∆ιάλογοι παραγόντων που διαφεντεύουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και θα πρέπει οι φίλαθλοι να τους πάρουν σοβαρά:
Μπαλτάκος: «Η απόφαση της ΕΠΟ σήµερα είναι για τελικό Κυπέλλου Παναθηναϊκού – Αρη κεκλεισµένων των θυρών στο Πανθεσσαλικό».
Καρυπίδης: «Να εφαρµοστεί η προκήρυξη, να γίνει ο τελικός στο Πανθεσσαλικό µε 8.000 κόσµο για κάθε οµάδα».
Μπέος: «Ναι, υπό προϋποθέσεις, σε τελικό µε 15.000 φιλάθλους, όµως θέλει περισσότερους ο Παναθηναϊκός».
Αλαφούζος: «Ακόµη κι αν αποφασίσετε να κάνετε τον τελικό µε κόσµο στο Πανθεσσαλικό, θα ζητήσω από την κυβέρνηση να γίνει χωρίς θεατές. Κι αυτό θα γίνει…».
Βρείτε µια χώρα στην Ευρώπη που κάθε χρόνο επί δύο µήνες (ίσως και περισσότερο) οι ποδοσφαιρόφιλοι βρίσκονται µπροστά στην ίδια κακόγουστη µαύρη κωµωδία, όπως συµβαίνει µόνιµα στην Ελλάδα. ∆εν υπάρχει τέτοια χώρα, ούτε καν οι τριτοκοσµικές της Αφρικής. Στην Ελλάδα µόλις το Κύπελλο φτάσει στους ηµιτελικούς ξεκινάει η… κολοκυθιά! Ο τελικός να γίνει στο Πανθεσσαλικό. Γιατί να γίνει στο Πανθεσσαλικό; Και πού να γίνει; Να γίνει στο ΟΑΚΑ. Γιατί να γίνει εκεί και να µη γίνει στο Παγκρήτιο. Και γιατί να γίνει στο Παγκρήτιο; Και πού να γίνει; Να γίνει στην Αλάσκα! Κι αν γίνει στο Πανθεσσαλικό, µε πόσο κόσµο να γίνει; Να γίνει κεκλεισµένων των θυρών. Οχι, να έχουµε 5.000 φιλάθλους. Γιατί να έχουµε τόσους; Πόσους να έχουµε; Να γίνει µε 2.000 µαθητές. Ωραία, θα γίνει κεκλεισµένων των θυρών µέχρι νεωτέρας για να έχουµε όλο τον χρόνο να παίζουµε την κολοκυθιά για δύο µήνες!
Αφού εξαντληθούν όλα τα γήπεδα της χώρας, αρχίζουν οι προτάσεις για το εξωτερικό. Από Λευκωσία µέχρι Ντουµπάι και από Λονδίνο µέχρι Στουτγκάρδη. ∆υστυχώς, η ανικανότητα των παραγόντων δεν έχει ταβάνι. Και φυσικά δεν βγάζει γέλιο πια…
