Τρύπα 8,2 δισ. και νέο μνημόνιο φέρνουν οι εξαγγελίες και το πρόγραμμα της ΝΔ

Λαγούς με πετραχήλια τάζει πλέον, με στόχο την ψήφο του ενός εκατομμυρίου και πλέον αυτοαπασχολουμένων αλλά και των οικογενειών τους, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης. Υπόσχεται, μάλιστα, πέραν των φορολογικών μέτρων να περιορίσει ακόμη και τους ελέγχους του ΣΔΟΕ…

Το προεκλογικό πακέτο φορολογικών ελαφρύνσεων και παροχών που εξήγγειλε για άμεση εφαρμογή θα κοστίσει στον κρατικό προϋπολογισμό 8 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, σύμφωνα με την κοστολόγηση που έχει γίνει από το κυβερνητικό επιτελείο και φέρνει σήμερα κατ’ αποκλειστικότητα στη δημοσιότητα το Documento. Θα προκληθεί τρύπα κατά 6,2 δισ. ευρώ από τα δημοσιονομικά μέτρα (περικοπές φόρων και παροχών σε κάποιες κατηγορίες) και κατά 2 δισ. ευρώ ετησίως από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων. Σύμφωνα με όσα προτείνονται προς εφαρμογή από τη ΝΔ για τις κύριες συντάξεις, κενό το οποίο κατά δήλωση Μητσοτάκη θα χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Πού θα βρεθούν 8,2 δισ. ευρώ;

Το άμεσο θέμα που προκύπτει και για το οποίο ο Κυρ. Μητσοτάκης τηρεί αιδήμονα σιωπή είναι πού θα βρεθούν αυτά τα 8,2 δισ. ευρώ ετησίως.

Η μόνη σαφής αναφορά –με αμφίβολο όμως αποτέλεσμα, γιατί πρέπει να συμφωνήσουν και οι θεσμοί– αφορά τη μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά μία ποσοστιαία μονάδα και την πιθανή εξοικονόμηση εκ τούτου 1,8 δισ. ευρώ. Για τα υπόλοιπα 6,4 δισ. ετησίως το ερώτημα παραμένει αμείλικτο: πού θα βρεθούν αυτά τα λεφτά;

Η συνήθης απάντηση του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των επιτελών του κόμματος είναι ότι τα υπόλοιπα θα καλυφθούν από την ανάπτυξη και τα πρόσθετα έσοδα που θα δημιουργήσει.

Ομως για να υπάρξουν πρόσθετα έσοδα 6,4 δισ. ευρώ για τον κρατικό προϋπολογισμό και δεδομένης της επαγγελίας Μητσοτάκη ότι θα μειώσει για όλους τον φορολογικό συντελεστή στο 20%, θα πρέπει να υπάρξει επιπλέον δήλωση εισοδήματος περίπου 30 δισ. ετησίως (30 δισ. επί 20% μας δίνουν 6 δισ.). Εδώ και πάλι το θατσερικό μοντέλο της ΝΔ επικαλείται κάτι που είναι προς απόδειξη: ότι η μείωση των συντελεστών θα περιορίσει τη φοροδιαφυγή. «Κατά 30 δισ.;» είναι το ερώτημα.

Προφανώς είναι αδύνατο να γίνει κάτι τέτοιο. Το ερώτημα όμως είναι από πού θα προέλθουν τα λεφτά για να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της ΝΔ ενώ ταυτοχρόνως θα υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα έστω 2,5% του ΑΕΠ.

Νέο μνημόνιο…

Επειδή η αύξηση των δηλούμενων εσόδων των φορολογουμένων κατά 30 δισ. σημαίνει περίπου αύξηση του ΑΕΠ κατά 15% για το 202021, εύκολα συμπεραίνεται ότι τα νεοδημοκρατικά σενάρια είναι ή τρελά ή περιέχουν ασύστολα ψεύδη. Η χρηματοδότηση του προϋπολογισμού με τουλάχιστον 6,4 δισ. ετησίως μόνο με τους εξής τρόπους είναι ρεαλιστικό να γίνει:

1. Με ισόποσες περικοπές δαπανών. Δηλαδή μείωση των κονδυλίων του προϋπολογισμού (ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει δαπάνες για μισθούς, υγεία, παιδεία, άμυνα, ασφάλεια, κοινωνική πρόνοια και πολιτική, δημόσιες επενδύσεις κ.λπ.). Για ποιες κατηγορίες δαπανών και σε τι ύψος κατά κατηγορία θα γίνουν οι περικοπές;

2. Με δανεισμό. Κάτι που σημαίνει οργανική διεύρυνση του χρέους. Και αν οι αγορές ενημερωθούν ότι τα δανεικά πηγαίνουν για την κάλυψη ελλειμμάτων από φοροελαφρύνσεις και παροχές, τότε τα επιτόκια θα ξαναπάνε πάνω από 6% και η Ελλάδα θα ζητήσει πάλι δανεικά από τον ESM. Αλλά δανεικά από τον ESM χωρίς μνημόνιο δεν γίνεται. Και μνημόνιο σημαίνει περικοπές για να ξαναέλθει ο προϋπολογισμός στα ίσα του. Αρα το δεύτερο σενάριο οδηγεί και πάλι στο πρώτο των καθαρών περικοπών.

3. Με συνδυασμό των σεναρίων ένα και δύο, που πάλι οδηγεί σε περικοπές.

4. Υπάρχει μία ακόμη εκδοχή. Να χρησιμοποιηθεί το περίφημο μαξιλάρι (το οποίο πρέπει να έχει απόθεμα, μετά την πρόωρη εξόφληση 9 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ, άλλα 31 δισ.). Κάτι τέτοιο όμως είναι πολύ δύσκολο, διότι τα 13 δισ. από αυτά προέρχονται από το πρωτογενές πλεόνασμα δύο ετών που υποχρεωτικά, βάσει της μνημονιακής συμφωνίας με τον ESM, χρησιμοποιείται για τη δημιουργία «καταπιστεύματος» το οποίο εγγυάται τη βαθμιαία εξόφληση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Οι αγορές πάντως θα αποτιμούσαν οποιαδήποτε μείωση του «μαξιλαριού» ως τρομερά επικίνδυνη εξέλιξη και τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων θα ανέβαιναν και πάλι κατακόρυφα. Αρα θα αυξανόταν το ρίσκο της χώρας και η προσέλκυση διεθνών επενδύσεων θα ήταν ακόμη πιο δύσκολη, κάτι που ακυρώνει επιπλέον και το αναπτυξιακό αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας.

…και πάλι μνημόνιο

Οποιο σενάριο κι αν επιλεγεί, στο… βάθος υπάρχει μνημόνιο. Είτε… εξωτερικού επιβεβλημένο από τον ESM είτε οικειοθελές με προσφυγή μάλιστα και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), καθώς το επιτελείο συμβούλων του Κυρ. Μητσοτάκη και ειδικά η Μιράντα Ξαφά αλλά και ο Γιάννης Βρούτσης καλοβλέπουν την επάνοδο του ΔΝΤ στα ελληνικά πράγματα.

Σύμφωνα με την κοστολόγηση του προγράμματος της ΝΔ που έκανε το κυβερνητικό επιτελείο – την οποία παραθέτουμε αναλυτικά στο σχετικό πλαίσιο– θα προκληθεί άμεσα από την πρώτη χρονιά, δηλαδή το 2020, έλλειμμα 6,647 δισ. ευρώ. Και το 2022, σε πλήρη ανάπτυξη, το πρόγραμμα της ΝΔ θα δημιουργήσει έλλειμμα 8,267 δισ. ευρώ.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για σενάρια καταστροφής της ελληνικής οικονομίας που θα εξαερώσουν τους κόπους τόσων ετών του ελληνικού λαού. Είναι προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία έχει βάλει στο μάτι το μαξιλάρι των 31-35 δισ. Παράλληλα όμως αναπτύσσει τον τελευταίο καιρό ρητορική «καμένης γης» για να ρίξει το φταίξιμο για τη διαγραφόμενη προσφυγή της στο ΔΝΤ και στον ESM στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ποιος θα ωφεληθεί…

Η εφαρμογή των μέτρων Μητσοτάκη σε πρώτη ματιά φαίνεται ότι ευνοεί τους πολυάριθμους μικρομεσαίους, στους οποίους η ΝΔ και ο αρχηγός της υπόσχονται τα πάντα. Χαμηλότερη φορολογία, κατάργηση των ελέγχων ΣΔΟΕ και ΣΕΠΕ. Ο,τι θέλει ο λαός. Στο τέλος της ημέρας υπάρχει μια τεράστια… φάκα. Οι πάσης φύσεως περικοπές, που θα οδηγήσουν και πάλι σε περιορισμό του διαθέσιμου εισοδήματος, άρα και πάλι σε νέο κύκλο ύφεσης που θα αποτελειώσει αυτήν τη φορά την πλειονότητα όσων μικρομεσαίων άντεξαν μέχρι τώρα.

Και τι θα απομείνει;

Οι εξαγγελίες Μητσοτάκη δεν στοχεύουν κατά κύριο λόγο στους μικρομεσαίους αλλά στην περαιτέρω ενίσχυση των υψηλών εισοδηματικά στρωμάτων της κοινωνίας.

Αυτό αποδεικνύεται μεταξύ άλλων και από τα εξής:

Μεταξύ των μέτρων περιλαμβάνεται η μείωση του φόρου μερισμάτων από το 10% στο 5%, δηλαδή μείωση κατά 50% της επιβάρυνσης στα επισήμως δηλούμενα βασικά έσοδα της μεγαλοαστικής τάξης. Η οποία για κάθε 1.000 ευρώ που εισπράττει θα πληρώνει μόνο 50 ευρώ (αντί 100) φόρο, ενώ πριν από τη διανομή των κερδών αντί 29% θα πληρώνει μόνο 20% (200 ευρώ στα 1.000 εισοδήματος αντί 290).

Συνολικά η επιβάρυνση των μεγαλοεισοδηματιών από τα 440 ευρώ στα 1.000, που ήταν μέχρι πέρυσι, έπεσε στα 380 με τα μέτρα ΣΥΡΙΖΑ και ο Κυρ. Μητσοτάκης υπόσχεται παραπέρα μείωση στα 250!

Δηλαδή μέσα σε δύο χρόνια μείωση φορολογικής επιβάρυνσης 43,18%!

Και αυτός είναι ο προκλητικά ομολογημένος αλλά κρυμμένος πίσω από ποσοστά και αριθμούς στόχος του ηγετικού τιμ της ΝΔ και του αρχηγού της. Στο όνομα της τόνωσης των επενδύσεων τεράστιες φοροαπαλλαγές για τους έχοντες και «κοκαλάκια» για τους υπόλοιπους, των αυτοαπασχολούμενων συμπεριλαμβανομένων. Πρόκειται για σχέδιο που στο τελικό στάδιο υπερβαίνει σε σκληρότητα και αυτό του ΔΝΤ. Επιπλέον, το ενδιαφέρον για τα μεσαία στρώματα είναι προφανώς υποκριτικό για όσους μπορούν να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές, καθώς η υφεσιακή εντέλει κατάληξη του νεοδημοκρατικού σχεδίου θα βλάψει παρά θα ωφελήσει τη συντριπτική πλειονότητα των μικρομεσαίων.

Επιπλέον τινάζει στον αέρα το ασφαλιστικό σύστημα, κάτι που παρά τις αρχικές εξαγγελίες παραπέμπει σε κατάρρευση των βασικών συντάξεων και σε εξαφάνιση των επικουρικών (εισαγωγή του συστήματος Πινοσέτ).