Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όσο περνούν οι ημέρες και πλησιάζουμε προς την προκήρυξη των εκλογών τόσο εντείνει αφενός την προπαγάνδα της για την «άριστη» πορεία της ελληνικής και αφετέρου την εξαγγελία επιδομάτων επί παντός επιστητού.
Σε ένα θέμα όμως δεν αναφέρεται. Στη μεγάλη επιστροφή το 2024 της δημοσιονομικής πειθαρχίας για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εως τον προσεχή Μάρτιο θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι συνομιλίες και να έχουν ληφθεί οι αποφάσεις για τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες.
Ειδικά το δημοσιονομικό χρέος των χωρών μελών και ο ρυθμός μείωσής του. Γιατί για μια ακόμη φορά και με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη η Ελλάδα βρίσκεται στη δυσχερέστερη θέση.
Οι συζητήσεις γίνονται με βάση χρέος στο 90% του ΑΕΠ. Οι χώρες που το ξεπερνούν, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, θα κατατάσσονται σε τρεις ταχύτητες και η αξιολόγηση προόδου θα γίνεται από την Κομισιόν.
Και εδώ αρχίζουν να μπλέκουν τα πράγματα για τη χώρα μας, καθώς οι χώρες του Βορρά προεξάρχοντος της Γερμανίας έχουν ταχθεί κάθετα εναντίων αυτής της λύσης.
Αλλά και στην καλύτερη των περιπτώσεων που υιοθετηθεί μια σύνθετη λύση με το χρέος στο 90% του ΑΕΠ και η απομείωσή του με ρυθμό 1/20 του υπερβάλλοντος ανά χρόνο και πάλι η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε επιβολή κανόνων με μέτρα στήριξης. Κοινώς μνημόνια.
Παρά τη διευθέτηση του χρέους από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι «σοφοί» σύμβουλοί του με την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους κατάφεραν να δημιουργήσουν συνθήκες επιβολής νέων «κανόνων» από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ουσιαστικά υπόσχονται περισσότερη φτωχοποίηση της κοινωνίας, για το λόγο αυτόν οι αναφορές τους είναι μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2023 αφήνοντας θολό τον β’ εξάμηνο και κυρίως το 2024.