«Ω, οι μπούκλες! Πού πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο) σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί, παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…».
Τα παραπάνω ανήκουν στον αρθρογράφο, Στέφανο Κασιμάτη, ο οποίος στο σημερινό φύλλο της «Καθημερινής» συνοδεύει αυτό το σύμπλεγμα λεκτικής αθλιότητας με τη φωτογραφία του Γιώργου Κατρούγκαλου στο βήμα της Ολομέλειας κατά τη συζήτηση για την κύρωση των Συμφωνιών με Ιταλία και Αίγυπτο.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς τον περισπούδαστο νου του «κυρίου» Κασιμάτη για να αντιληφθεί ότι η αλλαγή στην εμφάνιση του τομεάρχη Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται στον χρόνο και στη φθορά που επιφέρει. Άλλωστε, ειδικά ο «κύριος» Κασιμάτης δεν είναι δύσκολο να πληροφορηθεί τις αιτίες της αλλαγής. Και γι’ αυτό, καλό θα είναι στη συγγνώμη που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα ζητήσει να μην επικαλεστεί άγνοια.
Ο «κύριος» Κασιμάτης έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει το απύθμενο μένος του προς τον ΣΥΡΙΖΑ και όποια άλλη παράταξη κρίνει. Δεν δικαιούται, όμως, να μετατρέπει το μένος αυτό σε εφαλτήριο δημοσιογραφικού κανιβαλισμού, παραθέτοντας βιτριολικούς αστεϊσμούς για να κερδίσει 5 λεπτά καταφρόνιας μεν, δημοσιότητας δε. Συν τοις άλλοις, κανείς δεν ξέρει αύριο ποιου την πόρτα μπορεί να χτυπήσει αυτή η «θλιβερή απώλεια».
