Οταν ο Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου πήρε την απόφαση να κάνει ταινία το μυθιστόρημα «Δράκουλας» του Μπραμ Στόκερ (με τα γυρίσματα να πραγματοποιούνται στη Βρέμη), ο γερμανικός εξπρεσιονισμός είχε ήδη παρουσιάσει τα πρώτα εξαίρετα δείγματά του. Το «Εργαστήριο του δρ Καλιγκάρι» (1919) του Ρόμπερτ Βίνε και το «Γκόλεμ» (1920) των Πάουλ Βέγκενερ – Καρλ Μπέζε σκιαγραφούσαν τη φύση του Κακού με τρόπο που δεν είχε ξαναδεί ανθρώπινο μάτι.
Ο Μουρνάου αποφάσισε να τους ξεπεράσει με όχημα το βιβλίο του Στόκερ και τον Γερμανό ηθοποιό Μαξ Σρεκ να υποδύεται τον απέθαντο κόμη. Ο τελευταίος ήταν ανατριχιαστικά πειστικός στο φιλμ ώστε αρκετοί θεωρούσαν ότι τα κατέφερε επειδή ήταν όντως ο ίδιος βρικόλακας. Τη θεωρία αυτή αναπαράγει απολαυστικά η ταινία «Στη σκιά του βρικόλακα» του 2000, με τον Γουίλεμ Νταφόε να υποδύεται τον… αιμοδιψή Μαξ Σρεκ. Η ιστορία του ερωτευμένου βρικόλακα Ορλοκ στο «Νοσφεράτου» που απειλεί να βυθίσει τον κόσμο στο σκοτάδι –σαφής παραλληλισμός με το βαρύ κλίμα στην Ευρώπη του μεσοπολέμου
Το έργο αντιμετώπισε δικαστικές περιπέτειες λόγω πνευματικών δικαιωμάτων και προφητικός σχολιασμός για την άνοδο του φασισμού– παραλίγο να εξαφανιστεί από τον κινηματογραφικό χάρτη. Αιτία ήταν η δικαστική διαμάχη που είχε ο Μουρνάου με τη χήρα του Στόκερ, η οποία ως κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων αρνήθηκε να δώσει την άδεια για να γυριστεί το βιβλίο σε ταινία.
Αυτός ήταν και ο λόγος που άλλαξε ο Μουρνάου το όνομα του ήρωα σε Ορλοκ αλλά και το φινάλε του έργου, αναδεικνύοντας τον φόβο των βρικολάκων για το φως της ημέρας. Κερδίζοντας τη δίκη η Φλόρενς Στόκερ απαίτησε να καταστραφούν όλες οι κόπιες, όμως ευτυχώς ελάχιστες από αυτές διασώθηκαν. Φυσικά λόγω των παραπάνω ειδικών συνθηκών το φιλμ γνώρισε τεράστια εμπορική αποτυχία και η αξία του αναγνωρίστηκε πολλά χρόνια αργότερα.
Οσον αφορά τη λέξη Νοσφεράτου, που είναι ρουμανικής προέλευσης και σημαίνει «βαμπίρ», ήταν αρκετά δημοφιλής στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία των τελών του 19ου αιώνα. Πρώτη φορά τη χρησιμοποίησε το 1865 σε άρθρο του ο Βίλχελμ Σμιντ, ενώ τη συναντάμε και στον «Δράκουλα» του Στόκερ. Το «Νοσφεράτου» θεωρείται σήμερα ως ένα από τα κορυφαία φιλμ όλων των εποχών αλλά και η πρώτη καθαρόαιμη ταινία τρόμου στην ιστορία του σινεμά.
