Γιατί η Νέα Δημοκρατία κάνει τόσες αλχημείες για να μην κληθούν στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής άνθρωποι που σύμφωνα με δημοσιεύματα έχουν σχέση με το αρπακτικό λογισμικό; Τι θα πείραζε τη ΝΔ να πάνε εκεί ως μάρτυρες προκειμένου να τηρηθούν τα προσχήματα και να αρνηθούν οποιαδήποτε σχέση; Να σας δώσω αμέσως την απάντηση, η οποία προέρχεται από πηγή εξίσου αρπακτική με το λογισμικό περί των πληροφοριών. Αν κάποιος που έχει συσχετιστεί με το Predator πάει στην εξεταστική και ερωτηθεί αν ξέρει τον πρωθυπουργό, τι θα απαντήσει; Καλά να απαντήσει όχι. Αν όμως έχει εμπλοκή και θελήσει να είναι καλυμμένος για κάθε ενδεχόμενο και γι’ αυτό απαντήσει τον «έχω συναντήσει τριάντα φορές», τι θα γίνει; Θα επιτρέψει η ΝΔ να υπάρχει κατάθεση με την οποία στέλνεται μήνυμα στον Μητσοτάκη ότι αν βγει κάτι, όλοι ξέρουν ότι σχετίζεται με σένα; Φυσικά και όχι. Οπότε η απουσία προκρίνεται ως πιο ασφαλής λύση. Αρκούν τα SMS που στέλνονται σε διάφορους κυβερνητικούς για να θυμίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Η ίδια πηγή μου είπε, πάντως, ότι πλέον ζούμε την εποχή του μετα-Predator. Διάφοροι δημοσιογράφοι και πολιτικοί λαμβάνουν κλήσεις από νούμερα αφρικανικής χώρας. Είτε απαντήσουν είτε όχι, είναι πιθανό να ξεκινά παρακολούθηση. Και ποιοι λέτε ότι είναι οι βασικοί στόχοι του νέου συστήματος; Μα αυτοί που ήξεραν για το Predator.
Τικ-Τακ
Ο Γιώργος Μυλωνάκης μπορεί να μην είναι πολύ γνωστός αλλά είναι γενικός γραμματέας της Βουλής. Οι περισσότεροι στη ΝΔ τον γνωρίζουν επειδή ήταν αυτός που διαβεβαίωνε τους πάντες και κυρίως την κυρία του πρωθυπουργού ότι ο Βαξεβάνης θα πάει φυλακή μετά την ανάκριση για τη Novartis.
Και επειδή το είπε σε πολλούς με πρώτη και καλύτερη την… Αυτής Μεγαλειότητα, δεν του δίνουν και πολλή σημασία.
Η κόντρα του με τον Γρηγόρη Δημητριάδη στο Μαξίμου φάνηκε ότι λήγει υπέρ του μετά την απομάκρυνση του πρωθυπουργικού ανιψιού λόγω υποκλοπών, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Σαν να μην έφτανε η κρίση αξιοπιστίας που τον συνοδεύει κάθε μέρα, έφαγε και μια κατραπακιά και μάλιστα από χέρι σαν αυτό του Πολάκη.
Ο Μυλωνάκης μαζί με τον έτερο Καππαδόκη Μιχάλη Μπεκίρη, διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου στη Βουλή, έκαναν αγωγή στον δημοσιογράφο Δημήτρη Μπεκιάρη και του ζήτησαν 200.000 ευρώ επειδή δημοσίευσε στο σάιτ periodista.gr ένα σκάνδαλο με απευθείας ανάθεση για προμήθεια (υπερτιμολογημένων, φυσικά) μασκών, το οποίο είχε αποκαλύψει ο Παύλος Πολάκης.
Ο δημοσιογράφος στο δημοσίευμά του απέδωσε ευθύνες στον Μυλωνάκη και τον Μπεκίρη, οι οποίοι κάλυπταν το σκάνδαλο και τον «εργολάβο», με τον οποίο είχαν σχέσεις. Μυλωνάκης και Μπεκίρης έβαλαν λοιπόν φαρδιές πλατιές τις ιδιότητές τους στην αγωγή και περίμεναν την καταδίκη του δημοσιογράφου. Η απόφαση όμως βγήκε και όχι μόνο ήταν αθωωτική για τον δημοσιογράφο, αλλά η δικαστής (Αικατερίνη Σουλτανοπούλου) αποφάσισε ότι ορθώς έγραψε ο δημοσιογράφος.
Το αστείο στην υπόθεση είναι ότι το δικαστήριο για να στοιχειοθετήσει τη σχέση του Μυλωνάκη και του Μπεκίρη με το σκάνδαλο και την πολιτική τους ευθύνη έλαβε υπόψη δημοσιεύματα που προσκόμισε ο δικηγόρος του δημοσιογράφου Γιάννης Απατσίδης τα οποία εξυμνούσαν τους δύο γιατί είναι αυτοί που κινούν ό,τι αφορά τον τομέα της υγείας. Τα δημοσιεύματα ήταν των «Παραπολιτικών» του Κουρτάκη. Τους εξυμνούσε και τους κατέστρεψε.
Ρώτησα πάντως τον Βαξεβάνη αν ο Μυλωνάκης διαβεβαίωνε ότι θα τον βάλει φυλακή και μου απάντησε σκωπτικά: «Τι λες μωρέ, αυτουνού βαλσαμωμένο πουλί του δίνεις και του πετά απ’ τα χέρια. Ηθελε ο κακομοίρης να τον αγαπά η Ηρωδιάδα».
Τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου είναι μια αποκάλυψη. Ή έχει κακώς την εντύπωση ότι είναι ρήτορας και σκοπός του ρήτορα είναι η εξαπάτηση διά της διαρκούς αλληλοαναίρεσης ή ποινήν εκτίει, που θα έλεγε και ο παλιός του συνάδελφος Βύρωνας Πολύδωρας. Δεν είναι εύκολο άλλωστε ούτε να στηρίξεις τον Μητσοτάκη ούτε να εξηγήσεις για χάρη του Μητσοτάκη. Για να είμαι ειλικρινής, ο Γιάννης Οικονόμου δεν ενδιαφέρεται για τις πιθανότητες και τις εξηγήσεις. Βλέπει κάμερα, την καρφώνει και ευελπιστεί ότι έτσι θα γίνει γνωστός για να γίνει βουλευτής. Ετσι όταν δέρνουν δημοσιογράφους ο Γιάννης μας μας εξηγεί ότι η κυβέρνηση τους σέβεται. Οταν υπάρχει χτύπημα στην ελευθερία του Τύπου ο ανοικονόμητος Οικονόμου διαβεβαιώνει ότι αν σε κάτι πιστεύει είναι η ελευθερία του Τύπου και όταν ανακοινώνει ότι προετοιμάζουν μέτρα ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία διαβεβαιώνει ταυτόχρονα ότι το δικαίωμα του απεργείν είναι ιερό. Φοβάμαι μήπως κάποια μέρα τον ρωτήσει αιφνιδιαστικά κάποιος στο μπρίφινγκ «αλήθεια, πώς σας λένε, κύριε εκπρόσωπε;» και απαντήσει άλλα αντ’ άλλων. «Ναπολέοντα», ας πούμε
Εφ’ όπλου λόγχη
Μια δέσμευση του Αλέξη Τσίπρα από τη ΔΕΘ η οποία πέρασε μάλλον απαρατήρητη θορύβησε το Μέγαρο Μαξίμου περισσότερο και από τη δέσμευση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα επανακρατικοποιήσει τη ΔΕΗ. Ο Τσίπρας λοιπόν είπε ότι θα επανεξεταστούν όλες οι συμβάσεις για τα εξοπλιστικά και την επόμενη μέρα υπήρξε σύσκεψη στο Μαξίμου με θέμα τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Στο τραπέζι μπήκε η «ανάγκη» για εκσυγχρονισμό των γερμανικών φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αλλά και των επίσης γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214. Η έκτακτη σύσκεψη έκανε εντύπωση σε έμπειρους περί των στρατιωτικών, οι οποίοι σχολίαζαν ότι στα εξοπλιστικά η κυβέρνηση κινείται σαν να μην υπάρχει αύριο. Φοβούνται μάλιστα, όπως λένε χαριτολογώντας, μην παραγγείλουμε από κεκτημένη ταχύτητα και τίποτε στρατιωτικά άλογα και μουλάρια ενώ έχει καταργηθεί το ιππικό εδώ και δεκαετίες. Τέτοιες βιασύνες συνήθως παραπέμπουν σε δύο ενδεχόμενα. Ή η κυβέρνηση οικοδομεί μια εικόνα εθνικής ετοιμότητας προκειμένου να πάει σε εκλογές με τη λόγχη εφ’ όπλου ή πάει η μίζα σύννεφο. Το δεύτερο δεν το πιστεύω. Αλλωστε υπάρχουν οι απευθείας αναθέσεις.