Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζει τον έρωτά του µε τις φιλοδοξίες και το πολιτικό του είδωλο στον καθρέφτη. Και έχει απόλυτο δίκιο. Κατάφερε να εκλεγεί πρωθυπουργός για δεύτερη φορά, παρότι υστερούσε ως πολιτική συγκρότηση από τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο. ∆εν εξασφάλισε µόνο µια µεγάλη εκλογική διαφορά, αλλά µέσω των εξελίξεων που δροµολόγησε η νίκη του εκτόπισε από το ορατό πολιτικό τερέν τον πιο µισητό του αντίπαλο. Αυτόν που καταδείκνυε τις αδυναµίες του και τον έκανε να φαντάζει ελάχιστος και κυρίως
αυτόν που θύµιζε ότι στην πολιτική ζωή µπορεί να υπάρξουν ατυχήµατα εκτροχιασµού από την προσχεδιασµένη και επιθυµητή πορεία που οφείλει να έχει η εξουσία.
Ο για δεύτερη φορά πρωθυπουργός δεν εµφανίστηκε για να ασκήσει το κληρονοµικό του δικαίωµα ως γιος Μητσοτάκη, όπως θα έλεγε ίσως ο Βαγγέλης Βενιζέλος, αλλά για να τελειοποιήσει το σύγχρονο σύστηµα επιβολής επί των «εύπιστων». Χρησιµοποιώ τον όρο εύπιστος όχι µε τη συνήθη έννοια, του ανθρώπου δηλαδή που πιστεύει εύκολα και είναι εύκολο να εξαπατηθεί, αλλά µε την έννοια που του αποδόθηκε στο σκάνδαλο πολιτικής χειραγώγησης Cambridge Analytica. Σε αυτό το σκάνδαλο µια εταιρεία δεδοµένων κατάφερε να δηµιουργήσει ψυχολογικό προφίλ των χρηστών του διαδικτύου, να κατασκευάσει γύρω τους «ψηφιακές φούσκες» που τους αποµόνωναν από την πραγµατικότητα και στη συνέχεια να τους απευθυνθεί µε εξειδικευµένα µηνύµατα, πείθοντάς τους ότι τα ενδιαφέροντά τους ήταν πολύ κοντά µε αυτόν που τους απευθυνόταν πολιτικά. Στο συγκεκριµένο σκάνδαλο ο ευνοηµένος πολιτικός ήταν ο Ντόναλντ Τραµπ, ο οποίος κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ και εύπιστοι ήταν όσοι κατανάλωσαν τα µηνύµατα ταύτισης µαζί του.
Η προεκλογική εκστρατεία του Κυρ. Μητσοτάκη δεν είχε ούτε έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις ούτε πολιτικές θέσεις ούτε ντιµπέιτ και συγκρίσεις. Ηταν µια µελετηµένη εκστρατεία µέσω του διαδικτύου και των ψηφιακών συνηθειών του πολίτη η οποία τον εµφάνιζε φιλικό, αυτοσαρκαστικό, ανθρώπινο και κυρίως χωρίς ευθύνες για οτιδήποτε. Τώρα αν αυτή η εκστρατεία έγινε µε νόµιµη ή παράνοµη συλλογή στοιχείων των πολιτών αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί, όπως άλλωστε έγινε µε τις υποκλοπές.
Σηµασία έχει ότι ο Μητσοτάκης είναι στην εξουσία και υλοποιεί ένα σχέδιο που θα τον καταστήσει κυρίαρχο. Στην Ελλάδα καθιερώνεται µε την επιµέλεια του Μητσοτάκη και των οικονοµικών παραγόντων που τον υποστηρίζουν µια δηµοκρατία που χρησιµοποιεί ως επίφαση τις εκλογές. Αφού υπάρχουν εκλογές, υπάρχει δηµοκρατία. Ο κοινοβουλευτισµός αφυδατώνεται από τα στοιχεία του ελέγχου, της λογοδοσίας, του διαλόγου και της σύνθεσης των απόψεων. Οποιος έχει την εξουσία την κάνει ό,τι γουστάρει και δεν δίνει λογαριασµό σε κανέναν.
Την ηµέρα που ο Μητσοτάκης ανέβηκε στο βήµα της Βουλής για τις προγραµµατικές δηλώσεις της κυβέρνησής του η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε γνωστό ότι Ελλάδα συνεχίζει να έχει προβλήµατα µε το κράτος δικαίου, ενώ µια ευρωπαϊκή έκθεση παρουσίαζε το 97% των Ελλήνων να δηλώνει ότι ζει σε µια διεφθαρµένη χώρα. Τίποτε από όλα αυτά δεν απασχολεί τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. ∆εν χρειάζεται καν να απολογηθεί, αφού µπορεί να διαµορφώνει διά των µέσων ενηµέρωσης ακόµη και την αντίθετη εικόνα.
Αυτά όµως ίσχυαν και κατά την πρώτη κυβερνητική τετραετία του. Το νέο στοιχείο είναι ότι ο Μητσοτάκης έχει καταφέρει και πρακτικά να µετατρέψει τη Βουλή σε τσίρκο, το οποίο θα επισκέπτεται κατά καιρούς για να χειροκροτηθεί ως ο µεγάλος ακροβάτης.
Από τη νέα Βουλή απουσιάζει ο Αλέξης Τσίπρας ως αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, ενώ το συρρικνωµένο κοινοβουλευτικά κόµµα του δεν θα έχει δυνατότητες που είχε στο παρελθόν, όπως η υποβολή πρότασης δυσπιστίας. Το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπείται από έναν πολιτικό αρχηγό που η κοινοβουλευτική του παρουσία θυµίζει περισσότερο κοµµατάρχη επαρχίας παρά ηγέτη. ∆εν είναι τυχαίο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έκανε χρήση του µισού χρόνου οµιλίας στη Βουλή από αυτόν που του έδωσε το προεδρείο. Και ναι µεν δοξάστηκε κρυπτόµενος, αλλά τώρα πρέπει να αντιµετωπίσει τους προβολείς και τους εισβολείς. Το δε κόµµα του δεν φαίνεται να διαθέτει ούτε τη συνοχή ούτε τον πολιτικό σχεδιασµό που θα το καθιστούσαν ενδεχοµένως απειλή για τον ΣΥΡΙΖΑ, πολύ δε περισσότερο για τον Μητσοτάκη.
Για το ΚΚΕ πολύ σύντοµα θα εξαντληθούν οι νεωτερισµοί µε τον ∆ηµήτρη Κουτσούµπα να σχηµατίζει καρδούλες από το βήµα της Βουλής και θα φταίει κλασικά ο καπιταλισµός, αλλά προς Θεού όχι ο Μητσοτάκης.
Στα λοιπά της Βουλής έχουν εγκατασταθεί τα υπόλοιπα και τα κατάλοιπα. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου που επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από την παλιά της εικόνα και να εµφανιστεί ως πολιτικός θηλυκός Κρισναµούρτι σκορπίζοντας αγάπη µόνο και συµπαντική κατανόηση. Ο Βελόπουλος που θα αναγκαστεί να κάνει το εκκρεµές µεταξύ της νεοδηµοκρατικής συνιστώσας του ΛΑΟΣ και των λοιπών ακροδεξιών. Οι Σπαρτιάτες και οι νεοφίρερ τους που ξεκίνησαν από τη Ν∆, διήλθαν από την Πολιτική Ανοιξη του Σαµαρά για να καταλήξουν µε περικεφαλαία στου Κασιδιάρη το κεφάλι. Και φυσικά η νίκη επί της λογικής και Νίκη της Βουλής, που ετοιµάζει ζώνες αγνότητας και ραφές παρθενίας για κάθε γνήσιο Ελληνα χριστιανό και ορθόδοξο.
Η Βουλή των επόµενων χρόνων δεν θα έχει καµία σχέση µε κοινοβουλευτικές διαδικασίες όπως περιγράφονται στο σύνταγµα. Θα είναι το µεγάλο µας τσίρκο, όπου θα κάνουν την εµφάνισή τους µαϊµούδες, ασώµατες κεφαλές, µάγοι και ταχυδακτυλουργοί. Το φιλοθέαµον κοινό θα µπορεί να απολαύσει πολλές παραστάσεις µε ένα εισιτήριο που αγόρασε στις αρχές της τετραετίας.
Σε αυτό το τσίρκο ο Μητσοτάκης δεν έχει θέση. Αντιθέτως, θα οδηγήσει τη Βουλή σε πλήρη απαξίωση. Ο Μάκης Βορίδης έχει αναλάβει αντ’ αυτού και στο όνοµά του να εµφανίζεται στις κοινοβουλευτικές παραστάσεις, απαλλάσσοντας τον πρωθυπουργό από µια διαδικασία που ποτέ δεν συµπαθούσε. Αλλοτε µε το µαστίγιο και άλλοτε µε το τσεκούρι ως προσφιλές αξεσουάρ, ο Βορίδης θα κάνει τον θηριοδαµαστή στον ακροδεξιό θίασο, καταφέρνοντας έτσι και ο ίδιος και ο Μητσοτάκης να δείχνουν κεντρώοι.
Οποτε ο Μητσοτάκης θα εµφανίζεται στη Βουλή θα είναι για να φανεί σοβαρός και σπάνιος σε σχέση µε το τσίρκο του θηριοδαµαστή Μ. Βορίδη και για να εξαγγείλει ένα προοδευτικό µέτρο που, ακόµη κι αν είναι αυτονόητο (όπως ο γάµος οµόφυλων ζευγαριών), όλοι θα οφείλουµε να το εκτιµήσουµε για να µη µας φάνε τα θηρία (του Μάκη).
Ο κοινοβουλευτισµός πεθαίνει και µετατρέπεται στο µεγάλο τσίρκο του Κυρ. Μητσοτάκη. Κρατήστε την ανάσα σας. Τα νούµερα εκτελούνται χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Και οι ακροβάτες είµαστε τελικώς εµείς.
