Η Άννα Μαρία, σύζυγος του εκλιπόντος Κωνσταντίνου Γκλύξμπουργκ, θα παραθέσει πριβέ δείπνο στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο για να καλωσορίσει 250 υψηλούς καλεσμένους που θα καταφτάσουν την παραμονή του γάμου της μικρότερης κόρης της Θεοδώρας, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί την επομένη, 28 Σεπτεμβρίου, στη Μητρόπολη των Αθηνών, όπως λένε οι πληροφορίες μας και διαβάζουμε στο διαδίκτυο.
Πέρα από το θεσμικό ατόπημα της παραχώρησης του μουσείου στην «Αυτής Μεγαλειότητα», αλλά και το διοικητικό και πολιτικό σκάνδαλο που αποτελεί μια τέτοια παραχώρηση, στην ίδια απόφαση που αναρτήθηκε στη Διαύγεια στις 19 Σεπτεμβρίου η διευθύντρια του μουσείου Αικατερίνη Δελλαπόρτα προσπάθησε να μας παραπλανήσει και για τη «δωρεά» της Άννας Μαρίας προς το μουσείο, η οποία δεν είναι άλλη από τον «αναγκαίο εξοπλισμό» για τη δεξίωση και την «συντήρηση των κήπων, χωρίς επιβάρυνση του μουσείου».
Ποιον προσπαθούν να κοροϊδέψουν πότε με την παράθεση του βασιλικού τίτλου στα δανέζικα σε επίσημο ελληνικό έγγραφο ελπίζοντας ότι δεν θα το πάρουμε χαμπάρι και πότε με τη δήθεν «δωρεά» της οικογένειας Γκλύξμπουργκ; Γιατί μόνο για δωρεά δεν πρόκειται. Είναι έξοδα που θα κάνει η διοργανώτρια για να διαμορφώσει τους κήπους όπως επιθυμεί για τη γαμήλια δεξίωση. Έξοδα που θα κάνει επειδή θέλει να είναι όλα στην εντέλεια και όχι χρήματα που επιθυμεί να προσφέρει υπέρ του μουσείου.
Όσο για το αντίτιμο των 15.000 ευρώ που θα πληρώσει η διοργανώτρια για να έχει στη διάθεσή της επί δύο μέρες ένα ιστορικό χώρο που περιλαμβάνει αμύθητους θησαυρούς, είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Περισσότερα πληρώνει κανείς για να νοικιάσει πολυτελή γαμήλιες εγκαταστάσεις πέριξ της Αττικής, στη Μύκονο ή σε άλλους ακριβούς προορισμούς.
Ας μη μας δουλεύουν λοιπόν, αλλά να μας πουν ποια είναι η «ταρίφα» για την «αξιοποίηση» της πολιτιστικής κληρονομιάς μας και αν τυχόν έχουν προβλέψει εξαιρέσεις στην εμπορευματοποίηση των μνημείων και των μουσείων μας.
Γιατί σε λίγο, με τη φόρα που έχουν πάρει, δεν θα γλιτώσει τίποτα. Κι αν βολεύουν οι κήποι του Προεδρικού Μεγάρου κανέναν άλλο γαλαζοαίματο ή ζάμπλουτο – και συμφωνεί να φυτέψει και λίγη πρασινάδα- γιατί να μην τους παραχωρήσουμε; Αρκεί να πέφτει έστω και λίγο παραδάκι.
Διαβάστε επίσης: