Δεκατέσσερις ραδιοφωνικοί παραγωγοί και δημοσιογράφοι γράφουν για τη φωνή της πόλης που συνεχίζει να ενημερώνει κόντρα στο «κεντρικό ρεύμα» της ενημέρωσης και να ψυχαγωγεί αφήνοντας στην άκρη τις play lists.
Ο Διονύσης Ελευθεράτος επισημαίνει ότι το αντίδοτο στον εγκλεισμό είναι η επαφή και η ενεργοποίηση της συνείδησης του «εμείς».
Ο Σταύρος Διοσκουρίδης γράφει για το ραδιόφωνο που καταφέρνει πάντα να δηµιουργήσει µια καθησυχαστική συνθήκη για τον ακροατή.
Ο Παναγιώτης Μένεγος υπογραμμίζει ότι «το ραδιόφωνο είναι ενηµέρωση, ψυχαγωγία, διασκέδαση, απόδραση – είναι όλα αυτά µαζί αλλά πάνω απ’ όλα είναι παρέα».
Ο Νίκος Μπουρσινός προτρέπει να γίνουμε θηρία ανήμερα και να εξαφανίσουμε τα θηρία της κατευθυνόμενης «ενημέρωσης».
Η Έλενα Φαληρέα ξεδιπλώνει το νήμα από τις μνήμες της γιαγιάς και του πατέρα της για να ακολουθήσει τις διαδρομές των «Λαϊκών δρόμων».
Η Ελεωνόρα Ορφανίδου και η Ελευθερία Κουμάντου εντοπίζουν την ουσία του ραδιοφώνου στις λέξεις ενημέρωση, γνώμη, συναντίληψη, συντροφιά, ελπίδα, κανονικότητα.
Ο Θωμάς Σίδερης γυρίζει τον χρόνο πίσω όταν ένα ραδιόφωνο παγκοσμίου λήψης ήταν το σχοινί που ένωνε όλο τον κόσμο.
Ο Μανόλης Πολέντας θυμάται ένα κόκκινο τρανζίστορ και το «Σπίτι των ανέμων», ενώ υποστηρίζει ότι ακόμη και στην έξοδο για το σουπερµάρκετ ή για έναν περίπατο «µε ραδιόφωνο πάντα είµαστε».
Η Έλενα Διάκου διατείνεται ότι πλέον είναι ο κατάλληλος καιρός ώστε το ραδιόφωνο να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του.
Ο Κώστας Θωμαΐδης γράφει για τη μοναδική και αναντικατάστατη εμπειρία του ραδιοφώνου την εποχή της πανδημίας.
Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης αναρωτιέται αν το ραδιόφωνο αποκαθιστά την εγγύτητα.
Ο Άρης Χατζηστεφάνου μπλέκει στον λόγο του τον Χάουαρντ Ζιν και τον Ρόμπερτ Φισκ με τον πόλεμο για ενημέρωση υπέρ των αδύναμων.
Ο Νικόλας Βιβλάκης αναζητά την bright side of lockdown ενθυμούμενος τον Μπράιαν πάνω στον σταυρό («Ένας προφήτης, μα τι προφήτης», Monty Python’s) που τραγουδούσε «Always look on the bright side of life».
Ο Θύμιος Καλαμούκης και ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης παραθέτουν τις πέντε εμμονές τους σε όλη τη ραδιοφωνική τους διαδρομή, εμμονές που «υπηρετούν» και στην εποχή μας, την εποχή του χουντολαϊκισμού.
Επιπλέον
Ο επισκέπτης καθηγητής Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας Νίκος Μαθιουδάκης μιλάει στον Παναγιώτη Φρούντζο για τη μελέτη του «Η Οδύσ[σ]εια των λέξεων: Νεολογικά αθησαύριστα στο έπος του Νίκου Καζαντζάκη» (Κάπα Εκδοτική).
Ο Νίκος Μπατζαλής και ο Κωνσταντίνος Χηνάς, συγγραφείς του βιβλίου «Γκογκί (μνήμη)» (εκδόσεις Άπαρσις), μίλησαν στην Έμυ Ντούρου για τη διαδρομή που ακολούθησαν οι Τσιγγάνοι από την Πόλη στην Αμαλιάδα και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν (και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν) στη διαδικασία της κοινωνική τους ένταξης.
Η Αφροδίτη Ερμίδη παρουσιάζει το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους που διεξάγεται διαδικτυακά έως τις 5 Δεκεμβρίου, ο Νίκος Θεοδοσίου, καλλιτεχνικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Συνάντησης Νεανικής Οπτικοακουστικής ∆ηµιουργίας Camera Zizanio, γράφει για τα εικοσάχρονα γενέθλια της Camera Zizanio, και η Ισπανίδα σκηνοθέτρια De la Portilla για την ταινία της «Shame» που συμμετέχει στο φετινό φεστιβάλ.
