Σε ακόμη μία προσπάθεια εμπαιγμού των στρατιωτικών προέβη ο πρωθυπουργός και μάλιστα από το βήμα της Βουλής, υποσχόμενος κατοστάρικα ως δήθεν αύξηση των αποδοχών τους. «Η οικονομική μας πολιτική επιτρέπει να προχωρήσουμε σε αύξηση της τάξης των 100 ευρώ σε όλους τους ένστολους από την 1η Ιουλίου» δήλωσε, αποδεικνύοντας άλλη μία φορά την άγνοια της κυβέρνησης για την πραγματικότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Με την κοινωνική δυσαρέσκεια να αυξάνεται, ο πρωθυπουργός στρέφεται στις Ένοπλες Δυνάμεις, μια παραδοσιακά συντηρητική εκλογική δεξαμενή, επιχειρώντας να αποκομίσει πολιτικά οφέλη. Ομως η «αύξηση» των 100 ευρώ δεν είναι τίποτε άλλο από το ήδη ψηφισμένο επίδομα επικινδυνότητας που θεσπίστηκε για να αποφύγει η κυβέρνηση την ένταξη των στρατιωτικών στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Επικοινωνιακά τεχνάσματα
Η υποτιθέμενη μέριμνα μετατρέπεται σε επικοινωνιακή φούσκα. Αντί για ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα βελτίωναν τις εργασιακές συνθήκες και θα ρύθμιζαν οικονομικές εκκρεμότητες, η κυβέρνηση επιλέγει τεχνάσματα. Το «νέο» επίδομα επικινδυνότητας απλώς μετονομάστηκε και αυξήθηκε οριακά, με τους στρατιωτικούς να λαμβάνουν τελικά μόλις 60-70 ευρώ καθαρά. Το σκηνικό θυμίζει την περιβόητη αύξηση 20% στη νυχτερινή αποζημίωση, η οποία μεταφράστηκε σε μόλις 50 λεπτά του ευρώ ανά ώρα, χωρίς να καλύπτει όλες τις ώρες νυχτερινής εργασίας.
Το πρόβλημα των στρατιωτικών δεν λύνεται με ένα «πουρμπουάρ», καθώς η πλειονότητα υποστηρίζει ότι δεν είναι πρωτίστως οικονομικό. Αφορά κυρίως τα θέματα της μέριμνας και την αύξηση των περιστατικών αυθαιρεσίας της διοίκησης σε όλες τις μορφές της. Η κατάσταση στις Ένοπλες Δυνάμεις επιδεινώνεται συνεχώς και η οργή των στελεχών απέναντι στην κυβέρνηση μεγαλώνει. Αυτό αποτυπώνεται στη ραγδαία αύξηση των παραιτήσεων τα τελευταία δύο χρόνια και στα σοβαρά κενά στις στρατιωτικές σχολές – εξελίξεις που θα έπρεπε να έχουν σημάνει συναγερμό.
Τα παραδείγματα
Ας δούμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα που έγιναν γνωστά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, λαμβάνοντας υπόψη ότι ανάλογα θέματα έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας των στρατιωτικών: Ακύρωση της συνυπηρέτησης. Στο τέλος του 2024 ψηφίστηκε στη Βουλή μια διάταξη που επιτρέπει τη συνυπηρέτηση των στρατιωτικών με τους/τις συζύγους τους, αφαιρώντας κάθε περιθώριο της πολιτείας για αρνήσεις και υπηρεσιακά προσχήματα. Σύμφωνα με τον νόμο, η απόσπαση των υπαλλήλων που είναι σύζυγοι στρατιωτικών πρέπει να ολοκληρώνεται εντός ενός μήνα, χωρίς να τίθεται ζήτημα κενών θέσεων ή υπηρεσιακών αναγκών. Όμως στις 13 Φεβρουαρίου 2025 εκδόθηκε εγκύκλιος-κατάπτυστη αυθαιρεσία του υπουργείου Εσωτερικών που επιτρέπει στις υπηρεσίες να απορρίπτουν τις αιτήσεις για «υπηρεσιακούς λόγους».
Με απλά λόγια, κάποιοι κρατικοί υπάλληλοι αποφάσισαν ότι έχουν περισσότερη εξουσία από τη Βουλή και ξαναγράφουν τον νόμο κατά το δοκούν. Η αυθαιρεσία του υπουργείου Εσωτερικών αναγκάζει τις οικογένειες των στρατιωτικών να ζουν χωριστά, με τεράστιες αποστάσεις, οικονομική επιβάρυνση και ψυχολογική πίεση. Παιδιά μεγαλώνουν χωρίς τον έναν γονέα, ενώ οι στρατιωτικοί βιώνουν αβεβαιότητα και εμπαιγμό, παρά τον ψηφισμένο νόμο.
Η ομηρία των συνταγματαρχών. Δεκάδες συνταγματάρχες βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες σε ομηρία, καθώς στις αρχές Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν οι τακτικές κρίσεις και αρκετοί από αυτούς που είχαν εκδηλώσει επιθυμία να φύγουν από τις Ενοπλες Δυνάμεις προτού ακόμη συμπληρώσουν τα συντάξιμα έχουν αποστρατευτεί. Ωστόσο, δεν τους έχει ανακοινωθεί η αποστρατεία, καθώς με τις έκτακτες κρίσεις που έγιναν με απόφαση του υπουργού Νίκου Δένδια στις αρχές του χρόνου άδειασαν κυριολεκτικά οι υπηρεσίες και δεν επαρκούν τα στελέχη που διατηρούν αυτό τον βαθμό για να βγουν οι απαραίτητες εργασίες.
Όσοι αποστρατεύτηκαν τότε έχουν ήδη φύγει από την υπηρεσία τους, αλλά πληρώνονται κανονικά τον μισθό τους έως ότου διαγραφούν οριστικά από τα στρατιωτικά μητρώα, μια διαδικασία που υπολογίζεται στους οκτώ μήνες. Αυτοί που αποστρατεύτηκαν την περασμένη εβδομάδα δεν έχουν μάθει ποιοι είναι και δεν μπορούν ούτε να ζητήσουν τις νόμιμες άδειές τους. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι έχουν αποστρατευτεί, χωρίς να το γνωρίζουν, συνεχίζουν να υπογράφουν τα έγγραφα όταν η υπηρεσία τους το απαιτεί, κάτι που ενέχει τον κίνδυνο να τεθεί θέμα ακυρότητας.
Γιατί παραιτούνται τα στελέχη
Οι βασικοί λόγοι των παραιτήσεων στελεχών που παρατηρούνται στις Ένοπλες Δυνάμεις, σύμφωνα με την Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ), είναι οι ακόλουθοι:
- Δυσμενείς συνθήκες εργασίας και επιδεινούμενο εργασιακό πλαίσιο.
- Έλλειψη επαγγελματικής ικανοποίησης.
- Έλλειψη ουσιαστικών κινήτρων.
- Προσβλητικά χαμηλό μισθολόγιο και αναχρονιστικές απολαβές.
- Αυξανόμενη επικινδυνότητα για πλήθος παραγόντων.
- Αυξανόμενη απασχόληση σε αλλότριες δραστηριότητες τρίτων φορέων.
- Αυξανόμενη συρρίκνωση επαγγελματικών και ατομικών (έως και θεμελιωδών ανθρώπινων) δικαιωμάτων.
- Μειούμενη έως ανύπαρκτη μέριμνα.
- Αδυναμία αντιμετώπισης αδικιών που ενδημούν εγγενώς στο διοικητικό οικοδόμημα των Ενόπλων Δυνάμεων και οδηγούν στην απώλεια της εμπιστοσύνης προς τη διοίκηση.
- Ακατάπαυστες εξαγγελίες με αρνητικό πρόσημο.
- Απροθυμία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας να αντιληφθεί τα πραγματικά προβλήματα.
- Αδυναμία δημιουργίας θετικού οράματος για το μέλλον στα στελέχη.
- Αδυναμία των στελεχών για δημιουργία ή διατήρηση οικογένειας.
- Αυξανόμενες παρεμβάσεις της υπηρεσίας στην προσωπική ζωή των στελεχών και των οικογενειών τους.
- Έλλειψη αισθήματος δικαιοσύνης.
- Αδυναμία (αν όχι αδιαφορία) προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των στρατιωτικών.
- Διαρκής καλλιέργεια κλίματος ανασφάλειας.
Διαβάστε επίσης
Το Ισραήλ διαλύει την εκεχειρία στη Γάζα – Σφοδροί βομβαρδισμοί με 200 νεκρούς
