Ο Ι.Σ.Καριώτης γράφει για την αμόρφωτη, κουτοπόνηρη και αντιδραστική υπουργό Παιδείας
Είναι αντιδεοντολογικό, αλλά μόλις μου το ζήτησε είπα αμέσως «ναι», εξομολογήθηκε ο Παύλος Τσίμας στην προεκλογική εκδήλωση της Νίκης Κεραμέως στο Μαρούσι, στην οποία ήταν… κονφερασιέ. Γιατί; Γιατί ο κάποτε κομμουνιστής δημοσιογράφος, κάποτε υπεύθυνος του πολιτικού τμήματος του «Ριζοσπάστη», κάποτε στέλεχος πρώτης γραμμής της ΚΝΕ, κάποτε παραγωγός στον 105,5 Στο Κόκκινο, με το κοφτερό μυαλό που διαθέτει, κατάλαβε πριν από πολλούς άλλους όχι μόνο ότι η χώρα χρειάζεται ένα επενδυτικό σοκ, που μόνο ο Κυριάκος μπορούσε να της χαρίσει, αλλά κυρίως ότι η σωτηρία της Ελλάδας –όχι της ψυχής του…– είναι η παιδεία. Και η πιο κατάλληλη για να σώσει την παιδεία, μετά τον όλεθρο του Φίλη και του Γαβρόγλου, είναι η Κεραμέως. Οπερ έδει δείξαι.
Αν κάτι δηλοί η μικρή ιστορία, είναι ότι η κατά Μητσοτάκη αριστεία είναι πρωτίστως αριστεία δημόσιων σχέσεων. Και στο είδος αυτό αριστείας, όπως πιστοποιεί και η έκτακτη εμφάνιση του Τσίμα, η Νίκη Κεραμέως αριστεύει. Αμόρφωτη, κουτοπόνηρη, αντιδραστική μέχρι το κόκαλο, αλλά με πτυχία Σορβόννης και Χάρβαρντ, εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο τον αρχηγό της και το μαύρο κι άραχλο ελληνικό Tea Party που λύνει και δένει μέσα στη ΝΔ. Την αδικούν οι χαρακτηρισμοί λέτε; Δηλαδή είναι μορφωμένη η γυναίκα που στο μήνυμά της προς τους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου τσαλαβουτάει στην Ιστορία για να τους ενημερώσει ότι το έπος της Αλβανίας έλαβε χώρα προτού ξεκινήσει ο Β’ Παγκόσμιος, ενώ ο πόλεμος είχε ξεκινήσει έναν χρόνο νωρίτερα;
Τι της λες αυτής της υπουργού Παιδείας –τρομάρα της– που έχει τόσο παχύρρευστη στήριξη του Σαμαρά, του Κυριάκου, του Πικραμμένου, αλλά και του Τσίμα; Με πόσα χέρια τη μουτζώνεις, κι αυτή και τους πρόθυμους διαφημιστές της, όταν σε ολόκληρο το μήνυμά της για την εθνική γιορτή αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να αναφέρει τον φασισμό και τον ναζισμό και λέει στα παιδιά ότι στην Αλβανία οι Ελληνες πολέμησαν τον λαϊκισμό; Πόση υποκρισία να αντέξεις όταν βλέπεις αυτή την αρίστη να επιβάλλει στις πρώτες μέρες της στο υπουργείο ως σημαιοφόρους στο δημοτικό σχολείο τους αρίστους; Πόσα καντήλια να κατεβάσεις παρακολουθώντας τα τσαλαβουτήματά της στα θρησκευτικά, την αναγραφή θρησκεύματος και ιθαγένειας στα απολυτήρια, τη μαυρίλα με περιτύλιγμα Τσίμα;
Δεν φταίει αυτή, θα πείτε. Τόση είναι. Αλλά αν αξίζει τον κόπο να αφιερώσει κανείς πέντε σκέψεις στην αφεντιά της, είναι γιατί εκπροσωπεί τη νέα κατάσταση πραγμάτων με τον πιο παραστατικό τρόπο. Ολοταχώς πίσω, σε συσκευασία αριστείας. Κεραμιδαριό σε καθετί προοδευτικό στην πολύπαθη παιδεία, με υπογραφή Κεραμέως. Αν δεν το κατάλαβες, ζεις στην εποχή της Κεραμέως. Σκάσε και κολύμπα…
Με πόσα χέρια τη μουτζώνεις, κι αυτή και τους πρόθυμους διαφημιστές της, όταν σε ολόκληρο το μήνυμά της για την εθνική γιορτή αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να αναφέρει τον φασισμό και τον ναζισμό και λέει στα παιδιά ότι στην Αλβανία οι Ελληνες πολέμησαν τον λαϊκισμό;
