Η Ελλάδα «πουλούσε» πολιτισμό. Το παρελθόν της μετά την επανάσταση του ’21 τής έδωσε μια διαφορετική παγκόσμια προβολή, άσχετα αν το «σήμερα» δεν συμβαδίζει με την εικόνα.
Οι ανασκαφές, οι φιλέλληνες, η διαφορετικότητα, η αναζήτηση της ελευθερίας με τα όπλα για ένα παρελθόν μεταξύ ειδωλολατρίας και χριστιανισμού έδωσε στη χώρα μια διαφορετική εικόνα ενισχυμένη από τον ρομαντισμό της τότε εποχής.
Μόνο που τα χρόνια πέρασαν, η χώρα έχασε τον βηματισμό της, ο ρομαντισμός χάθηκε και παραπαίει ανάμεσα στα συμφέροντα και έναν εκσυγχρονισμό που μάλλον διαπόμπευση θυμίζει.
Αντί να διορθώνεται, να ανεβαίνει, να προφυλάσσει το παρελθόν και να εξελίσσεται βρίσκεται σε ένα τέλμα ανήμπορων κυβερνήσεων, συχνά δέσμιων ή απλά εκφραστών συμφερόντων, καταστρέφοντας το περιβάλλον, υπονομεύοντας και υποθηκεύοντας το μέλλον σε άνομα και απρόσωπα επιχειρηματικά συμφέροντα υποθηκεύοντας το περιβάλλον, την ανάπτυξη, την ισότητα, τη δημοκρατία. Υποθηκεύοντας και καταστρέφοντας την μόρφωση και τον πολιτισμό, αναγκαία για μια Δημοκρατία.
Περιοχές που παραδίδονται σε συμφέροντα, βουνά και πεδιάδες που καίγονται, πλημμυρίζουν ή παραδίδονται σε μια υποτιθέμενη ανάπτυξη.
Νόμοι που δεν εκσυγχρονίζονται με οικολογικό και προοδευτικό πρόσημο, τιμές που δεν ελέγχονται και ένας πληθυσμός μειούμενος, διαχωρισμένος πλέον σε ισχυρούς και «πλέμπα».
Νεοφιλελεύθερες, απρόσωπες κυβερνήσεις παραδομένες σε απρόσωπα συμφέροντα με έναν και μόνο παρανομαστή: Το κέρδος.
Αντί να κάνουμε τα πάντα για να διαφυλάξουμε αυτό το πλούσιο παρελθόν, το περιβάλλον, την πλούσια φύση, την ιδιαιτερότητα της χώρας, το σεβασμό στην ιστορία και στον πολίτη, όλα παραδίδονται σε απρόσωπα «συμφέροντα» σε μια χώρα να παραπαίει στον ευρωπαϊκό πάτο των 27.
Ακόμα και το Κράτος Δικαίου και η Ελευθερία του Τύπου βρίσκονται στο απόσπασμα μιας πολιτικής εξουσίας που έχει ταυτιστεί ή απλά εξυπηρετεί άνομα και ανώνυμα συμφέροντα.
Ένα τεράστιο φαγοπότι που ξεκίνησε, είναι η αλήθεια, από τα πρώτα δάνεια, μετά την επανάσταση του ’21 που φαγώθηκαν χωρίς αντίκρισμα…
Μια χώρα που έχει ένα πλούσιο και μοναδικό παρελθόν με πολιτικούς –με λίγες εξαιρέσεις- μικρούς, αμόρφωτους, αήθεις.
Αντί να φτιάχνουμε ένα κράτος υπέρ του πολίτη, με ισότητα, μόρφωση, ηθική και σεβασμό στην ιστορία και το περιβάλλον, παίζουμε με την καταστροφή της φύσης, την εκπόρνευση της ιστορίας, την υποβάθμιση του φυσικού κάλλους…
Ευθυνόμαστε όλοι γιατί εμείς απέχουμε ή συμβάλλουμε στις επιλογές αυτές…