Πραγματοποιήθηκε χθές στο Σατιρικό Θέατρο στη Λευκωσία, η εκδήλωση της Επαρχιακής Οργάνωσης του ΑΚΕΛ Λευκωσίας/Κερύνειας «Ανοίγουμε το Φάκελο της Κύπρου».
Η εκδήλωση περιλάμβανε προβολή του ντοκιμαντέρ του γνωστού Έλληνα δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη με τίτλο «Ο Φάκελος της Κύπρου» το οποίο είναι στηριγμένο στο πόρισμα της Κυπριακής Βουλής.
Ακολούθησε συζήτηση με ερωτήματα από το ακροατήριο. Για ακόμα μια φορά ενώπιον εκατοντάδων ανθρώπων φωτίστηκαν οι τραγικές πτυχές της προδοσίας και της καταστροφής του 1974.
Αυτούσια η ομιλία του Επαρχιακού Γραμματέα του ΑΚΕΛ Λευκωσίας Κερύνειας, Χρίστου Χριστοφίδη:
“Το 1974 πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού στη μακραίωνη ιστορία μας. Το αποτέλεσμα του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής ήταν, για πρώτη φορά, το εθνικό ξεκαθάρισμα, το ξερίζωμα των ελληνοκυπρίων από τη μισή Κύπρο, τη δημογραφική ανατροπή και πλήρη διαμελισμό.
Από το 1974 μέχρι σήμερα διεξάγουμε αγώνα επιβίωσης. Στον αγώνα μας αυτό, ως λαός, χρειαζόμαστε σύμμαχο την Αλήθεια. Η Αλήθεια ετυμολογικά στην ελληνική γλώσσα σημαίνει το αντίθετο της λήθης. Το αντίθετο του να ξεχνούμε. Για να φτάσουμε δηλαδή στην Αλήθεια, χρειαζόμαστε τις θύμησες. Αν αυτές δεν υπάρχουν, χρειαζόμαστε τη γνώση. Η Αλήθεια πρέπει να είναι το «Άγιο Δισκοπότηρο» του αγώνα μας. Είναι γι΄ αυτό το λόγο που η δική μας ενασχόληση με την ιστορική αλήθεια, τα γεγονότα που καθορίζουν μέχρι σήμερα, για μας δεν είναι επετειακή.
Ακούμε όλοι για χρόνια, όποτε επιχειρηθεί μια ιστορική συζήτηση ή εξαγωγή συμπερασμάτων για τα γεγονότα που οδήγησαν στον όλεθρο του 1974, ότι «πρέπει να αναμένουμε να ανοίξει ο Φάκελος της Κύπρου» ή ότι «ο ιστορικός χρειάζεται είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια απόσταση από τα γεγονότα για να μπορέσει να διαμορφώσει αντικειμενική άποψη». Πέρασαν ήδη 44 χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα. Γνωρίζουμε πλέον τι έγινε. Μπορεί να μην γνωρίζουμε το εκατό τοις εκατό των γεγονότων, αλλά έχουμε μια συμπληρωμένη εικόνα για τα αίτια, τους αυτουργούς και τους στόχους της μεγάλης προδοσίας.
Ο Φάκελος της Κύπρου έχει ανοίξει.
Προβάλλουμε σήμερα ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ. Τι καινούριο πρόσθεσε αυτό το ντοκιμαντέρ στη μέχρι σήμερα γνώση που είχαμε για τα γεγονότα: Μέχρι σήμερα μιλούσαμε για προδοσία εννοώντας ότι οι πραξικοπηματίες έδωσαν την αφορμή στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο. Σήμερα, μετά το πόρισμα της Βουλής για το Φάκελο της Κύπρου, μετά τις μαρτυρίες και τα έγγραφα που θα δούμε και στο ντοκιμαντέρ, σήμερα με την επέκταση της ιστορικής γνώσης, ξέρουμε πλέον ότι αυτό είναι λάθος.
Οι Έλληνες και οι ελληνοκύπριοι πραξικοπηματίες σε συνεργασία με τους Τούρκους και με την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών σχεδίασαν μαζί το πραξικόπημα και την εισβολή. Όχι μόνο ήξεραν όλοι αυτοί για την εισβολή, αλλά την σχεδίασαν, την ενεθάρρυναν και τη διευκόλυναν.
Φίλες και φίλοι,
Η συζήτηση που οργανώνουμε σήμερα είναι εξαιρετικά επίκαιρη. Πρώτο γιατί διάγουμε σήμερα μια ιστορική περίοδο στην οποία εκτυλίσσεται προσπάθεια τελικής και πλήρους υλοποίησης του σχεδιασμού Τουρκίας – ΝΑΤΟ – ντόπιων προδοτών, για ολοκλήρωση της διχοτόμησης, για οριστικό διαμελισμό και δύο κράτη στην Κύπρο.
Δεύτερο, τα ιδεολογήματα πάνω στα οποία στηρίχτηκε η μεγάλη προδοσία επανέρχονται δυστυχώς ξανά:
Η ξενοδουλία. Η υποταγή σε ξένα σχέδια και ξένα συμφέροντα. Ξένα προς το συμφέρον του κυπριακού λαού.
Ο ακραίος εθνικισμός – σοβινισμός και η φασιστική αντίληψη της «συλλογικής ευθύνης»
Το μίσος κατά της Αριστεράς το οποίο συγκεκριμένα και επισταμένα καλλιεργείται.
Η μυωπική αδυναμία ορθολογιστικής ανάλυσης των δεδομένων γύρω μας. Των πολιτικών δεδομένων, των γεωστρατηγικών δεδομένων και η στρεβλή αντίληψη που έχουν κάποιοι λόγω φανατισμού, συμφερόντων και σκοπιμοτήτων.
Με άλλα λόγια τα ιδεολογήματα που γέννησαν τη μεγάλη προδοσία, η ακροδεξιά και ο φασισμός, είναι ξανά εδώ.
Η σημερινή εκδήλωση όπως και όλη η δράση και ο αγώνας μας μετά το 1974 είναι αφιερωμένη στην υπεράσπιση της ιστορικής πραγματικότητας, στην υπεράσπιση της Ιστορικής Αλήθειας.
Η σημερινή εκδήλωση είναι επίσης αφιερωμένη σε όσους υπέφεραν και θυματοποιήθηκαν το 1974, είναι αφιερωμένη στους νεκρούς μας και τις οικογένειες τους. Είναι αφιερωμένη στους αγνοούμενους μας και τους ανθρώπους τους. Είναι αφιερωμένη στους αιχμαλώτους, τους βασανισθέντες, τις βιασθείσες. Είναι αφιερωμένη στους πρόσφυγες και τους εγκλωβισμένους. Στους τραυματίες.
Πάνω απ΄ όλα είναι αφιερωμένη στον κυπριακό λαό και στον αγώνα μας για επιβίωση, λευτεριά και επανένωση”.
Πηγή: philenews.com
