Ο πολιτικός διπολισμός του Άδωνη Γεωργιάδη, (τι διπολισμός δηλαδή, πολυ-πολισμός) είναι αυτό που η κοινή γνώμη αποκαλεί κωλοτούμπα.
Ο Άδωνης δεν έχει κανένα πρόβλημα να μετέρχεται σε λίγο χρόνο, απόψεις αντικρουόμενες μεταξύ τους και να τις υποστηρίζει με την ίδια θέρμη κάθε φορά. Η δε γελοιότητα με την οποία ο νυν υπουργός Ανάπτυξης και πάντα τηλεπωλητής, βρίζει πολιτικά πρόσωπα για τα οποία λίγο αργότερα αποφαίνεται πως «είναι ο καλύτερος Πρόεδρος», έχει αποτυπωθεί στο youtube με διασκεδαστικά βίντεο υψηλής θέασης.
Η διαδικασία αυτή, συχνή και μειωτική για κάποιον που την παρακολουθεί, για τον Άδωνη είναι τρόπος άσκησης πολιτικής. Οι λόγοι που ο ακροδεξιός υπουργός του Μητσοτάκη δεν αισθάνεται ντροπή για τη συχνή ανακατασκευή των θέσεών του είναι πολιτικοί και ψυχολογικοί. Η ακροδεξιά στην οποία ανήκει και διαπρέπει ο συγκεκριμένος, πάντοτε ήταν ταυτισμένη με τον εξαργύρωση του λαϊκισμού και την αξιοποίηση των ενστίκτων και της άγνοιας. Αποκαλεί ηθικές αρχές τη ρητορική του μίσους και συνεπή πολιτική την εχθρότητα στην αντίθετη άποψη και στη συνέχεια εξαργυρώνει μεθοδικά ένα πατριωτισμό του κιλού και του αίματος (των άλλων φυσικά). Αν έχετε αμφιβολία κοιτάξτε την ιστορία του Άδωνη στην αγκαλιά όλων των Προέδρων που μισούσε πριν αγαπήσει και τις πωλήσεις του παντός τύπου, από τα νανογιλέκα και τα βιβλία με το κιλό, ως τι διαφήμιση των Κολεγίων και των ξενοδοχείων όπου διανυκτερεύει . Είναι ένας πατριώτης που φροντίζει να ορίζει ο ίδιος τον πατριωτισμό κατά το συμφέρον του, αντί να απολογείται σε πολιτικά πρότυπα για την πατρίδα, το δημόσιο συμφέρον, την ανάπτυξη και όλα τα σχετικά. Αναμφίβολα βασικό προτέρημά του, είναι να διαμορφώνει στους «καταναλωτές» (πολιτικής ή εμπορεύματος δεν έχει σημασία), την ψευδοεικόνα του ρήτορα και τον μορφωμένου.
Ας αφήσουμε όμως το ψυχογράφημα του Άδωνη και ας πάμε σε αυτό που κατασκευάζει αυτές τις μέρες. Πρόκειται για μηνύματα και απειλές προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αδιόρατες για το κοινό αλλά αναγνώσιμες από τον παραλήπτη.
Την Τρίτη ο Άδωνης, μιλώντας στην ΕΡΤ, επέδειξε τον πολιτικό του διπολισμό. Λίγο καιρό αφού είχε δηλώσει πως οι πρόσφυγες πρέπει να μεταφερθούν σε όλη την Ελλάδα και να επιμεριστεί σε όλες τις περιοχές το βάρος του προβλήματος, μιλώντας στο δημόσιο κανάλι θυμήθηκε πως πρέπει να εγκλιστούν σε δομές-φυλακές, να κακοποιηθούν, να τιμωρηθούν για να μην ξαναέρθουν και όλα όσα φασίστες και ακροδεξιοί προτάσσουν ως αναγκαία πολιτική. Σημείωσε δε ο Γεωργιάδης, πως δεν τον ενδιαφέρουν η Ύπατη Αρμηστεία του ΟΗΕ και τα περί δικαιωμάτων αλλά η Ελλάδα. Κλασική τακτική του ακροδεξιού να εμφανίζει σε αντιπαράθεση τα δικαιώματα με την πατρίδα, το σεβασμό συμβάσεων που έχει υπογράψει η χώρα με τον πολιτισμό της.
Γιατί ξαναβγήκε ο Άδωνης στο μεϊντάνι θυμίζοντας πως η ΝΔ οφείλει να ευθυγραμμιστεί με τον ίδιο, το ΛΑΟΣ και το υβρίδιο χρυσαυγιτισμού που επωάζεται από κυβερνητικούς ποπούς σε υπουργικές καρέκλες;
Η αυτόματη απάντηση είναι πως αυτό είναι ο Άδωνης και επιπλέον προσπαθεί να κρατήσει το ακροδεξιό κοινό του την ώρα που η κυβέρνηση δείχνει να φυλλοροεί με αιχμή το προσφυγικό.
«Λάθος ερμηνεία» επιμένει στέλεχος της ΝΔ για να εξηγήσει πως ο Άδωνης μαζί με τον Γεραπετρίτη, είναι αυτή τη στιγμή οι πιο αδύναμοι κρίκοι της ΝΔ. Ο Γεραπετρίτης γιατί θεώρησε πως είναι μάγος της διαχείρισης και της επιβολής του σκληρού επιτελικού κράτους, πράγμα που τον έκανε δακτυλοδεικτούμενο τώρα που το επιτελικό κράτος τρώει ξύλο από παντού. Από την άλλη μεριά ο Γεωργιάδης, εκ φύσεως και πρακτικής έχει καταστήσει τον εαυτό του ευάλωτο. Προσθέστε πως είναι εξυπηρετικός στον Κυριάκο αλλά τους χωρίζει η απόσταση του θρόνου από το καλύβι του νεόπλουτου υποτακτικού.
Φαίνεται πως ο Γεωργιάδης από τις επαφές που είχε με τις εταιρείες υποψήφιους επενδυτές στο Ελληνικό, ήταν πεπεισμένος πως όλα θα πάνε καλά. Κατ’ άλλους είχε πολλούς δικούς του λόγους να πάνε (αυτό θα μας απασχολήσει στο άμεσο μέλλον αλλά όχι τώρα). Ανακοίνωσε την επένδυση στο Ελληνικό με λεπτομέρειες…μπουλντόζας και έχει γίνει ο περίγελος των social media. Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε τη φημολογούμενη δυσφορία του για όσα άλλοι και όχι αυτός κανόνιζαν και προέκριναν για την επένδυση στο Ελληνικό. Το αποτέλεσμα είναι πως το Ελληνικό έχει γίνει ανέκδοτο και πως η εικόνα της ανάπτυξης δεν αναπληρώνεται με φωτογραφίσεις με άγνωστους «επενδυτές» που ο Γεωργιάδης επιχειρεί να βάλει στο προσκήνιο.
Σε κάθε περίπτωση ο Άδωνης το μυρίζεται, πως σύντομα θα είναι εξιλαστήριο θύμα με ό,τι σημαίνει αυτό. Θεωρεί λοιπόν πως η εποχή είναι κατάλληλη, την ώρα μάλιστα που υπάρχει στον αέρα η απειλή Σαμαρά, για να δηλώσει πως είναι παρόν με θέσεις που μπορούν να δημιουργούν πρόβλημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο υπουργός Ανάπτυξης επιδεικνύει πως μπορεί να στρίβει αν όχι τα αχαμνά του Προέδρου της ΝΔ, το καράβι του κοινού του κόμματος, εκεί που επιλέγει ο ίδιος.
Τέτοια μηνύματα, επιμένουν άνθρωποι στη ΝΔ που θεωρούν τον Άδωνη παροδικό και καταστροφικό φαινόμενο, θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Η επίλυση του προβλήματος που δημιουργεί ο Άδωνης δεν είναι εύκολη. Αν συνυπολογίσει κανείς το χαρακτήρα του, τη συνήθεια του για απειλές (είχε απειλήσει έως και τον Σαμαρά όταν έφυγε από Υπουργός ενώ το κάνει και σε δημόσιες ομιλίες όπως πρόσφατα με το δήμαρχο Αμυνταίου), την αστάθεια που του δημιουργεί η υπόθεση Novartis, τις σχέσεις με το Σαμαρά, τη συμφωνία που είχε κάνει με τον Μητσοτάκη για την εκλογή του και φυσικά το φόβο του για να μην μείνει ακάλυπτος ως παρίας της κυβέρνησης, ο Άδωνης είναι μια κινούμενη βόμβα. Και με την ίδια ευκολία που λέει «ο καλύτερος πρόεδρός μας» μπορεί να πει και το «ο χειρότερος που πέρασε ποτέ». Δεν θα ντραπεί όπως έχει αποδείξει για την αλλαγή θέσης του αν αυτό πρόκειται να τον εξυπηρετήσει. Πάρτε ποπ κορν.
