Το τέλος των ΘΑυμάτων

Το τέλος των ΘΑυμάτων

Είναι αυτή η ρημάδα η πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το λουσάτο επικοινωνιακό χαλί που στήνουν τηλεοράσεις και συστημικά ΜΜΕ παντός είδους και σκοπού. Οταν πηγαίνεις ενάντια στο ρεύμα της κοινής λογικής, επιλέγοντας τη δημοσιογραφική κάλυψη των ανέμελων κυβερνητικών αποτυχιών σου, τότε εισπράττεις το «Μητσοτάκη κάθαρμα» να δονεί μέσα από τους αγαπημένους σου τηλεοπτικούς σταθμούς την κατανυκτική ατμόσφαιρα του τελευταίου αποχαιρετισμού προς έναν γίγαντα της ελληνικής ιστορίας.

– Μετά την καμένη δασική γη του 1,3 εκατ. στρεμμάτων σε συνθήκες 2-3 μποφόρ που άφησε πίσω του τον Αύγουστο το «άριστο» και για τον ίδιο επιτυχημένο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας για το 2021.

– Μετά το «σάρωμα» της μετάλλαξης Δέλτα που ήδη λόγω της ανέμελης υγειονομικής διαχείρισης έχει αφήσει το ΕΣΥ απαξιωμένο να παλεύει, μέσα Σεπτεμβρίου, με κοντά στους 400 διασωληνωμένους (όταν τον Νοέμβριο του 2020 επέβαλε γενική καραντίνα με 204 διασωληνωμένους!).

– Μετά τα μένεα που πνέουν πολίτες αλλά και υγειονομικοί οι οποίοι βρέθηκαν από χειροκροτούμενοι στα μπαλκόνια σε αναστολή εργασίας ως τιμωρητικό μέτρο για το γεγονός ότι δεν θέλουν να εμβολιαστούν, επιβαρύνοντας ένα ήδη καταρρέον ΕΣΥ.

– Μετά τον ανασχηματισμό-παρωδία που κατέδειξε την αδυναμία και το έλλειμμα ηγετικών χαρακτηριστικών του Κυριάκου Μητσοτάκη.

– Μετά το κύμα ακρίβειας που πλήττει ήδη τα νοικοκυριά με αιχμή τους λογαριασμούς ρεύματος οι οποίοι κατά τον Κωστή Χατζηδάκη δεν θα αυξάνονταν με το σύστημα που εγκαθίδρυσε το 2019 και την κυβέρνηση να πιέζεται να λάβει μέτρα αλλά να κωλύεται υπό το απίθανο ιδεολόγημα «η αγορά αυτορρυθμίζεται».

Δύσκολος χειμώνας με λιτότητα 12-15 δισ. ευρώ

Ολα αυτά έρχονται και προστίθενται ως βάρος στα «θα» της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για «θα» που δεν μπορούν να ισοσκελίσουν τα δεινά που έχει προκαλέσει στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας η κυβερνητική διαχείριση των δύο τελευταίων χρόνων, τα οποία τώρα καλείται να πληρώσει ο απλός πολίτης που δεν είναι γαλαζοαίματος. Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς θα πληρωθούν αυτά τα «θα» σε περιβάλλον ραγδαίας αύξησης του δημόσιου χρέους και κοινοτικής επιταγής για λιτότητα 12-15 δισ. για το 2022.

Μη μας διαφεύγει το προφανές. Οι δανειστές αξιώνουν έλλειμμα της τάξης του 0,3% για το 2020, ενώ η πρόβλεψη για το 2021 είναι έλλειμμα 7,2% (χωρίς να συνυπολογιστεί το κόστος της ζημιάς για την αποκατάσταση της καμένης δασικής γης και την ελάφρυνση από τις καταστροφές σε Εύβοια, Αττική και Πελοπόννησο, η οποία σε άμεσο κόστος προσεγγίζει τα 800 εκατ.). Αυτό με βάση τα προβλεπόμενα μεγέθη της πορείας της ελληνικής οικονομίας αλλά και το τεράστιο δημόσιο χρέος, που βαδίζει σε απόλυτους αριθμούς στα 400 δισ. ευρώ, μας δίνει επιβολή λιτότητας της τάξης των 12-15 δισ. ευρώ που θα πρέπει να αποτυπωθεί στον προϋπολογισμό του 2022 (αναμένεται να κατατεθεί στο τέλος Οκτωβρίου).

Δεν «φταίει» για όλα το γκαζόν…

Ολα αυτά εν πολλοίς έχουν το συντριπτικό αποτύπωμα της κυβερνητικής πολιτικής που ασκείται από τις 7 Ιουλίου 2019. Πολιτική που θέλει να αλλάξει την Ελλάδα και να την κάνει οικονομία των ολίγων, εκλεκτών, «ημέτερων» και φίλων. Είναι η πρόταση της διαβόητης Σχολής του Σικάγου. Είναι η νεοφιλελεύθερη σχολή του Μίλτον Φρίντμαν στην οποία ομνύει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Το ζήτημα δεν θα απασχολούσε αν ήταν μια θεωρητική προσέγγιση αποτυχημένων πρακτικών παγκοσμίως. Ομως ο πρωθυπουργός θέλει επιπρόσθετα να ανταμείψει τους στενούς του φίλους που τον βοήθησαν να ανέλθει στην εξουσία, «ταπώνοντας» στην ουσία κάθε αντίθετη φωνή με τη δύναμη των ΜΜΕ που εκείνοι κατέχουν. Ο ανασχηματισμός-παρωδία άλλωστε φέρει τη στάμπα, σύμφωνα με το φιλοκυβερνητικό liberal.gr, δυο μεγάλων επιχειρηματικών οικογενειών που κονταροχτυπήθηκαν για να κρατήσουν τους δικούς τους υπουργούς στο κυβερνητικό σχήμα.

Το τι χρωστά ο Κυρ. Μητσοτάκης στους επιχειρηματικούς κύκλους το γνωρίζει ο ίδιος. Το ζήτημα είναι ότι αυτά τα «χρώστια» καλείται να τα πληρώσει ο κόσμος της μισθωτής εργασίας και της μικρής (κυρίως) και μεσαίας επιχειρηματικότητας. Ο κατάλογος μακρύς, αλλά τα κυρίαρχα και κυρίως δηλωτικά είναι:

– Ηταν καλοκαίρι του 2019 όταν ο τότε υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης αποκαθήλωνε τις νομοθετικές παρεμβάσεις ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των μισθωτών: την αιτιολογημένη απόλυση αλλά και το προστατευτικό καθεστώς των εργολαβικών μισθωτών που μόλις (το 2019) είχε θεσπιστεί. Δεν έμεινε εκεί… Στην πραγματικότητα τέθηκε στο περιθώριο το «αμαρτωλό» Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), το οποίο μπήκε μπροστά υπό τις εντολές του «θαρραλέου» Νάσου Ηλιόπουλου, τότε ειδικού γραμματέα του ΣΕΠΕ, και με ελέγχους κατέδειξε τι πράττουν σε βάρος της απασχόλησης και της κοινωνικής ασφάλισης οι τράπεζες (υποδηλωμένη εργασία που αποκαλύφθηκε με τους ελέγχους κυρίως στην Τράπεζα Πειραιώς η οποία επέβαλλε υπερωριακή απασχόληση χωρίς αμοιβή). Αποτέλεσαν οι έλεγχοι αυτοί συνάμα την αποκαθήλωση του αφηγήματος του ΣΕΒ ότι δήθεν η «μαύρη εργασία» αποτελεί αποκλειστικά προνόμιο των μικρών επιχειρήσεων και γι’ αυτό έπρεπε να κλείσουν.

– Το φθινόπωρο του ίδιου έτους –αφού ο Κυρ. Μητσοτάκης βιαζόταν να σκοτώσει τη μικρή επιχειρηματικότητα και τη μισθωτή εργασία– ξεκινά η αποδόμηση της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα, τον Σεπτέμβριο του 2019 επιβλήθηκε από τον τότε υπουργό Περιβάλλοντος Κ. Χατζηδάκη αύξηση 22% στα τιμολόγια λιανικής με παράλληλη μείωση της έκπτωσης λόγω συνέπειας. Για να ισοσκελίσει μείωσε το τέλος αεριών ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ). Ομως έτσι αύξησε το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ). Σε κάθε περίπτωση η «βαπτισμένη» τότε ως διάσωση της ΔΕΗ οδήγησε στις τεράστιες αυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος των πολιτών σήμερα και ο Κ. Χατζηδάκης, που τότε δήλωνε ότι δεν θα αυξηθούν οι λογαριασμοί, σήμερα λέει στους πολίτες: «Αποταθείτε στους παρόχους ρεύματος για τις αυξήσεις»!

Αραγε ποιοι έχουν ωφεληθεί από το κλείσιμο τόσων λιγνιτικών μονάδων –εκεί εστιάζεται το πρόβλημα των ανατιμήσεων–, όταν η Γερμανία (μέλος της ΕΕ και διέπεται με ίδιο νομικό καθεστώς με την Ελλάδα) σύμφωνα με το εθνικό ενεργειακό σχέδιό της θα καταργήσει τις λιγνιτικές μονάδες το 2038; Μάλιστα στην Ελλάδα το 10% του ρεύματος που καταναλώνεται καλύπτεται από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, το 47% από εισαγόμενο φυσικό αέριο, το 16% από εισαγωγές μέσω Τουρκίας, Βουλγαρίας, Βόρειας Μακεδονίας και Αλβανίας, το 19% από ΑΠΕ και το 8% από υδροηλεκτρικά. Εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα ποιοι «ολίγοι» ωφελήθηκαν σε βάρος των πολλών που καλούνται να καταβάλουν το τίμημα. Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι πόσοι «φίλοι» του Κυρ. Μητσοτάκη είναι αυτοί οι «ολίγοι» και βέβαια πόσα τους χρωστάει.

– Ηταν τέλος Φεβρουαρίου 2020 όταν ψηφίστηκε ο νόμος για τις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών. Το κάκιστο –είναι η αλήθεια– σύστημα σύνδεσης των αποδοχών με τις ασφαλιστικές εισφορές που είχε εισαγάγει το 2016 ο νόμος Κατρούγκαλου αλλάζει με το σύστημα των κλάσεων. Ηταν ο βασικός λόγος μαζί με την ακραία φορολόγηση που είχε συσταθεί το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο στις τάξεις των μη μισθωτών. Μετά βαΐων και κλάδων είχε έρθει ο νέος τρόπος. Ομως πλέον είχαν τρέξει ήδη τέσσερα χρόνια με τον νόμο Κατρούγκαλου και πλέον άπαντες οι μη μισθωτοί γνώριζαν τι πλήρωναν. Το 80% λοιπόν πλήρωνε το κατώτατο όριο των 168 ευρώ μηνιαίως. Με το νέο σύστημα του Κυρ. Μητσοτάκη το κατώτατο όριο καταβολής ανήλθε στα 220 ευρώ ανά μήνα. Για το 80% λοιπόν αυξήθηκε το κόστος της ασφάλισής του, επ’ ωφελεία του 20% (αφορά τα μεγάλα εισοδήματα) για το οποίο μειώθηκε δραματικά!

– Εντός του τρέχοντος μήνα 6,3 εκατ. ιδιοκτήτες ακινήτων θα πρέπει να καταβάλουν τον ΕΝΦΙΑ. Το κυβερνητικό αφήγημα είναι ότι το 2021 θα πληρωθεί ο ίδιος φόρος που πληρώθηκε το 2020. Ουδέν ψευδέστερον. Στις αρχές Ιουνίου ο Κυρ. Μητσοτάκης αύξησε τις αντικειμενικές αξίες στις περιοχές με μικρά ή μεσαία εισοδήματα, ενώ αντίστοιχα τις μείωσε εκεί όπου κατοικούν τα υψηλά εισοδήματα. Παράλληλα ενέταξε άλλες 3.500 περιοχές στο σύστημα αντικειμενικών αξιών με αποτέλεσμα να διευρυνθεί η βάση των ιδιοκτητών που πληρώνουν ΕΝΦΙΑ. Ελα όμως που ο ΕΝΦΙΑ είναι αλληλένδετος με τις αντικειμενικές αξίες. Το 2020 ο συνολικός φόρος που βεβαιώθηκε ανήλθε σε 3,219 δισ. ευρώ. Ωστόσο μετά τις εκπτώσεις και τις απαλλαγές ύψους 661 εκατ. ευρώ ο ΕΝΦΙΑ περιορίστηκε στα 2,55 δισ. ευρώ. Φέτος, με βάση τις εκτιμήσεις των ΑΑΔΕ και υπουργείου Οικονομικών, ο ΕΝΦΙΑ θα περιοριστεί στα 2,2 δισ. ευρώ. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι αναλυτής των δημόσιων οικονομικών για να καταλάβει ποιος καρπώθηκε αυτήν τη μείωση και ποιοι πλήρωσαν ώστε οι ολίγοι να απολαμβάνουν μείωση στα ακίνητά τους.

– Στο τέλος του περασμένου Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών για το 2021. Μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2020 οι ασφαλιστικές εισφορές στο βασικό πακέτο κάλυψης μισθωτού ανέρχονταν σε 39,66% και τα ασφάλιστρα επιμερίζονταν κατά 15,33% στον εργαζόμενο και κατά 24,33% στον εργοδότη. Η μείωση κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες διαμόρφωσε το συνολικό ασφάλιστρο στο 36,66% και μεταφράζεται σε «κούρεμα» 7,5% των εισφορών. Από τη μείωση το κέρδος των μισθωτών ανέρχεται αθροιστικά σε 1,21% και των εργοδοτών σε 1,79%, με τα οφέλη να αυξάνονται αναλογικά με το ύψος των αμοιβών. Ολα αυτά θα φάνταζαν υπέροχα αν δεν έφερναν έλλειμμα 1 δισ. στον ΟΑΕΔ, που σημαίνει μείωση των προγραμμάτων υπέρ εκείνων που ασφυκτιούν από την ανεργία. Ναι, είναι μαχαιριά στο κοινωνικό κράτος…

Το κράτος-ιδιοκτησία των ολίγων

Ολα αυτά και τόσα άλλα ακολούθησαν, όπως η κατανομή των κονδυλίων του Ταμείου Ανασυγκρότησης υπέρ μόνο των ολίγων –τρόμαξε γι’ αυτό μέχρι και η νεοφιλελεύθερη Κομισιόν–, ο τρόπος που ρίχθηκαν στην πυρά οι μικρομέτοχοι κατά την πρόσφατη ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας Πειραιώς –βέβαια έγινε με ζημία για το ελληνικό δημόσιο, με τους φορολογούμενους να καλούνται να επιβαρυνθούν τις μπίζνες των φίλων του Κυρ. Μητσοτάκη–, με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ και της στήριξης (πληρωμή ιδιωτικών ΜΕΘ) του ιδιωτικού τομέα της υγείας, με τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων με το ελαστικό δεκάωρο, με τον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο για την επικουρική ασφάλιση, όπου οι «ημέτεροι» και φίλοι θα παίζουν χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών στον διεθνή χρηματιστηριακό τζόγο χωρίς να υπάρχει υποχρέωση λογοδοσίας.

Ολα αυτά συνιστούν τη μεγάλη εικόνα στην οποία ο Κυρ. Μητσοτάκης παίζει υπέρ των ολίγων σε βάρος των πολλών. Ολα αυτά αλλά και τα «δωράκια», όπως τα 120 εκατ. ευρώ στην Aegean και τα «πετσωμένα» χρήματα στα ημέτερα ΜΜΕ κ.ά., οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είναι «κάθαρμα». Είναι ο εκπρόσωπος μιας μικρής σε αριθμό προσώπων τάξης που εξ υπαρχής της ίδρυσης του ελληνικού κράτους έχει καθίσει πάνω στον κρατικό κορβανά και θεωρεί το κράτος ιδιοκτησία των λίγων και τους πολλούς ως αποκούμπι των ολίγων. Ετσι όμως μεγαλώνει η ψαλίδα των ανισοτήτων. Αυτό δεν τον κάνει ανεπαρκή, αλλά θρασύτατο δολοφόνο του κοινωνικού κράτους…

 

 

Documento Newsletter