Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος προσκάλεσε τους Γιάννη Αγγελάκα και Νίκο Βελιώτη στη Θεσσαλονίκη για μια συναυλία στο Βασιλικό Θέατρο στις 19 Ιανουαρίου όπου θα παρουσιάσουν τα τραγούδια από τις συνεργασίες τους και κάποιες καινούργιες διασκευές ρεμπέτικων, λαϊκών και άλλων τραγουδιών.
Το 2005 ήταν η χρονιά που ο Γιάννης Αγγελάκας κυκλοφόρησε σχεδόν παράλληλα δύο πολύ διαφορετικούς δίσκους. Από τη μια ήταν το εξωστρεφές «Από ’δω και πάνω» με την πολυμελή μπάντα Επισκέπτες και από την άλλη το εσωστρεφές έργο του «Οι ανάσες των λύκων» –η πρώτη προσωπική δουλειά του μετά τις Τρύπες– σε συνεργασία με έναν μόνο μουσικό, τον πειραματιστή τσελίστα Νίκο Βελιώτη. Ενας δίσκος με τσέλο και φωνή που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση. Στη δημιουργία του συμμετείχαν ο Coti K., ο Τίτος Καργιωτάκης και ο Χρήστος Χαρμπίλας ενώ στη συνέχεια από το πείραμα των Λύκων επί σκηνής πέρασαν και οι μουσικοί Φώτης Σιώτας, Δημήτρης Μπασλάμ, Σοφία Ευκλείδου και Βασίλης Μπαχαρίδης.
Ο Νίκος Βελιώτης είναι ένας τσελίστας που τον γοητεύει ο θόρυβος. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν στράφηκε στον πειραματισμό έχοντας αφήσει ήδη πίσω του την κλασική παιδεία του Ωδείου Αθηνών, έχει διαγράψει ξεχωριστή πορεία στην εγχώρια και διεθνή πειραματική σκηνή εξερευνώντας τον ήχο μέσα από το βιολοντσέλο. Το οποίο μάλιστα, στο πλαίσιο μιας περφόρμανς στη Γλασκώβη το 2009, δεν δίστασε να το κάνει σκόνη με τη βοήθεια πριονιών και ενός μπλέντερ και να το μοιράσει σε βαζάκια στο κοινό μαζί με το CD του. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν από το ντουέτο In Trance 95 που είχε δημιουργήσει με τον Αλεξ Μαχαίρα, μια από τις αντιπροσωπευτικές μπάντες της εγχώριες ηλεκτρονικής μουσικής στα τέλη του ’80. Είναι ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος Mohammad που με το έτερο μέλος του, ILIOS, ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο δίνοντας συναυλίες, πλούσιες σε συνηχήσεις, χαμηλές συχνότητες, παραμορφώσεις και σκοτεινές μελωδίες που αναπαράγονται από χειροποίητα όργανα. Η συνεργασία του με τον Γιάννη Αγγελάκα προέκυψε, όπως μας λέει ο ίδιος, «από την ακατανίκητη τάση μου την εποχή που γνωριστήκαμε να κάνω κάτι ποπ».
Ζωογόνος ανάσα
Οι δύο μουσικοί γνωρίστηκαν όταν ο Γιάννης Αγγελάκας έψαχνε έναν τσελίστα για το σάουντρακ της ταινίας «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» του Νίκου Νικολαΐδη. Οπως λένε και οι δυο: «Μετά κολλήσαμε». Το σχήμα Αγγελάκας – Βελιώτης προέκυψε ουσιαστικά μέσα από τη φιλία τους, η οποία άρχισε κάπου στο 2001. Η πρώτη τους συνεργασία «Οι ανάσες των λύκων» αποτύπωσε μια άλλη πλευρά του Γιάννη Αγγελάκα, ήταν ένα πείραμά του που ξένισε όμως πολλούς. Τραγουδούσε σχεδόν ακίνητος, στα σκοτεινά, με τη συνοδεία μιας ορχήστρας εγχόρδων. Ο ίδιος θυμάται: «Στα πρώτα λάιβ ακούγονταν φωνές απογοητευμένων. Μετά τις Τρύπες τούς είχε φανεί πολύ βαρύ το καθιστό, με τα δοξάρια». Την περίμενε αυτή την αντίδραση αλλά, όπως μας λέει, ήταν σίγουρος ότι υπήρχε το κοινό που το αφορούσε αυτό που κάνανε.
Τελικά το πείραμα πέτυχε. Αυτές οι συναυλίες απέκτησαν το ακροατήριό τους και όσοι βρεθήκαμε εκεί ζήσαμε απολαυστικές στιγμές στους μικρούς χώρους όπου ακούγονταν οι «Ανάσες των λύκων». Η συνεργασία των δύο δημιουργών συνεχίστηκε με δύο ακόμη άλμπουμ: το «Πότε θα φτάσουμε εδώ» το 2007 και το «Λύκοι λάιβ στο Ολύμπιον», μια ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας τους στο κινηματοθέατρο της Θεσσαλονίκης το 2011, η οποία συγκεντρώνει τις καλύτερες στιγμές αυτού του εγχειρήματος καθώς και κάποιες νέες διασκευές. Ο Γιάννης Αγγελάκας το λέει πάντα όταν τον ρωτούν, ότι επιλέγει να διασκευάζει για να κάνει μια ερωτική εξομολόγηση σε αυτούς που τα τραγούδια τους τον συγκινούν. Μάλιστα, όπως συμπληρώνει, «ζούμε σε μια εποχή που ίσως και να χρειάζεται να πάμε προς τα πίσω για να πάρουμε φόρα». Ο ίδιος το κάνει και παίρνει δύναμη και γνώση, «για να καλωδιωθώ σωστά με τα πράγματα που έχω ανάγκη».
Η επιστροφή
Με τον Νίκο Βελιώτη είχαν να εμφανιστούν μαζί πέντε χρόνια, όμως τους τελευταίους μήνες αποφάσισαν να ξανασυνεργασούν και από τον Οκτώβριο ξεκίνησαν συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με τον τίτλο «Οι λύκοι επιστρέφουν». Παράλληλα ετοιμάζουν την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά, που βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, και για την οποία δε θέλουν να αποκαλύψουν τίποτα πριν από την κυκλοφορία της. Επί σκηνής πάντως βρίσκονται τώρα μόνο οι δυο τους. Σε ένα σχεδόν δίωρο πρόγραμμα και σε απόλυτη αρμονία των μουσικών τους αναζητήσεων δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα που απαιτεί ησυχία και προσήλωση. Υπό τους ήχους του τσέλου του Νίκου Βελιώτη, είτε φυσικούς είτε επεξεργασμένους, θα δούμε ξανά τον Γιάννη Αγγελάκα καθιστό και ακίνητο να ερμηνεύει τα τραγούδια που γεννήθηκαν από τη συνεργασία τους και ενώ το ένα διαδέχεται το άλλο η φωνή του ξεχειλίζει από μια εσωτερική εκφραστικότητα που καθηλώνει. Είναι ένα μουσικό –και όχι μόνο– πάρε δώσε δύο ανθρώπων που μας αποκαλύπτουν τη σχέση τους «με όσο θόρυβο χρειάζεται», όπως λένε χαρακτηριστικά και οι δύο.
Πρόκειται για μια συναυλία που είναι αναμφίβολα ταιριαστή σε μια θεατρική σκηνή που μπορεί να υποστηρίξει την ατμόσφαιρα αυτής της ιδέας.
INFO
«Οι λύκοι επιστρέφουν», Βασιλικό Θέατρο, Θεσσαλονίκη, Παρασκευή 19 Ιανουαρίου, στις 21.00
