Δεν σας έχει κάνει εντύπωση γιατί ΝΔ και ΚΙΝΑΛ σιωπούν στην εκ νέου κρατικοποίηση της τράπεζας Πειραιώς; Είναι ιδεολογική τους θέση;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε σοσιαλιστήςκαι δεν το ήξερα; Αλλά τι να πουν αφού υπήρξαν οι θεμελιωτές της ατέλειωτης λεηλασίας της χώρας και της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, όπου οι τράπεζες και ιδιαίτερα η τράπεζα Πειραιώς έπαιξε βασικό ρόλο.
Από το 2008 το Ελληνικό Δημόσιο έδωσε στις τράπεζες 106 δις, 46 δις σε μετρητά και 60 δις σε δάνεια εγγυήσεις, ομόλογα κλπ., που φούσκωσαν επιπλέον το δημόσιο χρέος. Σήμερα με τη νέα δρομολογημένη πτώχευση της Πειραιώς και την εκ νέου κρατικοποίησή της φαίνεται ότι όλες οι ανακεφαλοποιήσειςτραπεζών γέμιζαν τρύπιο πιθάρι. Το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες θα ξαναβάλουν άλλη μια φορά το χέρι στη τσέπη για να αγοράσουν τις μετοχές της Πειραιώς έξι φορές περισσότερο από όσο πωλούνται στο χρηματιστήριο!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Από το 2008 μέχρι το πρώτο μνημόνιο φαίνεται ότι 50 δις που έλαβαν οι τράπεζες σε εγγυήσεις δεν έφθαναν και μερικοί τραπεζίτες επιδόθηκαν σε διάφορες απάτες. Δανείσθηκαν εκατομμύρια από την ίδια τη τράπεζά τους, δήθεν για να αγοράσουν μετοχές της, ώστε να παραμείνουν ιδιοκτήτες της ενώ κάποια από αυτά κατέληξαν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς. Γιατί τους ήλεγχε κάποιος; Μα και βέβαια η Τράπεζα Ελλάδος , η οποία φρόντισε να κάνει τα στραβά μάτια!
Έτσι οι χρεοκοπημένες τράπεζες Protonκαι Marfin, αλλά και το υγιές κομμάτι της ΑΤΕ, όπου κατέχει τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης χαρίσθηκαν στη τράπεζα Πειραιώς. Με το αζημίωτο βέβαια, αφού νέα δάνεια για ΝΔ – ΠΑΣΟΚ συνέχιζαν να δίνονται με μελλοντικά εκλογικά ποσοστά!
Με το δεύτερο μνημόνιο οι Έλληνες φορολογούμενοι ανακεφαλαιοποιούντας τράπεζες με ζεστό χρήμα 46 δις για να αντισταθμίσουν τα 37 δις ομόλογα των τραπεζών που θα κουρευόντουσαν, και τους χαρίζονται επιπλέον οι αναβαλλόμενοι φόροι 30ετίας, περίπου 10 δις, που εγγράφονται ως ίδια κεφάλαια των τραπεζών.
Αυτοί δηλαδή που χρεοκόπησαν τις τράπεζές τους,επιβραβεύτηκαν με επιπλέον δις δημόσιο χρήμα, σε αντίθεση με τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα επιμελητήρια και τους ομολογιούχους που έχασαν τα λεφτά τους. Επιπρόσθετα κανένας δεν τους έβαλε όρο με αυτά τα χρήματα να μειώσουν τα κόκκινα δάνειά τους, με αποτέλεσμα ότι δόθηκε γρήγορα εξαερώθηκε.
Με την μέθοδο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζώνη κυβέρνηση Σαμαρά δρομολόγησε τον έλεγχο των τραπεζών στα ιδιωτικά διεθνή και εγχώρια κεφάλαια με την αποδοχή της απώλειας δικαιωμάτων της πλειοψηφίας που κατείχε το Δημόσιο, μέσω του ΤΧΣ,αλλά και με τον εξαναγκασμό του Δημοσίου να διαθέτει τις μετοχές του μόνο σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, ακόμη κι αν οι τιμές τους ήταν συμφέρουσες, με αποτέλεσμα να μην έχει έσοδα να μειώσει το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης.
Με όλα αυτά το Φεβρουάριο 2014, ένα χρόνο πριν αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι τράπεζες είχαν πάλι πτωχεύσει και απαξιωθεί.
Το γελοίο είναι ότι παρόλο που οι φορολογούμενοι έδωσαν τόσο χρήμα για να σώσουν τις τράπεζες, αυτές τύποις μεν ήταν κρατικές, στην ουσία όμως συνέχιζαν να παραμένουν στον έλεγχο των ιδιοκτητών τους.Το γεγονός δηλαδή ότι το Δημόσιο κατείχε, μέσω του ΤΧΣ, το 55% των μετοχών δεν είχε κανένα αντίκρισμα. Οι μετοχές αυτές ήταν «προνομιούχες» μεν στο όνομα, αλλά το μοναδικό προνόμιο που εξασφάλιζαν στο Δημόσιο ήταν έναν εκπρόσωπο στις τράπεζες, χωρίς κανένα δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις των μετόχων ή στη διοίκηση. Όταν λοιπόν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ οι τράπεζες ήταν ήδη πτωχευμένες γιατί κανείς δεν είχε ασχοληθεί μέχρι τότε με τη μείωση των κόκκινων δανείων ενώ το δημόσιο ως «γλάστρα» δεν είχε κανένα έλεγχο στις αποφάσεις των τραπεζών.
Με τη τελευταία ανακεφαλαιοποίηση που έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 2015, η συμμετοχή ιδιωτών μετόχων μείωσε σημαντικά την κρατική ενίσχυση από 25 δισ. σε 5 δισ., επιβαρύνοντας λιγότερο το δημόσιο χρέος και παρόλο που το ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου στις τράπεζες μειώθηκε περαιτέρω (11-30%), οι νέες «κοινές» μετοχές είχαν πλήρη δικαιώματα ψήφου και μπορούσαν να ασκούν το ρόλο τους ουσιαστικά. Επιπλέον το 75% των μετοχών είχαν τη μορφή ειδικών ομολογιών με πολύ υψηλό επιτόκιο (8%), επονομαζόμενες “CoCos,” γεγονός που έδινε κίνητρο, στους μεν επενδυτές να ξοφλήσουν γρήγορα για να διατηρήσουν τον έλεγχο των τραπεζών τους,στο δε Δημόσιο να πάρει πίσω τα χρήματά τουαπό την είσπραξη του ετήσιου τόκου των ειδικών ομολογιών, μέχρι τη τελική αποπληρωμή τους.Τέλος, δημιουργήθηκε για πρώτη φορά ένα σχέδιο δράσης μείωσης των κόκκινων δανείων, ώστε να μπορούν οι τράπεζες να παρέχουν ρευστότητα στις επιχειρήσεις.
Ερχόμαστε τώρα στη τράπεζα Πειραιώς.
Η τελευταία διάσωσή της το 2015 έγινε με δάνειο δύο δις του ελληνικού Δημοσίου με ετήσια αποπληρωμή των αναλογούντων τόκων. Όμως το δάνειο αυτό έχει ρήτρα, όπου σε περίπτωση μη αποπληρωμής του θα μετατραπεί σε κρατικές μετοχές με το κράτος να πληρώσει κάθε μετοχή 6 φορές ακριβότερα, από όσο πωλείται στο χρηματιστήριο. Εφέτος η τράπεζα ομολογεί ότι διαθέτει το ποσόν (165 εκ.) να αποπληρώσει την υποχρέωσή της που λήγει τέλος του χρόνου, ωστόσο απαιτείται έγκριση της ΕΚΤ, η οποία, λόγω των εκτάκτων συνθηκών της πανδημίας δεν επιτρέπει καμία αποπληρωμή.
Φαίνεται λοιπόν ότι έχουμε μια δρομολογημένη πτώχευση της Πειραιώς, η οποία θα κρατικοποιηθεί, πληρώνοντας αδρά το Δημόσιο, για να ιδιωτικοποιηθεί αμέσως μετά προς όφελος της αξίας των μετοχών των επενδυτών της. Προφανώς το παράδειγμα της Πειραιώς θα ακολουθήσουν οσονούπωκαι οι υπόλοιπες τράπεζες.
Εσείς αγαπητοί μου φίλοι συγκρατείστε το εξής: Είτε ιδιωτικοποιούνται είτε επανακρατικοποιούνται οι τράπεζες, οι φορολογούμενοι πληρώνουν. Τουλάχιστον, αφού συμβάλλουμε στην αύξηση της αξίας των ιδιωτών μετόχων, ας πιούνε ένα ποτηράκι εις υγείαν όλων μας!
Η Ελένη Αυλωνίτου είναι πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ / μέλος ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
