Πριν από 150 χρόνια γεννήθηκε το πιο αγαπημένο και πολυφορεμένο ρούχο της σύγχρονης εποχής
Εκατόν πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τη δημιουργία του πρώτου τζιν παντελονιού, του πιο αγαπημένου και πολυφορεμένου ρούχου της σύγχρονης εποχής. Ολα ξεκίνησαν από τον επιχειρηματία Λιβάι Στράους και τον ράφτη Τζέικομπ Ντέιβις, οι οποίοι δημιούργησαν παντελόνια εργασίας ενισχυμένα με μεταλλικά πριτσίνια. Στην ουσία ο Ντέιβις έβαλε την ιδέα και ο Στράους τα χρήματα. Η δημιουργία τους κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και πήγε τόσο καλά ώστε σύντομα η επιχείρηση επεκτάθηκε και οι μοδίστρες που αρχικά έραβαν τα ρούχα στο σπίτι τους δούλευαν πλέον σε εργοστάσιο. Το περίφημο Levi’s 501 έγινε σύντομα η μεγάλη επιτυχία. Με τα χρόνια το παντελόνι και η εργατική φόρμα (σαλοπέτα) αναδείχθηκαν στο απόλυτο ρούχο της εργατικής τάξης.
Ωστόσο το συγκεκριμένο ύφασμα υπήρχε ήδη από τον 17ο αιώνα στη Γένοβα (η ονομασία τζιν προέρχεται από την παράφραση του Genoese, γενοβέζικο δηλαδή). Οι υφάντρες της γαλλικής πόλης Νιμ προσπάθησαν να το αναπαραγάγουν κι έτσι προήλθε η ονομασία ντένιμ («de Nîmes», από τη Νιμ), το οποίο έμοιαζε με το γενοβέζικο αλλά είχε διαφορετική σύσταση. Οσο για το μπλε χρώμα του τζιν, το indigo, στην αρχή προερχόταν από ένα φυτό που ευδοκιμεί στην Ινδία και το χρησιμοποιούσαν στον χρωματισμό των ρούχων γιατί ήταν οικονομική λύση. Στα τέλη του 19ου αιώνα ωστόσο δημιουργήθηκε συνθετικό indigo, καθώς η έντονη χρήση για αιώνες είχε εξαντλήσει τα φυσικά αποθέματα.
Το τζιν φορέθηκε στα ορυχεία, τα εργοστάσια, στον δρόμο. Το Χόλιγουντ έντυσε με αυτό τους καουμπόηδες, φέρνοντας τον μύθο του Φαρ Ουέστ κοντά στον εργάτη που αναζητούσε στο σινεμά λίγες στιγμές χαλάρωσης. Τη δεκαετία του 1930 η αμερικανική «Vogue» πλάσαρε για τις γυναίκες το «western chic» στιλ, επιστρατεύοντας γνωστές σταρ της εποχής. Τζιν πρωτοφόρεσαν κουλ τύποι όπως ο Ελβις Πρίσλεϊ, ο Μάρλον Μπράντο, ο Τζέιμς Ντιν και όσοι ήθελαν να αφήσουν πίσω τους τον παλιό κόσμο και την παλιά σκέψη που εκφράζονταν στιλιστικά μέσα από το κοστούμι. Το τζιν υπήρξε επίσης ρούχο-σύμβολο των κοινωνικών αγώνων και της γυναικείας χειραφέτησης. Με τζιν κατέβηκαν στους δρόμους οι νέοι στους αγώνες ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Τζιν φορούσαν οι χίπηδες και οι φεμινίστριες όταν διεκδίκησαν έναν νέο, πιο συμπεριληπτικό κόσμο. Το τζιν υπήρξε πολύ περισσότερα από ένα απλό κομμάτι υφάσματος. Καθιερώθηκε ως κομμάτι της καρδιάς, «Piece of my heart», όπως τραγουδούσε η Τζάνις Τζόπλιν στο τραγούδι που θα χρησιμοποιούνταν δεκαετίες μετά την ηχογράφησή του σε διαφήμιση γνωστής εταιρείας τζιν.
