Αρχίζει την Πέμπτη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη του συστήματος Ψωμιάδη για τα περιβόητα «45άρια» και τα ανύπαρκτα έργα στην πρώην Νομαρχία Θεσσαλονίκης.
Η ποινική δίωξη κατά των αδελφών Ψωμιάδη και άλλων στελεχών της διοίκησής τους για κακουργήματα και ηθική αυτουργία, με βάση τον νόμο περί καταχραστών του Δημοσίου, έχει ασκηθεί μετά τις καταγγελίες ήδη από το 2006 του Μιχάλη Τρεμόπουλου, δημοτικού συμβούλου σήμερα της «Οικολογίας-Αλληλεγγύης», ο οποίος δηλώνει:
«Μετά από 17 χρόνια από τις πρώτες καταγγελίες μας, το πουλόβερ της κακοδιοίκησης Ψωμιάδη έχει πια ξηλωθεί αλλά πλήρης Δικαιοσύνη ακόμη δεν έχει αποδοθεί. Μετά από συστηματικά εμπόδια, παρεμβάσεις, σκοπιμότητες και αναβολές, η δίκη πρέπει να γίνει και να υπάρξει διαδικασία καταλογισμού σε βάρος αυτών που έχουν βλάψει με εκατομμύρια ευρώ το δημόσιο συμφέρον. Τα δύο βουλεύματα είναι καταπέλτες, όπως και το πόρισμα του Οικονομικού Επιθεωρητή. Η απονομή Δικαιοσύνης πριν την παραγραφή είναι χρέος όλων όσων τάσσονται υπέρ της διαφάνειας και κατά της διαφθοράς».
H Οικολογία – Αλληλεγγύη αναφέρει επίσης στην ανακοίνωσή της: «Το σύστημα Ψωμιάδη είχε αναγάγει σε επιστήμη τους ‘πρόχειρους διαγωνισμούς’ (δηλαδή τις απευθείας αναθέσεις από το 2005 έως το 2010), δίνοντας 456 έργα μικρότερα από 45.000 ευρώ (συνολικής αξίας 15,3 εκατ. ευρώ) σε ημετέρους. Εντοπίστηκαν έργα που δεν έγιναν ποτέ αλλά εξέδιδαν ψευδείς βεβαιώσεις ότι έχουν δήθεν υλοποιηθεί, υπέγραφαν συμβάσεις έργου με πρόσωπα που δεν πατούσαν ποτέ στις υπηρεσίες τους κ.α. Κατά παράβαση όλων των διατάξεων, ο Π. Ψωμιάδης όριζε τον εαυτό του ως επιβλέποντα μηχανικό των έργων. Στη συνέχεια προχωρούσε στην πληρωμή των έργων, χωρίς ποτέ όμως αυτά να κατασκευαστούν.
Έχουν καταγγελθεί και περιπτώσεις διπλοπληρωμών ή και τριπλοπληρωμών 45αριών, που γίνονταν με συγκεκριμένες μεθόδους-τεχνάσματα. Τα ίδια έργα, μετά την ολοκλήρωσή τους, επανέρχονταν για έγκριση από το Νομαρχιακό Συμβούλιο με διαφορετικούς ή και τους ίδιους τίτλους, με αποτέλεσμα να ξαναπληρώνονται, ακόμη και από διαφορετικά προγράμματα. Μεγάλες εργολαβίες, με ασφαλτοστρώσεις, καθαρισμό ρεμάτων, αρδευτικά, συντήρηση σχολείων, γήπεδα κ.ά., διασπώνταν σε δεκάδες ομοειδή μικροέργα, τα οποία εκτελούνταν ακόμη και την ίδια περίοδο σε γειτονικές περιοχές από διαφορετικούς ή και από τους ίδιους εργολάβους. Επιπλέον, επιβλέψεις έργων έκαναν παράνομα ιδιώτες, στη θέση των μηχανικών της Νομαρχίας. Η Δικαιοσύνη έχει τον λόγο».
