Ενα_x000D_
από τα πλέον αγαπημένα θέματα κάποιων ΜΜΕ και «τηλεσυγγραφέων» που αρέσκονται_x000D_
να προβάλλουν θεωρίες, προφητείες, θεωρήματα και μεγαλεπήβολες απόψεις για την_x000D_
Ρωσία είναι το «το ξανθό γένος».
Μια Ρωσία παντοδύναμη και ισχυρότερη από οποιαδήποτε άλλη χώρα, που ως ομόθρησκη θα σταθεί όποτε χρειαστεί στο πλευρό της Ελλάδας. Αυτή η λατρεία για τη Ρωσία και τους κατοίκους της, το ξανθό γένος, εκφράζεται με πολλούς τρόπους. Ετσι είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο να εκθειάζονται ο Πούτιν, η τεχνολογία των Ρώσων –και συγκεκριμένα ο οπλικός εξοπλισμός της– που υπερτερεί του δυτικού κόσμου και γενικότερα η ανωτερότητα της Ρωσίας σε οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί. Η Ρωσία, που τα τελευταία χρόνια έχει ξεπεράσει το σοκ από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, έχει καταστεί σταδιακά καπιταλιστική υπερδύναμη, γεγονός που οδηγεί τους δορυφόρους της και στην Ελλάδα να προσδοκούν ότι η συστράτευση με την –πρώην– «κόκκινη αρκούδα» μόνο οφέλη μπορεί να έχει για τη χώρα μας.
Η Ρωσία βέβαια, όπως και κάθε υπερδύναμη στο καπιταλιστικό γίγνεσθαι, εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα. Σε μια χώρα όμως όπως η Ελλάδα, που εδώ και περισσότερο από δύο αιώνες σε κάθε δύσκολη στιγμή στρέφεται για βοήθεια προς τη Ρωσία –σχεδόν πάντα χωρίς αντίκρισμα– δεν φαίνεται να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι οι θεωρίες περί ξανθού γένους βρίσκουν όλο και περισσότερους υποστηρικτές. Ειδικότερα αν στηρίζονται σε προφητείες που περιλαμβάνουν την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης.
Οι προφητείες
Μια από τις συχνότερες πρακτικές μέσω των οποίων το ξανθό γένος θα σπεύσει μελλοντικά σε βοήθεια της Ελλάδας είναι οι… προφητείες που δημοσιεύονται σε πλήθος –κατά κύριο λόγο ακροδεξιά– ΜΜΕ. Προφητείες που ως επί το πλείστον έχουν αλυτρωτικό χαρακτήρα και προσδοκούν να ξαναγίνει ελληνική η Κωνσταντινούπολη με τη βοήθεια του ξανθού γένους. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά κάποιες από τις επίμαχες προφητείες σε πλήθος ηλεκτρονικών δημοσιευμάτων:
Τάφος Μ. Κωνσταντίνου: «Η ξανθιά φυλή μαζί με τους πράκτορές τους θα κατατροπώσουν ολόκληρο τον Ισμαήλ και θα πάρουν τον Επτάλοφο μαζί με τα άλλα προνόμια».
Αγ. Ανδρέας Σαλός: «Εγώ όμως πιστεύω ότι θα εισορμήσει και το ξανθό γένος, του οποίου η ονομασία αρχίζει από το δέκατο έβδομο γράμμα της αλφαβήτου (Ρ). Θα πει λοιπόν και θα κατακόψει και θα στρώσει τους αμαρτωλούς στο έδαφος».
Π. Παΐσιος: «Τότε θα επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του Αγίου Κοσμά».
Π. Ιωσήφ Βατοπεδινός: «Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία», «η Ρωσία θα μετακινήσει τις δυνάμεις της επίσης για να αναγκάσει τους Τούρκους σε υποχώρηση».
Κυριάκος Τσίτσικας: «Ενα ξανθό γένος θα έλθει προς βοήθεια του χριστιανισμού».
Μοναχός Γεννάδιος: «Επειτα θα τους αντεπιτεθούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί (πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι)».
Π. Παΐσιος: «Θυμήθηκα τότε ότι ο Αγιος Μεθόδιος Πατάρων είχε πει σε μια προφητεία του “…και κρατήσει Επτάλοφον, οι Ρώσοι, το ξανθό γένος και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα…”. Δηλαδή το ξανθό γένος, οι Ρώσοι θα κρατήσουν την Πόλη, όσο κρατούν τα λάχανα (δηλαδή 5-6 μήνες)». Αυτό το επιβεβαίωσε ο γέροντας, συμπληρώνεται στο δημοσίευμα.
Αγ. Μεθόδιος Πατάρων: «Και θα επικρατήσει στην Επτάλοφο το ξανθό γένος για έξι ή πέντε μήνες και θα φυτεύουν πάνω σ’ αυτήν λάχανα και θα φάνε πολλοί από αυτούς για να εκδικηθούν τους Αγίους».
Λιακόπουλος καλεί Πούτιν
Συχνό είναι ακόμη το φαινόμενο σε τηλεοπτικά παράθυρα να ακούγονται διθύραμβοι υπέρ του Πούτιν, ο οποίος παρουσιάζεται σαν σύμμαχος της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δημοσθένης Λιακόπουλος: «Ρε Πούτιν, αγόρι μου, που είσαι γάτος, του τα είπες του Ομπάμα;» αναφωνεί από τις εκπομπές του. Και παράλληλα στην οθόνη εμφανίζεται μια φωτογραφία του Ρώσου προέδρου με… αγριεμένο βλέμμα. Ή με γάντια του μποξ. Ή με γυαλιά-καθρέφτες. «Είπαμε, ρε Βλαδίμηρε! Ηρεμα, ρε αγόρι μου! Ατσαλάκωτε! Ελα να συνορέψει η Ρωσία με την Ελλάδα» του λέει από αέρος ο παρουσιαστής.
Προκειμένου να στηριχθεί αυτός ο διαφαινόμενος από κάποιους ως έντονος δεσμός μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας χρησιμοποιείται ως παράδειγμα η διαχρονική βοήθεια της ρωσικής πλευράς προς την Ελλάδα. Είναι όμως πράγματι έτσι; Ή μήπως οι σχέσεις μεταξύ κρατών ιστορικά χαρακτηρίζονται από συμφέροντα και συνεχείς διακυμάνσεις στον συσχετισμό δυνάμεων και στη γεωπολιτική σκακιέρα;
Τα Ορλωφικά
«Ακόμη τούτη η άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες, όσο να ’ρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι…» είναι οι στίχοι ενός δημοτικού τραγουδιού της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Ενα τραγούδι που απηχούσε τους πόθους των Ελλήνων να σπεύσουν σε βοήθεια οι ομόδοξοι Ρώσοι προκειμένου να τους λευτερώσουν από τον τούρκικο ζυγό. Οπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα mixanitouxronou.gr από τον ιστορικό Νίκο Γιαννόπουλο, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου (1768-74) η τσαρίνα Αικατερίνη Β΄ ξεσήκωσε τους υποδουλωμένους Ελληνες προκειμένου να προκαλέσουν αντιπερισπασμό και τα ρωσικά στρατεύματα να καταλάβουν βόρεια τμήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ως αποτέλεσμα σημειώθηκαν εξεγέρσεις σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας που υποκινήθηκαν από τα αδέρφια Ορλώφ και τον Γεώργιο Παπαζώλη, στρατιωτικό από τη Μακεδονία που κατατάχθηκε στον ρωσικό στρατό.
Οι εξεγέρσεις ως επί το πλείστο πνίγηκαν στο αίμα, ενώ οι ναυτικές επιχειρήσεις των Ρώσων στη νότια Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου και στις δυτικές ακτές της Μικράς Ασίας είχαν οδυνηρές συνέπειες για τους εξεγερμένους. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αποτυχημένης εξέγερσης –που πραγματοποιήθηκε κατά κύριο λόγο προκειμένου οι Ρώσοι να εξυπηρετήσουν ίδια συμφέροντα– αποτελεί η απόβαση τεσσάρων χιλιάδων Ρώσων στρατιωτών στο λιμάνι της Κορώνης με επικεφαλής τον Θεόδωρο Ορλώφ. Ο αριθμός των στρατιωτών ήταν πολύ μικρός συγκριτικά με το οθωμανικό στράτευμα, ενώ λέγεται πως τα τέσσερα κιβώτια με οπλισμό που έφερε μαζί του ο Ορλώφ για ολόκληρη την Πελοπόννησο είχαν προκαλέσει θυμηδία στους Ελληνες. Τελικά οι Ρώσοι αποχώρησαν από την Πελοπόννησο αφήνοντας απροστάτευτο τον ελληνικό πληθυσμό. Οταν τελικά το 1785 στάλθηκαν εκ νέου πράκτορες της Ρωσίας στην Ελλάδα προκειμένου να προκαλέσουν νέα ελληνική εξέγερση, συνάντησαν την απόλυτη άρνηση των κλεφταρματολών και των προκρίτων, οι οποίοι ενθυμούμενοι το αποτυχημένο ορλωφικό κίνημα αρνήθηκαν να συμμετάσχουν.
Ρωσοτουρκικές συμμαχίες
Τον Οκτώβριο του 1798, προκειμένου να αντιταχθούν στον Ναπολέοντα, Ρώσοι και Τούρκοι συμμαχούν δημιουργώντας κοινό στόλο και εκδιώκοντας από τα Επτάνησα το γαλλικό στράτευμα. Μάλιστα με αφορμή αυτή την κίνηση του ρωσοτουρκικού στόλου μεγάλος αριθμός αρματολών υπέστη τρομακτικό διωγμό.
Ο τσάρος λόγω της συμμαχίας με την Τουρκία καταδίκασε την ελληνική επανάσταση. Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρος Υψηλάντης –έχοντας εκδώσει προκήρυξη ανεξαρτησίας– περνάει από τον ποταμό Προύθο και υψώνει τη σημαία της επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και συγκεκριμένα στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας. Εκεί μεταξύ άλλων αναφέρει «κινηθείτε, ω φίλοι, και θέλετε ιδεί μιαν κραταιάν δύναμιν να υπερασπισθεί τα δίκαιά μας», καλώντας μέσω αυτής της αναφοράς του τη ρωσική πλευρά να σπεύσει για να συμβάλει στην ελληνική εξέγερση. Οι φιλοδοξίες του Υψηλάντη όμως κατέπεσαν, αφού ο τσάρος όχι μόνο καταδίκασε το απελευθερωτικό ελληνικό κίνημα αλλά επέτρεψε στα τουρκικά στρατεύματα να εισέλθουν στις ηγεμονίες και να καταπνίξουν την επανάσταση.
Η μάχη του Ναυαρίνου
Οι καλές σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας λίγα χρόνια αργότερα αλλάζουν σταδιακά με αποκορύφωμα τη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827, όπου οι Ρώσοι στέκονται στο πλευρό της Αγγλίας και της Γαλλίας. Βέβαια, ο τσάρος Νικόλαος Β΄ δεν σκόπευε μέσω αυτής του της συμμαχίας να βοηθήσει τον ομόδοξο ελληνικό λαό, αλλά να προκαλέσει ένα βαρύτατο πλήγμα στον οθωμανικό στόλο αφού ένας νέος ρωσοτουρκικός πόλεμος ήταν τότε προ των πυλών. Αλλωστε η στήριξη της Ρωσίας προς την Ελλάδα δεν ήταν άδολη, αν αναλογιστούμε ότι και μετά την απελευθέρωση και τη ίδρυση του ελληνικού κράτους η ρωσική πλευρά ασκούσε έντονη επιρροή στο νεοσύστατο κρατίδιο μέσω και της δημιουργίας του ρωσικού κόμματος. Η Ρωσία όμως βρέθηκε απέναντι από την Ελλάδα και στη συνέχεια. Οταν οι κάτοικοι της Κρήτης εξεγέρθηκαν εναντίον του πρίγκιπα Γεωργίου, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν είχαν ενωθεί ακόμη με την υπόλοιπη Ελλάδα, η Ρωσία πρωτοστάτησε στην καταστολή της εξέγερσης. Ενώ Γαλλία και Αγγλία τηρούσαν στάση αναμονής η Ρωσία έστειλε πολεμικό πλοίο που βομβάρδισε τις θέσεις των επαναστατών.
Μικρασιατική Καταστροφή
Η Ιστορία προχώρησε, ήρθε η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο ρωσικός εμφύλιος. Πλέον η Ρωσία έχει μετασχηματιστεί στη Σοβιετική Ενωση. Ούτε τότε αλλάζει όμως η στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ελλάδα, καθώς όχι μόνο δεν στηρίζει το ομόδοξο ελληνικό έθνος αλλά διαχρονικά βρίσκεται απέναντί του και το υποστηρίζει μόνο όταν θέλει να εξυπηρετήσει δικούς της στόχους. Ετσι δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στη μικρασιατική εκστρατεία ο Κεμάλ Ατατούρκ δέχθηκε μεγάλη βοήθεια από τη ρωσική πλευρά, τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, που οδήγησε και στη Μικρασιατική Καταστροφή.
Παγκόσμιος πόλεμος και ελληνικός εμφύλιος
Η στάση της Σοβιετικής Ενωσης απέναντι στην Ελλάδα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φιλική ούτε στη συνέχεια των χρόνων. Οταν μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών, η Σοβιετική Ενωση όχι μόνο δεν υποστήριξε την Ελλάδα αλλά τάχθηκε στο πλευρό του Κεμάλ Ατατούρκ. Συγκεκριμένα, υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία σύμφωνα με την οποία επιστρέφονταν εδάφη που η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε χάσει από τη Ρωσία το 1878, ενώ παρείχε και 6 εκατομμύρια ρούβλια ως οικονομική βοήθεια προς την τουρκική κυβέρνηση.
Το 1941, όταν η ναζιστική Γερμανία καταλαμβάνει την Ελλάδα, η Σοβιετική Ενωση δεν παρέχει βοήθεια. Αιτία είναι το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης που είχαν υπογράψει το 1939 στη Μόσχα οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών Ρίμπεντροπ και Μολότοφ. Η Σοβιετική Ενωση θα αποθεώσει την ελληνική αντίσταση αφότου ο Χίτλερ παραβιάσει το σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ και θα ακολουθήσει η μεγαλειώδης νίκη του Κόκκινου Στρατού. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, παρά τις αντίθετες βλέψεις των ανταρτών του ΕΑΜ, η Σοβιετική Ενωση ουσιαστικά θα παραμείνει αμέτοχη, γεγονός που φαίνεται πως οφείλεται στην περίφημη συμφωνία των ποσοστών μεταξύ Τσόρτσιλ και Στάλιν, στην οποία προβλεπόταν για την Ελλάδα επιρροή 90% από τη μεριά της Αγγλίας και 10% από τη μεριά της Σοβιετικής Ενωσης.