Για ωμή παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο της ομοσπονδίας μπάσκετ αλλά και για αντισυνταγματικότητα τού προς διαβούλευση νέου αθλητικού νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Βουλή κάνουν λόγο όχι μόνο στην ΕΟΚ αλλά και άνθρωποι του αθλητισμού γενικότερα.
Παράλληλα όμως δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός με τις ενέργειες και τις επιθυμίες του υφυπουργού Λ. Αυγενάκη. Και γιατί να ιδρώσει άλλωστε; Η συγκεκριμένη φωτογραφική για τον Γ. Βασιλακόπουλο διάταξη, είτε ψηφιστεί είτε όχι, δεν έχει επί της ουσίας το παραμικρό νόημα πέρα από ένα αποτυχημένο 100% επικοινωνιακό τρικ (ότι δηλαδή ο υφυπουργός θέλει να δείξει ότι κάτι κάνει) και πέρα από τις σφοδρές αντιδράσεις που θα προκαλέσει σε ΔΟΕ και FIBA, με τις ανάλογες επιπτώσεις. Στην περίπτωση που περάσει η επίμαχη διάταξη, ο Γ. Βασιλακόπουλος δεν θα μπορεί να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα στις εκλογές της ΕΟΚ (Σεπτέμβριος 2020).
Όμως θα μπορεί κάλλιστα να θέσει υποψηφιότητα για κάποια εκτελεστική θέση. Κι αυτό γιατί ο νόμος που θέλει να περάσει ο Λ. Αυγενάκης αφήνει όχι παράθυρα αλλά… μπαλκονόπορτες ορθάνοιχτες. Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι κάποιος μπορεί να διατελέσει πρόεδρος μέχρι τρεις θητείες (όσες ο πρόεδρος της ΕΟΚ) και άλλες δύο σε θέση αντιπροέδρου και ταμία, οπότε ο Βασιλακόπουλος θα μπορεί και από αυτές τις θέσεις να ασκεί διοίκηση.
Κάτι ανάλογο άλλωστε έκανε δύο φορές στο παρελθόν και γι’ αυτό θεωρείται ισόβιο αφεντικό του ελληνικού μπάσκετ! Τη δεκαετία του ’90, όταν ήταν ΓΓΑ και στην προεδρία της ομοσπονδίας ήταν ο Ζαχαρίας Αλεξάνδρου, και τη δεκαετία του 2000, όταν ήταν πρόεδρος της FIBA και στην προεδρία βρισκόταν ο Ανδρέας Μιαούλης.
Και στις δύο περιπτώσεις ο Γ. Βασιλακόπουλος ήταν εκείνος που χάραζε την πολιτική της ΕΟΚ και αποφάσιζε για όλα. Συνεπώς, ή ανίκανος είναι ο υφυπουργός ή κάτι άλλο…
