Το ΣτΕ… καθαρίζει με απόφασή του τον πρώην Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου και πρώην πρόεδρο του “αμαρτωλού” Ερρίκος Ντυνάν, Γιώργο Χλαμπουτάκη από τον κίνδυνο να του δεσμευτούν λογαριασμοί για χρέη ύψους 3,28 εκατομμυρίων ευρώ…
Το ιλιγγιώδες αυτό ποσόν προκύπτει από φορολογικές παραβάσεις και φοροδιαφυγή του Ερρίκος Ντυνάν κατά την χρονική περίοδο από 2010 έως 2013. Εκείνη την περίοδο βέβαια ο κ. Χλαμπουτάκης διετέλεσε πρόεδρος του Ντυνάν για μόλις 113 ημέρες.
Με την ίδια απόφαση απαλλάσσεται σχετικά και ο Ανδρέας Μαρτίνης.
Θα πρέπει επισημανθεί ότι μέχρι τη κρίση του ΣτΕ η σχετική προσφυγή είχε απορριφθεί δύο φορές από την αρμόδια Αρχή και από τα Διοικητικά δικαστήρια όπου είχε προσφύγει ο πρώην αντιπρόεδρος του ΑΠ.
Η επίμαχη απόφαση
Ειδικότερα σύμφωνα με την επίμαχη απόφαση του ΣτΕ, δεν επιτρέπεται η λήψη οικονομικών μέτρων (δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών και θυρίδων, απαγόρευση μεταβίβασης περιουσίας, κ.λπ.) σε βάρος φυσικών προσώπων που διετέλεσαν στη διοίκηση και διαχείριση Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου λόγω μη απόδοσης παρακρατούμενων φόρων.δΈτσι, με βάση αυτή την απόφαση δεν θα πληρώσουν 3.282.273 ευρώ που είχαν καταλογιστε,ί στον πρώην αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου Γεώργιο Χλαμπουτάκη ο οποίος διετέλεσε 113 μέρες άμισθος πρόεδρος του Ερρίκος Ντυνάν και στον πρώην αντιπρόεδρο του νοσοκομείου Ανδρέα Μαρτίνη, ο οποίος ουσιαστικά εκτελούσε, τότε, καθήκοντα προέδρου.
Ο πρώην αντιπρόεδρος του Α. Π. ετέλεσε 113 μέρες (1 Ιανουαρίου έως 9 Απριλίου 2013) άμισθος πρόεδρος του Ερρίκος Ντυνάν, αλλά το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων πραγματοποίησε στο Ερρίκος Ντυνάν έλεγχο για τις χρήσεις της τριετίας 2010-2013. Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκαν φορολογικές παραβάσεις και φοροδιαφυγή.
Αναλυτικότερα, διαπιστώθηκε ότι ενώ υπέβαλε το νοσοκομείο μηνιαίες δηλώσεις φόρου μισθωτών υπηρεσιών δεν κατέβαλε το φόρο, ενώ υπέβαλε μηνιαίες δηλώσεις φόρου ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, δεν πραγματοποιούσε την ταυτόχρονη καταβολή του φόρου, κ.λπ.
Παράλληλα, για το διάστημα των 113 μέρων, ο έλεγχος καταλόγισε, συνολικά μη απόδοση φόρων ύψους 3.282.273 ευρώ.
Κατόπιν αυτών στον πρώην δικαστικό λειτουργό επιβλήθηκαν τα εξής απαγορευτικά μέτρα:
α) απαγόρευση μεταβίβασης των περιουσιακών του στοιχείων,
β) δέσμευση του 50% όλων των τραπεζικών λογαριασμών του και
γ) δέσμευση του 50% του περιεχομένου των θυρίδων του (χρήματα, κ.λπ.) σε όλα τα τραπεζικά ιδρύματα στην Ελλάδα και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Ακόμη, κλήθηκαν το ποσό των 3.282.273 ευρώ, να το πληρώσουν ο Γεώργιος Χλαμπουτάκης και ο Ανδρέας Μαρτίνης (50% ο καθένας, δηλαδή 1.641.136 ευρώ έκαστος).
Ο πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου κατέφυγε στην διεύθυνση επίλυσης διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, αλλά η ενδικοφανής προσφυγή του, όπως λέγεται, απορρίφθηκε. Έτσι, προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια των Αθηνών, αλλά και εκεί η αίτησή του απορρίφθηκε και έτσι προσέφυγε στο ΣτΕ.
Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ και εισηγήτρια την Κωνσταντία Λαζαράκη εξέδωσε την υπ΄ αριθμ. 1769/2018 απόφασή του με την οποία έκανε δεκτή την αίτηση του τέως αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, κρίνοντας ότι δεν ήταν νόμιμα τα μέτρα που επεβλήθησαν σε βάρος του.
Συγκεκριμένα, το ΣτΕ αναφέρει στην απόφασή του:
«Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 46 του ΚΦΔ, στενώς ερμηνευτέων ενόψει της σοβαρής επέμβασης που ενέχει η ενεργοποίηση των επίδικων μέτρων σε βάρος της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας των καθ΄ών τα μέτρα αυτά προσώπων, δεν επιτρέπεται η λήψη των ως άνω μέτρων σε βάρος φυσικών προσώπων εντεταλμένων στη διοίκηση, διαχείριση ή εκπροσώπηση νομικών οντοτήτων για μη απόδοση παρακρατούμενων φόρων, όταν για αυτούς τους παρακρατούμενους φόρους και αποδοτέους κατά την διάρκεια της θητείας τους φόρους, ήταν ανεκτή από το νομοθέτη η μη εκπλήρωση της υποχρέωσης απόδοσης αυτών, πράγμα που συνέβη και εν προκειμένω, όπως συνάγεται από το γεγονός ότι δυνάμει των ειδικών νομοθετικών ρυθμίσεων, είχε ανασταλεί η συμφωνία με διάταξη λήψης ασφαλιστικών μέτρων, όπως είναι και τα επίδικα (σ.σ.: ασφαλιστικά μέτρα) προς εξασφάλιση της ικανοποίησης των αξιώσεων κάθε πιστωτή και από οποιαδήποτε αιτία, μεταξύ των οποίων και των αξιώσεων του Δημοσίου από μη καταβολή των επίμαχων φόρων»
