Στις 25 Οκτωβρίου 1972 ο Ολυμπιακός με νωπές τις δάφνες από την πρόκριση επί της ιταλικής Κάλιαρι του μεγάλου Τζίτζι Ρίβα, με δύο νίκες μάλιστα (2-1 εντός και 1-0 εκτός), αντιμετώπιζε για τον β΄ γύρο του Κυπέλλου UEFA την κάτοχο του τροπαίου Τότεναμ στο Ουάιτ Χαρτ Λέιν του Λονδίνου, όπου και γνώρισε τη συντριβή 4-0 έχοντας «ήρωα» τον τερματοφύλακά του Παναγιώτη Κελεσίδη, που απέκρουσε μάλιστα δύο φορές πέναλτι του περίφημου γκολτζή των Αγγλων Μάρτιν Τσίβερς!
Στις 8 Νοεμβρίου οι Πειραιώτες υποδέχτηκαν τους Λονδρέζους στη ρεβάνς του «Γ. Καραϊσκάκης», όπως θα τους υποδεχτούν και την ερχόμενη Τετάρτη, 18 του μήνα, στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League, όπου θα ξαναβρούν απέναντί τους τους «πετεινούς» για πρώτη φορά έπειτα από 47 ολόκληρα χρόνια!
Ο Ολυμπιακός νίκησε εκείνο το βράδυ του Νοέμβρη 1-0 με γκολ του Ρομέν Αργυρούδη και, παρά το γεγονός ότι αποκλείστηκε, η νίκη του πανηγυρίστηκε έξαλλα και θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του καθώς:
1. Ηταν η πρώτη ελληνική νίκη επί αγγλικής ομάδας. 2. Η Τότεναμ ήταν τότε η κάτοχος του τροπαίου.
3. Αφού απέκλεισε τον Ολυμπιακό έφτασε μέχρι τον ημιτελικό, όπου αποκλείστηκε από τη Λίβερπουλ.
4. Την επόμενη χρονιά έφτασε πάλι στον τελικό της διοργάνωσης.
5. Μέχρι να ηττηθεί στο Φάληρο, η Τότεναμ προερχόταν από ένα απίστευτο αήττητο σερί 16 αγώνων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (τελευταία φορά είχε χάσει στις 22 Νοεμβρίου 1967 εκτός έδρας από τη Λιόν με 1-0 στο Κύπελλο Κυπελλούχων και ακολούθησαν 12 νίκες και 4 ισοπαλίες) με τέρματα 50-12!
Η νίκη του Ολυμπιακού έκανε αίσθηση στην Ευρώπη, αφού όχι μόνο διέκοψε το σερί της αγγλικής ομάδας αλλά σήμανε και την πρώτη ήττα της στον θεσμό του Κυπέλλου UEFA (μέχρι το 1970 λεγόταν Κύπελλο Εκθέσεων). Παρά την ευρεία νίκη της στο πρώτο ματς, η Τότεναμ ήρθε στον Πειραιά με όλα τα αστέρια της, αφού πέρα από την πρόκριση ήθελε να διατηρήσει και το αήττητο σερί της. Ομως λογάριασε χωρίς τον… οικοδεσπότη Ολυμπιακό του Λάκη Πετρόπουλου. Οι «ερυθρόλευκοι» στο κατάμεστο φαληρικό στάδιο ήταν ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, κάτι που παραδέχθηκε στις δηλώσεις του και ο προπονητής της Τότεναμ Μπίλι Νίκολσον.
Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής ο Ολυμπιακός έχασε ευκαιρίες και για άλλο γκολ (η Τότεναμ είχε δοκάρι με τον Τσίβερς), ενώ ο Δυτικογερμανός διαιτητής Βέιλαντ του αρνήθηκε πεντακάθαρο πέναλτι στο 74΄ σε ανατροπή του Νίκου Γιούτσου από τον Εβανς. Η ελληνική ομάδα κατάφερε να πετύχει το γκολ της στο 45΄ με τον Ρομέν Αργυρούδη. Η περιγραφή του γκολ από την εφημερίδα «Φως των Σπορ» ήταν χαρακτηριστική:
«Η φάσις του μοναδικού και νικητηρίου γκολ του Ολυμπιακού ξεκίνησε από ένα φάουλ που εκέρδισε ο Αγγελής. Το εξετέλεσε ο Δεληκάρης, που έστειλε ωραία σέντρα στην περιοχή της Τόττεναμ. Εκεί ο Ηνγκλαντ, πιεζόμενος από τον Τριαντάφυλλο, απέκρουσε με κεφαλιά για να φθάση η μπάλλα στον Γιούτσο, που εσούταρε, αμέσως, με δύναμι από το ύψος της περιοχής. Ο Τζέννινγκς καθώς η μπάλλα κατευθύνθηκε, σε χαμηλό ύψος, προς την δεξιά γωνία του έσπευσε προς τα εκεί και προσπάθησε να την μπλοκάρη, χωρίς επιτυχία, όμως, γιατί αυτή έκανε ένα γκελ και του ξέφυγε. Ο Ηβανς έτρεξε να σώση την κατάστασι, αλλά ο Αργυρούδης, πιο γρήγορος από τον Αγγλο οπισθοφύλακα πρόλαβε και την έστειλε στα δίκτυα, ενώ την ίδια στιγμή το στάδιο Καραϊσκάκη εσείσθη από τον ενθουσιασμό των χιλιάδων “ερυθρολεύκων” φιλάθλων».
Ηταν η πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας επί αγγλικής, ενώ η Τότεναμ προερχόταν από αήττητο σερί 14 ευρωπαϊκών αγώνων
Οι συνθέσεις σε εκείνο το ματς ήταν:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Κελεσίδης, Γκαϊτατζής, Αγγελής, Σιώκος, Γκλέζος, Συνετόπουλος, Γιούτσος, Δεληκάρης, Λοσάντα, Τριαντάφυλλος, Αργυρούδης
ΤΟΤΕΝΑΜ: Τζένινγκς, Εβανς, Νόουλς, Πιρς, Ινγκλαντ, Ντίλον, Γκιλζίν, Πέριμαν, Τσίβερς, Νέιλορ, Πρατ.
