Παρά την υγειονομική πανδημία.. Παρά την πολιτική πανδημία του αυταρχισμού του κυρίου Μητσοτάκη και την οικονομική πανδημία που έρχεται, το 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25 είναι γεγονός.
Πραγματοποιείται από τις 4 μέχρι τις 6 Ιουνίου με φυσική παρουσία στα Λιπάσματα Δραπετσώνας, έναν συμβολικά σημαντικό χώρο.Είναι το πρώτο διαβουλευτικό συνέδριο του ελληνικού εκλογικού βραχίονα του πανευρωπαϊκού μας κινήματος για τον εκδημοκρατισμό της Ευρώπης (DiEM25).
Χτίζουμε αποφασιστικά, βήμα-βήμα, την οργανωτική δομή αλλά και τη δημοκρατική συμμετοχή που θα μας επιτρέψουν να ανταποκριθούμε στις ελπίδες που όλο και περισσότεροι πολίτες επενδύουν σε εμάς.
Το πρώτο μας συνέδριο λαμβάνει χώρα στον τρίτο χρόνο από την ίδρυση του ΜέΡΑ25. Το ΜέΡΑ25 μπήκε στη Βουλή των Ελλήνων στην πρώτη του εκλογική μάχη για το εθνικό κοινοβούλιο. Σε ελάχιστες εβδομάδες κλείνουν δύο χρόνια κοινοβουλευτικής μας παρουσίας, δύο χρόνια αγώνα μέσα στη Βουλή.
Είναι μόνο η αρχή!
Και όσοι παρακολουθούν το Κοινοβούλιο γνωρίζουν πως είμαστε η μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση σε έναν δικομματικό οδοστρωτήρα αλυσοδέματος της χώρας στις επιταγές μιας ντόπιας και ξένης παρασιτικής ολιγαρχίας..
Παρά το σημερινό, αρχικό μας μέγεθος —που προέκυψε μόλις μπήκαμε, με το καλημέρα της ίδρυσής μας, στη Βουλή—, είμαστε σήμερα η ουσιαστική αντιπολίτευση στη χώρα.
Το γνωρίζουν καλά οι αντίπαλοί μας, και για τον λόγο αυτό φροντίζουν να μην ακουστούν οι απόψεις μας στα συστημικά ΜΜΕ, γιατί φοβούνται την επίδραση των επιχειρημάτων μας και των προτάσεών μας.
Το δικομματικό παιχνίδι βολεύει πολύ. Με τις εναλλαγές του, το μόνο σίγουρο είναι το Μνημόνιο για πάντα.Οπότε η φωνή του ΜέΡΑ25, που εξηγεί πως σαφέστατα υπάρχει εναλλακτική και την αναλύει, αποτελεί απειλή για την κανονικότητά τους, για τη λιτότητά τους.
Διότι ποιος θα αντισταθεί αποτελεσματικά σε μια «αστεία δυναστεία που φλερτάρει επταετία;»
Όσοι υπέγραψαν Μνημόνιο μέχρι το 2060, χρόνια πριν ξεσπάσει η πανδημία;Όσοι επιβεβαιώνουν ακόμα και σήμερα τη δέσμευσή τους στο ξεπούλημα της χώρας, όπως έγινε στην περίπτωση του Ελληνικού;
Ποιος θα σταθεί —πραγματικά— με το μέρος των εργαζομένων, τώρα που νομοθετείται επίσημα η αυθαιρεσία των εργοδοτών;
Γνωρίζω καλά από την εμπειρία μου ως εργαζόμενη επί 11 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, για το ποια είναι η διαπραγματευτική ισχύs του εργαζόμενου απέναντι στον εργοδότη του.Έχω ακούσει κι εγώ το «Αν δεν σου αρέσουν οι όροι μπορείς να φύγεις». Είναι η πιο συνηθισμένη έκφραση από εργοδοτικά χείλη: «αν δεν σου αρέσει, περιμένουν άλλοι εκατό εκεί έξω».
Όμως ενάντια σε αυτά που φέρνει ο οδοστρωτήρας του Υπουργού Ανεργίας και Αντικοινωνικών Υποθέσεων Κωστή Χατζηδάκη δεν επαρκούν οι «καλές και προοδευτικές προθέσεις».
Η χρεοδουλοπαροικία είναι γόρδιος δεσμός. Εμείς δεν έχουμε επιλέξει ως αποστολή μας το «μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο», δεν υποσχόμαστε την ουσιαστική συνέχιση της ίδιας πολιτικής, απλώς χωρίς Χρυσοχοΐδη.
Η δική μας αποστολή είναι το να κόψουμε τον γόρδιο δεσμό. Η δική μας αποστολή είναι η απελευθέρωση της χώρας και των πολιτών της από το όλο πλέγμα εξαρτήσεων και εκμετάλλευσης που έχουν συσσωρεύσει πάνω από 10 χρόνια σκληρών μνημονιακών πολιτικών.
Και η φωνή μας ακούγεται όλο και περισσότερο.Γιατί η φωνή μας είναι η φωνή των πολλών. Που ανταποκρίνονται όλο και περισσότερο στο κάλεσμά μας. Που ακούνε τις λύσεις που έχουμε να προτείνουμε. Που γνωρίζουν πως είμαστε αδέσμευτοι. Πως δε θα γίνουμε ποτέ ομόσταβλοι επιχειρηματικών συμφερόντων της ντόπιας και διεθνούς ολιγαρχίας.
Όλα αυτά δεν είναι μόνο ανάγκη της κοινωνίας, αλλά θεμελιώδης πολιτική μας υποχρέωση. Το πρώτο μας συνέδριο είναι μόλις η αρχή.
Παλεύουμε ενάντια στον πόνο των πολλών, παλεύουμε για το Δίκαιο, και στο τέλος θα νικήσουμε.
