Τραγούδι μεταξύ συρμού και αποβάθρας

Τζαζ επιρροές, λαϊκότροπες και ταγκό μπαλάντες, μικρασιατικοί ύμνοι

Ο Νίκος Πιτλόγλου είναι ένας σημαντικός συνθέτης με παρουσία χρόνων στη δισκογραφία. Η αλήθεια είναι πως η ενασχόλησή του ως ηχολήπτη και ενορχηστρωτή με τις εργασίες άλλων μουσικών τού στέρησε τη θέση του δημιουργού. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η καινούργια προσωπική εργασία του σε βιβλίο – CD από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Τίτλος «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας», εξ ολοκλήρου σε στίχους της Μαρίας Λαλιώτη, με τις φωνές του Βασίλη Λέκκα (4 τραγούδια), του Παντελή Θεοχαρίδη (6), της Καλλιόπης Βέττα (1), της Αργυρώς Καπαρού (1) και της Πολύμνιας Κονδύλη (1). Σύνολο δεκατρία τραγούδια πολύ υψηλού επιπέδου απ’ όλες τις απόψεις: μουσικά, ενορχηστρωτικά, στιχουργικά και ερμηνευτικά. Υπάρχει μια πολυμορφία στο ύφος των τραγουδιών, η οποία παραδόξως αποτελεί ενιαίο κόνσεπτ από πλευράς Πιτλόγλου. Το εναρκτήριο ομότιτλο κομμάτι είναι μια άκρως ραδιοφωνική σύνθεση που ξεκινά ως μπαλάντα και στη συνέχεια αναπτύσσεται μέσα από μια ποπ ρυθμική αγωγή. Στη «Στέγη αστέγων» που ακολουθεί εισπράττουμε τις τζαζ επιρροές του συνθέτη με τη χρήση πνευστών, εκεί που στο «Της βροχής» έχουμε μια ευθεία παραπομπή στο θρυλικό «Englishman in New York» του Στινγκ.

Με την «Τυφλόμυγα» μεταφερόμαστε στην Κάτω Ιταλία με τις καντσονέτες της, ενώ με την «Κυριακή» αμέσως μετά πάμε προς τη λαϊκότροπη μπαλάντα. Αμιγώς λαϊκό τραγούδι με περίτεχνη ενορχήστρωση είναι και το επόμενο κομμάτι, τα «Εργένικα δωμάτια». Ο Λέκκας δίνει την καλύτερη ερμηνεία του στο τραγούδι «Σε ποια πατρίδα», έναν μικρασιατικό ύμνο με εμφανείς επιρροές από τη βυζαντινή μουσική. Το ίδιο και ο Θεοχαρίδης, που είναι συγκλονιστικός στην αμέσως επόμενη «Νύχτα της σιωπής». Η «Αγάπη» που αποδίδει η Καπαρού με τη βαθιά κοντράλτο φωνή της είναι μια καθαρόαιμη ταγκό μπαλάντα με αντιστικτική μελωδική γραμμή, ενώ η Βέττα που τη διαδέχεται στη «Γυναίκα» υπηρετεί μια όμορφη, επίσης πολύ ραδιοφωνική τζάζι μπαλάντα. Εκπληξη αποτελεί η «Κόκκινη βιτρίνα», στην οποία η Κονδύλη καταθέτει μια μπλουζ – σόουλ ερμηνεία. Ο δίσκος κλείνει με τον Θεοχαρίδη στο κομμάτι «Στο χιόνι δυο λευκά πουλιά», που συνεχίζει στο μπλουζ κλίμα του προηγούμενου τραγουδιού, και με τον Λέκκα στο «Πόσοι θεοί», ακόμη μια τζάζι μπαλάντα. Το βιβλίο – CD κοσμούν έργα του εικαστικού Ηλία Λαλιώτη. Ιδού μερικά δείγματα γραφής της Μαρίας Λαλιώτη με τις πετυχημένες ρίμες και τις ολοζώντανες εικόνες: «Νερό κι αρμύρα στην πληγή και στην παλιά μου λύπη/ έρχεται φεύγει η Κυριακή και η χαρά μου λείπει» («Κυριακή»), «Αφησε το γέλιο σου λιγάκι ν’ απλωθεί/ σε εργένικα δωμάτια κοιμάται η ζωή» («Εργένικα δωμάτια») και «Σε ποια πατρίδα να χρωστάς και πρέπει πάντα να βουτάς μες σε ποτάμια ξένα/ φτερούγες βγάλε και πανιά πριν βγουν στο δρόμο σου σκυλιά λιοντάρια πεινασμένα» («Σε ποια πατρίδα»).

«Μεταξύ συρμού και αποβάθρας» του Νίκου Πιτλόγλου, σε στίχους της Μαρίας Λαλιώτη, με τις φωνές των Βασίλη Λέκκα, Παντελή Θεοχαρίδη, Καλλιόπης Βέττα, Αργυρώς Καπαρού και Πολύμνιας Κονδύλη. Εκδόσεις Μετρονόμος