Προ ημερών κυκλοφόρησε ένας πίνακας με τις ταχύτητες που μπορεί να μεταφορτώνει δεδομένα στο ίντερνετ κανείς στα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. Πρόκειται για πολύ σοβαρό δείκτη, αφού το διαδίκτυο είναι πλέον το πιο βασικό εργαλείο δουλειάς σε όλες τις επιχειρήσεις.
Καμία ανάπτυξη δεν νοείται αν δεν υπάρχει γρήγορο, αξιόπιστο και φτηνό ίντερνετ. Καμία σοβαρή εταιρεία δεν θα επενδύσει σε μια χώρα η οποία δεν μπορεί να εξασφαλίσει στοιχειωδώς τα παραπάνω. Αν όχι να βρίσκεται εντός του μέσου ευρωπαϊκού όρου, τουλάχιστον να τον προσεγγίζει.
Μαντέψτε τώρα τη θέση της χώρας μας. Σωστά μαντέψατε, είναι τελευταία στην Ευρώπη και μάλιστα με διαφορά από την προτελευταία, που είναι η Κύπρος. Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα αν συγκρίνει κανείς τις τιμές καθώς η χώρα μας είναι από τις πιο ακριβές, ενώ σε ό,τι αφορά την εξυπηρέτηση, ο πελάτης, δηλαδή εμείς όλοι, είμαστε ακόμη στο «αναμείνατε στο ακουστικό σας».
Αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην Ελλάδα, με τον υπουργό Ανάπτυξης Αδωνη Γεωργιάδη, τον άνθρωπο που θα έπρεπε πρώτος απ’ όλους να ενδιαφέρεται για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στους πολίτες οι τρεις μεγάλες εταιρείες του χώρου, να προπαγανδίζει την επιστροφή στην προ Covid κανονικότητα τον Μάιο. Πρόκειται για τον ορισμό του «αλλού βαρούν τα σήμαντρα κι αλλού χορεύει η νύφη».
Και για να καταλήξουμε: οι πολίτες παραμένουν, όπως σε τόσα και τόσα άλλα πράγματα και δραστηριότητες, απροστάτευτοι απέναντι σε εναρμονισμένες πρακτικές και τιμές. Η πολιτεία αδιαφορεί, η Επιτροπή Ανταγωνισμού «πετάει αετό» και για την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων είναι Κυριακή του Πάσχα.
Τόσες επιτροπές και τόσοι ανευθυνοϋπεύθυνοι για να είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρώπη. Την ώρα μάλιστα που λόγω πανδημίας εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά «πάνε σχολείο» μέσω του διαδικτύου, παρακολουθούν το φροντιστήριό τους από το διαδίκτυο και οι γονείς τους είναι σε τηλεργασία.
Να μην ξεχάσουμε όμως ότι η περίφημη ανάπτυξη έρχεται – πληρώνει τα πανάκριβα διόδια στο Σχηματάρι κι οσονούπω καταφτάνει…