Επειδή το ποίημα
με γυροφέρνει όπως η τίγρη σου
στενεύει ο κύκλος επικίνδυνα
όλο βαθαίνουν τα κοιτάγματα
όλο βαθαίνουν τα γδαρσίματα
τι αίματα
τι αίματα θαυμάσια
μιλάμε γι’ αμοιβαίο σπάραγμα
εξ ου κι αυτός ο μορφασμός
που γίνεται χαμόγελο
ή μ’ άλλα λόγια
ο μίτος μου
για όλους τους λαβυρίνθους
Έλα λοιπόν να πάρεις το θηρίο σου
ισοπαλία αντρίκεια και ξεκάθαρη
όπως αρμόζει στους γκαούτσος σου
έλα να δεις
πώς γλύφω τις πληγές του
Με τούτο εδώ το ποίημα
εμείς δεν ξεμπερδέψαμε
μια μέρα θα σε παίξω με τα όπλα σου