Μπορεί το θέμα των ημερών να αποτελείται από πρωτοσέλιδα με πηχυαίους τίτλους, τύπου «Κίνηση-ματ από τη Φώφη», «Η Φώφη απομονώνει τον Τσίπρα» και «…ανακατεύει την τράπουλα στο πολιτικό σκηνικό», η λυπηρή πραγματικότητα είναι, όμως, ότι το μόνο που κατάφερε να ανακατέψει η Φώφη είναι το πάλαι ποτέ προοδευτικό πρόσημο του κόμματός της με τα συντηρητικά γκάζια που έχει πατήσει στο… τέρμα!
Στην πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής η Φώφη Γεννηματά επιχείρησε να ξορκίσει την «πασοκοποίηση» του νεόκοπου πολιτικού φορέα, λέγοντας πως το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι ο βασικός πυλώνας της προσπάθειας αλλά η ανασυγκρότηση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου «δεν μπορεί να γίνει με τη λογική του ΠΑΣΟΚ plus». Γι’ αυτό, άλλωστε, άρχισαν να συνεδριάζουν τα κομματικά όργανα και σε άλλα γραφεία πέραν αυτών της Χαριλάου Τρικούπη.
Με το να συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή πότε στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ και πότε στου Ποταμιού, όμως, δεν λύνονται θεμελιώδους σημασίας προβλήματα! Εξάλλου, όλες οι κινήσεις και τα επιτελικά πρόσωπα που στελεχώνουν τα κεντρικά όργανα του κινήματος προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, ενώ την ίδια στιγμή σημαντικές αποφάσεις για τη στρατηγική του φορέα και τις πολιτικές του διεκδικήσεις εξακολουθούν –προς απογοήτευση των εταίρων της κ. Γεννηματά– να προέρχονται από το πιο… βαθύ ΠΑΣΟΚ. Και το χειρότερο; Δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι πρέσβευε το ιστορικό κόμμα τόσο κατά την ίδρυσή του όσο και κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης της χώρας επί Ανδρέα Παπανδρέου…
Πώς μπορεί κανείς να ξεχάσει μερικές από τις πιο σημαντικές κοινωνικές αλλαγές της μεταπολίτευσης που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα; Η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου (από τις πρώτες μεγάλες τομές, η οποία μάλιστα προκάλεσε την οξύτατη δυσαρέσκεια της Εκκλησίας), η ισότητα των φύλων, η ψήφος στα 18 και πάνω απ’ όλα η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης. Οσο κι αν… ξεστράτισε στην πορεία το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, όσο κι αν έχασε τον δρόμο του το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη ή τα έκανε θάλασσα το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου, ποτέ δεν βρέθηκε σε χειρότερη μοίρα από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, όταν συνεργάστηκε με τον ιστορικό αντίπαλο –τη Δεξιά– υπό τον Αντώνη Σαμαρά.
Ουδείς θέλει να πιστέψει ότι η Φ. Γεννηματά θα επαναλάβει τα λάθη του προκατόχου της επιλέγοντας να συνεργαστεί με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και οδηγώντας και το Κίνημα Αλλαγής –μετά το ΠΑΣΟΚ– σε εκλογική και πολιτική κατάρρευση. Ωστόσο, οι αποφάσεις της το τελευταίο διάστημα, που κορυφώθηκαν με την «αιφνίδια» απόφασή της να στείλει αίτημα στον πρόεδρο της Βουλής για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή με θέμα να ενημερωθούν οι βουλευτές για τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους σχετικά με τη μεταμνημονιακή πορεία της χώρας, αλλά στην ουσία να ζητήσει εκλογές εδώ και τώρα, το μόνο που… φωνάζουν είναι «κλίνατε επί δεξιά, μη χάσουμε –ξανά– από τα… αριστερά»!
Τι κι αν είχαν αντίρρηση τόσο η ΔΗΜΑΡ όσο και το Ποτάμι για τη στροφή του Κινήματος σε μια εντελώς ακατάλληλη συγκυρία για τη χώρα; Τι κι αν την προειδοποίησαν ότι αυτή η στροφή θα σημάνει σύμπλευση με τη ΝΔ ενώ άλλα είχαν συμφωνήσει; Φωνή βοώντος… Μεσούσης της τέταρτης αξιολόγησης και ενώ επίκεινται οι πανελλαδικές εξετάσεις των μαθητών και, φυσικά, η τουριστική περίοδος, η κ. Γεννηματά θέλει εκλογές, με το πρόσχημα ότι δεν μπορεί ο Τσίπρας να δεσμεύσει τη χώρα και, βασικά, την επόμενη κυβέρνηση με νέες συμφωνίες και νέα μέτρα! Η πλάκα είναι δε ότι τα περισσότερα είναι ήδη ψηφισμένα στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, όπως για παράδειγμα η περικοπή των συντάξεων, αλλά φαίνεται ότι η Φώφη πιστεύει πως η επόμενη κυβέρνηση θα πάρει τις… ελληνικές τζίφρες πίσω!
Η επιστροφή στις θέσεις Βενιζέλου, που έχει κηρύξει «ανένδοτο» στον ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά δεν είναι το μόνο πισωγύρισμα του Κινήματος Αλλαγής. Και, κυρίως, δεν είναι το μόνο ζήτημα που διχάζει τις συνιστώσες του νέου φορέα, κάνοντας τα θεμέλιά του να τρίζουν πρόωρα.
Οπως είχε αποκαλύψει το documentonews.gr (26/4), το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» έκανε και πάλι αισθητή την παρουσία του στο θέμα της αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, καθώς είχαν προκύψει διαφωνίες και φόβοι διαρροών κατά την ψηφοφορία στη Βουλή από βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, πριν αλέκτορα φωνήσαι… να και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, που δήλωσε ότι δεν θα το ψηφίσει – ούτε αυτό ούτε οτιδήποτε φέρνει η κυβέρνηση, ακόμη κι αν συμφωνεί με το περιεχόμενο– προκειμένου να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ μια ώρα αρχύτερα! Προσωπικές απόψεις, θα πει κανείς. Ουδόλως! Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από όταν η Φ. Γεννηματά κατέληξε στη… στρατηγική απόφαση να μην ψηφίζει το κόμμα της στη Βουλή κανένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης –ακόμη κι αν το περιεχόμενό του τη βρίσκει σύμφωνη– εάν δεν το ψηφίσουν και οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Στάση η οποία βρίσκει εντελώς αντίθετο τόσο τον Σταύρο Θεοδωράκη όσο και τον Θανάση Θεοχαρόπουλο αλλά και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο τελευταίος, άλλωστε, φαίνεται να έχει απομείνει μοναχός εντός κινήματος και πιστός στο γνήσιο πασοκικό δόγμα «αντίπαλός μας είναι η Δεξιά»…
Το θέμα των πολιτικών συσχετισμών εντός Βουλής που προκύπτει από αυτήν τη γραμμή Γεννηματά, Βενιζέλου (εσχάτως και Σκανδαλίδη) και άλλων δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όσο η επιβεβαίωση της συντηρητικής στροφής του ΠΑΣΟΚ στην οποία σύρεται πλέον και το Κίνημα Αλλαγής. Τα ανθρώπινα δικαιώματα κάποτε αποτελούσαν συστατικό στοιχείο του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Παπανδρέου, εξάλλου, είχε στην πολιτική του ατζέντα τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, την αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης και πολλά άλλα, τα οποία δεν κατόρθωσε να εφαρμόσει στη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας όχι μόνο λόγω οικονομικής κρίσης και μνημονίου, αλλά γιατί δεν θα του το επέτρεπε το ίδιο του το κόμμα. Επιπλέον, ο μόνος που είχε μιλήσει ανοιχτά για πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους ήταν ο πατέρας του, Ανδ. Παπανδρέου, χωρίς φυσικά να μπορέσει να τον υλοποιήσει ποτέ.
Και σήμερα η ηγέτιδα του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής, που όλο… τυχαίνει να απουσιάζει από ψηφοφορίες που αφορούν, για παράδειγμα, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων (σύμφωνο συμβίωσης, νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου) για να μη δυσαρεστήσει το… θεοσεβούμενο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, προτιμά να κάνει πίσω ακόμη και από σημαντικές προοδευτικές θέσεις του φορέα. Οπως αυτή που επρόκειτο να αποτελέσει ψηφισμένη θέση του κινήματος στο ιδρυτικό του συνέδριο και αφορούσε τον διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους, αλλά τελικά αποσιωπήθηκε και δεν μπήκε καν σε ψηφοφορία! Στη θέση της ψηφίστηκε μια απόφαση που μιλά γενικώς και αορίστως για «διακριτούς ρόλους»…
Και, παράλληλα, η στάση «δεν ψηφίζω» με τη λογική να πέσει η κυβέρνηση (που είναι ούτως ή άλλως ουτοπική) συζητείται ευρέως στο κίνημα και όχι μόνο από τον… Κωνσταντινόπουλο! Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, για το οποίο η πλευρά Γεννηματά απαιτεί τη… μη διαφοροποίηση Καμμένου προκειμένου να ψηφίσει μια συμφωνία –εάν προκύψει– στη Βουλή! Αντίθετα, τόσο το Ποτάμι όσο και η ΔΗΜΑΡ αλλά και το ΚΙΔΗΣΟ έχουν δηλώσει ότι θα ψηφίσουν μια συμφωνία που θα διασφαλίζει τις εθνικές μας θέσεις χωρίς να ετεροπροσδιορίζονται από τη στάση των ΑΝΕΛ. Διαφοροποίηση υπήρξε, επίσης, και στο θέμα του σκανδάλου της Novartis, καθώς το Ποτάμι πήρε σαφείς αποστάσεις από την πασοκική γραμμή της «κυβερνητικής σκευωρίας» – και δικαίως…
Αυτό το διάστημα, πάντως, το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο η Φ. Γεννηματά έθεσε σε εκλογική ετοιμότητα ήδη από το ιδρυτικό του συνέδριο, πέρα από το να ζητά εκλογές για να μας… σώσει ξανά, τρέχει για να συγκροτήσει τις τοπικές και νομαρχιακές του οργανώσεις ανά την επικράτεια. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι αυτονόητο: πού αλλού θα στηριχθούν οι νέες οργανώσεις του νεόκοπου φορέα, παρά στις ήδη υπάρχουσες του ΠΑΣΟΚ; Οταν υπάρχει ήδη κομματικός μηχανισμός, πού να τρέχεις για… ανανέωση – και πού να τη βρεις, εξάλλου!
Με λίγα λόγια, το Κίνημα Αλλαγής, που πρώτα εξέλεξε ηγέτη και… μετά συγκροτήθηκε σε κόμμα, με ένα συνέδριο με διορισμένους συνέδρους, μια Κεντρική Επιτροπή και μια Εκτελεστική Γραμματεία με διορισμένα μέλη και ένα Πολιτικό Συμβούλιο αρχηγών οι οποίοι θέλοντας και μη καταπίνουν τις διαφωνίες τους και ακολουθούν τη Φ. Γεννηματά, επιδιώκει την ανανέωση και το καινούργιο αλλά δεν διστάζει να αποπνεύσει ό,τι πιο παλιό και ξεπερασμένο. Και όλα αυτά για να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ! Πού και πού, βεβαίως, διατείνεται ότι εξακολουθεί να τηρεί αποστάσεις και από τη ΝΔ του Κυριάκου και του Αδωνη, αλλά δύσκολα πείθει πλέον…
Θα πει κανείς, ωστόσο, ότι οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις του Κινήματος Αλλαγής, δηλαδή η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι, τελικώς ψηφίζουν νομοσχέδια της κυβέρνησης με προοδευτικό περιεχόμενο. Γι’ αυτό, εξάλλου, πήραν και την πρωτοβουλία να ανοίξουν τη συζήτηση για συνταγματική αναθεώρηση με προοδευτικό πρόσημο, επικρίνοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη για το «όχι» που τους διαμήνυσε. Χρήσιμο θα ήταν, όμως, να μη διυλίζουμε τον κώνωπα καταπίνοντας την κάμηλο. Και η κάμηλος είναι ότι ο βασικός πυλώνας του Κινήματος Αλλαγής, το οποίο θέλει να έχει αυτόνομη, προοδευτική και πρωταγωνιστική πορεία στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας, είναι το ΠΑΣΟΚ. Με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα του ’74 και του ’81, αλλά για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου του 2012 με άλλον αρχηγό: τη Φώφη Γεννηματά…
