Το κοινό προτιμά τις κωμωδίες

Το κοινό προτιμά τις κωμωδίες

Ενα από τα επικά σαρδάµ (;) του Κυριάκου Μητσοτάκη προτού ακόµη αναλάβει την εξουσία –«µε ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία»– αποδείχτηκε προφητικό. Απόλυτα συνεπής λοιπόν στο προσωπικό του δόγµα αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ανασχηµατισµό, ο οποίος συνοψίζεται σε ένα σκίτσο του Ιταλού Αλτάν. ∆είχνει έναν σκεπτικό ανθρωπάκο µε τη λεζάντα: «Από µικρός ονειρευόµουν να κάνω µια σοβαρή κυβέρνηση, αλλά το κοινό προτιµά τις κωµωδίες». Μετά τη µεταγραφή Μπένου, η δεξαµενή του πρώην ΠΑΣΟΚ αρχίζει να στερεύει, οπότε ο πρωθυπουργός αποφάσισε να αντλήσει υπουργούς από τον ΣΥΡΙΖΑ, µε το πρόσχηµα της συναίνεσης και ενός υπερκοµµατικού ηγέτη που θα βελτίωνε πρωτίστως τη δική του εικόνα. Μα άλλο Μακιαβέλι κι άλλο κοπανέλι. Ετσι, αντί τα κυβερνητικά στελέχη να βγουν στα κανάλια και να θριαµβολογούν «σας πήραµε, σας πήραµε, φλουρί κωνσταντινάτο», πριν αλέκτορα φωνήσαι τα ντόµπερµαν της Ν∆ και οι καθεστωτικοί κονδυλοφόροι άλλαξαν επωδό: «Θα παίρναµε, θα παίρναµε, βαρέλι δίχως πάτο».

Ωστόσο, όσα φαιδρά έγιναν µε το φιάσκο υπουργοποίησης του Ευάγγελου Αποστολάκη δεν είναι η ουσία. Το ενδιαφέρον του Κυρ. Μητσοτάκη για την κλιµατική κρίση και το περιβάλλον φάνηκε από την ανακύκλωση προσώπων. Εκτός από την Ιφιγένεια εν Χρυσοχοΐδη, οι περισσότεροι παρέµειναν στις θέσεις τους και ο δοµικός ανασχηµατισµός κατέληξε σε ένα αποτυχηµένο µπότοξ.

Ακλόνητη η Κεραµέως που παρακαλάει κι αυτή τον κόσµο να πιστέψει στην επιστήµη και ακούει τους ειδικούς, αλλά αφήνει 40.000 νέους εκτός πανεπιστηµίου. Εχει ακόµη δουλίτσα να κάνει µέχρι το εκπαιδευτικό σύστηµα να καταντήσει πλίνθοι και κέραµοι ατάκτως ερριµµένοι. Ή µήπως είναι η εκλεκτή των εξωθεσµικών κέντρων όπως της καταλογίζουν;

Αµετακίνητη και η Μενδώνη παρά την εγχώρια και διεθνή κατακραυγή για τους χειρισµούς της στην Ακρόπολη και στις αρχαιότητες του µετρό στη Θεσσαλονίκη. Αυτήν τη φορά δεν παγιδεύτηκε ούτε από τον Λιγνάδη ούτε από τη φωτιά και διασώθηκε διασώζοντας το Τατόι.

Η δυσάρεστη έκπληξη ήρθε µε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Υγείας στον Θάνο Πλεύρη. Αυτόν που ούρλιαζε στις πολιτικές συγκεντρώσεις του ότι χρειαζόµαστε νεκρούς στα σύνορα. Ανταµοιβή για τις υπηρεσίες του ως µέλους της επιτροπής για τη Novartis; Υστατη προσπάθεια να πειστεί η ακραία µερίδα των ανεµβολίαστων µε τους οποίους συναγελάζεται και ξέρει διευθύνσεις και ονόµατα; Ασκήσεις ισορροπίας προς την ακροδεξιά όπου υπάρχουν διαρροές; Ο καιρός θα δείξει. Προς το παρόν αρκετοί που έδωσαν µε γυµνά χέρια τη µάχη στα δηµόσια νοσοκοµεία και χειροκροτήθηκαν από τις Αντουανέτες θα πάνε σπίτι τους.

Λάθος και η µετακίνηση του κουρασµένου Κικίλια στον τουρισµό. Αν ο Μητσοτάκης είχε χιούµορ, θα το κρατούσε για τον εαυτό του. Του ταιριάζει γάντι.

Αν κάτι κράτησαν οι πολίτες από το αδειανό πουκάµισο του ανασχηµατισµού είναι πως τα γραµµάτια ξεπληρώνονται και ο δρόµος προς τον εκφασισµό συνεχίζεται µε τέρµα τα γκάζια.

Σε ένα έχει δίκιο η Κεραµέως: στο πολλά υποσχόµενο επάγγελµα του web designer. Να προσλάβει λοιπόν έναν η κυβέρνηση για να αποτυπώσει στην ιστοσελίδα της τα στραπάτσα της. Κυρίως να εικονογραφήσει την παροιµία των ναυτικών. «Η τελειότερη αντλία σε µια βάρκα που βουλιάζει είναι ένας κουβάς στα χέρια του απελπισµένου ναυαγού».

H Χρύσα Κακατσάκη είναι φιλόλογος – ιστορικός Τέχνης

Documento Newsletter