Αγαπητέ Πάνο…
Με ρώτησες αν υπάρχει σχέδιο μητσοτακικών να τριχοτομηθεί η ΝΔ, όπως έγραψε προσφάτως στο Ανοιχτό Παράθυρο ο Γιώργος Λακόπουλος. Ο αρθρογράφος συνέδεε το σχέδιο αυτό με την επιλογή προσώπου από τον Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας: Απόρριψη Παυλόπουλου, «εξέγερση» καραμανλικών, «στάση» σαμαρικών, διάλυση της ΝΔ και εκλογές με αμιγώς μητσοτακικό κόμμα.
Σου απάντησα ότι δεν βλέπω τέτοια εξέλιξη. Τώρα, με δεδομένη την πρόταση (και σίγουρη εκλογή) της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, ενισχύεται η άποψη που εξέφρασα. Ομως είναι ευκαιρία να δούμε πώς προδιαγράφονται οι εξελίξεις μετά τη συγκεκριμένη επιλογή και ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της κυβέρνησης Μητσοτάκη – άμα τε και της ΝΔ.
Στα προεδρικά καταρχάς. Εξαιρετική περίπτωση η Σακελλαροπούλου και πολύ βολική για τον πρωθυπουργό η επιλογή της. Πρώτον, απέφυγε τις εσωκομματικές κακοτοπιές και τις πιθανές διαρροές/ρήξεις αν επέλεγε Παυλόπουλο, Βενιζέλο, Δαμανάκη κ.ά. Δεύτερον, έδειξε ότι δεν σύρεται από τον ΣΥΡΙΖΑ στην επιλογή Παυλόπουλου, αδιαφορώντας για την απόρριψη ενός πανθομολογουμένως πετυχημένου προέδρου, του οποίου η επανεκλογή θα επιβεβαίωνε ευρεία συναίνεση.
Τρίτον, εξασφάλισε την ψήφο του ΚΙΝΑΛ .Τέταρτο –και κυριότερο–, δεν άφησε περιθώριο στον ΣΥΡΙΖΑ να πει όχι, καθώς ως κυβερνών κόμμα είχε επιδοκιμάσει την ανάδειξη της κ. Σακελλαροπούλου στην κορυφή του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ότι είχε εναντιωθεί τότε η ΝΔ ας θεωρηθεί… λεπτομέρεια στον προεκλογικό λαϊκίστικο πόλεμό της εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλά. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι το διάγγελμα επελέγη να γίνει τη συγκεκριμένη στιγμή για να αμβλυνθούν ή να πάνε στην μπάντα οι εντυπώσεις για το Βερολίνο και το μεταναστευτικό. Σύνηθες, θα πεις. Ολοι οι μηχανισμοί και οι εξουσίες έτσι σκέφτονται και λειτουργούν. Και θα ’χεις δίκιο…
Πάμε λοιπόν τώρα στα περί πιθανής τριχοτόμησης της ΝΔ και στο μέλλον της κυβερνώσης παρατάξεως, ξεκινώντας από ένα αναντίλεκτο δεδομένο, που θα αποτελέσει τη βάση για προβλέψεις και πιθανές εξελίξεις:
Στη ΝΔ υπάρχουν καραμανλικοί, σαμαρικοί και μητσοτακικοί. Ομως κανένα από τα δύο βιλαέτια –το καθένα με ενστάσεις και επιμέρους δυσαρέσκειες έναντι των μητσοτακικών– δεν μπορεί να εκφράσει τώρα και ανοιχτά την εναντίωσή του ή να επιδοθεί σε ασκήσεις φθοράς της κυβέρνησης.
Αφενός γιατί η εξουσία λειτουργεί συγκολλητικά (στελέχη των δύο «στρατοπέδων» συμμετέχουν στην κυβέρνηση) και αφετέρου διότι είναι πολύ νωρίς. Οι κυβερνητικές μετοχές βρίσκονται ψηλά στο πολιτικό χρηματιστήριο, παρά τις κυβιστήσεις, τις αστοχίες και την αναντιστοιχία μεταξύ προεκλογικώς υπεσχημένων και κυβερνητικού έργου.
Δηλαδή είμαστε ακόμη στην αρχή. Όμως, πέρα από τη φθορά που επιφέρει το κυβερνάν, την κυβέρνηση την περιμένουν δύσκολες εξετάσεις και επικίνδυνες εξελίξεις στην οικονομία, στα εθνικά θέματα και στο μεταναστευτικό/προσφυγικό. Ενδεχόμενη αποτυχία δεν σημαίνει απλώς φθορά, αλλά σοβαρή πιθανότητα απομυθοποίησης και συντριβής.
Τότε, ναι. Αν αρχίσει να ρετάρει η κυβέρνηση, τα δύο «στρατόπεδα» βλέποντας πολύ πιθανή την απώλεια της εξουσίας θα αρχίσουν βολές κατά ριπάς, προσβλέποντας στην επόμενη μέρα, το καθένα για λογαριασμό του. Τότε ως και οι ακραιφνείς μητσοτακικοί θα σπεύσουν να συνταχθούν με το ένα ή με το άλλο «στρατόπεδο».
Επομένως: Δεν βλέπω τριχοτόμηση της ΝΔ, αλλά τον Μητσοτάκη στο περιθώριο αν αποτύχει η κυβέρνηση. Και μάχη των δύο «στρατοπέδων» για την ηγεμονία του χώρου…