Τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει. Κάτι ξεφεύγει από το σχεδιασμό της συγκάλυψης του και οδηγεί στον δολοφόνο.
Έτσι όσο τέλεια και αν οργάνωσαν – κατά τα αποκληθέντα τις τελευταίες μέρες- ο Βενιζέλος,– προφανώς ως ιθύνων νους, ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας την εκδοχή της «σκευωρίας», με παρατρεχάμενους τον Άδωνι και τον Λοβέρδο, τελικά κάτι τους διέφυγε και τους «πρόδωσε»: ο διπλός μάρτυρας Μανιαδάκης.
Έτσι η αναστροφή μιας τυπικής και νόμιμης εισαγγελικής έρευνας για δωροδοκίες – κατά τις μαρτυρίες επωνύμων προσώπων, που ήταν σε θέση να γνωρίζουν- σε «σκευωρία» έμεινε στη μέση.
Επειδή κανείς δεν σκέφθηκε τι έκανε και τι έλεγε πριν μεταμεληθεί ένας από τους μάρτυρες του σκανδάλου που… άλλαξε στρατόπεδο, ολοκλήρωσαν το λάθος μετατρέποντας σε υλικό για κατηγορητήριο κατά του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, όσα αποφάσισε η πλειοψηφία της Προανακριτικής Επιτροπής Παπαγγελόπουλου, με βάση τις μεταγενέστερες καταθέσεις του μεταμελημένου.
Εδώ μπαίνει στο κάδρο η ανακρίτρια Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου. Παρότι είχε προφανώς υπόψη της τον θόρυβο -αλλά και τα νομικά ζητήματα-που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις Βαξεβάνη, έκανε το αντίθετο από αυτό που θα περίμενε κανείς από δικαστικό λειτουργό- του οποίου η φυσική αποστολή είναι η αποκάλυψη της αλήθειας
– Πρώτα, κατά παράβαση της δικονομίας επιχείρησε να παρακρατήσει στοιχεία απαραίτητα για τον ανακρινόμενο, με αποτέλεσμα ένα μέρος της δικογραφίας που βρίσκεται στα χέρια της πολιτικής αγωγής, αλλά όχι της υπεράσπισης.
-Δεύτερο αντί να δώσει στον ανακρινόμενο δημοσιογράφο περισσότερο χρόνο για να συνεισφέρει όσα στοιχεία διαθέτει προς αξιοποίηση από τη Δικαιοσύνης, προσπάθησε να «σώσει οτιδήποτε αν σώζεται». Αξίωσε από τον Κ. Βαξεβάνη «να ολοκληρώσει σήμερα την απολογία του»- χωρίς ο ίδιος να έχει δηλώσει ότι τέλειωσε.
Για κάποιο λόγο μάλιστα, ίσως από νευρικότητά, πρόβαλε ως αιτιογολογικο του «τέλειωνε εδώ και τώρα» ότι «από κατηγορούμενος μετατράπηκε σε κατήγορο».
Μόνο που ακούσθηκε σαν απολογητική ηχώ κύκλων που αυτό ακριβώς φοβούνται.
Η προφανής απόπειρα παραβίασης των αρχών της δίκαιης δίκης απέφερε απλώς το αίτημα των συνήγορων Γ. Ματζουράνη και Βασ. Καπερνάρου να εξαιρεθεί η εν λόγω ανακρίτρια από την υπόθεση.
Η απρόβλεπτη εξέλιξη που πήρε το σκάνδαλο μετά την κατάθεση Βαξεβάνη, θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως αδεξιότητα, η απειρία- αν δεν συνέβαινε η κατάθεση να οδηγήσει στην εξής πρωτοφανή κατασταση:
Όσο πληθύνονται τα στοιχεία που κατατίθενται από τον «κατηγορούμενο» και όσο γεννούν αυτονόητα ζήτημα να ανοίξει εκ νέου ολόκληρος ο φάκελος της Νοβάρτις, για τα πολιτικά πρόσωπα, τόσο η κυβερνηση και οι αναφερόμενοι σιωπούν.
Με όσα συνεισέφερε στην υπόθεση ο Κώστας Βαξεβάνης, έθεσε ένα πελώριο ζήτημα πρωτίστως στη ίδια τη Δικαιοσύνη: μπορεί να αδιαφορήσει για τις αναφορές του, με ονόματα, διευθύνσεις και ηχητικά ντοκουμέντα;
Αν μη τι άλλο, θέτουν επί τάπητος το εύλογο σε κάθε σύστημα δίκαιου: να εξετασθούν εκ νέου οι αποφάσεις ανακριτών και εισαγγελέων, για τα πολιτικά πρόσωπα- εφόσον ελήφθησαν με ελλιπή, ή παραπλανητικά στοιχεία. Πού ξανακούστηκε το «βαθύ λαρύγγι» μιας υπόθεσης που επιβαρύνει κάποιους, να μετατρέπεται στη συνεχεία σε… πρόσωπο αξιοπιστίας τους.
Ακόμη και αν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασ. Πλιώτας, στον οποόο απευθύνθηκε ο Κ. Βαξεβάνης – και στον οποίο προσβλέπει η κοινή γνώμη- δεν ζητήσει εξηγήσεις για την αδράνεια των αρμοδίων εισαγγελικών αρχών μετά τα νέα δεδομένα, η σιωπή της κυβέρνησης και των προσώπων που αναφέρονται, παίρνουν διαστάσεις σκανδάλου μέσα στο σκάνδαλο.
Ότι και αν γίνει εφεξής το νομικό έδαφος για «αναψηλάφηση» με εκ νέου διερεύνηση των στοιχείων που είχε υπόψη της η – καταργηθείσα πλέον- Εισαγγελία Διαφθοράς, όταν ξεκίνησε την έρευνα, είναι δεδομένο και αργά η γρήγορα θα αξιοποιηθεί από τη Δικαιοσύνη.
Κοντολογίς, η μεθόδευση να προβληθεί ως «σκευωρία»το σκέλος της ποινικής έρευνας για το σκάνδαλο Νοβάρτις που αφορά πολιτικούς-έμενε μόνο να «τακτοποιηθεί» και η ποινική δίωξη κατά Λοβέρδου- με την κατάθεση Βαξεβάνη καταρρέει.
Δεν θεμελιώνει απλώς την ανάγκη θα ανασυρθούν φάκελοι από το αρχείο, αλλά εκθέτει και πρόσωπα ή και φορείς της Δικαιοσύνης.
Όσοι για το πολιτικό σκέλος είναι προφανές ότι ακόμη και όσοι είχαν αρχίσει να ξαναβρίσκουν τον ύπνο τους, μάλλον για χρειαστεί να τον ξαναχάσουν.
Τελικά το μόνο που κατάφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μεθοδεύοντας την συγκάλυψη, ή προσφέροντας κάλυψη σε όσους τη μεθόδευσαν, είναι να γίνει βούκινο στην Ευρώπη.
Η περιπέτεια της Ελένης Τουλουπάκη και των δημοσιογράφων Κώστα Βαξεβάνη και Γιάννας Παπαδάκου τελούν υπό την εξέταση κοινοτικών οργάνων και οργανώσεων υπεράσπισης του Δικαίου.
Και να σκεφθεί κανείς ότι δεν είναι ακόμη γνωστό τι κατέθεσε στην ίδια ανακρίτρια η εκ παράλληλου… κατηγορουμένη, πρώην εισαγγελέας Διαφθοράς. Τα περιέγραψε όμως ο συνήγορος της Βασίλης Χειρδάρης:
«Αποσύνθεσε πλήρως τις κατηγορίες σε βάρος της. Υπερασπίστηκε το θεσμικό της ρόλο, το κράτος δικαίου και τη δικαστική ανεξαρτησία. Υπερασπίστηκε τη θεσμική υποχρέωση των εισαγγελέων να ερευνούν κρίσιμες καταγγελίες και να ελέγχουν κάθε φερόμενη ως αξιόποινη πράξη.
Καλά ξεμπερδέματα..
