«Απαλλαγή» είναι το όνομα του ανεξάρτητου δημοτικού συνδυασμού στο δήμο Αριστοτέλη. Ένα όνομα που σηματοδοτεί την επιδιωκόμενη -από μεγάλο μέρος των κατοίκων του δήμου-, απαλλαγή της περιοχής από την Eldorado.
Ειδικά των κατοίκων στις Σκουριές. Εκεί οπού οι πολίτες συνέθεσαν ένα αυθόρμητο και μεγαλειώδες κίνημα, που παρότι χαρακτηρίστηκε ακόμα και ως «εγκληματική οργάνωση», κατάφερε να γίνει το ανάχωμα των βλέψεων της μεταλλευτικής εταιρείας. Βλέψεις που εξακολουθούν να καταστρέφουν τον τόπο τους.
Σήμερα, το κίνημα αυτό, έπειτα από χρόνια αγώνων, δικαστικών μαχών, δυσβάσταχτων οικονομικών εξόδων και λοιδοριών, βρίσκεται ουσιαστικά εν υπνώσει. Στην ίδια κατάσταση όμως βρίσκεται και η εταιρεία, η οποία είναι στα όρια της οικονομικής επιβίωσης.
Οι επόμενες δημοτικές εκλογές αναμένεται λοιπόν, να διαδραματίσουν ιδιαιτέρως σημαντικό ρόλο, αφού εφόσον η επόμενη δημοτική αρχή διατηρήσει μια ευνοϊκή στάση απέναντι στην εταιρεία, ενδέχεται οι ισορροπίες να ανατραπούν και πάλι. Αυτό είναι λοιπόν το επίδικο των εκλογών, σύμφωνα με όσα δήλωσε στο documentonews.gr ο υποψήφιος δήμαρχος στον δήμο Αριστοτέλη με τον δημοτικό συνδυασμό «Απαλλαγή», Τόλης Παπαγεωργίου: η οριστική απαλλαγή από τη μεταλλευτική ιδιοκτησία στην περιοχή.
Σε αυτόν τον αγώνα άλλωστε, ο κ. Παπαγεωργίου, πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, συμμετέχει ενεργά από το 1998 και παρότι έχει χάσει από αυτόν μεγάλο μέρος της περιουσίας του, θεωρεί ως μεγαλύτερή απώλειά του, την αποδυνάμωση του κινήματος. Πλέον, θέλει η μάχη να δοθεί και στο δημοτικό συμβούλιο εκεί όπου επιδιώκει να ακούγεται η φωνή των χιλιάδων που στρατεύθηκαν σε αυτόν τον αγώνα. Των κινηματιών, που χαρακτηρίστηκαν, όπως και ο ίδιος, τρομοκράτες. Τρομοκράτες που θέλουν ο τόπος τους να επιστρέψει στους πραγματικούς του ιδιοκτήτες: τους πολίτες.
Ποιος είναι ο λόγος που αποφασίσατε να είστε υποψήφιος δήμαρχος στον δήμο του Αριστοτέλη;
Αυτό που με ώθησε, είναι το γεγονός ότι οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι δήμαρχοι, ο Στέλιος Βαλιάνος και ο Αργύρης Τσακνής είναι υπέρ της μεταλλευτικής δραστηριότητας, γεγονός που με υποχρεώνει να έχω έναν λόγο στο δημοτικό συμβούλιο στο οποίο ούτως ή άλλως, εξαιτίας του συστήματος της απλής αναλογικής, κανένας από τους δύο εάν εκλεγεί, δεν θα έχει την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου.
Δεδομένου ότι ο συνδυασμός σας ονομάζεται “Απαλλαγή”, ποιο θεωρείτε ότι είναι το ισχυρότερο διακύβευμα για τον δήμο σας;
Η λέξη «απαλλαγή» εξηγεί ακριβώς αυτό: το διακύβευμα για το δήμο μας είναι η απαλλαγή μας από τη μεταλλευτική κατοχή. Με το δεδομένο ότι το 45% της επιφάνειας του δήμου είναι μεταλλευτική ιδιοκτησία, δηλαδή σύμφωνα με το μεταλλευτικό κώδικα και το χωροταξικό των ορυκτών πρώτων υλών, το τμήμα αυτό είναι προτεκτοράτο της εταιρείας, είναι αυτονόητο ότι αν δεν απαλλαγούμε από αυτήν την μεταλλευτική δραστηριότητα ο δήμος μας δεν έχει απολύτως κανένα μέλλον.
Είστε ενεργό μέλος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων και αγωνίζεστε κατά των μεταλλείων από το 1998. Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί σε αυτόν τον αγώνα;
Είναι γεγονός ότι από το 1998 αγωνίζομαι κατά των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και των μεταλλουργιών χρυσού, από την εποχή της TVX και μέχρι τώρα, την εποχή της Eldorado. Αυτό που με κινητοποιεί, είναι η απόλυτη συνείδηση μέσα σε αυτά τα είκοσι χρόνια, ότι ο δήμος αυτός ήδη έχει υποστεί τεράστιες, μη αναστρέψιμες ζημιές από τη μεταλλευτική δραστηριότητα και ότι οποιαδήποτε μελλοντική δραστηριότητα θα έχει σαν γεγονός την απώλεια συνολικά του δήμου. Χαρακτηριστικά, η Στρατονίκη, ένα μεγάλο χωριό 1.500 κατοίκων, αυτή τη στιγμή βουλιάζει. Το Στρατόνι, ένα επίσης μεγάλο χωριό, είναι ένα χωριό – φάντασμα: το έδαφός του μολυσμένο, τα υπόγεια επιφανειακά νερά είναι ρυπασμένα, η θάλασσά του είναι ρυπασμένη, η ατμόσφαιρά του είναι ρυπασμένη, μέλλον αναπτυξιακό δεν έχει απολύτως κανένα. Όλες οι άλλες περιοχές του δήμου μας –και τα 16 χωριά-, αυτή την στιγμή έχουν τεράστιο πρόβλημα με το νερό, στο δήμο μας υπάρχουν 30 εκατομμύρια τόνοι τοξικά απόβλητα και αυτό που μας περιμένει, είναι μια δραστηριότητα στην οποία θα έχουμε επισώρευση τα επόμενα είκοσι χρόνια 360 εκατομμυρίων τόνων μεταλλευτικών τοξικών αποβλήτων. Το συμπέρασμα είναι απλό: δεν θα υπάρχει δήμος, δεν θα υπάρχει μέλλον σε αυτόν τον δήμο.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες απώλειες που είχατε αυτά τα περασμένα είκοσι χρόνια;
Οι μεγαλύτερες απώλειες που είχα σε αυτόν τον αγώνα, είναι οι απώλειες που έχω υποστεί τα τέσσερα τελευταία χρόνια, δηλαδή οι απώλειες του κινήματος. Το επικό αυτό κίνημα, που κίνησε όλη αυτήν την ιστορία και έγινε γνωστό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτή τη στιγμή, έχει εξαφανιστεί εξαιτίας της δημοτικής αρχής, η οποία θέλησε και έβαλε σκοπό της να εξαφανίσει το κίνημα γιατί πιστεύει ότι μόνο έτσι θα μπορέσει να επιβάλλει τη δική της προοπτική για το δήμο. Αυτή τη στιγμή λοιπόν δεν υπάρχει κίνημα, κι αυτό θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη και πιο οδυνηρή απώλεια που έχω υποστεί σε αυτόν τον αγώνα. Όταν το 1998 ήρθα στον αγώνα αυτό, μαζί με τη σύντροφό μου, τη Μαρία Καδόγλου, είχα μια ανθούσα επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη. Ήμουν πολιτικός μηχανικός και κατασκευαστής έργων και η επιχείρησή μου, μου επέτρεψε να αφοσιωθώ τα επόμενα είκοσι χρόνια μέχρι σήμερα στον αγώνα γιατί μου εξασφάλιζε την οικονομική μου επάρκεια και μου έδινε την πεποίθηση ότι δεν θα είχα οικονομικό πρόβλημα αν αφοσιωνόμουν ολοκληρωτικά σε αυτόν τον αγώνα. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιουσίας και των εισοδημάτων έχει εξαφανιστεί, τόσο το δικό μου, όσο και της συντρόφου μου, από τις τεράστιες δαπάνες που έχουμε υποστεί γι’ αυτό το ζήτημα. Δαπάνες που κυρίως αφορούν δικαστικά έξοδα, έξοδα επιβίωσης, έξοδα του ΣτΕ που είναι τεράστια, έξοδα για τις προσφυγές που καταθέσαμε στην ευρωπαϊκή επιτροπή, έξοδα δικηγόρων και γενικότερα για μια ιστορία για την οποία λάβαμε πολλές φορές επιστημονικές συμβουλές, μερικές από τις οποίες επ’ αμοιβή. Αυτή είναι μια απώλεια, αλλά τη θεωρώ μικρότερη σε σχέση με την απώλεια του κινήματος
Ποια είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση στις Σκουριές; Πώς προχωράει η εξέλιξη των έργων και ποιος είναι ο αντίκτυπός τους στο περιβάλλον;
Το τραγικό της απώλειας του κινήματος, είναι το γεγονός ότι αυτό το κίνημα κατόρθωσε το ακατόρθωτο: αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει δραστηριότητα, δεν υπάρχει πρόγραμμα στις Σκουριές για την εταιρεία. Η εταιρεία εδώ και ένα χρόνο έχει «παγώσει» το πρόγραμμα «Σκουριές». Και ο λόγος δεν είναι η έλλειψη αδειών, γιατί αδειοδοτικά της λείπουν δύο ανούσιες άδειες, τις οποίες πιστεύουμε ότι αυτές τις ημέρες θα τις πάρει από το ΣτΕ. Το θέμα για την εταιρεία είναι ότι για να αναπτύξει το πρόγραμμα «Σκουριές», χρειάζεται 700 εκατομμύρια δολάρια, κατά τις δικές της δηλώσεις. Η εταιρεία ήρθε εδώ τον Φεβρουάριο του 2012 και αγόρασε τα μεταλλεία Κασσάνδρας, την «Ελληνικός Χρυσός», έναντι 2.5 δισεκατομμυρίων, όταν θυμίζω ο Πάχτας και ο Τσοχαντζόπουλος πούλησαν τα μεταλλεία Κασσάνδρας στον Κούτρα και τον Μπόμπολα για 11 εκατομμύρια ευρώ. Τότε η μετοχή της εταιρείας στα χρηματιστήρια του Τορόντο και της Νέας Υόρκης ανερχόταν σε 17 δολάρια. Σήμερα, 7 χρόνια μετά η μετοχή της εταιρείας κυμαίνεται στα 60 σέντς εδώ κι ένα χρόνο και τα χρηματικά της αποθέματα κυμαίνονται στα 200 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή είναι στο όριο της επιβίωσης.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν στην περιοχή μας, η εταιρεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη, χάρη σε αυτό το κίνημα. Κι ενώ θα μπορούσαμε αυτή τη στιγμή με δεδομένο ότι και τα άλλα δύο μεταλλεία που έχει, το ένα στη Στρατονίκη πρέπει να το εγκαταλείψει γιατί η Στρατονίκη βουλιάζει και το άλλο στην Ολυμπιάδα είναι ζημιογόνο επειδή τα μεταλλεύματα που βγάζει είναι εξαιρετικά αρνητικά από την άποψη ότι περιέχουν ουσίες όπως αντιμόνιο, αρσενικό και μόλυβδο σε μεγάλες περιεκτικότητες και δεν μπορεί να το πουλήσει, γεγονός που της προξενεί ζημία πάνω από 40 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Αυτή λοιπόν τη στιγμή, που η εταιρεία είναι σε αυτό το τρομακτικό χάλι, δεν υπάρχει κίνημα και δεν υπάρχει δήμος για να της δώσει μια σπρωξιά να φύγει για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία. Και το να τελειώνουμε έχει μια ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτόν τον τόπο. Εάν αύριο το πρωί σταματήσουν οι μεταλλευτικές δραστηριότητες, μετά από τρία χρόνια σύμφωνα με το μεταλλευτικό κώδικα, γλιτώνουμε από τη μεταλλευτική ιδιοκτησία, αποσύρεται από τον τόπο μας η μεταλλευτική κατοχή και όλες οι εκτάσεις που έχουν απαλλοτριωθεί και δεσμευθεί για χάρη των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, επιστρέφουν στους αρχικούς τους ιδιοκτήτες. Δηλαδή, ο τόπος αυτός γίνεται και πάλι δικός μας, γιατί σήμερα, δεν είναι δικός μας.
Ύστερα από μακρόχρονους αγώνες και -νικηφόρες- δικαστικές μάχες των κατοίκων στις Σκουριές έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια μια αποδυνάμωση του κινήματος. Πιστεύετε πως ο αγώνας των κατοίκων θα δυναμώσει και πάλι;
Και το ελπίζω και το πιστεύω. Γι’ αυτό και μπαίνω μέσα στο δημοτικό συμβούλιο –γιατί θεωρώ ότι θα έχω δυνατή θέση μέσα στο δημοτικό συμβούλιο-, ώστε η δικιά μου φωνή να μπορέσει και μέσα από το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης να αλλάξει τα πράγματα και να αναγκάσει όποιον βγει δήμαρχο, να καταλάβει ότι αν δεν πάρει ενεργή θέση σε αυτή την υπόθεση, τότε δεν μπορεί να είναι δήμαρος σε μια περιοχή η οποία κατέχει από μεταλλευτική εταιρεία. Γι’ αυτό πιστεύω και ελπίζω ότι αυτός ο αγώνας των κατοίκων θα δυναμώσει και πάλι με φωνές και μέσα από το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Τι απαντάτε σε όσους κατηγορούν τους κινηματίες ότι υπονομεύουν θέσεις εργασίας;
Όπως έχουμε πει εδώ και πολλά χρόνια, γεγονός που έχουν στηρίξει και πολλοί επιστήμονες διαφόρων χώρων, οι θέσεις εργασίας στα μεταλλεία είναι 600, 700 το ανώτατο που προβλέπεται από τις μελέτες της εταιρείας, όταν είναι σε πλήρη ανάπτυξη, είναι 1000 με 1.200 θέσεις εργασίας, Οι θέσεις εργασίας που χάνουμε όμως σήμερα από τα μεταλλεία στον τομέα του τουρισμού, της κτηνοτροφίας, της γεωργίας, της μελισσοτροφίας, είναι πολλαπλάσια περισσότερες από αυτές τις θέσεις εργασίας. Έτσι λοιπόν, το ισοζύγιο από τις θέσεις εργασίας με τα μεταλλεία, είναι ότι τα μεταλλεία έχουν μια έντονα αρνητική επίπτωση στο θέμα των θέσεων εργασίας στον δήμο Αριστοτέλη και γενικότερα στην Χαλκιδική.
Ποιο θα είναι η πρώτη σας πράξη ως δήμαρχος εφόσον εκλεγείτε;
Η πρώτη μου πράξη θα είναι πάρα πολύ απλή και την οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έκανε η απερχόμενη δημοτική αρχή: αυτή τη στιγμή οι υπάρχουσες δραστηριότητες στον δήμο μας, η Στρατονίκη, το φράγμα του Κοκκινόλακκα και η Ολυμπιάδα είναι από την κορυφή μέχρι τα νύχια παράνομες και λειτουργούν παράνομα με προσωρινές άδειες του κ. Σταθάκη. Αυτό το οποίο εγώ ως δήμαρχος θα έκανα, θα ήταν να εφαρμόσω αμέσως με τις δυνατότητες ενός δήμου όσα ο νόμος επιτάσσει. Να σταματήσουμε αυτές τις δραστηριότητες. Κι αν το σταμάτημα αυτών δραστηριοτήτων δεν θα το κάνει η αρμόδια διοίκηση με την εφαρμογή του νόμου, τότε εμείς υποστηρίζοντας την υγεία και την ύπαρξη του τόπου μας, θα το εμποδίσουμε με όποιο μέτρο επιβάλλει το Σύνταγμα. Ο τόπος μας προστατεύεται από το άρθρο 120 του Συντάγματος. Εμείς λοιπόν θα σταματήσουμε, αυτές τις ούτως ή άλλως παράνομες δραστηριότητες.
Έχετε χαρακτηριστεί ως «τρομοκράτης». Γιατί αυτό;
Με δύο δικογραφίες 4.5 χιλιάδων σελίδων, έχω κατηγορηθεί ως αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης, ιδρυτής εγκληματικής οργάνωσης, κατασκευαστής και χτίστης όπλων Όλα τα μεγάλα κακουργήματα για την υπόθεση με είχαν είτε ως φυσικό, είτε ως ηθικό αυτουργό. Ως εκ τούτου, είναι αυτονόητο ότι το προσωνύμιο «τρομοκράτης» που μου «κόλλησαν» μερικοί για να με δυσφημήσουν, από την άποψη αυτή των δικαστηρίων και των αστυνομικών αρχών, είναι επιτυχής. Με έχουν χαρακτηρίσει «τρομοκράτη» και μάλιστα στον ανώτατο βαθμό με το άρθρο 187 του ποινικού κώδικά. Ήμουν αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης. Ευτυχώς, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Χαλκιδικής με απήλλαξε πανηγυρικά από αυτή την κατηγορία και με απέδωσε στην κοινωνία «λευκό» και ως αυτό που είμαι όλα μου τα χρόνια: ένας ενεργός πολίτης.
