Ελιά. Σύμβολο για τη Μεσόγειο, που της έδωσε τροφή και καύσιμα από τους προϊστορικούς χρόνους. Ταπεινό δεντράκι για ταπεινούς καλλιεργητές – καμία σχέση με τη σταφίδα που μπήκε στα σαλόνια και βγήκε ξαφνικά. Στα κατσάβραχα της Μάνης, στα μεσόγεια της Πύλου του Νέστορα, στα ξηρικά της Τυνησίας και της Ιερουσαλήμ, στα βόρεια, τα ισπανικά και ρωμαϊκά – ιταλικά εδάφη προσαρμόζεται στις συνθήκες προσφέροντας πολλές ποικιλίες. Ανθεκτικό στον χρόνο και στις αντιξοότητες. Ευλογημένος καρπός. Οι εποχές άλλαζαν, όχι όμως και η καλλιέργεια. Στον μεσοπόλεμο οι γεωπόνοι της Αγροτικής Τράπεζας έπεισαν με πολύ κόπο για την ανάγκη εντατικής φροντίδας ώστε να μην περιμένουν πότε θα προσφέρει η ελιά καρπούς. Τελικά κατέληξε στα χρόνια μας να γίνει χρηματιστηριακό προϊόν.
Η τιμή στο ταπεινό λάδι απογειώθηκε πέρσι στο ναδίρ της παραγωγής και βούτηξε φέτος εν μέσω ξηρασίας. Σε πολλές περιπτώσεις φούσκωσαν οι σταφιδιασμένοι καρποί της ελιάς στην πρώτη βροχή. Τα όνειρα για περισσότερο κέρδος σκοντάφτουν στις τιμές μεσαζόντων και εταιρειών. Η λύση για τον παραγωγό είναι η τυποποίηση. Ποια τράπεζα όμως θα δανειοδοτήσει γεωργούς, ποια κυβέρνηση θα στηρίξει συνεταιρισμούς;
Ο μικρός κλήρος μειώνεται σταδιακά, με τη γήρανση και την αστικοποίηση του πληθυσμού να οδηγεί σε μια ιδιότυπη καπιταλιστικοποίηση καθώς ξένοι και ντόπιοι καλλιεργητές συγκεντρώνουν κτήματα και αποκομίζουν κέρδη από τη μαύρη εργασία ανειδίκευτων αλλοδαπών χωρίς χαρτιά. Παράλληλα, κανένα κεντρικό σχέδιο για αξιοποίηση της τεχνολογίας και εργαλείων ΠΟΠ. Ζούμε στον αυτόματο πιλότο της αγοράς με πρωθυπουργό ελαιοπαραγωγό. Η τυποποίηση του υποσχόμενου χρυσαφιού από τις πωλήσεις λαδιού από την Αρχαία Ολυμπία κατέληξε σε καντηλανάφτες μοναστηριών στη βόρεια Ελλάδα. Οπως δείχνει και ο προϋπολογισμός, η κυβέρνηση κινείται στον αστερισμό τραπεζών και επιχειρήσεων, ποιο άλλο κόμμα θα παραμείνει ανθεκτικό στις ανάγκες του πρωτογενούς τομέα;