι αόρατοι, αυτοί οι εργαζόμενοι θα έχουν δικαιώματα, θα έχουν τα δώρα τους, θα έχουν τις άδειες τους. Όταν θα έχουν κάποιο εργατικό ατύχημα και θα βρίσκονται στο νοσοκομείο θα πληρώνονται, όπως προβλέπει ο νόμος. Όπως προβλέπει ο νόμος της εργασιακής κανονικότητας. Σήμερα δεν είμαστε εκεί, είμαστε στον νόμο της εργασιακής ζούγκλας.

Και νομίζω ότι αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι πολίτες, είτε τους απασχολεί άμεσα είτε όχι. Δεν δημιουργεί συνθήκες αύξησης της παραγωγικότητας αυτό που νομοθέτησε ο κ. Μητσοτάκης. Δημιουργεί συνθήκες κερδοσκοπίας ενδεχομένως για κάποιες εταιρείες. Δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες έτσι, η μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων σέβεται τους εργαζόμενους. Γιατί θεωρεί ότι αν ο εργαζόμενος δεν πονάει την επιχείρηση, δεν είναι παραγωγικός, η επιχείρηση δεν θα πάει καλά. Αυτή είναι όμως η νέα μορφή μέσα από τις πλατφόρμες της επιχειρηματικότητας, χωρίς όρους χωρίς πλαίσια, χωρίς κανόνες και εγώ θέλω να σας το πω ευθέως κ.  Γκιόκα:

Ο κ. Χατζηδάκης και ο κ. Μητσοτάκης δεν νομοθέτησαν τυχαία το συγκεκριμένο πλαίσιο. Δεν είναι αποτέλεσμα μονάχα μιας ιδεοληψίας. Είμαι βέβαιος ότι ασκήθηκαν πολύ συγκεκριμένες πιέσεις από πολύ συγκεκριμένα λόμπι, εργοδοτικά λόμπι και επιχειρηματιών οι οποίοι ασχολούνται και έχουν επιχειρήσεις στον τομέα αυτό.

Δεν είμαι εγώ αρμόδιος να το βρω αυτό. Ας το βρει η ερευνητική δημοσιογραφία πώς και γιατί. Αλλά είναι προφανές ότι όλο αυτό το πλέγμα της αντιμεταρρύθμισης Χατζηδάκη–Μητσοτάκη –εγώ θα λέω πάντα Μητσοτάκη, γιατί ο κ. Μητσοτάκης είναι ο πρωθυπουργός- αυτό το πλέγμα των αντεργατικών ρυθμίσεων και νόμων με μια προοδευτική κυβέρνηση όχι μόνο θα αποσυρθεί, αλλά θα δουλέψουμε στοχευμένα, ώστε να βγούμε στην αντεπίθεση, ώστε να προασπίσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων, ώστε να δώσουμε μια προοπτική για τον κόσμο της εργασίας με όλα αυτά, τα οποία είπαμε: με την αύξηση του μισθού, με το 35ωρο, με συγκεκριμένες παρεμβάσεις για να δοθεί ανάσα στον κόσμο της εργασίας.

Γ. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ (STAR Κεντρικής Ελλάδας): Κύριε Πρόεδρε, στη δική μας Περιφέρεια, όπως γνωρίζετε, το σημαντικότερο ζήτημα είναι οι καταστροφές στη βόρεια Εύβοια. Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, φέτος είχαμε τις καταστροφές από τις πυρκαγιές, πέρσι είχαμε από τις πλημμύρες και με θύματα και θα ήθελα να σας ρωτήσω ένα διπλό ερώτημα.

Καταρχήν, σε ό,τι αφορά τις ευθύνες πιστεύετε ότι αποδόθηκαν αυτές με τον ανασχηματισμό που έγινε στα αρμόδια υπουργεία; Και σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα, υπάρχει μια Επιτροπή ανασυγκρότησης με επικεφαλής τον κ. Μπένο και ένα ολιστικό σχέδιο όπως αρχικά είχε παρουσιαστεί.

Στο πρόσωπο του κ. Μπένου υπάρχει κάποια συναίνεση; Συμφωνείτε με αυτό το σχέδιο, δεδομένου ότι αυτό δεν θα τελειώσει μέχρι τις εκλογές, θα το συνεχίσει και η επόμενη κυβέρνηση. Άρα, θα συνεχίσετε αυτή την προσπάθεια ή έχετε κάποια δική σας πρόταση για την επαναφορά της ζωής των ανθρώπων εκεί, την επαναφορά του περιβάλλοντος και βέβαια της διάσωσης της οικονομίας της περιοχής;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το θέμα των ευθυνών είναι πιο πολύπλοκο, δεν είναι κατά την άποψή μου η ευθύνη μονάχα στον επικεφαλής του υπουργείου την ώρα της καταστροφής. Η ευθύνη είναι πολιτική, είναι βαθιά και έχει να κάνει με την κυβερνητική αντίληψη για το πώς πρέπει να θωρακίσει τη χώρα απέναντι σε φαινόμενα κλιματικής αλλαγής. Απέναντι στα φαινόμενα των καταστροφικών πυρκαγιών, που πλέον πια δεν έχουμε δικαίωμα να λέμε ότι αιφνιδιαζόμαστε. Ιδίως μετά το Μάτι και ιδίως μετά την προσπάθεια που έκανε ο κ. Μητσοτάκης να αναδείξει ως σημαία του αυτή την τραγωδία, θα περίμενε κανείς τουλάχιστον να είχε την ηθική υποχρέωση να κάνει πέντε πράγματα.

Εμείς είχαμε προχωρήσει αρκετά από αυτά τα πράγματα τα οποία έπρεπε να γίνουν, με το πόρισμα Γκολντάμερ, με την ενίσχυση της Πολιτικής Προστασίας, με την προσπάθεια με ένα νέο θεσμικό πλαίσιο να σταματήσει αυτή η αλληλεπίδραση πολλών και διαφορετικών Υπουργείων και Οργανισμών στην καταστολή και στην πρόληψη των πυρκαγιών, με την πρόσληψη δασοπυροσβεστών, με την ενίσχυση της Δασικής Υπηρεσίας, με τη συνεργασία της Δασικής με την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Μια σειρά από πρωτοβουλίες και κινήσεις, τις οποίες πάγωσε ο κ. Μητσοτάκης.

Άρα, οι ευθύνες εδώ θα ήταν εύκολο να πούμε ότι «εντάξει, πήρε την ευθύνη ο Χρυσοχοΐδης και πήγε σπίτι του ή ο Χαρδαλιάς», που μέχρι πριν μας έλεγαν ότι ήταν ο πιο πετυχημένος και έφυγε ο πιο πετυχημένος. Η ευθύνη είναι πολιτική, είναι οι πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν.

Και να σας πω και κάτι τώρα που μου δίνετε αυτή την ευκαιρία. Ξέρετε, το θέμα δεν είναι αν είναι ικανοί ή ανίκανοι. Εγώ βρέθηκα όλο το προηγούμενο διάστημα και στην Εύβοια την περίοδο της καταστροφής και σε άλλες περιοχές και ο κόσμος, οι πολίτες έλεγαν «μα τέτοια ανικανότητα;». Δεν ήταν μια πυρκαγιά που διήρκησε 45 λεπτά, έκαιγε 12 μέρες και η αίσθηση που είχε ο κόσμος είναι ότι η κυβέρνηση έχει χάσει την μπάλα.

Όχι, δεν είναι θέμα ικανότητας ή ανικανότητας. Είναι θέμα αντίληψης. Δεν μπορείς να βάλεις κάποιον που μπορεί να είναι καλός μάνατζερ να διοικήσει μια Υπηρεσία αν δεν πιστεύει στο έργο αυτής της Υπηρεσίας. Δεν μπορείς να έχεις έναν καλό μάνατζερ στον ιδιωτικό τομέα να διοικήσει όμως το Δημόσιο, το κράτος, όταν δεν πιστεύει στο κράτος, δεν πιστεύει στον ρόλο του.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν πιστεύουν ότι είναι χρήσιμο το κράτος. Η αντίληψή τους είναι ότι πρέπει να συρρικνωθεί. Δεν πιστεύουν ότι χρειαζόμαστε πυροσβέστες, πιστεύουν ότι χρειαζόμαστε αστυνομικούς στα πανεπιστήμια. Πώς μπορούν λοιπόν να είναι αποτελεσματικοί στη διοίκησή του;

Έρχομαι τώρα στον κ. Μπένο. Εγώ του εύχομαι καλή επιτυχία. Αλλά δεν είναι θέμα προσώπων, επαναλαμβάνω. Και τούτη την ώρα στον τόπο σας το κρίσιμο ζήτημα είναι πώς θα ζήσουν οι άνθρωποι εκεί. Πώς θα ζήσουν. Δεν είναι μονάχα αυτό που σε ψυχοπλακώνει, ότι κάηκαν τα δέντρα, κάηκαν τα σπίτια. Προφανώς, ειδικά όταν έχουν καεί τα σπίτια είναι και ζήτημα άμεσης επιβίωσης. Αλλά το κρίσιμο εδώ που δεν αφορά τους πρώτους έξι μήνες, ή τον ένα χρόνο, αλλά αφορά τη ζωή τα επόμενα πολλά χρόνια. Είναι πώς αυτοί οι άνθρωποι μέχρι να αποκατασταθεί το δάσος, οι οποίοι ζούσαν από το δάσος, πώς θα έχουν εισόδημα.

Εμείς προτείναμε το εισόδημα έκτακτης ανάγκης για όλους αυτούς τους πολίτες οι οποίοι έχουν χάσει τα παραγωγικά τους εφόδια, δεν μπορούν να έχουν έσοδα από την παραγωγική διαδικασία εξαιτίας της πυρκαγιάς. Αυτό είναι ένα ξεχωριστό θέμα πέραν των σχεδίων ανάκαμψης και ανασυγκρότησης τα οποία θα τα δούμε και θα τα κρίνουμε όταν θα είναι έτοιμα. Αυτό όμως είναι κρίσιμο για το σήμερα και το αύριο αυτών των ανθρώπων εκεί. Και δεν είδα καμία απάντηση σε αυτό από την πλευρά της κυβέρνησης.

Μ. ΤΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ (REAL): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Ψάχνω να βρω στη χθεσινή σας ομιλία κάποια αναφορά για το ΦΠΑ και δεν έχω κατορθώσει να την εντοπίσω. Θα παραμείνει στο 24% σε περίπτωση που κερδίσετε τις εκλογές; Και τι συμβαίνει σχετικά με τους συντελεστές του ΕΝΦΙΑ; Υπάρχει πιθανότητα να τους μειώσετε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο κ. Μητσοτάκης αν θυμάμαι καλά είχε πει προεκλογικά ότι θα πάει τον ΦΠΑ από το 24% στο 22%. Είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα φτιάξει δύο βαθμίδες ΦΠΑ. 22% – 11%. Δεν έγινε.

Σε σχέση με τον ΦΠΑ εγώ να σας πω το εξής: ότι θεωρώ ότι ήταν μια εξαιρετικά σημαντική κίνηση αυτή που κάναμε εμείς προεκλογικά, τον Απρίλη του 2019 που μειώσαμε τον ΦΠΑ στο ρεύμα από το 13% στο 6%. Και ήρθε ο κ. Χατζηδάκης αμέσως μετά που ανέλαβε και ενσωμάτωσε αυτή τη μείωση των 7 μονάδων στα τιμολόγια. Δεν την είδε ο καταναλωτής αυτή ποτέ στην τσέπη του.

Όπως επίσης θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το ότι μειώθηκε ο συντελεστής στην εστίαση. Πάρα πολύ σημαντικό. Και θεωρώ ότι το θέμα του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να το βλέπει κανείς με βάση και τη δυναμική της οικονομίας. Θα ήταν ευχής έργον να μπορούσαμε να πούμε σε μια πιο ορθολογική διαχείριση. Εγώ κατανοώ μια σειρά από επιχειρήματα που λένε ότι όταν έχεις ένα πιο προσιτό φόρο προστιθέμενης αξίας ως κράτος, έχεις και μεγαλύτερη αξιοπιστία να είσαι πάρα πολύ αυστηρός όταν υπάρχουν επιχειρηματίες που δεν τηρούν το  νόμο.

Πρέπει όμως πάντοτε να σχεδιάζουμε και στη βάση των δημοσιονομικών δυνατοτήτων. Στην παρούσα φάση λοιπόν εμείς εκτιμήσαμε ότι τα μέτρα εκείνα τα οποία πρέπει άμεσα να εφαρμοστούν για να ελαφρύνουν τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους, είναι αυτά τα οποία καταθέσαμε ως πρόταση χθες.

Σε ό,τι αφορά τον ΕΝΦΙΑ, κοιτάξτε: ένα μεγάλο θέμα, κύριε Τσομπάνογλου είναι  ότι έρχονται οι νέες αντικειμενικές αξίες. Με βάση τις νέες αντικειμενικές θα υπάρξει μεγάλη αύξηση στον ΕΝΦΙΑ. Έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση ότι θα το αναπροσαρμόσει. Περιμένουμε να δούμε.

Εάν θέλετε όμως, να σας δώσω ένα στοιχείο για τον πυρήνα της δικής μας λογικής. Η δική μας η λογική είναι ότι ο ΕΝΦΙΑ θα πρέπει στην πραγματικότητα να προσανατολιστεί σε μια λογική Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.

Και πρέπει να δούμε με ποιο τρόπο θα πάμε σταδιακά στη μεγάλη μείωση στις χαμηλές αξίες και θα έχεις βεβαίως ένα φόρο που θα είναι ικανός να δημιουργήσει μια δημοσιονομική επάρκεια σε αυτούς που έχουν να πληρώσουν και πρέπει να πληρώσουν. Με μια αντίστροφη λογική. Εμάς η δική μας η λογική σε ότι αφορά το φορολογικό σύστημα, είναι μια λογική δικαιοσύνης και προοδευτικότητας. Γι’ αυτό άλλωστε και σε σχέση με την εισφορά αλληλεγγύης, είπαμε μέχρι 45.000 ευρώ, μηδέν. Από 45.000 έως 60.000 ευρώ, με κλιμάκωση. Από 60.000 και πάνω θα έχεις εισφορά αλληλεγγύης. Αλλά η λογική μας είναι να φορολογούμε τον πολίτη όχι με βάση την ιδιότητά του, αλλά με βάση το εισόδημά του.

Φ. ΓΙΩΤΑΚΗ (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Είπατε και πριν από λίγο και χθες ότι το μοντέλο διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση χτυπάει την οικονομία. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα έχουμε σειρά εκθέσεων από διεθνείς οίκους που μιλούν για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης με την επισήμανση μάλιστα ότι η Ελλάδα έχει ήδη ξεπεράσει τη ζημιά που είχαν όλες οι οικονομίες λόγω κορωνοϊού.

Παράλληλα, διαπιστώνεται το τελευταίο διάστημα πλήθος εξαγορών και είσοδος επενδυτών στην ελληνική αγορά. Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να μιλάμε για  μια οικονομία η οποία δεν βαδίζει στο σωστό δρόμο; Είναι στον λάθος δρόμο;

Και εάν μου επιτρέπετε μια ακόμη ερώτηση. Τι θα κάνετε εάν χάσετε τις εκλογές; Έτσι, μια συγκεκριμένη απάντηση. Θα προσφύγετε σε πρόωρες κάλπες εντός του κόμματός σας και ίσως στην εκλογή ηγεσίας από τη βάση; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Γιωτάκη, στο πρώτο ερώτημα νομίζω ότι έχω ήδη απαντήσει σε ερώτηση προηγούμενη, ότι είναι καλοδεχούμενοι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Αλλά εδώ για μας -και είναι μια βασική διαφορά- δεν θέλουμε να ευημερούν οι αριθμοί, θέλουμε να ευημερούν και οι άνθρωποι. Στη χώρα ευημερούν προσωρινά οι αριθμοί, αλλά δυστυχούν οι άνθρωποι.

Διότι εάν ρωτήσετε οποιονδήποτε συμπολίτη μας μικρό ή μεσαίο επιχειρηματία, ή εργαζόμενο, ή μισθωτό αν έχει δει αυτή  την ανάκαμψη του 16% στην τσέπη του, θα σας απαντήσει ότι δεν την έχει δει. Ότι έχει δει μειώσεις. Ότι η αγοραστική του δύναμη μειώθηκε δραματικά. Ότι το κύμα της ακρίβειας το τελευταίο διάστημα έχει δημιουργήσει μια αποπνικτική κατάσταση. Και δεν είναι μόνο το ρεύμα, είναι σε όλα τα προϊόντα.

Η στασιμότητα στους μισθούς, ενώ υπάρχει αυτή η ακρίβεια. Η υπερχρέωση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Υπήρξαν κάποιες φοροελαφρύνσεις βεβαίως που αφορούν κάποιους λίγους. Αναφέρθηκα πριν στα 800.000 ευρώ σε σχέση με τη μεταβίβαση κληρονομιάς, ή μείωση του φόρου των επιχειρήσεων και των μερισμάτων, αλλά για να έχεις όφελος από τη μείωση του φόρου στην επιχείρηση, πρέπει να έχεις κέρδη. Άμα δεν έχεις κέρδη, δεν έχεις όφελος.

Άρα, για μας είναι κρίσιμο αυτό να ευημερούν και οι άνθρωποι και όχι μόνο οι αριθμοί. Και ας το πω έτσι τεχνοκρατικά. Η ανάπτυξη πρέπει να είναι συμπεριληπτική. Να μην αφορά μονάχα κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις. Να μην αφορά τη μειοψηφία του ελληνικού λαού. Πρέπει να περιλαμβάνει τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους. Αυτό πρέπει να είναι το στοίχημα και ο στόχος. Και δεν είναι συμπεριληπτική η ανάπτυξη που έχουμε σήμερα. Το ριμπάουντ που έχουμε σήμερα, δεν είναι ανάπτυξη. Είναι ριμπάουντ. Χάσαμε 8 μονάδες, πάμε να τις ανακάμψουμε μέσα στο 2021.

Θέλω να σας απαντήσω ευθέως στο δεύτερο ερώτημά σας. Δεν  υπάρχει αυτό στη σκέψη, μου κυρία Γιωτάκη. Δεν το πιστεύω και εφόσον δεν το πιστεύω δεν έχω και στη σκέψη μου να κάνω καμία προετοιμασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει την εκλογική αναμέτρηση την επόμενη όποτε και εάν ο  κ. Μητσοτάκης αποφασίσει να στήσει κάλπες.

ΣΤ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ): Κύριε Πρόεδρε, παρ’ όλο που είπατε ότι για τις δημοσκοπήσεις διατηρείτε μερικές επιφυλάξεις, θέλοντας να γυρίσω  λίγο στο εμβολιαστικό πρόγραμμα. Δημοσιοποιήθηκε χτες από την ΑLCO μια δημοσκόπηση η οποία δείχνει ότι στους ανεμβολίαστους υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Ακολουθεί η Ελληνική Λύση, το λέω συμβολικά.

Θέλω να σας ρωτήσω αν σκέφτεστε να κάνετε καμιά επιπλέον καμπάνια, αν πιστεύετε ότι είναι ένα τέτοιο στοιχείο σοβαρό και σημαντικό, εκτός αν υπάρχουν θέματα με τις δημοσκοπήσεις πιο βαθιά και πρέπει εφόσον και στις τάξεις της νεολαίας έχετε ιδιαίτερη απήχηση και ως σχετικά νέος πολιτικός, αν χρειάζεται μια εκστρατεία τώρα σ’ αυτή τη νέα φάση.

Επίσης, θέλω να σας ρωτήσω, σκωπτικά το λέω βέβαια, τι είπατε στον  κ. Πολάκη και τον πείσατε να εμβολιαστεί. Διότι μέχρι να εμβολιαστεί  ο κ. Πολάκης, ήταν τακτικά στη δημοσιότητα διατηρώντας πολλά ερωτηματικά για τα εμβόλια, πράγμα το οποίο, συμπεραίνω εγώ τουλάχιστον, ότι σας είχε δημιουργήσει και κάποιο θέμα. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Διαμαντόπουλε, την είδα κι εγώ τη μέτρηση αυτή στην οποία αναφέρεστε και μου δημιούργησε κι εμένα ερωτηματικά, καθώς είναι διαφορετικό να είναι μια μέτρηση που γίνεται σ’ αυτούς που είναι συνειδητά αρνητές του εμβολιασμού και διαφορετικό να είναι μια μέτρηση στο 45% όσων δηλώνουν ότι δεν έχουν πάει να εμβολιαστούν για διαφόρους λόγους.

Γνωρίζουμε ότι σ’ αυτό το 45% περίπου του ελληνικού λαού η πλειοψηφία είναι νέοι άνθρωποι. Ξέρουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα συντριπτικό ποσοστό υπεροχής της Νέας Δημοκρατίας στους νέους ανθρώπους. Δεν ήξερα ότι είναι τόσο μεγάλη η διαφορά μας.

Τώρα, αν κάποιοι θέλουν όμως να μας πείσουν ότι στους συνειδητά αρνητές του εμβολιασμού, στους ανορθολογιστές, σε αυτούς που διαδηλώνουν ως σταυροφόροι και ως υπερασπιστές της ελληνικότητας της Μακεδονίας, είναι Συριζαίοι, τότε μάλλον στο τέλος δεν θα μείνει τίποτε όρθιο από αυτό που ονομάζουμε κοινή λογική σε αυτό τον τόπο.

Κοιτάξτε, πολύ μεγάλη συζήτηση έχει γίνει για το ζήτημα αυτό, το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος σας. Εγώ δεν θέλω να αναπαράξω ούτε κάποιο πλαίσιο παραπολιτικής συζήτησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια πάρα πολύ σαφή θέση και στάση στο ζήτημα του εμβολιασμού. Όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι εμβολιασμένοι. Το μήνυμα  που εκπέμπουμε είναι απολύτως σαφές. Ο κ. Πολάκης δεν επείσθη από κανέναν, εμβολιάστηκε διότι είχε δεσμευθεί ότι θα εμβολιαστεί και δεν είναι αντιεμβολιαστής. Το εμβόλιο είναι πηγή ζωής, οφείλουμε όλοι να το συνειδητοποιήσουμε. Και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε αυτό, όσο περισσότεροι, θα σώσουμε ανθρώπινες ζωές. Και αφορά τους ίδιους τους ανθρώπους οι οποίοι σήμερα έχουν αμφιταλαντεύσεις. Να αφήσουν τις ταλαντεύσεις και να εμβολιαστούν. Είναι έκκληση αυτό που κάνω για άλλη μια φορά.

Επαναλαμβάνω, ιδίως οι άνθρωποι των ηλικιών άνω των 60 οι οποίοι στη συντριπτική πλειοψηφία έχουν άσχημη εξέλιξη, οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν. Δεν υπάρχει κίνδυνος από το εμβόλιο, υπάρχει κίνδυνος εάν κανείς υιοθετήσει θεωρίες συνωμοσίας ή ανορθολογικές απόψεις και δεν προστρέξει να εμβολιαστεί για να σώσει πρώτα απ’ όλα τον εαυτό του.

1. I. ΣΧΙΝΑΣ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (KONTRA): Kαλησπέρα κύριε Τσίπρα. Θα επιμείνω στις δυναμικές της εκλογικής διαδικασίας και ιδιαίτερα στο μετεκλογικό τοπίο.

Σε περίπτωση που λάβετε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και υπάρξει προγραμματική σύγκληση  με το ΚΙΝΑΛ, ωστόσο δεν συγκεντρώνετε τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών λόγω της απλής αναλογικής, είστε διατεθειμένος να προχωρήσετε ακόμη και σε κυβέρνηση μειοψηφίας με την ανοχή των μικρότερων κομμάτων της Αριστεράς, κυβέρνηση ορισμένου χρόνου, για να αρθούν οι επιπτώσεις από τις πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Ευχαριστώ πολύ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Παπαδόπουλε, όλα αυτά τα σενάρια, οι υποθέσεις, οι σκέψεις, ας τα αφήσουμε ως σενάρια. Διότι, επαναλαμβάνω, αυτό το οποίο θα κρίνει την επόμενη μέρα των εκλογών, είναι το αποτέλεσμα των εκλογών.

Εγώ αυτό που ξέρω τούτη την ώρα, είναι ότι σ’ αυτές τις εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται μ’ ένα πολύ σαφές μήνυμα και πρόταγμα απέναντι στην ελληνική κοινωνία, να φύγει αυτή η κυβέρνηση που ακολουθεί μια καταστροφική πολιτική για να υπάρξει μια προοδευτική κυβέρνηση και γι’ αυτό ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού. Και ταυτόχρονα λέει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο εύκολη θα γίνει η δυνατότητα σχηματισμού προοδευτικής κυβέρνησης την επόμενη μέρα. Και ο κ. Μητσοτάκης προσέρχεται σ’ αυτές τις κάλπες λέγοντας ακόμα και στους δικούς του ψηφοφόρους, «μην τους δίνετε πολύ μεγάλη σημασία, δεν παίζουν κανένα ρόλο, οι επόμενες».

Νομίζω ότι αυτό είναι μια παγίδα για τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη. Διότι, επαναλαμβάνω, οι εκλογές της απλής αναλογικής, για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση, απλή αναλογική, ανόθευτη, δηλαδή η δυνατότητα να καταγραφεί η επιλογή των πολιτών, θα διαμορφώσει συσχετισμούς. Στη βάση αυτών των συσχετισμών θα γίνουν όλες οι συζητήσεις για την επόμενη μέρα.

Στόχο προφανώς εμείς δεν έχουμε, μια κυβέρνηση μειοψηφίας, έχουμε μια κυβέρνηση πλειοψηφίας. Μ’ ένα σαφές σχέδιο. Και οι συγκλήσεις πρέπει να γίνουν στη βάση αυτών των προγραμματικών θέσεων. Εμείς έχουμε  καταθέσει δημόσια, εδώ κι ένα χρόνο εργαζόμαστε σ’ αυτό το πλαίσιο για να έχουμε σαφείς, ευκρινείς, προγραμματικές θέσεις. Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να υπάρξουν οι συγκλήσεις τις επόμενες μέρες των εκλογών της απλής αναλογικής.

1. M. ΣΑΜΟΛΑΔΑ (GRTimes): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Χτες είπατε ότι το μετρό της Θεσσαλονίκης ξαναέγινε ανέκδοτο και πως η κυβέρνηση εκδικείται τη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός απέδωσε τη νέα καθυστέρηση στις αντιδράσεις πολιτών και στις προσφυγές. Αντιδράσεις τις οποίες έχετε δηλώσει στο παρελθόν, ανοιχτά, πως θα στηρίξετε.

Μάλιστα, από  αυτό εδώ το βήμα στη ΔΕΘ το 2019, είχατε πει επί λέξει πως θα συνδράμετε τις προσπάθειες στις κινήσεις πολιτών, ώστε η απόφαση της κυβέρνησης για απόσπαση των αρχαίων από τον σταθμό Βενιζέλου, να αποτραπεί, να ανατραπεί.

Σήμερα επιμένετε σ’ εκείνη τη δήλωση; Και μήπως με αυτό τον τρόπο δίνετε άλλοθι στην κυβέρνηση καθώς και στηρίζοντας τις όποιες αντιδράσεις, το έργο τελικά να οδηγείται σε νέες καθυστερήσεις; Και ποια είναι η εικόνα που έχετε εσείς προσωπικά για το χρόνο λειτουργίας της βασικής γραμμής; Θα τηρηθεί το νέο χρονοδιάγραμμα του κ. Μητσοτάκη για το Δεκέμβριο του ’23;

Και, αν μου επιτρέπετε, ένα τελευταίο σκέλος: Μήπως τελικά την πόλη την εκδικούνται όσοι βάζουν τρικλοποδιές, όπως για παράδειγμα στο μετρό; Και ενδεχομένως να δούμε να επαναλαμβάνεται και με την ανάπλαση της ΔΕΘ; Σας ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Σαμολαδά, ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να εξηγήσει στους Θεσσαλονικείς για ποιο λόγο αποφάσισε να  ακολουθήσει μια άλλη τεχνική απ’ αυτήν που είχε προκρίνει η προηγούμενη Διοίκηση του Μετρό, καθυστερώντας καταλυτικά το έργο για πολλά χρόνια. Και να αφήσει τις προφάσεις και τα προσχήματα.

Δεν καθυστερούν το μετρό οι πολίτες της Θεσσαλονίκης που μέσα στο πλαίσιο των συνταγματικών τους δικαιωμάτων προσέφυγαν. Η επιλογή αυτή καθαυτή, της αλλαγής σχεδιασμού και της απόσπασης των αρχαίων, ήταν μια επιλογή που καθυστέρησε και θα καθυστερούσε είτε έτσι είτε αλλιώς για πάρα πολλά χρόνια το έργο.

Εμείς παραλάβαμε το έργο περίπου στο 30% και σε μια κατάσταση στασιμότητας για πολλά χρόνια. Και μέσα σε 3 μόλις χρόνια, έγινε ό,τι δεν είχε γίνει σε 10 προηγούμενα χρόνια. Το μετρό από το 30% έφτασε στο 85%. Επιλέξαμε όχι μόνο για την πιο γρήγορη απόδοση στους Θεσσαλονικείς αλλά και στη βάση των συγκεκριμένων θέσεων και παρεμβάσεων και προτάσεων της επιστημονικής κοινότητας και της διεθνούς κοινότητας των αρχαιολόγων, για την ανάγκη διατήρησης αυτού του πολύ σημαντικού μνημείου της πολιτιστικής κληρονομιάς των Θεσσαλονικέων.

Σας θυμίζω  ότι διακεκριμένοι επιστήμονες, που καμία σχέση δεν έχουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν τοποθετηθεί και μάλιστα σε κοινή τους δήλωση έχουν συγκρίνει την καταστροφή από την απόσπαση με τον βομβαρδισμό του Μοροζίνι στην Ακρόπολη.

Άρα λοιπόν, εμείς επιλέξαμε αυτό το οποίο η επιστημονική κοινότητα των Αρχαιολόγων μας όρισε ως βέλτιστο, την παραμονή των αρχαίων. Γνωρίζαμε προφανώς ότι αυτό θα απαιτούσε ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες, σε ό,τι αφορά την κατασκευή του σταθμού γι’ αυτό και προκρίναμε τη λειτουργία του μετρό, ως υποχρέωσή μας απέναντι στους Θεσσαλονικείς που συζητάνε αυτό το έργο από την εποχή του Κούβελα, πάλι επί Μητσοτάκη!

Προκρίναμε την κατασκευή του μετρό χωρίς έναν σταθμό σε λειτουργία για ένα χρονικό διάστημα. Πράγμα το οποίο έχει γίνει και στην Αθήνα, δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Σήμερα που μιλάμε, οι Θεσσαλονικείς θα είχαν μετρό, με τον σταθμό Βενιζέλου να τίθεται σε αργότερα. Θεωρώ ακατανόητη τη στάση και την επιλογή του πρωθυπουργού. Δεν μπορώ να την εξηγήσω, ειλικρινά σας μιλώ, δεν μπορώ να την εξηγήσω!

Τώρα, το να δικαιολογείται, το να ρίχνει τις ευθύνες στους πολίτες, το να ρίχνει τις ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ… Εντάξει τώρα, αυτά είναι γνωστά και τετριμμένα. Για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε, κατά τον κ. Μητσοτάκη! Και για την πανδημία φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και για την ακρίβεια φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και για τις πυρκαγιές φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και για τον ανασχηματισμό που δεν έκανε φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ… Εντάξει!

Αλλά αυτή την επιλογή του εδώ τώρα να σταματήσει το εν εξελίξει έργο και να μην αποδοθεί στους Θεσσαλονικείς, που τόσο μεγάλη ανάγκη το έχουν προκειμένου να μείνει σε μια επιλογή η οποία είναι σε αντίθεση με την πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας, εγώ το θεωρώ ακατανόητο και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο το έκανε αυτό.

Ούτε θα μπω σε θεωρίες συνωμοσίας ότι το έκανε… Θα υπάρξουν διεκδικήσεις από τον ανάδοχο και θα κερδίσει κάποια χρήματα από τις καθυστερήσει, αλλά δεν πιστεύω ότι το έκανε γι’ αυτό. Μια ιδεοληπτική εμμονή; Κάποιοι δεν τον συμβούλεψαν σωστά; Κάποιοι του είπαν ότι «αν το προχωρήσουμε το μετρό, θα δικαιωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ που το ολοκλήρωσε»; Αυτά είναι ανοησίες, όμως.

Όταν μια πόλη ολόκληρη έχει να κερδίσει την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους, δεν σκέφτεται ποιος θα χρεωθεί ή ποιος θα πιστωθεί. Και στο κάτω  κάτω αυτός θα το εγκαινίαζε.

Επαναλαμβάνω, είναι ακατανόητοι. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει καμία πιθανότητα να ολοκληρωθεί το έργο τον Δεκέμβριο του ’23, παρ’ ότι θα είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα το εγκαινιάσουμε.

Γ. ΜΠΑΝΑΤΣΑΣ («ΤRT»): Κύριε Πρόεδρε, σας ακούμε και εσάς και τον κ. πρωθυπουργό σε αυτή την Έκθεση να μιλάτε και να αναρωτιέστε για τη μεσαία τάξη και για το πόσο έχει επιβαρυνθεί ή δεν έχει επιβαρυνθεί. Από την άλλη πλευρά, βλέπω το σύνθημά σας για το παραγωγικό μοντέλο που θα πρέπει να έχει η χώρα για να μπορέσει πραγματικά να παράξει πλούτο και με αυτό τον τρόπο να μπορεί αυτός ο πλούτος να διανεμηθεί και στη μεσαία τάξη και πιθανότατα και σε άλλες τάξεις.

Για να παραχθεί πλούτος, ξέρετε πολύ καλά ότι ο αγροτικός τομέας και ο κτηνοτροφικός τομέας είναι ένας βασικός πυλώνας για να συμβεί αυτό. Θέλω να σας ρωτήσω: με δεδομένο ότι αυτή την ώρα και όχι μόνο αυτή την ώρα, ίσως και τα τελευταία χρόνια, η περιοχή από την οποία προέρχομαι, ο Θεσσαλικός κάμπος θα σας έλεγα ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι εκεί, πάνε αγκομαχώντας και πιθανότατα και στην υπόλοιπη χώρα. Δάνεια, χρέη, πολύ μικρή δυνατότητα να κάνουν κάτι το δυναμικό. Και, γενικότερα, αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα. Και σε όλα αυτά ήρθε να προστεθούν και τα προβλήματα που δημιουργούνται από την κλιματική αλλαγή.

Το κόμμα σας τι έχει να πει γι’ αυτή την κατάσταση και αν θεωρείτε πραγματικά ότι ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι σημαντικοί για να στηριχθούν και μπορούν να στηρίξουν την ανάπτυξη της χώρας μαζί με άλλους τομείς όπως ο τουρισμός, η μεταποίηση και οτιδήποτε άλλο έχετε ίσως εσείς στο μυαλό σας.  Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι και από την ομιλία μου χτες ανεδείχθη η σημασία που δίνουμε στον αγροτικό κόσμο και η πλήρης κατανόηση που έχουμε των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν, αλλά και από τις τοποθετήσεις που έκανα κατά της συνέντευξης σε ερωτήματα άλλων συναδέλφων σας.

Όπως τα λέτε είναι τα πράγματα, ο αγροτικός κόσμος στενάζει. Ιδίως όταν έχει ακριβύνει πάρα πολύ το κόστος παραγωγής εξαιτίας δυο κρίσιμων παραγόντων: του ενεργειακού κόστους και της μεγάλης αύξησης της τιμής των ζωοτροφών. Άρα, αν δεν παρέμβεις καταλυτικά για να μειώσεις το κόστος, το επόμενο διάστημα θα έχουμε πολύ μεγάλες δυσκολίες στον αγροτικό κόσμο.

Ταυτόχρονα, πρέπει να δούμε και ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις παράνομες ελληνοποιήσεις με τη νοθεία. Ζητήματα κρίσιμα, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να παρέμβουν. Ταυτόχρονα, πρέπει να δούμε και ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον εκσυγχρονισμό του ΕΛΓΑ για τις αποζημιώσεις. Ταυτόχρονα, πρέπει να στρέψουμε –για να μπω και στα πιο βαθιά ζητήματα- και την παραγωγή σε πιο ποιοτικά και ανταγωνιστικά προϊόντα.

Νομίζω όμως ότι η δέσμη των μέτρων που εξήγγειλα χτες, ως δέσμευση και πρόθεση μιας προοδευτικής κυβέρνησης, αντιμετωπίζει σε μεγάλο βαθμό τα ζητήματα βιωσιμότητας του αγροτικού κόσμου, κυρίως σε ό,τι αφορά την πολύ σημαντική μείωση του κόστους της παραγωγικής διαδικασίας με την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο, με την επιδότηση για το ρεύμα που χρησιμοποιούν στην παραγωγή με την αύξηση της τιμής.

Με το εισόδημα έκτακτης ανάγκης για ορισμένες περιπτώσεις αγροτών και κτηνοτρόφων, που θα βρίσκονται σε πολύ δυσμενή κατάσταση εξαιτίας της αδυναμίας τους να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το κόστος. Με παρεμβάσεις που έχουν να κάνουν και με την αντιμετώπιση των χρεών τους -έρχομαι σε ένα κρίσιμο θέμα, την πρότασή μας για τη διαγραφή χρεών στην περίοδο της πανδημίας αφορά και τον αγροτικό κόσμο.

Μια δέσμη παρεμβάσεων που νομίζω ότι μπορεί να έχει πολύ σημαντικά και θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του προβλήματος βιωσιμότητας του αγροτικού κόσμου και κυρίως του υπαρξιακού ζητήματος παραμονής των ανθρώπων αυτών στην ύπαιθρο για να συνεχίσουν να παράγουν.

Επαναλαμβάνω: κρίσιμο θέμα για τον τόπο η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και η αύξηση της πίτας, η αύξηση του πλούτου που παράγεται. Γιατί ναι μεν είναι κρίσιμη και η μοιρασιά της πίτας, αλλά είναι κρίσιμη και η αύξηση της πίτας.

Μ. ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ): Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε. Και χτες και σήμερα αναφερθήκατε στο εθνικό σχέδιο ανάκαμψης. Όπως γνωρίζετε καλά, έχει τραπεζοκεντρικό χαρακτήρα, όμως εμπλέκει τις εμπορικές τράπεζες και αφήνει απ’ έξω την αναπτυξιακή τράπεζα.

Καταρχάς, ποια θα είναι τα αποτελέσματα που θα έχει αυτή η επιλογή στην οικονομία; Κατά δεύτερον, τι θα είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν είχε σχεδιάσει το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης; Και κατά τρίτον, στο μέλλον τι μπορεί να γίνει για να αυξηθεί, να ενισχυθεί ο ρόλος της αναπτυξιακής τράπεζας κατά τα πρότυπα της Πορτογαλίας; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι πολύ καίριο το ερώτημά σας και το λέω αυτό διότι σε άλλες χώρες η συζήτηση για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, δημιούργησε πολιτικούς τριγμούς και αναδιατάξεις, ακόμη και σχηματισμό κυβερνήσεων, όπως στην Ιταλία.

Εδώ δεν έγινε καμία συζήτηση. Και αν λάβουμε υπόψη μας τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση αδιαφανώς διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα, αν λάβουμε υπόψη μας την πληθώρα των απευθείας αναθέσεων -έχει γίνει ρεκόρ στις απ’ ευθείας αναθέσεις από υπουργεία και γενικούς γραμματείς- και δούμε ότι κάπως έτσι θα αξιοποιήσει και τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, μάλλον τα πράγματα δεν είναι καλά.

Έρχομαι όμως στο θέμα που θέσατε διότι είναι πάρα, μα πάρα πολύ κρίσιμο. Ανεξαρτήτως των προθέσεων της κυβέρνησης και του τρόπου με τον οποίο θα διαχειριστεί τα χρήματα, εδώ υπάρχει ένα κομβικής σημασίας ζήτημα: εάν περάσουν –όπως προβλέπεται- μέσα από το πλέγμα των συστημικών τραπεζών τα χρήματα αυτά θα δοθούν σε ό,τι αφορά το κομμάτι του δανεισμού, στις επιχειρήσεις εκείνες οι οποίες δανείζονται και σήμερα από τις συστημικές τράπεζες και από το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Η συντριπτική πλειοψηφία λοιπόν των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που θεωρούνται αναξιόχρεες, που θεωρούνται μειωμένης αξιοπιστίας από τις συστημικές τράπεζες δεν θα μπορέσουν να περάσουν ούτε έξω από τα γκισέ των τραπεζών.

Και επειδή αυτό το ζήτημα το εντόπισε και η ίδια η Κομισιόν, και μάλιστα ανέφερε σε έκθεσή της ότι το 85% των επιχειρήσεων δεν θα έχουν δυνατότητα να χρηματοδοτηθούν από τους πόρους, ζήτησε διευκρινίσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Ήταν από τα λίγα προγράμματα που επεστράφησαν για διευκρινίσεις.

Με ρωτάτε τι θα κάναμε. Θα αξιοποιούσαμε την Αναπτυξιακή Τράπεζα. Δεν θα περνάγανε τα χρήματα αυτά μέσα από τις συστημικές τράπεζες, ακριβώς διότι οι όροι και οι προϋποθέσεις για να δανείσουν σήμερα δεν μπορούν να ακουμπήσουν τη μεγάλη, τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αλλά το ζήτημα εδώ είναι ότι αυτό δεν είναι τυχαίο, διότι στην αντίληψη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, η μικρομεσαία επιχείρηση είναι ζόμπι. Πριν τις εκλογές τους αποκαλούσαν ως τη “ραχοκοκαλιά της οικονομίας”, σήμερα τους λένε ζόμπι.

Η αντίληψή τους είναι ότι η μεγάλη τους πλειοψηφία πρέπει να κλείσει. Εμείς λέμε ότι είναι μια ευκαιρία το Ταμείο Ανάκαμψης να δώσει τη δυνατότητα και το στήριγμα στη μικρομεσαία επιχείρηση να μπορέσει να εντάξει στο εσωτερικό της την καινοτομία, να μπορέσει να αναπροσανατολιστεί, να αποκτήσει δυναμική και βιωσιμότητα. Προφανώς όχι για όλες, αλλά ενδεχομένως για ένα πάρα πολύ μεγάλο μέρος. Αυτή είναι η δική μας θέση και θέλω να επισημάνω αυτό που είπατε, έχουμε τα παραδείγματα άλλων χωρών. Έχουμε το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου ας μην ξεχνάμε είναι Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Στο θέμα της ανθεκτικότητας δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός σχεδιασμός. Κανένας ουσιαστικός σχεδιασμός σε σχέση με την άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων. Μίλησα χθες για το πόσο η Θεσσαλονίκη και η βόρεια Ελλάδα ολόκληρη είναι εκτός σχεδιασμού χρηματοδότησης από τον σχεδιασμό της κυβέρνησης.

ΣΠ. ΡΑΠΑΝΑΚΗΣ (ΑΥΓΗ): Κύριε Πρόεδρε, καλό μεσημέρι. Νομίζω ότι χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις που μας ακούνε και αυτή τη στιγμή έχουν πάρα πολύ μεγάλη ανησυχία απέναντι στο κύμα ανατιμήσεων και της ακρίβειας παντού σε όλα τα προϊόντα. Στο ρεύμα, στα είδη πρώτης ανάγκης, στο πετρέλαιο κίνησης κλπ.

Είναι όμως και ένα φαινόμενο το οποίο έχει διεθνείς προεκτάσεις. Βλέπουμε άλλες χώρες να αναζητούν φόρμουλα και μέτρα για την ανάσχεση της ακρίβειας. Εσάς σας έχω ακούσει πολλές φορές -και εσάς τον ίδιο και στελέχη του κόμματός σας- να ασκείτε κριτική στην κυβέρνηση ότι είναι θεατής, ότι δεν παίρνει επαρκή μέτρα κλπ. Με δεδομένο ότι είναι μια διεθνής κατάσταση, όπως καταγράφετε, μήπως επιρρίπτετε στην κυβέρνηση παραπάνω ευθύνες από όσες τις αναλογούν; Και τι θα κάνατε εσείς αν βρισκόσασταν σήμερα στη θέση του κ. Μητσοτάκη;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σίγουρα πάντως δεν θα επιδοτούσαμε την κερδοσκοπία, γιατί αυτό κάνει ο κ. Μητσοτάκης. 150 εκατομμύρια από το Ταμείο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για να επιδοτήσουν τη συνέχεια των κερδοσκοπικών τάσεων, της κερδοσκοπίας και της χειραγώγησης της αγοράς ρεύματος στη χονδρική και στο χρηματιστήριο ενέργειας και τα χρήματα αυτά να πάνε στους καταναλωτές για να αντισταθμίσουν τη ζημιά. Δεν είναι λύση αυτή.

Πέραν του γεγονότος ότι εδώ πρόκειται για ασπιρίνη σε μια βαριά ασθένεια, καθώς η εκτίμησή μας είναι ότι μονάχα η υπέρβαση του κόστους εξαιτίας αυτής της στάσης των ανατιμήσεων, της ακρίβειας το επόμενο διάστημα μόνο στη χονδρική του ρεύματος θα είναι πάνω από 1 δισ., υπολογίζοντας ότι αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει τον Δεκέμβριο, αλλά θα πάει τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτη και υπολογίζοντας ότι έχει ξεκινήσει τον Αύγουστο και έχουμε γύρω στα 100 με 120 εκατομμύρια μηνιαίως την αύξηση του κόστους σε επίπεδο χονδρικής.

Όταν έχεις μπροστά σου ένα πρόβλημα μετακύλισης, προφανώς στον καταναλωτή, αυτής της αύξησης του κόστους στη χονδρική, που θα κυμαίνεται 120 εκατομμύρια το μήνα σε βάθος τουλάχιστον 8 μηνών, τι δίνεις 150 εκατομμύρια; Πού να φτάσει αυτό το ποσό;

Και είναι και λάθος η μεθοδολογία. Δεν πας να επιδοτήσεις τη λογική της αύξησης των τιμών. Πας να παρέμβεις, πρέπει να πας να παρέμβεις στην πηγή της αύξησης των τιμών, στην πηγή των ανατιμήσεων. Και πώς θα παρέμβεις εκεί;

Καταρχάς, νομίζω ότι εδώ δυο κομβικοί σημασίας, δυο κόμβοι είναι η ίδια η ΔΕΗ και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας σε συνεργασία με την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η ΡΑΕ σε συνεργασία με την Επιτροπή Ανταγωνισμού θα πρέπει να παρέμβουν για να σταματήσει αυτό το κύμα της αύξησης των τιμών.

Θα πρέπει να παρέμβουν με ελέγχους στην αγορά και θα πρέπει νομίζω να επιβάλουν και πρόστιμα εκεί όπου υπάρχουν φαινόμενα αισχροκέρδειας. Και σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ, νομίζω ότι εκεί είναι ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης, διότι η ΔΕΗ άρχισε πια να λειτουργεί με τα λεγόμενα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ναι, κατανοητό αυτό, αλλά όχι με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Και αυτό είναι πρόβλημα.

Όταν τη μείωση του ΦΠΑ στο ρεύμα την περνάς στα τιμολόγια και όταν όλη σου η έγνοια είναι να έχεις καλύτερους ισολογισμούς, άρα παίζεις και εσύ σε αυτό το ράλι της αύξησης των τιμών για να κερδίσεις περισσότερα. Αν αυτή είναι η έγνοια και όχι να έχεις στο μυαλό σου ότι ως ΔΕΗ έχεις και ένα κοινωνικό ρόλο, τότε καταλαβαίνουμε γιατί υπάρχει αυτό το φαινόμενο.

Ο ιδιώτης πάροχος θα θέλει την αύξηση της τιμής. Είναι λογικό. Η ΔΕΗ όμως δεν θα έπρεπε να συμπράττει σε αυτό το ράλι της ανόδου των τιμών. Άρα, δεύτερος κόμβος η ΔΕΗ. Και μιας και μιλάω για τη ΔΕΗ, να πω ας μην ξαφνιαζόμαστε για τη μονιμότητα αυτών των φαινομένων στο άμεσο μέλλον, όταν βλέπουμε να ξεπουλιούνται τα δίκτυα και οι υποδομές έναντι πινακίου φακής.

Είδαμε τον ΔΕΔΔΗΕ. Ο ΔΕΔΔΗΕ με 2 δισεκατομμύρια που έχει μια αξία που υπερβαίνει τα 10 δις και μάλιστα η αγορά μιας εγγυημένης απόδοσης της τάξεως του 5% με 6% ετησίως από ένα fund Αυστραλιανό που διαχειρίζεται τα χρήματα των εργαζομένων.

Και εγώ λέω να μπω στα παπούτσια, ας το πω έτσι, μιας νεοφιλελεύθερης λογικής, ή μιας, να μην πω νεοφιλελεύθερης, μιας πιο φιλελεύθερης λογικής για την οικονομία, ότι θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να μην έχει το ελληνικό δημόσιο, λένε κάποιοι -εγώ διαφωνώ σε ό,τι αφορά τα δίκτυα- αλλά όταν έχεις ένα δημόσιο το οποίο αποδίδει 5% με 6% και θέλεις να το ιδιωτικοποιήσεις, γιατί δεν πας να ακουμπήσεις εκεί τα χρήματα των Ελλήνων ασφαλισμένων; Τα χρήματα του ΕΦΚΑ για να έχουν μια απόδοση που θα έχει μια ανταποδοτικότητα στην ελληνική κοινωνία και έρχονται οι ασφαλισμένοι από την Αυστραλία για να επενδύσουν εκεί τα χρήματά τους;

Και την ίδια στιγμή τα χρήματα των Ελλήνων ασφαλισμένων τα δίνεις για να τα διαχειρίζονται ιδιωτικά funds για να κερδοσκοπήσουν; Κλείνω όμως την παρένθεση γιατί αφορά την πώληση του ΔΕΔΔΗΕ που είναι ένα πολύ κρίσιμο θέμα.

Λέω λοιπόν κρίσιμος ο ρόλος της ΡΑΕ για ελέγχους. Κρίσιμος ο ρόλος της ΔΕΗ για την προσπάθεια να υπάρξει μια συμπίεση της ανόδου των τιμών και πολύ κρίσιμο, κατά την άποψή μου αυτό το οποίο εμείς χθες είπαμε, της ανάγκης όσο διαρκεί αυτό το φαινόμενο να μειώσουμε το ενεργειακό κόστος για τον καταναλωτή με τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, στο πετρέλαιο κίνησης, θέρμανσης και στη βενζίνη, στα κατώτατα όρια που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγμα το οποίο έχει γίνει στις άλλες χώρες. Έχει γίνει στην Ισπανία για παράδειγμα.

κ. ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Δυο χρόνια μετά τις εκλογές και την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, βλέπουμε ότι κάνετε αντιπολίτευση με τα ίδια πρόσωπα που κυβερνήσατε. Δεν έχετε απομακρύνει κάποιον από τα στελέχη τα προηγούμενα, ούτε έχετε αναθεωρήσει κάποια από τις βασικές πολιτικές σας επιλογές, παρότι αποδοκιμάστηκαν από τον ελληνικό λαό. Κάνατε αυτοκριτική στην πράξη;

Και επίσης, νέα στελέχη, νέα πρόσωπα στο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν να βγούνε μπροστά και βγαίνουν συνέχεια οι ίδιοι; Και επίσης, θέλω να σας ρωτήσω σαν Μακεδόνας Θεσσαλονικιός, πώς σχολιάζετε την καθυστέρηση υλοποίησης της συνθήκης των Πρεσπών από τους Σκοπιανούς και τις κόντρες για τα μακεδονικά προϊόντος της πατρίδας μας; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ για την ερώτηση. Για τη συντομία της διαδικασίας, στο πρώτο ερώτημα απάντησα στον κ. Σκουρή, δεν έχω λόγους να μη σας απαντήσω το ίδιο. Εν συντομία σας λέω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα σε κίνηση και τα πρόσωπα τα οποία τον συγκροτούν, προφανώς και ανανεώνονται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι σε διαδικασία επαφής με προσωπικότητας από τον χώρο της επιστήμης, από τον χώρο των κινημάτων που πλαισιώνουν και τις εκδηλώσεις μας και τις παρεμβάσεις μας.

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος, είναι προφανές ότι είμαστε το κατ’ εξοχήν κόμμα της αυτοκριτικής, παραδεχόμαστε και λάθη και αδυναμίες. Σημασία έχει όμως κανείς να μπορεί να έχει το θάρρος να διορθώνει και τα λάθη και τις αδυναμίες και να  προχωρά μπροστά.

Στο τρίτο ερώτημα θέλω να απαντήσω λίγο πιο μακροσκελώς και σας ευχαριστώ που το κάνετε. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ο πρωθυπουργός μίλησε μία ώρα και είκοσι λεπτά και στη συνέντευξη Τύπου επί 2 ώρες και 45 ερωτήσεις, δεν ακούστηκε η φράση «Βόρεια Μακεδονία». Δεν ακούστηκε από κανέναν σας. Και βέβαια από τον πρωθυπουργό, ο οποίος, υποθέτω ότι για άλλη μια φορά δεν θα τολμούσε να ψελλίσει το όνομα της γειτονικής χώρας.

Εδώ πρόκειται για δειλία, έτσι; Κρύβεται πίσω από προσχήματα. Είναι σε όλους φανερό ότι πολέμησε μια συμφωνία την οποία ο ίδιος προφανώς πίστευε. Υποκριτικά λοιπόν την πολέμησε, για να εκμεταλλευθεί ένα ρεύμα εκείνης της εποχής. Και σήμερα, ενώ ο ίδιος κατανοεί την ανάγκη να τηρήσει και να τιμήσει τη συμφωνία, δεν τολμά να φέρει στη Βουλή την κύρωση τριών μνημονίων, τα οποία δεν αφορούν κάτι το αρνητικό, αφορούν κάτι το πολύ θετικό για τη χώρα.

Το ένα αφορά την υπεράσπιση του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας από τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη. Και τα άλλα είναι συμφωνίες οικονομικού περιεχομένου που όταν εσύ που σε ευνοούν δεν τις προωθείς, δεν έχεις τη δύναμη τη διαπραγματευτική να ζητήσεις από τους εταίρους σου να τηρήσουν και να υλοποιήσουν τη συμφωνία. Και δεν τους ζητά να την τηρήσουν και να υλοποιήσουν τη συμφωνία, τους αφήνει χαλαρούς, να το πω έτσι.

Ποιος έχει όφελος απ’ αυτό; Να σας πω εγώ ποιος έχει όφελος απ’ αυτό: η Τουρκία έχει όφελος απ’ αυτό, που πάντοτε είχε στον προσανατολισμό της και στα Βαλκάνια να δημιουργήσει μια Λιβύη. Και εν τοιαύτη περιπτώσει, εδώ έχετε απόλυτο δίκιο: ότι οφείλουν οι εταίροι μας, οι βόρειοι γείτονές μας να υλοποιήσουν το σκέλος που τους αφορά σε σχέση με τα εμπορικά σήματα. Σε σχέση με τα σχολικά τους βιβλία, όπου έχουμε συμφωνήσει να βγουν οι αναφορές στον Μέγα Αλέξανδρο, διότι κερδίσαμε την πολιτιστική κληρονομιά με αυτή τη συμφωνία και πρέπει να το υλοποιήσουν. Σε σχέση με τα αθλητικά τους Σωματεία. Δεν μπορεί να λέγεται Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία παρά της Βόρειας Μακεδονίας.

Ποιος θα τους πιέσει να τα υλοποιήσουν αυτά; Όταν δεν τολμάς να φέρεις σε ψήφιση, σε κύρωση, τρία μνημόνια, επειδή έχεις μια Κοινοβουλευτική Ομάδα που φοβάσαι να τη χάσεις. Τόσο αδύναμος και τόσο δειλός. Περίμενα τουλάχιστον όμως να ακουστεί αυτή λέξη. Δεν ακούστηκε και όφειλα να την αναφέρω εγώ. Βόρειος Μακεδονία λοιπόν, μια χώρα που πρέπει να είναι σύμμαχός μας και μια χώρα που πρέπει να υλοποιήσει αυτή τη συμφωνία. Και η υλοποίησή της είναι προς όφελος  και των δυο πλευρών.

Λ. ΜΠΑΣΤΑ (IONIAN CHANNEL): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα από την Πάτρα. Χθες στην ομιλία σας εστιάσατε στην πολιτική που πρέπει να επικεντρωθεί στην κοινωνία και στον άνθρωπο. Η επιβίωση των ανθρώπων συμπεριλαμβάνει όμως και την ασφάλειά τους αλλά και τον εκσυγχρονισμό. Είμαστε στο 2021 και στην περιοχή μας δεν υπάρχουν σύγχρονες υποδομές στο οδικό αλλά και σιδηροδρομικό δίκτυο. Ο κόσμος της Αχαΐας, της Ηλείας αλλά και του Ιονίου, έχει ένα διαχρονικό αίτημα το οποίο, δυστυχώς, μένει ανικανοποίητο όλα αυτά τα τελευταία χρόνια.

Η παρομοίωση της Πατρών – Πύργου με το γεφύρι της Άρτας, έχει γίνει πλέον παρωχημένη. Οι κάτοικοι ακούν δεσμεύσεις, παρακολουθούν χρονοδιαγράμματα, ωστόσο τα έργα ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει. Ένα ακόμα αγκάθι που συνεχίζει να πονά είναι η έλευση του τρένου στην Πάτρα. Η δυτική θύρα της χώρας έχει μείνει για χρόνια αποκομμένη σιδηροδρομικά, με τεράστιες απώλειες για την τοπική οικονομία και με τα σχέδια που προτείνονται μέχρι ώρας, να βρίσκουν απέναντι τους κατοίκους της αχαϊκής πρωτεύουσας, που βλέπουν ακόμη στον ορίζοντα τον κίνδυνο διχοτόμησης της πόλης από τη διέλευση του τρένου μέσα από τον αστικό ιστό της.

Στη νέα αρχή που ευαγγελίζεσθε από χτες, στη νέα αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβάνονται όλα αυτά τα έργα υποδομής και στην Περιφέρεια τη δική μας;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρέπει να  σας πω ότι η υπόθεση του οδικού άξονα Πάτρας – Πύργου, καλά είπατε ότι είναι σαν το γεφύρι της Άρτας, προσομοιάζει λίγο με αυτό που έχει κάνει στους Θεσσαλονικείς ο κ. Μητσοτάκης σε σχέση με το μετρό. Και νομίζω ότι και εδώ θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις, αν η επιλογή του ήταν τελικά επιλογή εκδίκησης απέναντι στους πολίτες κυρίως της Ηλείας, αλλά συνολικά της περιοχής σας. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, ενδεχομένως γιατί δεν είναι ικανοποιημένος από τα ποσοστά του κόμματός του, δεν μπορώ να καταλάβω, αλλά η περιοχή της Ηλείας είναι μια περιοχή σβησμένη απ’ τον χάρτη.

Εδώ δεν μιλάμε για μια διαδικασία που καθυστερεί ενώ θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί όπως στη Θεσσαλονίκη, αλλά για κάτι χειρότερο. Μιλάμε για εργολαβίες οι οποίες είχαν ξεκινήσει και αναστάλθηκε η διαδικασία υλοποίησής τους για να ξαναγίνει διαγωνισμός. Ενώ γνώριζαν προφανώς, ή θα έπρεπε να γνωρίζουν, ότι δεν υπήρξαν εξασφαλισμένα κονδύλια για να ξαναγίνει με διαφορετικό τρόπο ο διαγωνισμός από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι έχει πάει στις καλένδες. Και καθημερινά μετράμε απώλειες ανθρωπίνων ζωών.

Είναι ένα δίκτυο οδικό το οποίο είναι ντροπή για τη χώρα μας στο 2021. Και, βεβαίως, αναφέρομαι σε μια λογική εκδίκησης, διότι είδαμε και τι έγινε σε σχέση και με τα πανεπιστημιακά τμήματα στην Ηλεία. Εδώ έφτασαν ακόμα και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας εκεί να έχουν εξαγριωθεί μ’  αυτή την τακτική.

Τώρα η Πάτρα συνολικά και η Αχαΐα, νομίζω ότι είδατε δείγματα γραφής στη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια πολύ δύσκολη δημοσιονομικά περίοδο. Και τα δείγματα γραφής που αφορούν την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου και την απόδοση στους πολίτες και σε σχέση με τη σιδηροδρομική σύνδεση, το σχεδιασμό που έχουμε. Θέλω λοιπόν να σας διαβεβαιώσω, ότι σε ό,τι αφορά την Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας, ακριβώς επειδή  είναι μια από τις Περιφέρειες εκείνες που είναι από τις πιο αδικημένες, ο στόχος μας, είναι να κερδίσει αυτά που αξίζει αυτή η Περιφέρεια της χώρας.

Κι επειδή θ’ αναρωτιούνται κάποιοι, «μα, γιατί μιλάς ειδικά για τις Περιφέρειες  όταν σε ρωτάνε;», εγώ θέλω να σας πω συνολικά, ο σχεδιασμός μας για το Ταμείο Ανάκαμψης και την ανακατανομή των πόρων, εντάσσει το στοιχείο της περιφερειακή στήριξης, της στήριξης δηλαδή των Περιφερειών, της ισόρροπης ανάπτυξης των Περιφερειών της χώρας μας.

Ένας σχεδιασμός που σήμερα δεν υπάρχει και είναι ένα πολύ σημαντικό έλλειμμα. Κι εδώ, δείτε τι κάνει η Πορτογαλία και πώς το ζήτημα της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης είναι πρωτεύον στον σχεδιασμό για την κατανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.

Άρα λοιπόν, σε όλες τις Περιφέρειες, με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες πρέπει να κατανεμηθούν πόροι και όχι μονάχα στην υδροκέφαλη πρωτεύουσα και σε κατευθύνσεις που δε θα έχουν ανταποδοτικότητα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες.

Ι. ΜΠΑΝΤΙΟΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ): Καλησπέρα. Προσπαθούμε να καταγράψουμε τις διαφορές και τις ομοιότητες ανάμεσα στα προγράμματα, την οικονομική αντίληψη της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ένα κοινό σημείο που καταγράφεται είναι η αξιοποίηση σε διάφορα ζητήματα των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Για παράδειγμα, η σχεδιαζόμενη ανάπλαση της ΔΕΘ πρόκειται να γίνει με ένα τέτοιο μέσο.

Ωστόσο, ο κ. Μητσοτάκης το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ανακοίνωσε για την πόλη της Θεσσαλονίκης τη δημιουργία νέου ογκολογικού νοσοκομείου με ΣΔΙΤ. Υπάρχουν κάποιες από τη δική σας μεριά κόκκινες γραμμές στην αξιοποίηση των ΣΔΙΤ για παράδειγμα στον τομέα της υγείας και της παιδείας;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εμείς γενικά δεν είμαστε ενάντια στη λογική της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά αυτό έχει να κάνει με το αντικείμενο και με τους όρους της σύμπραξης.

Όταν μιλάμε για την υγεία, ποιο είναι το αντικείμενο και ποιοι μπορεί να είναι οι όροι; Διότι ο κάθε ιδιώτης θέλει να έχει ένα όφελος. Εάν προκειμένου να έχει όφελος ο ιδιώτης, χάνει το δημόσιο και χάνει και ο πολίτης, τότε αυτή δεν είναι μια καλή σύμπραξη, δεν είναι μια βέλτιστη λογική.

Σε άλλες περιπτώσεις βεβαίως, στην κατασκευή έργων υποδομών, μπορεί να υπάρξει σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με ωφελημένο το δημόσιο.

Στον χώρο της υγείας λοιπόν, εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης αυτό που θέλει να κάνει είναι να υλοποιήσει έναν σχεδιασμό ιδιωτικοποίησης δημόσιων νοσοκομείων, παρέχοντας τα οφέλη στους ιδιώτες και το βάρος στο Ελληνικό Δημόσιο και αυτό είναι αδιανόητο ιδίως την περίοδο της πανδημίας. Δηλαδή τίποτα δεν διδαχτήκαμε;

Και πού ήταν αυτός ο περιβόητος ιδιωτικός τομέας την περίοδο της πανδημίας; Για πείτε μου, πού ήταν! Τη στιγμή που είμαστε μια χώρα με τεράστιο ποσοστό ιδιωτικών δαπανών σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υγεία μας, ανέλαβε όλο το βάρος της πανδημίας ο δημόσιος τομέας, τα δημόσια νοσοκομεία και ο ιδιωτικός τομέας ήταν “καθαρός”.

Αλλά επειδή αναφερθήκατε στη ΔΕΘ, επιτρέψτε μου να κάνω μια παρατήρηση γι’ αυτό. Νομίζω ότι θα ήταν τραγικό λάθος, στρατηγικό λάθος για τη Θεσσαλονίκη η προοπτική της ανάπλασης της ΔΕΘ να μη γίνει με όρους και προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν τον δημόσιο χαρακτήρα της Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης.

Εάν γίνει αυτό, μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε τραγελαφικά πράγματα στο μέλλον. Δηλαδή, αυτός ο οποίος θα αναλάβει την ιδιοκτησία, αν δεν μπουν όροι και προϋποθέσεις σαφείς, να έχει και τη δυνατότητα να κάνει την έκθεση όπως αυτός θέλει, ή και να μην την κάνει.

Εδώ πρέπει να μπουν σαφείς όροι τόσο σε σχέση με το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους από την ανάπλαση, όσο όμως και σε σχέση με την αξιοποίηση των εσόδων και με τον χαρακτήρα και τους όρους της ίδιας της δυνατότητας δηλαδή που θα έχει ο ιδιώτης απέναντι σε μια διαδικασία, που  είναι ένας θεσμός για την πόλη και για την οικονομία της χώρας.

Εγώ καταλαβαίνω ότι, για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά ένα ξενοδοχείο, εκεί δεν έχεις κανένα λόγο να έχεις το δημόσιο, ή σε ό,τι αφορά αυτό το κέντρο της επιχειρηματικότητας. Το καταλαβαίνω εν μέρει και σε ό,τι αφορά άλλες υποδομές όπως το πάρκινγκ, αλλά τον εκθεσιακό χώρο και τη διοίκηση δεν μπορεί να μην δεν την έχει το δημόσιο, η HELEXPO. Να είμαστε εδώ καθαροί.

Και εγώ ανησυχώ βλέποντας μηδενικά κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης για υποδομές χρήσιμες στην πόλη. Να, λοιπόν μια διαδικασία ένα πρότζεκτ που θα έπρεπε πρωτίστως να ενταχθεί στους πόρους για το Ταμείο Ανάκαμψης.

Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ (ΤΑ ΝΕΑ): Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ έχω καλυφθεί έως τώρα από τη ροή της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου. Να είστε καλά.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και εγώ σας ευχαριστώ που έχετε καλυφθεί.

Μ. ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ (ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Μιλήσατε χτες για την αποκομματικοποίηση του κράτους και για την ανάγκη να μπει ένα τέλος στις στρατιές των μετακλητών. Πέρα από την κριτική σας προς την κυβέρνηση που υπογραμμίζεται με αυτή σας την εξαγγελία, υπάρχει εδώ και κάποιο μήνυμα προς το εσωτερικό του κόμματός σας;

Έχουμε δει τα τελευταία δυο χρόνια να ανακινείται κατά καιρούς η συζήτηση περί του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία και περί της ανάγκης να ελεγχθούν οι αρμοί της εξουσίας τη δεύτερη φορά. Θεωρείτε ότι υπάρχουν στο κόμμα και στη βάση οι προσδοκίες αξιοποίησης του κράτους που πρέπει να χαμηλώσουν; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εύστοχο είναι το ερώτημά σας, κυρία Μητσοπούλου. Πρώτα απ’ όλα οφείλω να δώσω μια εξήγηση σε ένα ερώτημα που δεν μου θέσατε, για παράδειγμα γιατί αυτό δεν συνέβη την πρώτη φορά. Αλλά πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι οι συνθήκες που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία ήταν συνθήκες έκτακτης ανάγκης, συνθήκες χρεοκοπίας της χώρας και μάλιστα συνθήκες χρεοκοπίας της χώρας, που είχαν εσκεμμένως διαμορφωθεί με τη σπουδή τότε του κ. Σαμαρά να φέρει πιο γρήγορα τις προεδρικές εκλογές, να φέρει πιο γρήγορα τις εκλογές για να δημιουργήσει την παγίδα ασφυξίας σε μια πολιτική δύναμη που ήθελε να διαπραγματευτεί προς όφελος των Ελλήνων πολιτών μια καλύτερη συμφωνία με την Ευρώπη.

Και μετά οι συνθήκες με τις οποίες δουλέψαμε για να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια και να πετύχουμε τη ρύθμιση του χρέος, ήταν επίσης συνθήκες έκτακτης ανάγκης, με μια τρόικα απειλητική και πολλές φορές εκδικητική, που δεν σε άφηνε να πάρεις ανάσα.

Άρα, να πούμε ότι σήμερα οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές και πρέπει κι εμείς να κάνουμε την αυτοκριτική μας σε σχέση με το γεγονός ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες και ποιες οι ανάγκες για ένα σύγχρονο κράτος και για ένα σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης.

Σε σχέση με τους αρμούς της εξουσίας τους περιβόητους: κοιτάξτε, οι αρμοί της εξουσίας δεν αφορούν το θεσμικό πλαίσιο, είναι παραθεσμικοί οι αρμοί. Δεν έχει να κάνει με το αν έχεις κομματικούς μετακλητούς ή όχι σε μια δημόσια υπηρεσία, μακάρι να ήταν εκεί το πρόβλημα. Η αναφορά έγινε –δεν ξέρω πώς ερμηνεύτηκε- για παρασυστήματα εξουσίας μέσα σε κρίσιμους θεσμούς και στη Δημόσια Διοίκηση.

Και αυτό για κάθε δημοκρατική πολιτεία είναι ένας αντίπαλος, ένας εχθρός που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Όμως εγώ θέλω με πολύ ειλικρίνεια να σας πω, γιατί με ρωτήσατε «αν είναι μήνυμα και προς το κόμμα σας»: ναι, είναι μήνυμα προς τους πάντες.

Μια προοδευτική κυβέρνηση οφείλει να κινείται στη βάση των παρακάτω αξιών: αξιοκρατία, διαφάνεια, ισονομία για όλους. Και το ζήτημα της αξιοκρατίας για εμένα είναι κρίσιμο. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε σημαία, μαζί με Μέσα Ενημέρωσης που τον υποστήριζαν προεκλογικά, το ζήτημα των μετακλητών. Τι έκανε όταν ανέλαβε; Διπλασίασε τον αριθμό των μετακλητών, μείωσε τις προϋποθέσεις για να είναι κάποιος μετακλητός ώστε να μπορούν να είναι μετακλητοί και πολίτες που δεν έχουν πάρει καν το απολυτήριο του Λυκείου και αύξησε τον μισθό τους. Δηλαδή, ο ορισμός του κομματικού κράτους! Όχι των αρίστων, αλλά των αργόμισθων, των κηφήνων και δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Ερχόμαστε εμείς σήμερα και λέμε, ναι, εδώ θα βάλουμε μια τομή και είναι μια δέσμευση αυτό. Να εμπιστευτούμε τη Δημόσια Διοίκηση, να ξαναφέρουμε συνθήκες αξιοκρατίας. Και οφείλω να πω ότι αν έγιναν κάποια βήματα σε αυτή την κατεύθυνση στη χώρα πολύ σημαντικά, όλα έγιναν από προοδευτικές κυβερνήσεις.

κ. ΝΕΒΕΣΚΙΩΤΗΣ (ΣυνNews FLASH, DION, CENTER): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Διαχρονικά αναφέρουμε και ακούμε τη Θεσσαλονίκη ως οικονομική πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Πρωτεύουσα όμως με ελλιπείς υποδομές γίνεται; Πρωτεύουσα που στα δυτικά της κλείνουν εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με 25.000 περίπου εργαζόμενους να οδηγούνται στην ανεργία γίνεται; Πρωτεύουσα που στα ανατολικά της όλο και περισσότερες επιχειρήσεις ταξιδεύουν μακριά σε γειτονικές χώρες γίνεται; Σε αυτά τα ερωτήματά μας, κ. Πρόεδρε, πείτε μας τι έφταιξε και τι προτίθεστε να κάνετε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αναφέρεστε σε ένα κρίσιμο ζήτημα που αφορά την αποβιομηχάνιση, αφορά το κλείσιμο παραγωγικών μονάδων. Και νομίζω ότι ένα θέμα που αφορά συνολικότερα τη Βόρεια Ελλάδα ως τη γεωγραφική περιοχή που είναι η ατμομηχανή της ελληνικής βιομηχανίας, έφταιξε το γεγονός ότι δεν υπήρξε εθνική στρατηγική για τη βιομηχανική ανάπτυξη στη χώρα, για τη μεταποίηση. Έφταιξε το γεγονός ότι κάποιοι νομίσανε ότι μέσω εύκολων επιδοτήσεων θα λυθεί το πρόβλημα.

Έφταιξαν πολλά. Σημασία έχει τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και στο εξής. Και εγώ επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά ότι χρειάζεται ένας ριζικός αναπροσανατολισμός του μοντέλου ανάπτυξης στη χώρα.

Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης που μας χρεοκόπησε, δεν μπορεί να είναι το όχημα που θα οδηγήσει τη χώρα στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Και όσον αφορά τη Θεσσαλονίκη, τη Βόρεια Ελλάδα, πρέπει να σας πω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, παρά το ότι ήμασταν σε πολύ δύσκολες συνθήκες, έδειξε ότι έχει έγνοια και όραμα. Προχώρησε πάρα πολύ σημαντικές υποδομές και πάρα πολύ σημαντικούς θεσμούς και μεταρρυθμίσεις.

Και σήμερα βλέπουμε ότι πολλά από αυτά τα οποία είχαμε προχωρήσει, είχαμε δρομολογήσει, αλλά δεν είχαν ολοκληρωθεί, μένουν στάσιμα. Το διαμετακομιστικό κέντρο για παράδειγμα, το στρατόπεδο Γκόνου. Κρίσιμο για την αναπτυξιακή δυναμική της πόλης. Πού είναι; Τι γίνεται; Η σιδηροδρομική διασύνδεση. Η Εγνατία. Η διασύνδεση του λιμανιού.

Όλα αυτά είναι κρίσιμες υποδομές για την πόλη. Οι οποίες έχουν παγώσει, διότι αν προσθέσουμε και το μετρό, βεβαίως έχουμε μια συνολική εικόνα, διότι επαναλαμβάνω, ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται ότι θεωρεί τους Θεσσαλονικείς δεδομένους. Τους Βορειοελλαδίτες δεδομένους, στο τσεπάκι του. Κάνει λάθος. Κάνει λάθος εάν έχει μια τέτοια αντίληψη.

Και το τελευταίο που θέλω να επισημάνω είναι για το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Γιατί το έχουμε; Τι το χρειαζόμαστε; Και το λέω αυτό, διότι η τελευταία πρωτοβουλία της κυβέρνησης ήταν να αφαιρέσει και τη μόνη ουσιαστική αρμοδιότητα που είχε που ήταν η αναπτυξιακή αρμοδιότητα για τη Βόρειο Ελλάδα. Δεν έχει κανένα νόημα εάν δεν έχεις αρμοδιότητας να έχεις απλά ένα υπουργό για να λες ότι έχω Θεσσαλονικιό υπουργό.

Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (LIBRE.GR): Κύριε Πρόεδρε, όλα δείχνουν ότι το διεθνές περιβάλλον αλλάζει ραγδαία και λόγω των κρίσεων και κυρίως της πανδημικής κρίσης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον διαμορφώνονται δύο κυρίαρχες τάσεις. Η μία τάση είναι αυτή που λέει ότι είναι περαστικές αυτές οι κρίσεις και θα επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα. Και η άλλη τάση είναι αυτή που λέει ότι όχι απλώς δεν θα περάσουν, αλλά θα έχουν διάρκεια, θα επαναλαμβάνονται και θα επιδεινώνονται με τον καιρό.

Σε αυτή την τάση ανήκει και το πνεύμα της πολιτικής του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, του κ. Μπάιντεν. Θεωρώ μάλιστα ότι ένα κομμάτι των εξαγγελιών σας χθες διαπνέονται από αυτή τη λογική. Το ερώτημα όμως είναι ότι επειδή βρισκόμαστε στην Ευρώπη, σε μια Ευρώπη με αργά αντανακλαστικά, σε μια Ευρώπη συντηρητική, αντιμεταναστευτική, δεν ξέρουμε τι θα μας φέρουν οι εκλογές στη Γερμανία, την επόμενη Κυριακή και του χρόνου στη Γαλλία, πώς είσαστε αισιόδοξος ότι δεν θα βρεθούμε αργά ή γρήγορα και πάλι με το ένα χέρι δεμένο στην πλάτη και με το άλλο χέρι να κρατάει μια καυτή πατάτα, έτσι ώστε όλα αυτά που είπατε χθες να πάνε πίσω, να μην μπορέσουν να υλοποιηθούν υπό την πίεση νέων ακόμα –λένε κάποιοι– και μνημονιακών υποχρεώσεων. Ο κ. Βαρουφάκης μιλάει ότι ήδη έχουμε υπογράψει, είμαστε στο κατώφλι να υπογράψουμε ένα νέο μνημόνιο. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βέβαιος δεν είμαι καθόλου. Από την άλλη όμως βλέπω ότι έχουν γίνει βήματα σε μια θετική κατεύθυνση στην Ευρώπη. Δεν είναι ίδια η Ευρώπη σήμερα με αυτή που ήταν όταν αναλάβαμε το ’15. Το πλαίσιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στην οικονομία ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τη αυστηρή, δογματική λογική της λιτότητας με την οποία η ευρωπαϊκή ηγεσία αντιμετώπισε την οικονομική κρίση το 2009 και με αποκορύφωμα το 2015.

Ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε το 2015 ότι θα υπήρχε αμοιβαιοποίηση του χρέους. Ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε, έστω με τον τρόπο που γίνεται μέσα από τη διαδικασία του Ταμείου Ανάκαμψης, πολλών δισεκατομμυρίων, ίσως όχι αρκετό για τις ανάγκες, αλλά ένα σημαντικό βήμα ή μέσα από τη λογική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της αγοράς των ομολόγων που εντάσσει και την Ελλάδα, ή μέσα από την ίδια την παρότρυνση στις κυβερνήσεις του heavy spending.

Δεν μπορούσαμε αυτό να το φανταστούμε το 2015. Άρα λοιπόν έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι. Ναι, οι δυσκολίες είναι γνωστές, η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολύ υψηλό χρέος και πρόβλημα παραγωγικότητας. Άρα πρέπει να αντιμετωπίζουμε, να έχουμε στο μυαλό μας αυτές τις μεγάλες δυσκολίες και τις παθογένειες και να ακολουθήσουμε μια πολιτική και ένα μοντέλο που θα τις αντιμετωπίζει, αλλά ταυτόχρονα να ξέρουμε ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας οργανισμός στο οποίο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές στρατηγικές, έχουμε τις χώρες του πλεονασματικού Βορρά, έχουμε τις χώρες του Νότου.

Αυτή τη στιγμή διαφαίνεται ότι υπάρχει μια συμμαχία χωρών που θέλουν να επιστρέψουμε στο ίδιο μοντέλο προ της πανδημίας, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Αυτό που λέμε είναι ότι, έχοντας επίγνωση και των μεγάλων προκλήσεων και δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων, η χώρα θα πρέπει να κινηθεί με σωφροσύνη το επόμενο διάστημα σε μια πολιτική που θα διαμορφώνει τους όρους και τις προϋποθέσεις για ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και ένα νέο μοντέλο παραγωγικό για να μπορέσει να αντέξει τις όποιες δυσκολίες στο μέλλον. Αλλά και στο πεδίο της διπλωματίας και της διακρατικής παρέμβασης, θα πρέπει η χώρα να έχει μια σαφή θέση με συμμαχίες με τις χώρες εκείνες και με τις κυβερνήσεις εκείνες που θέλουν μια ουσιαστική αλλαγή του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να αντικατασταθεί από ένα Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Κι αυτό είναι ένα κρίσιμο θέμα. Είναι μια μεγάλη συζήτηση που πρέπει να γίνει το επόμενο διάστημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και προφανώς το πρόβλημα με την Ελλάδα σήμερα είναι ότι έχει μια κυβέρνηση όπου στα ζητήματα αυτά ταυτίζεται με τις απόψεις των συντηρητικών χωρών του Βορρά και των κυβερνήσεων του Βορρά. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Γι’ αυτό λοιπόν λέω ότι έχουμε επίγνωση των δυσκολιών. Δεν είμαστε βέβαιοι, αλλά ταυτόχρονα έχουμε και λόγους να είμαστε πιο αισιόδοξοι από ότι στο παρελθόν.

Ε. ΣΤΕΡΓΙΟΥ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Θα επανέλθω στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού την προηγούμενη Κυριακή. Η κατάργηση του φόρου γονικής παροχής δεν αφορά μόνο ακίνητα, αλλά και μετοχές και εισφορά σε χρήμα έως και 800.000 ευρώ. Γιατί δηλαδή είναι κακό να μην υπάρχει φόρος για ένα γονιό που θέλει να δώσει στο παιδί του περιουσία, 160.000, 200.000, 300.000 ευρώ; Γιατί επιμένετε ότι το μέτρο αφορά τους πλούσιους και όχι τους χιλιάδες που έχουν μια μικρή ή μεσαία περιουσία και επίσης γνωρίζετε πόσο σημαντικό στοιχείο είναι στη μεσαία τάξη η αλληλεγγύη των γονιών προς τα παιδιά τους; Κι ένα τελευταίο ερώτημα. Πόσο είναι το πλαφόν που εσείς θα βάζατε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι από την απάντησή μου σε αντίστοιχο ερώτημα, είναι σαφές και στο δικό σας ερώτημα ποια θα είναι η απάντηση. Διότι εάν επρόκειτο για τα 150, 200, 300 χιλιάρικα που είπατε, δεν θα θέταμε ζήτημα. Αλλά εδώ πάει στα 800. Και άρα, δεν τον ενδιαφέρει να ακουμπήσει τη μεγάλη πλειοψηφία. Τον ενδιαφέρει να ακουμπήσει μια πολύ μικρή μειοψηφία, το περιβάλλον του μ’ αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεται.

Το δεύτερο: Έχετε δίκιο εις ό,τι αφορά τη δυνατότητα που πρέπει να έχει ένας γονιός, ιδίως στις μέρες μας που οι νέοι άνθρωποι χρειάζονται στήριξη, να μπορεί να χρηματοδοτήσει το ξεκίνημα του παιδιού του. Άρα λοιπόν, ναι, εμείς θα βλέπαμε τη δυνατότητα εις ό,τι αφορά την παροχή χρημάτων που έχουν άλλωστε φορολογηθεί, εις ό,τι αφορά τη στήριξη την οικονομική ή και τη γονική παροχή μέχρι ενός ποσού, να πάει στα 150 στα 200, στα 300. Στα 800 όμως;

Άρα λοιπόν εδώ, με συγχωρείτε, αλλά είναι σαφές. Και βεβαίως είναι σαφής όλη η στρατηγική του κ. Μητσοτάκη σε σχέση με τα ζητήματα της φορολογίας. Επαναλαμβάνω: η διαρκής μείωση των κερδών των επιχειρήσεων ποιους αφορά; Αυτούς που έχουν μεγάλα κέρδη αφορά. Βλέπουμε τούτη την ώρα ότι στις ΗΠΑ, ο Μπάιντεν θέλει να αυξήσει ξανά τη φορολογία των επιχειρήσεων από το 21% στο 26%, διότι λέει ότι είναι ο μοναδικός τρόπος να προχωρήσουμε σε πολύ γενναίες φοροελαφρύνσεις στη μεσαία τάξη.

Δεν μπορείς να τους έχεις όλους ικανοποιημένους. Πρέπει να επιλέξεις ποιους θέλεις να έχεις ικανοποιημένους. Να επιλέξεις αν θα έχεις ικανοποιημένους τους πολλούς ή αν θα έχεις ικανοποιημένους τους λίγους. Νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης σ’ αυτό το θέμα έχει κάνει την επιλογή του.

Γ. ΚΑΡΑΜΕΡΟΣ (Flash.gr, BLUE SKY): Κύριε Πρόεδρε, από το 1964 μέχρι σήμερα είχαμε 41 αλλαγές στον τρόπο εισόδου στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Χθες εξαγγείλατε μία ακόμα, την ελεύθερη εισαγωγή στα Πανεπιστήμια με τις Πράσινες Σχολές, με το απολυτήριο Λυκείου. Αυτό θεωρείτε ότι μπορεί να λειτουργήσει; Κάποιοι το χαρακτήρισαν πλειοδοσία, στο κλίμα της δυσαρέσκειας που δημιούργησε η ελάχιστη βάση εισαγωγής. Θα θέλαμε λίγο να μας το εξειδικεύσετε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ήταν μια νέα εξαγγελία διότι το είχαμε ψηφίσει αυτό. Εμείς βεβαίως δε μπήκαμε με μια λογική Ηρώδη, σφαγέα. Δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στη μεταπολίτευση, εξ όσων θυμάμαι, κυβέρνηση που να αλλάξει το εξεταστικό σύστημα. Υπήρξαν πολλές που το άλλαξαν αλλά καμία που το άλλαξε και ζήτησε να εφαρμοστεί την ίδια χρονιά που το άλλαξε. Και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας, η κ. Κεραμέως… Τόσο μεγάλη η πρεμούρα να ικανοποιηθούν οι οικονομικές απαιτήσεις κάποιων ιδιοκτητών κολλεγίων.

Εμείς λοιπόν αυτό το είχαμε ψηφίσει. Και θα εφαρμοζόταν όχι από την πρώτη χρονιά, για να υπάρχει και ο χρόνος προσαρμογής, και θα εφαρμοζόταν το Σεπτέμβρη του 2019. Δεν εφαρμόστηκε διότι το άλλαξε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Πιστεύω ότι είναι ένα απολύτως εφικτό σχέδιο. Ας δούμε εν πάση περιπτώσει λίγο τι γίνεται στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, ποια είναι τα συστήματα εισαγωγής, γιατί έχουμε την αίσθηση ότι η χώρα εδώ είναι μια χώρα που ανακαλύπτει διαρκώς την Αμερική. Τι γίνεται στη γειτονική Ιταλία;

Ας μην πάρουμε χώρες που έχουν άλλο πλαίσιο οικονομικό και άλλο επίπεδο, αν θέλετε, Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Υπάρχει η δυνατότητα λοιπόν, όταν έχεις στηρίξει ουσιαστικά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όταν έχεις αυξήσει -δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη βεβαίως- όταν έχεις αυξήσει τη χρηματοδότηση για διορισμούς εκπαιδευτικών, όταν έχεις ενισχύσει υλικοτεχνικά τις υποδομές, υπάρχει η δυνατότητα περισσότεροι φοιτητές να εισάγονται σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, που μετά τη μεγάλη μεταρρύθμιση που κάναμε πια, είναι ενιαία η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Εγώ χθες περιηγήθηκα στην έκθεση και είδα εξαιρετικές παρεμβάσεις καινοτομίας από ερευνητικές ομάδες φοιτητές από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Και είναι υψηλό το επίπεδο σπουδών στα πανεπιστήμιά μας. Άρα λοιπόν, γιατί να μη δώσεις τη δυνατότητα, προφανώς όχι σε αυτούς που αξίζουν, γιατί άλλο είναι το τι γράφουν, για 3 και για 4 και για 5, θα έχεις ένα απολυτήριο Λυκείου, δεν μπορεί να το πάρει αυτός που έχει 5, θα το πάρει αυτός που περνά τη βάση.

Αλλά άλλο είναι να κρίνεται το μέλλον και ολόκληρη η χρονιά ενός μαθητή σε τρεις ώρες και άλλο είναι να υπάρχει ένα σύστημα αντικειμενικό που να επαληθεύει και να αξιολογεί την ικανότητα ενός μαθητή να μπορέσει να περάσει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ανάλογα λοιπόν με τη μαθησιακή του δυνατότητα, μια στοιχειώδη μαθησιακή δυνατότητα προφανώς και τη θέλησή του για γνώση, πρέπει να έχει τα εφόδια και τη δυνατότητα να μπορεί να σπουδάσει και αυτός που ζει στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα και στη Μηχανιώνα και στην Καλαμαριά και αυτός που ζει στην Εκάλη, ή δεν ξέρω πού, εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, σε περιοχές που εν πάση περιπτώσει, είναι πιο ψηλά τα εισοδήματα.

Δεν μπορεί να είναι κριτήριο το εισόδημα των γονιών σου για να σπουδάσεις. Και τι έκανε ο κ. Μητσοτάκης; Μας είπε ότι το πρόβλημά του είναι όποιος παίρνει 4 και 5 στις εξετάσεις να μη μπαίνει στα πανεπιστήμια, αλλά αυτός που παίρνει 4 και 5 μπορεί να πάει σ’ ένα ιδιωτικό κολλέγιο αν έχει λεφτά. Άρα λοιπόν δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό που λέμε. Είναι κάτι που πρέπει να εφαρμοστεί στη χώρα, να αποσυμφορήσει, αν θέλετε, και οικονομικά τα νοικοκυριά και βεβαίως να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, ανάλογα με τη θέληση.

Γιατί, ξέρετε, η γνωστική διαδικασία, η μαθησιακή, δεν τελειώνει στη Γ’ Λυκείου, ούτε καν στο Πανεπιστήμιο. Πρέπει να προσπαθείς κάθε μέρα και να μαθαίνεις για να είσαι ικανός να κερδίσεις το μέλλον σου. Να μπουν όμως τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Αυτό εμείς προτείνουμε και έχουμε σχέδιο για να το υλοποιήσουμε.

Κ. ΠΛΙΑΚΟΣ (CΝΝ): Κύριε Πρόεδρε επιτρέψτε μου λίγο να επιμείνω σ’ αυτό που είπατε για το νέο μοντέλο διακυβέρνησης. Είπατε δυο κουβέντες, αλλά επιτρέψτε μου λίγο να σας ρωτήσω κάτι περισσότερο.

Είπατε στην ομιλία σας χτες για το δυνατό αποτελεσματικό, και ανθρώπινο κράτος απέναντι στο δήθεν επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη και αναφερθήκατε σε κάποιους άξονες πάνω στους οποίους οραματίζεστε να χτίσετε αυτό το νέο κράτος. Και μας απαριθμήσατε κάποια μέτρα. Μέχρι πριν από δύο χρόνια και κάτι μήνες, ήσασταν εσείς κυβέρνηση για 4,5 χρόνια. Το ερώτημα είναι γιατί σ’ αυτό το διάστημα δεν τα κάνατε αυτά.

Είπατε προηγουμένως ότι αναλάβατε τη χώρα σε μια περίοδο εκτάκτου ανάγκης, αλλά θα παραδεχθείτε κι εσείς ότι δεν ήταν και τα 4,5 χρόνια αυτά περίοδος έκτακτης ανάγκης. Γιατί λοιπόν αυτά τα οποία μας είπατε χτες για τους μετακλητούς, το ΑΣΕΠ, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την ενημέρωση, δεν τα κάνατε τότε, ή έστω γιατί δεν δημιουργήσατε τους μηχανισμούς ή δεν βάλατε σε εφαρμογή κάποιο σχέδιο, το οποίο μεσοπρόθεσμα θα μπορούσε να τα εγγυηθεί αυτά; Σε τελική ανάλυση, γιατί τώρα θα είναι πιο εύκολο; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι στο ερώτημά σας, η απάντηση είναι ότι κάθε φορά οι προτεραιότητες διαμορφώνονται και από τις συνθήκες αλλά και από την αναγκαιότητα την κοινωνική και το πλαίσιο της πολιτικής συγκυρίας. Εμείς πράγματι δεν είχαμε θέσει ως προτεραιότητά μας όταν αναλάβαμε το ζήτημα του κράτους, γιατί είχαμε άλλες προτεραιότητες, το ζήτημα να υπάρχει κράτος, να μην είμαστε χρεοκοπημένοι, να έχουμε μια στοιχειώδη οικονομία που να λειτουργεί, αλλά ουδέποτε προέβημεν σε μια διαδικασία λεηλασίας του κράτους έτσι όπως κάνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Ουδέποτε μας πέρασε από το μυαλό να διπλασιάσουμε τους μετακλητούς και να διπλασιάσουμε και τους μισθούς τους, για να έχουν τη δυνατότητα κομματικά στελέχη να είναι αργόμισθοι και να παίρνουν διπλάσιο μισθό. Ουδέποτε μας πέρασε απ’ το μυαλό αυτή η αθλιότητα για τους διοικητές των νοσοκομείων όπως αυτό που είδαμε με τον πολιτευτή από τα Τρίκαλα, αν θυμάμαι καλά, ο οποίος κατηγόρησε μετά τον κ. Μητσοτάκη ότι του υποσχέθηκε τη θέση του διοικητή του νοσοκομείου, πριν από τις εκλογές.

Ουδέποτε μας πέρασε από το  μυαλό να τριπλασιάσουμε τους μισθούς και τις αποδοχές των διοικητών ΔΕΚΟ για να ακολουθούν μια πολιτική που δεν υπερασπίζεται μάλιστα και τα δημόσια συμφέροντα, όπως τη ΔΕΗ.

Ουδέποτε μας πέρασε από το μυαλό να προχωρήσουμε σε ένα τέτοιο πάρτι απευθείας αναθέσεων, με πρόσχημα την πανδημία, τώρα. Θα μπορούσαμε να έχουμε κι εμείς πρόσχημα την οικονομική κρίση. Απευθείας αναθέσεων σε εταιρείες που φτιάχνονται δυο μέρες πριν πάρουν την ανάθεση!

Άρα, διαπιστώνουμε ότι σήμερα υπάρχει ένα ζήτημα δημοκρατίας. Πρέπει να ξαναβάλουμε στο επίκεντρο της πολιτικής μας στόχευσης το ζήτημα της αξιοκρατίας, το ζήτημα της διαφάνειας, το ζήτημα της ισονομίας. Και θεωρώ ότι σήμερα αυτό είναι αναγκαίο. Κάνουμε και την αυτοκριτική μας, εγώ αποδέχομαι την ευθύνη γιατί δεν υπήρξε αυτό ως προτεραιότητά μας. Αλλά θεωρώ ότι είναι κρίσιμο ζήτημα το θέμα της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, της ισονομίας.

Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή ο νέος άνθρωπος που  δεν μπορεί να βρει δουλειά, να καταλαβαίνει ότι υπάρχουν κάποιοι άλλοι αργόμισθοι που το μόνο τους εφόδιο είναι ότι έχουν το «κονέ», να το πω έτσι, με κάποιους πολιτευτές. Αυτά τα πράγματα πρέπει να τελειώσουν σε αυτή τη χώρα.

Μακάρι να ήμασταν σε θέση όλα τα κόμματα να έχουμε αυτή την άποψη, αυτή την αντίληψη, θα ήμουν ευτυχής. Όμως φαίνεται τελικά ότι ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν, ορισμένες συνήθειες δεν αλλάζουν. Το πελατειακό κράτος, το κομματικό κράτος είναι δημιούργημα της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας και βλέπουμε ποια είναι τα αποτελέσματα σήμερα.

ΧΡ. ΤΟΥΤΣΗΣ (ΗΠΕΙΡΟΣ TV1 και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΦΩΝΗ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Αναφερθήκατε αρκετές φορές στις τοποθετήσεις σας πριν αναφορικά με το Ταμείο Ανάκαμψης. Η Ήπειρος, όπως γνωρίζετε, έμεινε για ακόμη μια φορά έξω από τη χρηματοδότηση έργων υποδομής από το Ταμείο Ανάκαμψης και συγκεκριμένα για τους οδικούς άξονες. Τόσο το διευρωπαϊκό «Γιάννενα – Καλπάκι – Κακαβιά», αλλά και η διασύνδεση της Πρέβεζας γέφυρα Καλογήρου Καμπή, με την Ιόνια Οδό.

Έργα, τα οποία είχατε δεσμευτεί προσωπικά σαν πρωθυπουργός τόσο στο Αναπτυξιακό Συνέδριο της Ηπείρου το 2017 όσο και σε δημόσιες δηλώσεις σας για το προχώρημά τους. Επειδή καταθέσατε με την ομιλία σας χτες μια ολοκληρωμένη κυβερνητική πρόταση, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν βρίσκονται στις τεχνικές λεπτομέρειές της οι συγκεκριμένες οδικές υποδομές. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Οι δεσμεύσεις αυτές, αν θυμάστε, έγιναν μετά από την πραγματοποίηση του Αναπτυξιακού Περιφερειακού Συνεδρίου και περιφερειακά Συνέδρια για την αναπτυξιακή προοπτική για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της χώρας έγιναν σε όλες τις Περιφέρειες. Άρα, δεν ήταν δεσμεύσεις στον αέρα, δεν ήταν “γονατογραφήματα”. Ήταν δεσμεύσεις οι οποίες ήταν αποτέλεσμα της διαβούλευσης με τους τοπικούς παραγωγικούς φορείς, λάμβαναν υπόψη τις αναπτυξιακές ανάγκες της κάθε Περιφέρειας και ήταν και παραμένουν για μας δεσμεύσεις και προτεραιότητες.

Να απευθύνετε κριτική στον κ. Μητσοτάκη και στην κυβέρνησή του και στους βουλευτές της Ηπείρου, για ποιο λόγο αυτές τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που ήρθαν, επαναλαμβάνω, μέσα από την ίδια την τοπική κοινωνία, τις έβαλε στο συρτάρι και στις καλένδες. Σε ό,τι μας αφορά, αυτές οι δεσμεύσεις των Περιφερειακών Συνεδρίων παραμένουν προτεραιότητες.

Α. ΠΑΖΙΑΝΟΥ (ΤΟ ΝΗΣΙ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα από τη Μυτιλήνη, με λίγα τεχνικά προβλήματα. Πριν από λίγες ημέρες, όπως επισημάνατε κι εσείς αρχικά, είδαμε την πρωτοφανή στοχοποίηση νηπίων, τη δημοσιοποίηση προσωπικών τους δεδομένων. Στη Λέσβο έχουμε ζήσει ρατσιστικά επεισόδια και ξενοφοβικές επιθέσεις, όπως ξέρετε, που δυστυχώς η Δικαιοσύνη αργεί να εκδικάσει.

Όμως είχαμε και πρόσφατα το παράδειγμα της Αρεζού, μιας μικρής προσφύγισσας από το Αφγανιστάν που πηγαίνει στο 6^ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης και έλαβε υποτροφία για τις δεξιότητές της σε σχολείο της Βοστόνης. Μάλιστα, η επιτυχία της προβλήθηκε ως εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τα προσφυγόπουλα εκτός σχολείου. Αρχικά θα θέλαμε να μας πείτε πώς βλέπετε να ανατρέπεται αυτός ο κανόνας, αν σας ανησυχεί ένα νέο πιθανό κύμα προσφύγων εξ αιτίας της κατάστασης στο Αφγανιστάν και αν οι εικόνες στη Μόρια και πλέον στο Καρά Τεπέ είναι για σας η κατάλληλη πρώτη υποδοχή των προσφύγων στην Ευρώπη.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σας ευχαριστώ που μου κάνετε αυτή την ερώτηση και είναι λογικό να γίνεται από τη Λέσβο, ένα νησί που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της προσφυγικής κρίσης.

Και σας ευχαριστώ γιατί μου δίνετε τη δυνατότητα να σας πω ότι προσωπικά, ώρες ώρες, αισθάνομαι ντροπή γι’ αυτό που συμβαίνει. Και αναφέρομαι στη στάση που κρατάει η σημερινή κυβέρνηση όχι συνολικά απέναντι στο προσφυγικό, αλλά απέναντι στα παιδιά αυτά που έρχονται στη χώρα μας, διωγμένα αυτά και οι γονείς τους. Και δεν αποτελεί πρώτη μας έγνοια και προτεραιότητα να γίνουν κοινωνοί της ελληνικής παιδείας.

Επίσης, να πω ότι είμαι ανήσυχος σε σχέση με τις διεθνείς και γεωπολιτικές εξελίξεις. Να πω ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το προσφυγικό, που είναι ένα φαινόμενο που θα ακολουθεί το δυτικό κόσμο και τις σύγχρονες κοινωνίες όσο υπάρχουν αυτές οι τρομακτικές ανισότητες οι οικονομικές, οι γεωγραφικές και όσο υπάρχουν επεμβάσεις στρατιωτικές, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια λογική να ξορκίσεις το πρόβλημα, να ξορκίσεις το κακό, ή με μια λογική δεσμοφύλακα για λογαριασμό της Ευρώπης. Γιατί αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης σήμερα.

Προφανώς και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν μας απασχολεί το ζήτημα με την ίδια ένταση, διότι η πανδημία έχει καταστήσει και τις μετακινήσεις των προσφύγων πολύ πιο δύσκολες. Η πανδημία έχει καταστείλει τις ροές, όμως θα ξανάρθει το πρόβλημα αυτό.

Άρα, πρώτον σε σχέση με την κρίση στο Αφγανιστάν δεν αρκεί να βγαίνεις και να λες ότι η Ελλάδα θα κλείσει τα σύνορα. Καταρχάς, εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους οι οποίοι είναι ο ορισμός του πρόσφυγα, του πολιτικού πρόσφυγα, του διωκόμενου. Αν δεν διεκδικήσεις σε ευρωπαϊκό πλαίσιο μια λογική νόμιμων μετεγκαταστάσεων, έναν μηχανισμό που θα εγκατασταθεί σε χώρες πιο μακριά από την Ελλάδα, όχι στην Τουρκία ξανά, και αν δεν το παλέψεις από τώρα εσύ με πρωτοβουλία σου, όχι να βγαίνεις και να κατηγορείς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να χαϊδέψεις τα αυτιά του συντηρητικού σου ακροατηρίου και του κ. Μπογδάνου που έλεγε «να τους πάρει σπίτι του τους πρόσφυγες ο Σασόλι». Αυτό κάνει σήμερα η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης.

Νομίζω ότι θα βρεθούμε μπροστά στις δυσκολίες αργά ή γρήγορα. Διότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ένα κρίσιμο πρόβλημα που θα υπάρχει με όρους επικοινωνιακούς.

Και για να πω και μια τελευταία λέξη: η πατρίδα μας δεν είναι μόνο το έδαφός της που φυσικά έχουμε κάθε υποχρέωση και δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, να κλείνουμε τα σύνορα όταν υπάρχει εργαλειοποίηση των ροών από την Τουρκία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό η πατρίδα μας. Η πατρίδα μας είναι και οι αξίες της. Η αξία του ουμανισμού του ανθρωπισμού δηλαδή, της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης. Είναι σύμφυτη η έννοια της Ελλάδας με αυτές τις αξίες. Και λυπάμαι πολύ που το τελευταίο διάστημα η χώρα έχει αρχίσει να απομακρύνεται από αυτές τις αξίες

Ν ΛΕΙΒΑΔΑΡΗ («tvχs.gr, μέσω ΖΟΟΜ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Είχατε δεσμευτεί τη βραδιά των εκλογών το 2019, θυμάμαι, ότι θα προχωρήσει ο μετασχηματισμός, η διεύρυνση και το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να αντιστοιχηθεί με την εκλογική του βάση. Στο πλαίσιο και της λαϊκής εντολής που είχε δοθεί τότε, θυμάμαι, είχατε μιλήσει και για δανεική ψήφο από ένα κόσμο που προερχόταν από τον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο.

Θεωρείτε ότι έχει εκπληρωθεί η δέσμευσή σας αυτή μέχρι σήμερα; Και αν όχι, πώς θα προέλθει η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, για την οποία μιλάτε; Υπάρχουν οι συνθήκες να επαναληφθεί το 2015;

Και σε ό,τι αφορά τον μετασχηματισμό, θα προχωρήσει σύντομα το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και πότε; Σας ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν έχει ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, αλλά έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό. Αν θέλετε τη γνώμη μου, είναι μια διαρκής διαδικασία. Η διαδικασία της διεύρυνσης και του μετασχηματισμού είναι μια διαρκής διαδικασία.

Και βεβαίως η πανδημία ήταν ένας σοβαρός αντίπαλος σε αυτή την προσπάθειά μας. Όταν οι άνθρωποι σταμάτησαν να επικοινωνούν, όταν υπήρξε αυτή η καταναγκαστική κοινωνική αποστασιοποίηση είναι προφανές ότι δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε σε κρίσιμους σταθμούς αυτής της διαδικασίας, όπως το Συνέδριο.

Θα επανεξετάσουμε το επόμενο διάστημα συλλογικά, στα συλλογικά μας όργανα την προοπτική διεξαγωγής του Συνεδρίου. Θα σταθμίσουμε βέβαια και την πορεία της πανδημίας, αλλά νομίζω ότι η απάντηση στο ερώτημά σας, η κρίσιμη απάντηση είναι ότι αυτή είναι μια διαρκής διαδικασία, η διαδικασία του μετασχηματισμού και της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ, η αντιστοίχηση του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ με τον εκλογικό ΣΥΡΙΖΑ με τους πολίτες που στηρίζουν τις ελπίδες και την προοπτική τους στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ.

Θέλω να επισημάνω ότι όταν αυτό γίνεται μια, δυο, τρεις φορές κάποιος λόγος υπάρχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά είναι ένα κόμμα του 30%. Άρα, είναι σχεδόν μια δεκαετία. Εδώ και μια δωδεκαετία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα στους νέους ανθρώπους, στις νέες ηλικίες.

Παραμένει ο στόχος μας να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε αυτό το όραμα που ξεκινήσαμε για τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό και πιστεύω ότι σύντομα θα πάρουμε συλλογικές κρίσιμες αποφάσεις σε σχέση με τον οδικό χάρτη για την υλοποίηση αυτού του στόχου.

Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ (ΑΠΕ): Κύριε Πρόεδρε, παρακολουθούμε την ένταση που επικρατεί διεθνώς μετά τη συντονισμένη κίνηση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, της Βρετανίας και της Αυστραλίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αιφνιδιάστηκε, η Γαλλία αντέδρασε, η Κίνα αντέδρασε, στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνονται κάποιες συζητήσεις πλέον. Εσείς ανησυχείτε ότι μπορεί να έχουμε εξελίξεις στην πορεία που θα επηρεάσουν και την περιοχή μας;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, θεωρώ ότι δεν είναι μια εξέλιξη σε θετική κατεύθυνση. Μας γυρίζει σε λογικές Ψυχρού Πολέμου. Ταυτόχρονα, δημιουργεί μεγάλα ερωτηματικά για τη συνοχή και την έννοια ύπαρξης της ατλαντικής Συμμαχίας, όταν αγνοούνται με αυτό τον τρόπο σύμμαχες χώρες, σύμμαχες δυνάμεις.

Νομίζω επίσης ότι δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά σε σχέση με τη δυνατότητα της Ευρώπης να έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις, όταν αγνοείται επιδεικτικά. Αλλά το κρισιμότερο είναι το πρώτο, ότι δημιουργεί όρους ψυχροπολεμικούς, δημιουργεί όρους γεωστρατηγικής έντασης, πράγμα το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ευνοεί μια χώρα όπως η Ελλάδα, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, η οποία βασίζει τη διεκδίκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, στο διεθνές δίκαιο και θέλει να αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας.

Σε αυτή την κατεύθυνση, πιστεύω ότι η χώρα το επόμενο διάστημα πρέπει να ζυγίσει πάρα πολύ την εξωτερική της πολιτική, στην κατεύθυνση βεβαίως πάντοτε μιας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Η οποία όμως θα προάγει τη συνεργασία, την πολυμερή συνεργασία για την αντιμετώπιση κρίσεων και την προοπτική μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας μέσα από αυτή την πολυμερή συνεργασία, καθώς νομίζω ότι η κρίση ασφάλειας θα είναι μια από τις κρίσεις που θα διαδέχονται την οικονομική και την κλιματική, το επόμενο διάστημα.

Αναβαθμίζεται ο ρόλος της Τουρκίας και αυτό με ανησυχεί πάρα πολύ, άρα, κύριε Ρούμπο, νομίζω ότι αυτό που απαιτείται τούτες τις ώρες είναι η χώρα να αποκτήσει μια σαφή και με ευκρίνεια εθνική στρατηγική, για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες ενός πολύπλοκου και σύνθετου διεθνούς περιβάλλοντος.

Γ. ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ (Thebest.gr): Καλό μεσημέρι κύριε Πρόεδρε από την Αχαΐα όπου και η βουλευτική σας έδρα. Περί Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης η ερώτηση, θέμα στο οποίο αναφερθήκατε και πριν. Εξαιτίας της ελάχιστης βάσης εισαγωγής συρρικνώνονται, υποβαθμίζονται και κινδυνεύουν με αποψίλωση Τμήματα πολλών περιφερειακών Πανεπιστημίων, μεταξύ αυτών και Τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών, αναγνωρισμένα πανελλαδικώς αλλά και διεθνώς, όπως η Αρχιτεκτονική, ή το Τμήμα Γεωλογίας.

Πέραν τούτων, έχουμε κι άλλες ανακατατάξεις στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με μεταφορές ή καταργήσεις Σχολών, που έχουν σηκώσει στο πόδι κατοίκους και φορείς με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και να συνεπάγεται για την ανάπτυξη και την οικονομία του κάθε τόπου, με το να κλείνει μια Σχολή ή να καταργείται.

Στο ίδιο πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Πατρών έχουμε και το γνωστό θέμα της κατάργησης της Νομικής, παγίου αιτήματος της περιοχής που η κυβέρνησή σας είχε δρομολογήσει και που στη συνέχεια αφέθηκε. Εκτιμάτε ότι οδεύουμε σε σκόπιμη υποβάθμιση της Τριτοβάθμιας Δημόσιας Εκπαίδευσης στην Περιφέρεια; Και τι σκοπεύετε να κάνετε όταν και εφόσον βρεθείτε ξανά σε θέσεις κυβερνητικής ευθύνης, για να ανακόψετε αυτή την πορεία; Το ερώτημα φυσικά αφορά και τη Νομική, κύριε Πρόεδρε. Παραμένει ενεργό το ενδιαφέρον σας για τη σύσταση Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Έχετε δίκιο να θέτετε το ερώτημα για ένα κρίσιμο ζήτημα από την αντίστροφη οπτική, διότι στις προτάσεις και στις απαντήσεις που έχω δώσει, έχω προσεγγίσει το πρόβλημα από την οπτική που αφορά τους μαθητές και τις οικογένειες. Τους μαθητές που μένουν εκτός και τις οικογένειες που εν πάση περιπτώσει βρίσκονται σε αβεβαιότητα, διότι τα παιδιά τους ενώ θα μπορούσαν να είχαν περάσει σε ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, βρίσκονται εκτός.

Το θέτετε από την οπτική των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, των περιφερειακών πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, τα οποία απειλούνται –ιδίως αυτά τα οποία δεν θα έχουν σχεδόν καθόλου ή ελάχιστους φοιτητές στα πρώτα έτη- σε σχέση με τη βιωσιμότητά τους.

Και, ξέρετε, θα το δούμε έντονο το φαινόμενο αυτό και τη χρονιά που έρχεται, ιδίως αν συνεχιστεί και μια δεύτερη χρονιά η εφαρμογή του συστήματος της ελάχιστης βάσης εισαγωγής.

Για τον λόγο αυτό, εμείς θα έρθουμε το επόμενο διάστημα σε επαφή και με τις πρυτανικές Αρχές κάθε πανεπιστημιακού ιδρύματος. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι θεωρώ ότι υπάρχει μια ευθύνη και στις πρυτανικές Αρχές, ιδίως σε κάποιες Σχολές όπου υπήρξε μια προσέγγιση ακατανόητη, κατά τη γνώμη μου, και έμειναν δίχως φοιτητές. Αλλά βεβαίως για τη συντριπτική πλειοψηφία των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, το πλαίσιο ήταν τόσο ασφυκτικό που δεν υπήρχε περιθώριο.

Η δική μας η θέση και η δέσμευση είναι η ενίσχυση των περιφερειακών πανεπιστημίων και όχι μονάχα με την κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής. Μίλησα χτες στο πρόγραμμά μας για την σε βάθος τετραετίας αύξηση των δαπανών, διπλασιασμό των δαπανών για την Ανώτατη Εκπαίδευση και διπλασιασμό των μελών ΔΕΠ.

Διότι εμείς θέλουμε να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε σχέση με την αντιστοιχία φοιτητών ανά καθηγητή. Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα. Και θεωρούμε ότι έτσι μπορούμε να προσεγγίσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει εντάξει μέσα στους στόχους της την αύξηση του ποσοστού των μαθητών που θα αποφοιτούν από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Και βεβαίως επαναλαμβάνω είναι  έγνοια μας τα περιφερειακά πανεπιστήμια γι’ αυτό και δώσαμε δείγματα γραφής σε αυτή την κατεύθυνση την προηγούμενη τετραετία και έχουμε σαφές σχέδιο για την ενίσχυσή τους από μια προοδευτική κυβέρνηση την επόμενη μέρα.

Χ. ΜΠΕΧΛΙΒΑΝΟΣ (Larissanet.gr): Κύριε Πρόεδρε, μετά τη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την περασμένη Δευτέρα το Δαμάσι. Ένα από τα χωριά της Λάρισας που επλήγησαν από τον σεισμό των 6 Ρίχτερ τον περασμένο Μάρτιο, όπου και εγκαινίασε το νέο σχολείο που χτίστηκε σε λίγους μήνες από την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στη θέση του παλιού που γκρεμίστηκε από τον σεισμό.

Ο πρωθυπουργός δέχτηκε επικρίσεις από το κόμμα σας και από βουλευτές της αντιπολίτευσης για το σχολείο που κατασκεύασε ιδιώτης και για τις σημαντικές καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις των σεισμόπληκτων που κοιμούνται ακόμα σε κοντέινερ.

Τον περασμένο Μάρτιο επισκεφτήκατε και εσείς τα σεισμόπληκτα χωριά της Λάρισας, το Δαμάσι και το Μεσοχώρι. Πρώτον, εάν ήσασταν κυβέρνηση ποιος θα μπορούσε να κάνει το νέο σχολείο και σε διάστημα λίγων μηνών;

Και δεύτερον, ποιο είναι το χρέος σας ως αντιπολίτευση και ποιο το χρέος της πολιτείας ώστε να ξαναβρούν την κανονικότητα και να ξαναζήσουν τις ζωές τους οι οικογένειες των σεισμόπληκτων χωριών της Λάρισας; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ θέλω να αντιστρέψω λίγο το ερώτημα μιας και είναι η τελευταία ερώτηση. Δεν ευθύνομαι εγώ γι’ αυτό. Εγώ είμαι εδώ να απαντήσω σε όλους σας εάν υπάρχει ανάγκη, αλλά μου λένε ότι και το κύκλωμα έχει ένα χρονικό όριο, αλλά και οι πτήσεις πολλών εξ ημών είναι ανελαστικές.

Εγώ θέλω να ρωτήσω σε ποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πήγαινε πρωθυπουργός να εγκαινιάσει ένα σχολείο με όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παρόντα. Στις πλάτες του κάμεραμαν θα υπήρχανε κοντέινερς όπου ζούνε εδώ και ένα χρόνο πολίτες που τα σπίτια τους δεν έχουν αποκατασταθεί. Ένα χρόνο. Και δεν θα υπήρχε ούτε ένα δίκτυο να γυρίσει την κάμερα και να δείξει και από την άλλη μεριά, να μην δείξει μόνο το σχολείο που έγινε.

Ενώ γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι ο χρόνος αποκατάστασης και απόδοσης των αποζημιώσεων έσπασε όλα τα ρεκόρ στην περίπτωση στο Δαμάσι. Μόλις τον Αύγουστο οι άνθρωποι πήρανε τις αποζημιώσεις τις βασικές τις οποίες είχαν υποσχεθεί και προβλέπει ο νόμος.

Κάπου δηλαδή η επικοινωνία έχει και τα όριά της. Εντάξει, εγώ καταλαβαίνω ότι πολλές φορές αν έχεις καλούς επικοινωνιολόγους μπορεί να μετατρέψεις και τα Φάρσαλα σε Φάρ Ουέστ, αλλά πέρα από τον Ντάλτον, το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε τον Ραντανπλάν.

Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι για μας το πρόβλημα δεν ήταν ότι εδόθη σε ένα ιδιώτη, θα μπορούσε να γίνει αυτό, αν και θεωρώ ζήτημα αξιοπιστίας για μια πολιτεία να έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει μέσα σε έναν χρόνο ένα σχολείο.

Αλλά δεν ήταν εκεί το θέμα. Το θέμα για μένα ήταν αυτό που σας είπα. Αυτή η αντίφαση, η μεγάλη αντίφαση σε σχέση με τους ανθρώπους εκεί που ήταν παραμελημένοι από την κυβέρνηση έναν χρόνο και βεβαίως σε σχέση με το γεγονός ότι αυτή η μεγάλη αντίφαση δεν αναδείχτηκε.

Σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω είναι τόσο μεγάλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο μέσος πολίτης, όπου η επικοινωνία και τα θαύματά της σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν θα είναι αρκετά για να καλύψουν αυτή τη μεγάλη αντίφαση. Και αυτή τη μεγάλη απόσταση.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους για την υπομονή σας και για την αντοχή σας.

Ν. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας ευχαριστήσουμε όλες και όλους πάρα πολύ. Μετά από 3.5 ώρες και αφού απαντήθηκαν 44 ερωτήσεις, να ζητήσω συγγνώμη από όσα μέσα δεν προλάβαμε να απαντήσουμε. Δεσμευόμαστε από το Γραφείο Τύπου και το Γραφείο του Προέδρου  ότι  όποιο μέσο θέλει και δεν ρώτησε σήμερα μπορεί να αποστείλει το ερώτημά του και να απαντηθεί γραπτώς μέσα στις επόμενες μέρες, Και νομίζω ότι μετά από αυτή τη συνέντευξη Τύπου, μπορούμε να πούμε πια καλό φθινόπωρο.