Το πολιτικό τραγούδι από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα

Το βιβλίο του Γιώργου Μυζάλη «Το πολιτικό τραγούδι στην Ελλάδα 1974-2002» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Fagotto.

Ο μουσικολόγος Γιώργος Μυζάλης στη διδακτορική διατριβή που εκπόνησε για το τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών –με επιβλέποντα τον εθνομουσικολόγο Λάμπρο Λιάβα, ο οποίος υπογράφει τον πρόλογο– επικεντρώθηκε στα χαρακτηριστικά, στους δημιουργούς και τους φορείς του πολιτικού τραγουδιού της μεταπολίτευσης.

Ερεύνησε την ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, ανέτρεξε σε δημοσιογραφικά άρθρα και προσέγγισε τους συντελεστές του μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις, επιχειρώντας έτσι μια σφαιρική θέαση του φαινομένου. Στη μελέτη του επιχειρεί να ορίσει το πολιτικό τραγούδι σε σχέση με το κοινωνικό, τη σχέση του με τη στρατευμένη τέχνη, την αλληλεπίδρασή του με την Αριστερά και εξετάζει τον ρόλο των δισκογραφικών εταιρειών, των δημιουργών και των τραγουδιστών, ενώ ανοίγει διάλογο σε δύσκολα θέματα όπως κατά πόσο ο δημιουργός οφείλει να υποστηρίζει το έργο του με τη στάση ζωής του.

Μεταξύ άλλων εξετάζει περιπτώσεις όπως του Μίκη Θεοδωράκη, του Σαββόπουλου, του Μούτση, του Μαρκόπουλου, του Λοΐζου (η συναυλία στη μνήμη του οποίου το 1985 στο ΟΑΚΑ ήταν η αφορμή για τον συγγραφέα να ασχοληθεί με τη μουσική), αλλά και του Παύλου Σιδηρόπουλου, των αδερφών Κατσιμίχα, του Τζίμη Πανούση, ενώ μεγάλο μέρος της έρευνας καταλαμβάνουν οι περιπτώσεις του Θάνου Μικρούτσικου και του Κώστα Τριπολίτη. Ο Γιώργος Μυζάλης πετυχαίνει με την προσέγγισή του να φωτίσει ένα από τα σημαντικότερα θέματα του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού για το οποίο είναι απορίας άξιο πώς μέχρι τώρα δεν υπήρξε συντονισμένη προσπάθεια καταγραφής.