Οι παγκόσμιες ομοσπονδίες σχεδόν όλων των αθλημάτων περίμεναν το σύνθημα της ΔΟΕ σαν έτοιμες από καιρό. «Εξω οι Ρώσοι και οι Ρωσίδες από το μαντρί» διέταξαν με μια φωνή ο στίβος, το μπάσκετ και το βόλεϊ όταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εξέδωσε τη σχετική ντιρεκτίβα την περασμένη Δευτέρα.
Το βιαστικό ποδόσφαιρο είχε ήδη σηκώσει αντιπολεμικό μπαϊράκι από το Σαββατοκύριακο. Σε ένα αθλητικό κίνημα που κυβερνιέται από την ουδέτερη Ελβετία, έδρα των «αθανάτων», αλλά και της FIFA, της UEFA, της UCI, της FIBA, του διαιτητικού δικαστηρίου CAS και άλλων αθλητικών αρχών, οι χάρτινες αποφάσεις υπήρξαν εύκολες.
Στην πράξη, όμως, η απομόνωση του ρωσικού αθλητισμού είναι περίπλοκη υπόθεση, αφού το ρούβλι επιχειρηματικών κολοσσών όπως η Gazprom λαδώνει τα γρανάζια.
Αφαιρέστε τις ρωσικών συμφερόντων ρεκλάμες από τα γήπεδα, από τα στάδια, από τις αρένες και από τα μονοθέσια της Φόρμουλα 1 και δεν θα προφταίνετε να μετράτε κενά.
Εάν συνυπολογιστεί στην εξίσωση η παραοικονομία του στοιχήματος, νόμιμου και μη, η τρύπα θυμίζει τους κρατήρες που δημιουργήθηκαν από πτώσεις μετεωριτών στη Σιβηρία. Η ΔΟΕ έχει μπλοκάρει τη συμμετοχή των Ρώσων σε θερινούς και χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες λόγω ντόπινγκ από το 2014 κιόλας, αλλά τα παράθυρα χωράνε να μπάσουν ακόμη και μαμούθ, πόσο μάλλον ρωσικές αρκούδες.
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, οι οποίοι ξεκίνησαν προχθές, δεν μετέχουν Ρώσοι αθλητές με αναπηρία, αφού ακόμη και η μεσοβέζικη λύση των λευκών λαβάρων (που αρχικά προκρίθηκε) εντέλει απορρίφθηκε από τους «αθανάτους» του αθλητισμού για ΑμεΑ, μετά τις απειλές τρίτων χωρών για μποϊκοτάζ.
Το Μουντιάλ του Κατάρ μάλλον θα διεξαχθεί χωρίς την εθνική Ρωσίας, όπως και το Ευρωμπάσκετ του Σεπτεμβρίου.
Στο πατινάζ, όμως, με την ντοπαρισμένη ανήλικη Καμίλα Βαλίεβα αποδείχτηκε ότι η Ρωσία είναι μεγαλύτερη από τους νόμους και τους κανονισμούς.
