Ψάξτε όσο θέλετε στη σύγχρονη πολιτική ιστορία. ∆εν πρόκειται να βρείτε πρωθυπουργό ή πολιτειακό παράγοντα που να έχει προσπαθήσει απροκάλυπτα όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης να εµφανίσει το σόι του ως τµήµα της θεσµικής κρατικής λειτουργίας. Να επιβάλει τη σύζυγο, τον ανιψιό του ή τα παιδιά του ακόµη ως συνέχεια και εξαργύρωση της εκλογικής εµπιστοσύνης που του έδειξε ο κόσµος.
Αυτό που συµβαίνει µε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη δεν σχετίζεται µε τη γενική πεποίθηση που ενδέχεται να έχουν και άλλα πολιτικά πρόσωπα ότι τα παιδιά τους µπαίνουν σε µια επετηρίδα της πολιτικής για να δρέψουν τους καρπούς ενός κράτους σχεδόν ιδιοκτησίας τους.
Η λειτουργία του σηµερινού πρωθυπουργού είναι πέρα και από αυτά τα συµφεροντολογικά όρια που δηµιουργεί το µυαλό του πολιτικού παλιάς κοπής. Ο Μητσοτάκης κοροϊδεύει τους θεσµούς, δηµιουργεί µια οικογενειοκρατία κλειστού τύπου και εκ των πραγµάτων δηµιουργεί κινδύνους για τη δηµοκρατία.
Τη ∆ευτέρα 15 Ιουνίου η οικογένεια Μητσοτάκη επιβίβασε το παιδί της στο C-27 που πετούσε προς Ισραήλ µία µέρα πριν από την επίσηµη συνάντηση των πρωθυπουργών των δύο χωρών και το επέβαλε ως συνδαιτυµόνα στις επίσηµες συναντήσεις. Φυσικά το παιδί δεν φταίει σε τίποτε. Φταίνε οι γονείς του γιατί πρωτίστως δεν αισθάνονται καµιά ανάγκη να το προστατέψουν, αλλά αντιθέτως επιχειρούν να το επιβάλουν στη σφαίρα της κληρονοµικής πολιτικής µε άκοµψο τρόπο. Στη συνέχεια φταίνε γιατί µετατρέπουν τη δηµοκρατία σε µείγµα οικογενειακών καπρίτσιων και instagramισµού, όπου οι φωτογραφίες καταγράφουν τη σκηνοθετηµένη ευτυχία και σπουδαιότητα.
∆εν πρόκειται για κάποια επιπολαιότητα του πρωθυπουργού και της συζύγου του. Η Φαµίλια έχει περικυκλώσει την πολιτική όπως ο κισσός τα δέντρα και ρουφά κάθε δηµοκρατική υγρασία, αφήνοντας ένα κουφάρι µεταλλαγµένων θεσµών. Υπάρχει συστηµατική προσπάθεια επιβολής της Φαµίλιας στην κοινή γνώµη αλλά και την πολιτική σκηνή ως γενικού κουµανταδόρου της ζωής µας.
Από τις πρώτες µέρες ανάληψης της εξουσίας ο ανιψιός του πρωθυπουργού Γρηγόρης ∆ηµητριάδης ανέλαβε στο Μαξίµου ως σκιώδης πρωθυπουργός. Με µόνη δηµοσιότητα από τα αµαρτωλά χρόνια της Energa, όπου υπήρξε δικηγόρος ειδικών αποστολών του Αρη Φλώρου, ο ανιψιός έγινε η γκρίζα εικόνα του «επιτελικού κράτους». Η φηµολογία που αναπτύσσουν εναντίον του οι ίδιοι οι δυσαρεστηµένοι υπουργοί της Ν∆ τον εµπλέκει σε διάφορες υποθέσεις ως τον άνθρωπο που κινεί τα νήµατα. Πρόσφατα ο φιλικός προς τη Ν∆ Γιώργος Τράγκας υποστήριξε ότι ο πρωθυπουργικός ανιψιός κατάφερε να τον αποπέµψει τρεις φορές από µέσα ενηµέρωσης όπου εργαζόταν.
Ως λόγο για το µένος εναντίον του ο Τράγκας εµφάνισε τις αναφορές που έκανε σε εκποµπές του για τις σχέσεις του ∆ηµητριάδη µε κάποιον Λαβράνο αλλά και την υπόθεση µε τις αστυνοµικές ταυτότητες. Το όνοµα του κυρίου Λαβράνου πλανιέται ως φάντασµα πάνω από το Μαξίµου πολύ καιρό. Πρόκειται για κάποιον κύριο που έχει εµπλακεί σε υπόθεση µε σύστηµα ασφαλείας το οποίο προµηθεύτηκε η προηγούµενη κυβέρνηση της Ν∆, µε πληρωµές από διάφορες offshore.
Λέει αλήθεια ο Τράγκας; Το δεδοµένο είναι ότι ούτε τον έχουν διαψεύσει ούτε τον έχουν µηνύσει, ενώ ο ίδιος επιµένει ότι έχει πολλά στοιχεία και ότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Προς το παρόν ο ∆ηµητριάδης έχει βάλει τη δική του ουρά στα σκέλια.
Ζούµε ήδη τη µετατροπή της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας σε Μητσοτακική Οικογενειακή ∆ηµοκρατία. Ενα είδος πριγκιπάτου, µε τα µέλη της οικογένειας να επιδιώκουν ισοβιότητα µέσα από τη µιντιακή ισχύ και την πολιτική εξαπάτηση. Γύρω από αυτά τα δύο στοιχεία, και από την οικογένεια φυσικά, κυκλοφορεί κρατικό χρήµα το οποίο χρησιµοποιείται ως µέρος του ιδιωτικού ταµείου. ∆ίνεται αδιαφανώς και ανεξέλεγκτα. Αν λάβουµε υπόψη και την Πέτσινη καµπάνια του Πέτσα, ενίοτε χάνεται και σε µαύρες τρύπες του µητσοτακικού σύµπαντος, όπως τα ανύπαρκτα σάιτ.
Στο πριγκιπάτο του Μητσοτάκη καθοριστικό ρόλο φαίνεται ότι παίζει η σύζυγος. Αφού η Μαρέβα Γκραµπόφσκι απογυµνώθηκε απ’ όλο το αφήγηµα περί δυναµικής επιχειρηµατία χάρη στις αποκαλύψεις για τις όχι και τόσο κερδοφόρες επιχειρήσεις, τις offshore, τα σπίτια του Βολταίρου και τις παραδείσιες δραστηριότητες, έβαλε σκοπό να ντύσει την Ελλάδα ή τουλάχιστον όσες είχαν ανάγκη την πρωθυπουργική εύνοια. ∆εν ενοχλείται καν που όσες θέλουν πρόσβαση στο περιβάλλον της φωτογραφίζονται µε prêt à porter Μαρέβας ούτε φαίνεται να απειλείται από αυτό τον ευτελισµό το σύστηµα αξιών της.
∆εν υπήρξε ποτέ πρόσωπο περιφερειακό στην πολιτική που να έχει τέτοια παρεµβατικότητα και προσπάθεια επιβολής σε όλα τα επίπεδα της δηµόσιας σφαίρας. Η Φρειδερίκη του Μαξίµου είναι παντού. Στα περιοδικά, στις πολιτικές συναντήσεις, στην πολιτική καθηµερινότητα, µε πόζες και χαµόγελα αυταρέσκειας, µε το έτσι θέλω ή µε το έτσι θέλει ο σύζυγος. Βρέθηκε µέχρι και στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στα έδρανα της επίσηµης ελληνικής αντιπροσωπείας, µε τη Μελάνια Τραµπ να παρακολουθεί από το θεωρείο.
∆εν έχει σηµασία αν οι λόγοι που οδηγούν τον Μητσοτάκη στην παραβίαση των κανόνων ευπρέπειας και σεµνότητας µε τους οποίους κινούνταν ως τώρα οι σύζυγοι των πρωθυπουργών (σε αυτές συµπεριλαµβάνεται η µητέρα του) είναι ψυχολογικοί ή πολιτικοί. Σηµασία έχει ότι συµβαίνει και είναι επικίνδυνο. Εχει δικαίωµα να έχει τη σύζυγό του κορόνα στο κεφάλι του, υποβολέα του ή και Φρειδερίκη του. ∆εν έχει δικαίωµα να την επιβάλλει ως παράγοντα της θεσµικής λειτουργίας.
Ο µητσοτακικός τοξικός βολονταρισµός µε όλα τα συνοδευτικά του στοιχεία (αλαζονεία, απαξίωση των άλλων, πίστη µονιµότητας) εξελίσσεται σε παθογένεια και για την ίδια τη Νέα ∆ηµοκρατία. Ολο και περισσότεροι ψιθυρίζουν (ακόµη) ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να έχει το τακτ και την ευπρέπεια να κρατά µακριά από το κόµµα και τη διακυβέρνηση το άγχος να στέψει τον εαυτό του βασιλιά. Αλλωστε η ζωή των βασιλιάδων ενίοτε αποδείχθηκε επικίνδυνη. Των γιαλαντζί συµπεριλαµβανοµένων.
