Το βίντεο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά την επίσκεψή του σε pet shop να προσπαθεί να εκμαιεύσει δήλωση από τον παπαγάλο ότι θα ψηφίσει Κυριάκο μπορεί να είναι αστείο, αλλά πιο αστεία είναι η σοβαρότητα με την οποία το επιτελείο του (φερόμενου ως) αρχηγού της ΝΔ αντιμετωπίζει την οικοδόμηση του λαϊκού του προφίλ.
Παρά την αποστείρωση που επιμελώς γίνεται στα βίντεο του λαοπρόβλητου ηγέτη προτού ακόμη κυκλοφορήσουν, η ακριβή κολόνια και η μυρωδιά του σαλονιού εντοπίζονται σε κάθε πέρασμα του πορφυρογέννητου. Αυτό όμως που δεν κρύβεται είναι η αμηχανία μπροστά σε οτιδήποτε του φαντάζει ξένο και δεν ακολουθεί το πρωτόκολλο και τις συνήθειές του. Η «αυθόρμητη» και φιλότιμη τηλεοπτικά προσέλευση θαυμαστών του ακυρώνεται σχεδόν κάθε φορά, ακόμη και από τον τρόπο που ο Κυριάκος κοιτά με επιτηδευμένη συμπάθεια το εξωτικό γι’ αυτόν περιβάλλον για να επιστρέψει σχεδόν αμέσως στη στάση ανωτερότητας (το στήθος έξω , το κεφάλι ψηλά).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης μαθαίνει έναν άλλο κόσμο, αλλά πρωτίστως τον ίδιο κόσμο προσπαθούν να μάθουν και οι επικοινωνιολόγοι του. Κάποιος στην οδό Πειραιώς ή στις συνεργαζόμενες εταιρείες πολιτικού μάρκετινγκ δείχνει να έχει ανοίξει το manual της πολιτικής προώθησης και να μεταφράζει από τα αγγλικά οδηγίες για υπεράκτιες (όπως και οι οικογενειακές εταιρείες) καμπάνιες που αποδείχτηκαν επιτυχείς.
Ετσι ο Κυρ. Μητσοτάκης εμφανίζεται κατά καιρούς να παίζει σε κάποιο νέο επεισόδιο που επιλέγουν οι μαθητευόμενοι μάγοι της πολιτικής του επικοινωνίας, αλλά θυμίζοντας σταθερά πως πρόκειται για τον ίδιο άβουλο πρωταγωνιστή. Ο Κυριάκος μπορεί να πιστεύει τις διαβεβαιώσεις που του δίνονται πως πρωταγωνιστεί ως πολιτικός «Σούπερμαν», αλλά για τους πιο καχύποπτους οι συσχετισμοί με το «ο Καραγκιόζης (εκλογο)μάγειρας» είναι αναπόφευκτοι.
Η επικοινωνιακή έκθεση του προέδρου της ΝΔ ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια με την αγχώδη εμφάνισή του στα social media. Ο Κυρ. Μητσοτάκης επέλεξε ή έστω επέτρεψε η οικογενειακή του ζωή να καταγράφεται μέσα από τα φωτογραφικά ενσταντανέ στο Facebook. Μετά την ιστορική ανάρτηση «η Μαρέβα μου και εγώ», η οποία περιείχε και προσωπικές εκτός από πολιτικές αγωνίες, ο Κυριάκος έβγαλε στη γύρα, όπως το αρνί στη σούβλα του Πάσχα, τα παιδιά του με ή χωρίς πατίνια, τη σύζυγό του με ηλεκτρικές σκούπες και γιόγκα, την αμερικανιά της ευτυχισμένης οικογένειας που σηματοδοτούσε (με τη συνεισφορά της ακροδεξιάς ρητορικής) το γνωστό «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» αλλά με χρώμα λαϊφστάιλ. Την ίδια ώρα φυσικά διαμαρτυρόταν ότι χτυπούν την οικογένειά του με δημοσιεύματα για τις περίεργες χρηματοδοτήσεις και τις offshore.
Στο δεύτερο στάδιο η επικοινωνιακή ομάδα έριξε τον Κυριάκο στη βάσανο της ελληνικής επαρχίας. Τον κατέγραψαν να μιλάει στο χωράφι σε ακροατήριο πάνω σε μπάλες με άχυρο, τον φωτογράφισαν στο λιμάνι της Καβάλας, τον απαθανάτισαν με μπακαλιάρους και ροφούς, με εκδοροσφαγείς και λαχαναγορίτες. Σε όλη τη διαδικασία ο Κυριάκος είχε το ύφος και τη συμπεριφορά του παιδιού που βλέπει καμηλοπάρδαλη και θεωρεί πως είναι δεινόσαυρος. Εδειχνε πάντα αυτό που του έλεγαν να δείχνει, αλλά επέστρεφε πολύ γρήγορα σε αυτό που είναι. Ενας κύριος μέσα σε ένα κοστούμι που στοιχίζει όσο όλη η λαχαναγορά.
Το τρίτο στάδιο περιλάμβανε τον Μητσοτάκη «τόλμη και γοητεία». Αυθορμήτως προσερχόμενοι και κυρίως προσερχόμενες δήλωναν στον Κυριάκο πόσο σημαντικός, σπουδαίος και γκόμενος είναι. Κυρίες με καρότσια και μωρά, κυριούληδες με σκυλάκια έστηναν παγανιά στις γωνίες από τις οποίες περνούσε ο «γαλάζιος» αρχηγός για να εκφράσουν τη λατρεία τους. Δεν θα μου φανεί καθόλου παράξενο αν στο μέλλον αποδειχτεί πως ο Κυρ. Μητσοτάκης αγνοούσε ότι πρόκειται για κομπάρσους που επιστράτευε το επιτελείο του για να δείξει πόσο πετυχημένη είναι η εκστρατεία του (αυτό να κρατηθεί για ιστορικούς λόγους).
Στο τέταρτο και πρόσφατο στάδιο ο Κυριάκος παίζει στη σειρά «Mazoo and the zoo». Με μεγάλη συχνότητα συναντά παιδάκια στα οποία απευθύνεται με μπεμπεδίστικο ύφος ακόμη και αν είναι μεγαλύτερα σε ηλικία. Ολο και πιο συχνά φωτογραφίζεται με σκυλιά και γάτες, ζώα τα οποία δεν δείχνουν και τόσα άνετα με την προσέγγιση. Προφανώς οι επικοινωνιολόγοι μόλις έφτασαν στο κεφάλαιο όπου το manual πολιτικής επικοινωνίας αναλύει τη σημασία τού να δείχνει ο αρχηγός φιλόζωος αγκαλιάζοντας ζώα και φιλικός στα παιδιά. Ευτυχώς για τον Κυρ. Μητσοτάκη δεν έχουμε κροκόδειλους στην Ελλάδα.
Ενώ όμως συμβαίνουν όλα αυτά και λίγο προτού ενδεχομένως ο Κυριάκος αποφασίσει να χορέψει ή να τραγουδήσει προεκλογικά στα πρότυπα του Μπιλ Κλίντον, συμβαίνουν και άλλα που δεν σκηνοθετούνται. Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης ο Κυρ. Μητσοτάκης εγκαινίασε με συνέντευξή του την πρώτη εκπομπή της Ελλης Στάη στο κανάλι Open. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό για την τηλεθέαση του καναλιού. Παρότι η δημοσιογράφος κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες εντάσσοντας στοιχεία λαϊφστάιλ στην ανάκριση του προέδρου της ΝΔ (ερωτήσεις για τη Μαρέβα και το σκι), μετά βίας ξεπέρασε τον μέσο όρο τηλεθέασης του σταθμού. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό πως ενώ η τηλεθέαση πριν από τον Μητσοτάκη ήταν 6,2%, όταν εμφανίστηκε και για πολλή ώρα έπεσε στο 4,7 %. Στην αντίστοιχη εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στη Στάη η τηλεθέαση ήταν τριπλάσια. Μια που μιλάμε για το ίδιο κανάλι και την ίδια πολύ ικανή δημοσιογράφο βγαίνει αντικειμενικά το συμπέρασμα πως ο Μητσοτάκης δεν τραβάει τηλεοπτικά. Αυτό το συμπέρασμα επιβεβαιώνεται σε κάθε τηλεοπτική του εμφάνιση.
Αλλά το βασικό συμπέρασμα είναι άλλο: ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος εμφανίζεται στις (κατά παραγγελία) δημοσκοπήσεις ως επικρατέστερος και καταλληλότερος, όταν υπάρχει δημόσια παρουσία του χωρίς «διαμεσολάβηση» και προστατευμένο περιβάλλον καταβαραθρώνεται. Δεν τα πάει λοιπόν καλά στις τηλεοπτικές εμφανίσεις ή δεν πάει καλά γενικώς κι αυτό αποτυπώνεται στην τηλεοπτική του εμφάνιση η οποία δεν μπορεί να «πειραχτεί»; Είναι δυνατόν όλοι να τον θέλουν για πρωθυπουργό, αλλά κανένας να μη θέλει να ακούσει τι είναι αυτό που λέει στην τηλεόραση; Τον αποτιμούν και τον θαυμάζουν ως σωτήρα αλλά στην τηλεόραση τον προσπερνούν ως αδιάφορο; Πώς συμβαδίζουν αυτά;
Ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είναι ο Μητσοτάκης των δημοσκοπήσεων και των στημένων ρεπορτάζ. Είναι αυτό που παρακολουθούμε στη Βουλή και καταγράφουν τα νούμερα τηλεθέασης χωρίς δίχτυ προστασίας. Οι δύο εικόνες απέχουν και όταν συμβαίνει αυτό δεν έχει καμία χρησιμότητα το manual πολιτικής επικοινωνίας. Απλώς έχουν μπερδευτεί οι επικοινωνιολόγοι με τους κόλακες.
