Το συγκινητικό «αντίο» στην Άντζελα που σκοτώθηκε στη Λιβύη: «Ήταν διασταύρωση Αμαζόνας και πριγκίπισσας της Disney»

Το συγκινητικό «αντίο» στην Άντζελα που σκοτώθηκε στη Λιβύη: «Ήταν διασταύρωση Αμαζόνας και πριγκίπισσας της Disney»
Φωτογραφία: Χ (πρώην twitter) @burweila

Ένα εκτενές και τρομερά συγκινητικό κείμενο αποχαιρετισμού στην αδικοχαμένη Άντζελα-Μοίρα Μανδαλιού που σκοτώθηκε στη Λιβύη ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η συνάδελφος και φίλη της, Aya Burweila.

Η ελληνοαυστριακή Άντζελα Μανδαλιού έχασε τη ζωή της μαζί με τέσσερις άλλους Έλληνες όταν το λεωφορείο που μετέφερε την ανθρωπιστική αποστολή του ΓΕΕΘΑ ενεπλάκη σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα.

Η Άντζελα ήταν κόρη του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Βεγγάζης, και μαζί με τον αδελφό της Φίλιππο συμμετείχαν στην αποστολή ως διερμηνείς. Τραγική ειρωνία το γεγονός ότι είχε παντρευτεί μία μόλις εβδομάδα πριν το δυστύχημα. Δυστυχώς, στο δυστύχημα έχασε τη ζωή του και ο αδελφός της.

Στη δημόσια ανοιχτή επιστολή της, η συνάδελφος της Άντζελας μιλά με συγκινητικά λόγια για τη νεαρή γυναίκα, περιγράφοντας στιγμές από την ζωή και τη δράση της. Η Aya Burweila είναι διευθύντρια της ΜΚΟ Code on the Road που έχει σαν στόχο την ενδυνάμωση γηγενών και μεταναστριών γυναικών μέσα από την επιχειρηματικότητα.

«Η Άντζελα ήταν πανέμορφη, λαμπερή και δυναμική μέσα στην απλότητά της, μια διασταύρωση ανάμεσα σε Αμαζόνα και πριγκίπισσα της Disney», αναφέρει η Aya Burweila.

«Είχε τη συμπόνια και το θάρρος των Ελλήνων, τη σκληρότητα και το χιούμορ των Βεγγαζιανών και τη στωικότητα και την αποτελεσματικότητα των Αυστριακών», σημειώνει και καταλήγει:

«Μακάρι να μπορούσες να δεις πόσο σε αγαπούσαν σε όλο τον κόσμο».

Ολόκληρη η ανάρτηση της Aya Burweila:

«Τη Δευτέρα, 11 Σεπτεμβρίου 2023, δύο φράγματα κατέρρευσαν στην ανατολική πόλη Ντέρνα, μετατρέποντας τις πλημμύρες που προκάλεσε η καταιγίδα Daniel σε τσουνάμι θανάτου για τους κατοίκους της πόλης και θλίψης για όλη τη Λιβύη.

Η αγαπημένη μου φίλη και συνάδελφος Άντζελα-Μοίρα Μανδαλιός είχε παντρευτεί μόλις δύο μέρες πριν, στις 9 Σεπτεμβρίου με τον έρωτα της ζωής της, μαζεύοντας τους φίλους της σε έναν όμορφο γάμο στην Αθήνα με ανθρώπους που την αγάπησαν και τη θαύμαζαν από όλο τον κόσμο.

Η Άντζελα ήταν πανέμορφη, λαμπερή και δυναμική μέσα στην απλότητά της, μια διασταύρωση ανάμεσα σε Αμαζόνα και πριγκίπισσα της Disney

Η Άντζελα ήταν Ελληνοαυστριακή και μεγάλωσε στη Βεγγάζη της Λιβύης όπου ζούσε η οικογένειά της. Μιλούσε ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και αραβικά – τα τελευταία με μια προφορά τόσο τέλεια σε σχέση με την ντόπια προφορά της Βεγγάζης που πάντα πάθαινα γνωστική δυσαρμονία και τη «γαργαλούσα» για να την ακούω να μιλάει.

Είχε τη συμπόνια και το θάρρος των Ελλήνων, τη σκληρότητα και το χιούμορ των Βεγγαζιανών και τη στωικότητα και την αποτελεσματικότητα των Αυστριακών. Αν ήθελες κάτι να γίνει και να γίνει καλά, η Άντζελα ήταν ο άνθρωπός σου. Δεν φύτρωνε ποτέ γρασίδι κάτω από τα πόδια της και αν ήσασταν κοντά της, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι δε θα φύτρωνε ούτε κάτω από τα δικά σας. (σ.σ.: ήταν πολύ ενεργός άνθρωπος)

Η Άντζελα αγαπούσε τους φίλους της, την οικογένειά της, τα άλογα και τη Λιβύη. Ήταν πυλώνας της κοινότητας, ακόμη και τις πιο σκοτεινές ώρες της Βεγγάζης, αυτή και η οικογένειά της δεν εγκατέλειψαν ποτέ την πόλη και συνέχισαν να εργάζονται για να βοηθήσουν την υιοθετημένη πατρίδα τους τη Βεγγάζη και τους ανθρώπους της.

Η Άντζελα και η οικογένειά της δεν είναι μόνο κοντά στην καρδιά μου και στην καρδιά της οικογένειάς μου, αλλά σε ολόκληρη την πόλη της Βεγγάζης, της οποίας είναι μια αγαπημένη κόρη. Η Άντζελα και η οικογένειά της αγάπησαν τη Βεγγάζη και η Βεγγάζη ανταπέδωσε την αγάπη τους. Για εμάς, δεν ήταν Ελληνοαυστριακή, ήταν Βεγγαζιανή.

Και έτσι, η Άντζελα αντί να πάει μήνα του μέλιτος όπως θα έκαναν οι περισσότερες γυναίκες, επέστρεψε αμέσως στη δράση, συντονίζοντας την ανθρωπιστική αποστολή στη Λιβύη, προσεγγίζοντας μεταφραστές, διασώστες, προμήθειες και κιτ ανθρωπιστικής βοήθειας.

Αυτή ήταν η Άντζελα στο στοιχείο της.

Η Άντζελα είναι μια δύναμη της φύσης, ο τύπος του ατόμου που βλέπει ένα πρόβλημα και πιάνει δουλειά, συγκεντρώνει ό,τι περνά από το χέρι της για να βοηθήσει τους ανθρώπους που αγαπά ό,τι κι αν γίνει. Ποτέ δεν δεχόταν το όχι για απάντηση, η Άντζελα ήταν πάντα στο πλευρό όσων ήταν αδύναμες – μια λέαινα. Ήταν μια γυναίκα που δεν μπορούσε να τρομοκρατηθεί. Κι αν τρομοκρατούνταν, δε θα το μάθαινες ποτέ.

Ήταν ψηλή, συγκροτημένη, πάντα σοβαρή μέχρι που έκανες ένα αστείο, οπότε ολόκληρο το πρόσωπό της θα φωτιζόταν σαν παιδί, γρήγορη στο χαμόγελο, υπεύθυνη πέρα από τα χρόνια της, αξιόπιστη, πιστή και απίστευτα ευγενική και δυνατή. Η Άντζελα ήταν πάντα η μητέρα του γκρουπ. Ήταν πάντα πάνω από τη μάχη. Και ενώ ήταν μικρότερη από εμένα, με πρόσεχε σαν να ήταν η μεγαλύτερη.

Η Άντζελα ήταν γενναία. Δεν της αρκούσε να βρίσκεται στην Αθήνα για να συντονίζει. Ήθελε να είναι στο πεδίο. Φυσικά και το έκανε. Η Άντζελα ήταν μια γυναίκα πρώτης γραμμής. Δεν θα ζητούσε ποτέ από τους άλλους αυτό που δεν ήταν διατεθειμένη να κάνει η ίδια.

Σε αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν εκείνοι που θέτουν σε κίνδυνο τους άλλους, και υπάρχουν εκείνοι που θέτουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους μόνο και μόνο για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Αυτοί που πάνε στο μάτι του κυκλώνα με ελάχιστη σκέψη για τον εαυτό τους για να βοηθήσουν τους ξένους που έχουν ανάγκη.

Με λίγα λόγια, σε αυτόν τον σκληρό και παράλογο κόσμο, έχουμε ήρωες.

Την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου η Άντζελα έφτασε στη Βεγγάζη. Δεν έμεινε στη Βεγγάζη, αλλά μπήκε στο λεωφορείο της ελληνικής αποστολής διάσωσης στη Ντέρνα με τον αδερφό της Φίλιππο Μανδαλιό για να βοηθήσει στη μετάφραση. Και ήταν σε αυτόν τον δρόμο προς τη Ντέρνα που χάσαμε δύο ανθρώπους τόσο βαθιά ενσωματωμένους στις καρδιές μας.

Η Άντζελα και ο αδερφός της, και όλοι όσοι πέθαναν και τραυματίστηκαν στην αποστολή διάσωσης είναι όλοι ήρωες και σύμβολο αυτού που όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνουμε -ακόμα κι αν υστερούμε.

Η Άντζελα δεν θα ήθελε οι φίλοι και τα αγαπημένα της πρόσωπα να θρηνούν έτσι, γιατί η Άντζελα δεν άντεχε ποτέ να δει κανέναν, άνθρωπο ή ζώο, να υποφέρει. Γνωρίζοντας την Άντζελα θα έλεγε κυριολεκτικά, «Το ξέρω, αλλά αυτό που συνέβη, συνέβη». Αλλά όλοι όσοι τη γνωρίζαμε δεν μπορούμε να σταματήσουμε να κλαίμε επειδή την αγαπούσαμε τόσο πολύ και η σκληρότητα του να χάσεις έναν τέτοιο άγγελο πριν την ώρα της μας έχει συντρίψει μέχρι τα βάθη της καρδιάς μας.

Η Λιβύη είναι μια χώρα δύσκολη να την αγαπήσεις και η Άντζελα αγάπησε τη Λιβύη χωρίς φόβο ή επιφυλάξεις. Αυτή η αγάπη ήταν που την οδήγησε στην πρώτη γραμμή μιας επικίνδυνης ζώνης και ηρωισμού και που την πήρε από κοντά μας χωρίς έλεος. Η Άντζελα είναι μια αδερφή-φίλη που δεν θα μπορέσω ποτέ να αντικαταστήσω. Είναι μάρτυρας. Ζητώ από όλους να κρατούν πάντα ζωντανή τη μνήμη της, την ιστορία της ζωής της και να ακολουθούν το παράδειγμά της. Είμαστε όλοι αποφασισμένοι να τιμήσουμε την Άντζελα και να συνεχίσουμε το έργο της και το παράδειγμά της στη Λιβύη. Τίποτα δεν θα την έκανε πιο ευτυχισμένη από το να δει όλοι να αγαπούν τη χώρα της όσο εκείνη.

Αναπαύσου εν ειρήνη και αγάπησε την Άντζελα, μακάρι να μπορούσες να δεις πόσο σε αγαπούν σε όλο τον κόσμο.

Ετικέτες

Documento Newsletter