Χρησιμοποιώντας μια συνέντευξη ενός ιδιοκτήτη καφέ, ο οποίος υποστηρίζει ότι δεν καταφέρνει επί δύο μήνες να βρει ντελιβερά, και με τίτλο «Το δράμα ενός ιδιοκτήτη καφέ» (!) το Πρώτο Θέμα χτίζει ένα αφήγημα για το πώς οι νέοι, αν και άνεργοι, δεν «προθυμοποιούνται» να δουλέψουν…
Ο ιδιοκτήτης του καφέ υποστηρίζει ότι παρέχει «αμοιβή 4, 00 ευρώ την ώρα για οκτάωρη απασχόληση, ήτοι 32,00 ευρώ τη μέρα, συν τα φιλοδωρήματα που λαμβάνει ο διανομέας, περίπου 10 ευρώ τη μέρα. Συνολικά δηλαδή ο ντελιβεράς βγάζει μεροκάματο 40 με 42 ευρώ τη μέρα». Δεν αναγράφεται ο τρόπος ασφάλισης, το εάν το μηχανάκι και τα έξοδα βενζίνης ανήκουν στον εργαζόμενο ή παρέχονται από την επιχείρηση, το εάν πρόκειται για βραδινή βάρδια και για Σαββατοκύριακα και προφανώς τα 10 ευρώ την ημέρα ως φιλοδώρημα δεν μπορούν να αποδειχτούν από κάπου…
Το «δράμα» λοιπόν, όπως το αποκαλεί η εφημερίδα, έγκειται στο ότι ο ιδιοκτήτης του καφέ αναγκάζεται να εκτελεί ο ίδιος χρέη ντελιβερά, διότι ούτε αλλοδαπούς προσλαμβάνει, καθώς «ούτε χαρτιά έχουν, αλλά ούτε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα, οπότε δεν μπορείς να τους προσλάβεις».
Έζησε λοιπόν τόσο μεγάλο «δράμα» που τελικά έσκισε την αγγελία της πρόσληψης, αλλά η ευγενής εφημερίδα ανέλαβε προφανώς να αποκαταστήσει αυτή την εμφανή αχαριστία της ανάλγητης νεολαίας και να τη νουθετήσει, παραθέτοντας κάτω από το «δράμα» τα στοιχεία της ανεργίας για τους νέους.
Δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και γενικεύει χρησιμοποιώντας ένα… χρήσιμο «δράμα» που βολικά εμφανίστηκε στην πόρτα της, προκαλεί όμως εντύπωση ότι προφανώς δεν βλέπουν γύρω τους, νυχθημερόν, ντελιβεράδες να δουλεύουν με βροχή, με χιόνια, με καύσωνες, τα ξημερώματα, αργά το βράδυ, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, με μηχανάκια ετοιμόρροπα, με δέρμα άσπρο, σκούρο ή κίτρινο, να κοντοστέκονται όταν οι πελάτες ανοίγουν την πόρτα περιμένοντας αυτό το φιλοδώρημα και να υφίστανται πολύ συχνά και τα παράπονά τους όταν, για παράδειγμα, έχει έρθει λάθος η παραγγελία…
Ίσως πάλι όμως να κάνουν οικονομία και να μαγειρεύουν σπίτι τους, οπότε δεν έχουν προσωπική άποψη για τους ντελιβεράδες, ούτε έχουν ακούσει για όσους από αυτούς σκοτώθηκαν σε «ώρα εργασίας» ή απολύθηκαν επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν ασφάλιση και βαρέα και ανθυγιεινά…
