« …Σε κανένα δικαιϊκό καθεστώς εκτός από τα απολύτως αυταρχικά και αντιδημοκρατικά συστήματα δεν προβλέπεται η προληπτική επιβολή κυρώσεων (και εν προκειμένω στέρησης ή περιορισμού της ελευθερίας) σε βάρος του οποιουδήποτε για λόγους μάλιστα ιδεολογικούς… Μία τέτοια αντιμετώπιση πάσχει περαιτέρω και από αντιφατικότητα καθώς έρχεται σε αντίφαση με το γεγονός ότι ο ίδιος ο κρατούμενος επέλεξε να εμφανιστεί αυτοβούλως στην ΓΑΔΑ, το 2002, δηλώνοντας «το τέλος» μιας πορείας και υπέβαλε τον εαυτό του στην κρίση της Δικαιοσύνης και της κοινωνίας κατά τα όσα τότε συνέβησαν. Ως εκ τούτου ερμηνευτικές κρίσεις που αφορούν τις ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις και την έκφραση τους δεν βρίσκουν έρεισμα στο νομικό πλαίσιο που ισχύει, ούτε μπορεί να αποτελούν προϋπόθεση της χορήγησης της άδειας».
Αυτό επισημαίνει, μεταξύ πολλών άλλων, στο υπόμνημα που υπέβαλλε ο Δημήτρης Κουφοντίνας, δια της συνηγόρου του,Ιωάννας Κούρτοβικ, στο δικαστικό συμβούλιο που καλείται να αποφασίσει για το αν τελικά θα λάβει ή όχι τακτική άδεια από τις φυλακές, μετά το εισαγγελικό βέτο. Απόφαση που θα σηματοδοτήσει και την εξέλιξη της ήδη επιβαρυμένης κατάστασης της υγείας του, καθώς ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει την απεργία πείνας εάν δεν γίνει δεκτό το πραγματικά δίκαιο αίτημα του.
Πολύ σημαντική είναι η φράση του υπομνήματος που αφορά στην αυτόβουλη παρουσία του στην ΓΑΔΑ το 2002 καθώς συμπληρώνεται με την επισήμανση ότι αυτή δήλωνε «το τέλος μιας πορείας», κι αυτό γιατί απαντά και σε όσους πίσω από την ξεκάθαρη και σταθερή ιδεολογική του στάση «οσμίζονται» κινδύνους που συνδέονται με τυχόν νέα δράση του Δημήτρη Κουφοντίνα. Αναφέρεται άλλωστε συγκεκριμένα επ αυτού: «Αποδόθηκε στον Δ.Κουφοντίνα άλλωστε και με προηγούμενη απόφαση αλλά και με επιχειρηματολογία εναντίον του από τους άτυπους και αντιδικονομικούςπαράγοντες που εννοούν να παρέμβουν για να τον αποστερήσουν από την πρόσβαση στο δικαίωμα κάθε κρατούμενου στην άδεια, (και αναφέρομαι ιδία σε μερίδα των ΜΜΕ και προσκεκλημένους τους) μια εσφαλμένη αλλά και απολύτως αναιτιολόγητη κρίση περί “κίνδυνου οργάνωσης και προετοιμασίας εγκληματικών ενεργειών”. Η παραπάνω κρίση είναι άδικη, αβάσιμη και αυθαίρετη, και δεν στηρίζεται σε κανένα πραγματικό στοιχείο που να μπορεί να έχει σχέση με τον κρατούμενο και την προσωπικότητά του, καθώς και την προσωπική του διαδρομή από την παράδοσή του και μέχρι σήμερα».
Διαβάστε επίσης: Κουφοντίνας: Με έχουν στην αποθήκη του υπογείου, δίπλα στο νεκροτομείο, είναι απάνθρωπη μεταχείριση
Ακόμα στο πολυσέλιδο υπόμνημα που απαντά και με νομικά επιχειρήματα στις εισαγγελικές αιτιάσεις οι οποίες σχετίζονται με τα φρονήματα του Δημήτρη Κουφοντίνα, τονίζεται μεταξύ πολλών άλλων, ότι : …Η ελευθερία των πεποιθήσεων και των στοχασμών προστατεύεται από το Σύνταγμα και τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, τόσο ως προς το δικαίωμα της εξωτερίκευσης όσο και ως προς το δικαίωμα της μη εξωτερίκευσης που και τα δυο εναπόκεινται στην βούληση του ατόμου και προστατεύονται ως τέτοια. Δεν βρίσκει επομένως έρεισμα στο νόμο η διερεύνηση στοιχείων φρονηματικού χαρακτήρα από τα αρμοδία όργανα χορήγησης Αδειών, διότι από καμία διάταξη του νόμου δεν προκύπτει ότι δικαιούται το Συμβούλιο να κρίνει τις πεποιθήσεις του κρατούμενου. Μια τέτοια κρίση εκφεύγει του πεδίου που ορίζει ο νόμος για την αξιολόγηση των κριτηρίων χορήγησης της άδειας και αναγορεύει τη Φυλακή σε κριτή και τιμητή των πεποιθήσεων του κρατούμενου, αλλά και τιμωρητικό όργανο με κριτήρια υποκειμενικά και απροσδιόριστα και με επαπειλούμενη κύρωση την επιδείνωση του πλαισίου έκτισης της ποινής. Εξάλλου, η τυχόν παραπομπή σε δηλώσεις του κρατούμενου που ενδεχομένως θεωρούνται ενοχλητικές δεν αρκεί για να θεμελιωθεί υποψία τέλεσης εγκλημάτων. Στην προκείμενη περίπτωση όμως οι δηλώσεις του έχουν ερμηνευθεί και με τρόπο άδικο….
Αναφέρεται ακόμα στο υπόμνημα:
*Κατά την διατύπωση της μειοψηφούσας γνώμης του, ο Εισαγγελέας κ. Κωνσταντίνου επικαλέσθηκε δηλώσεις του κρατούμενου που περιλαμβάνονται σε συνεντεύξεις του και ιδίως δήλωση με την οποία σηματοδότησε την έναρξη της απεργίας πείνας στην οποία προσέφυγε ένα χρόνο νωρίτερα, (πριν την χορήγηση της τρίτης κατά σειρά άδειας) , μιλώντας για «το κόκκινο νήμα των αγώνων», που για τον κρατούμενο ήταν η καταφυγή στην απεργία πείνας , σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άσκηση πιέσεων σε βάρος των εισαγγελέων που είχαν συναινέσει στην χορήγηση της άδειας σε προηγούμενα στάδια. Με βάση αυτήν του την δήλωση ο μειοψηφήσας εισαγγελικός λειτουργός έκρινε ότι υφίσταται κίνδυνος φυγής και διάπραξης άλλων εγκλημάτων από την χορήγηση της άδειας, τα οποία δεν προσδιορίζονται στην μειοψηφούσα γνώμη της σχετικής απόφασης του Π.Σ. της Κασσαβέτειας. Σημειώνεται ότι ο προσφεύγων μειοψηφήσας εισαγγελικός λειτουργός είχε συναινέσει σε προηγούμενο στάδιο σε αντίστοιχο αίτημα του κρατουμένου, ο οποίος έλαβε ως εξ αυτού την αιτηθείσα άδεια και καμία αμφισβήτηση δεν υπήρξε και δεν υπάρχει για την κατά τους όρους που τέθηκαν χρήση της άδειας εκείνης (και κάθε άλλης προηγούμενης άλλωστε).
*όπως αποδείχθηκε από την μέχρι σήμερα στάση και συμπεριφορά του δεν συντρέχει και οποιοσδήποτε άλλος κίνδυνος από την άσκηση του δικαιώματος στην άδεια και την έξοδό του από τις φυλακές.
* Και μετά την μετακίνησή του στο παρόν κατάστημα κράτησης, τρείς φορές, 3 διαφορετικοί εισαγγελικοί λειτουργοί έκριναν, σε αντίστοιχες συνεδριάσεις του Π.Σ. της Κασσαβέτειας, ότι συντρέχουν οι τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις για την χορήγηση της άδειας. Κατά την διάρκεια όλων των προηγούμενων αδειών που του χορηγήθηκαν, τηρηθήκαν ανελλιπώς όλοι οι όροι που τέθηκαν και καμία αντίθετη άποψη δεν διατυπώθηκε από την πλευρά των αρμοδίων για την χορήγηση οργάνων, καθώς ο Δ.Κουφοντινας επέδειξε τον οφειλόμενο σεβασμό στην άσκηση του δικαιώματος που του αναγνωρίστηκε.
*Σχετικά με τις αιτιάσεις για «κίνδυνο φυγής»
Είναι προφανές σε όλους όσους ασχολήθηκαν με την υπόθεση του Δ.Κ., ότι κανείς τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται ως προς τον συγκεκριμένο κρατούμενο, και ουδέποτε απασχόλησε πραγματικά τα πρόσφατα Συμβούλια, καθώς κανείς δεν αμφισβητεί πραγματικά , ότι, όπως δήλωσε, θα τηρήσει τους όρους που θα του τεθούν, εκτός των άλλων , και από σεβασμό στους ανθρώπους που υπογράφουν για την χορήγηση της άδειας, αλλά και από σεβασμό στο δικαίωμα των κρατούμενων να διαφυλαχτεί για όλους ο θεσμός της άδειας που κατακτήθηκε με αγώνες. Μια αντίθετη κρίση δεν ευσταθεί, καθώς,
– Στην φυλακή δεν έφθασε μετά από σύλληψή του, αλλά ο ίδιος παρουσιάστηκε αυτοβούλως και έθεσε τον εαυτό του στην κρίση της Δικαιοσύνης και της κοινωνίας κατά τα όσα και παραπάνω αναφέρονται,
– Έχει οικογένεια κατά τα όσα έχουν ήδη εκτεθεί και ένα ισχυρό οικογενειακό
περιβάλλον με το οποίο συνδέεται πολύ στενά,
– Έχει δραστηριότητες συγγραφικές και εκδοτικές από τις οποίες στηρίζεται η οικογένεια του,
– Έχει εξ αυτών δημόσια παρουσία και κύκλο βιοτικών σχέσεων, τις οποίες δεν νοείται να διαρρήξει προς τον σκοπό μιας άλλης επιλογής παρανομίας,
– Τήρησε ανελλιπώς τους όρους και επέστρεψε, συχνά μάλιστα νωρίτερα από το προβλεπόμενο, στο κατάστημα κράτησης.
*Από την πρώτη στιγμή έθεσε τον εαυτό του στην κρίση της Δικαιοσύνης, χωρίς να επιχειρήσει να διεκδικήσει με οποιοδήποτε τρόπο, οποιαδήποτε απαλλαγή του ή μείωση του ποινικού και κοινωνικού κόστους των πράξεων που του αποδίδονταν. Έχει οικογένεια, η οποία τον στηρίζει και με την οποία διατηρεί ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς, αποτελούμενη από την σύζυγο του Αγγελική Σωτηροπούλου και τον γιο του Έκτορα Κουφοντίνα, σήμερα 28 ετών, ο οποίος είναι φοιτητής ΕΜΠ, οι οποίοι διαμένουν στην Αττική, σε κατοικία της οικογένειας στην περιφέρεια της κοινότητας Βαρνάβα, όπου και ο ίδιος διέμενε μέχρι το 2002 και όπου διαμένει κατά τις άδειες απουσίας του από το κατάστημα κράτησης.
Εξάλλου, καθόλα αυτά τα χρόνια δεν έπαψε να εργάζεται στην φυλακή, από δημιουργική διάθεση, άλλα και προς χάριν της οικονομικής στήριξης της οικογένειας του, κάνοντας διορθώσεις κειμένων, πραγματοποιώντας μεταφράσεις βιβλίων, και γράφοντας.
Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, κατά τα όσα παραπάνω εκτίθενται, συμπλήρωσε τις νόμιμες προϋποθέσεις για την χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, από τις 6-9-2010, ενώ έλαβε την πρώτη άδεια 7 χρόνια και 2 μήνες αργότερα τον Νοέμβριο του 2017, μετά δηλαδή από 15 και πλέον χρόνια κράτησης.
Καθόλα δε αυτά τα 16 ½ χρόνια που έχει παραμείνει στη φυλακή, μέχρι σήμερα, καμία αρνητική έκθεση δεν υφίσταται σε βάρος του που να αφορά την από την σύλληψή του μέχρι τώρα στάση του προς τους συγκρατούμενους, τους εργαζόμενους ή οποιοδήποτε τρίτο, μέσα ή έξω από το χώρο της φυλακής. Τούτο, άλλωστε, προκύπτει και από τον φάκελο του, καθώς δεν έχει ποτέ τιμωρηθεί πειθαρχικά, (πλην μια ολιγοήμερης πειθαρχικής κύρωσης που του επιβλήθηκε το κρίσιμο έτος 2002, για την δημοσίευση δηλώσεων του σε ενημερωτικό μέσο της εποχής). Επιπλέον, τήρησε πάντοτε ανελλιπώς όλους τους όρους που του τέθηκαν για την άσκηση του δικαιώματος στην άδεια εξόδου, όλες τις φορές που του χορηγήθηκε.
*Ο κρατούμενος έχει το δικαίωμα να έχει τις πολιτικές , ιστορικές και ιδεολογικές του απόψεις , σύμφωνα με τις οποίες, όπως τις έχει εκφράσει και κατά τα Συμβούλια, πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχει μια άλλη καλλίτερη και δικαιότερη κοινωνία, αλλά η πορεία προς αυτήν είναι θέμα της ιστορίας και αυτό δεν έχει στοιχεία αντικοινωνικότητας.
Η ελευθερία των πεποιθήσεων και των στοχασμών προστατεύεται από το Σύνταγμα και τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, τόσο ως προς το δικαίωμα της εξωτερίκευσης όσο και ως προς το δικαίωμα της μη εξωτερίκευσης που και τα δυο εναπόκεινται στην βούληση του ατόμου και προστατεύονται ως τέτοια. Δεν βρίσκει επομένως έρεισμα στο νόμο η διερεύνηση στοιχείων φρονηματικού χαρακτήρα από τα αρμοδία όργανα χορήγησης Αδειών, διότι από καμία διάταξη του νόμου δεν προκύπτει ότι δικαιούται το Συμβούλιο να κρίνει τις πεποιθήσεις του κρατούμενου.
Μια τέτοια κρίση εκφεύγει του πεδίου που ορίζει ο νόμος για την αξιολόγηση των κριτηρίων χορήγησης της άδειας και αναγορεύει τη Φυλακή σε κριτή και τιμητή των πεποιθήσεων του κρατούμενου, αλλά και τιμωρητικό όργανο με κριτήρια υποκειμενικά και απροσδιόριστα και με επαπειλούμενη κύρωση την επιδείνωση του πλαισίου έκτισης της ποινής. Εξάλλου, η τυχόν παραπομπή σε δηλώσεις του κρατούμενου που ενδεχομένως θεωρούνται ενοχλητικές δεν αρκεί για να θεμελιωθεί υποψία τέλεσης εγκλημάτων. Στην προκείμενη περίπτωση όμως οι δηλώσεις του έχουν ερμηνευθεί και με τρόπο άδικο.
Επί παραδείγματι η φράση «να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία» (που επικαλείται το τελευταίο εναντίον του βούλευμα) είναι φράση συνθήματος που επί πολλές δεκαετίες συνοδεύει κάθε κάλεσμα για διαμαρτυρία ενάντια σε αυθαίρετες στάσεις ή αποφάσεις, όπως τις εκλαμβάνουν οι πολίτες. Η φράση περί «του κόκκινου νήματος των αγώνων» αποτέλεσε την φράση με την οποία σηματοδοτούσε την έναρξη της απεργίας πείνας, πριν ένα χρόνο και δεν μπορεί να θεωρείται ως κάλεσμα σε άσκηση βίας , καθώς η απεργία πείνας δεν συνιστά άσκηση βίας.
Εξάλλου και ως προς την τρίτη αναφορά σε βάρος του , στο πρόσφατο απορριπτικό βούλευμα του Δ.Σ. του Βόλου, σύμφωνα με την οποία Την 22/9/2015 ο κρατούμενος απέστειλε στα ΜΜΕ κείμενο όπου περιγράφει τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο που αμφισβήτησε δυναμικά και ένοπλα το μονοπώλιο της κρατικής βίας», στην οποία αναφέρθηκε και ο εισαγγελικός λειτουργός κατά την διάρκεια του τελευταίου πειθαρχικού συμβουλίου, ζητώντας γι αυτήν διευκρινίσεις, είναι προφανές ότι αυτή είναι μία φράση που περιγράφει την δράση του κρατούμενου για την οποία βρίσκεται στη φυλακή, όπως αυτός την διατυπώνει και δεν αναγγέλλει τέλεση «νέων πράξεων βίας. Ο χαρακτηρισμός του «πολιτικού κρατούμενου» είναι χαρακτηρισμός ευρείας χρήσης, ο οποίος αναφέρεται στα πολιτικά κίνητρα του καταδικασμένου, και ενυπάρχει και στην έννοια του «πολιτικού εγκλήματος», για το οποίο ευρεία συζήτηση υπάρχει στον νομικό κόσμο, ως προς την αποδοχή των υποκειμενικών ή αντικειμενικών κριτηρίων για την περί αυτού κρίση (Σύνταγμα, αρμοδιότητα δικαστηρίου κλπ).
