Ο πλανήτης λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση. Οι αλλαγές είναι ραγδαίες, απρόβλεπτες και µέχρι να επέλθει η όποια ισορροπία τα αποτελέσµατα µπορεί να είναι βίαια και καταστροφικά. Η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ πυροδοτεί αλλαγές και αναδιαµορφώνει τους γεωστρατηγικούς σχεδιασµούς. Ξαφνικά οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν συµπεριφέρονται ως αντίπαλοι, το µέτωπο της Ουκρανίας οδεύει προς το τέλος και οι άµεσα ενδιαφερόµενοι (Ουκρανία και ΕΕ) όχι µόνο δεν έχουν λόγο στις αποφάσεις, αλλά δεν έχουν καν ενηµερωθεί.
Οσα προωθούνται αποδίδονται στον Ντόναλντ Τραµπ, αλλά αυτή είναι µια µονοδιάστατη, αν όχι εύκολη ανάγνωση. Για να επικρατήσει ο Τραµπ υπήρξαν αντικειµενικές συνθήκες. ∆ηµιουργήθηκαν καταστάσεις ανισοτήτων και φαινόµενα εκφυλισµού απέναντι στα οποία ο ίδιος εµφανίζεται ως σωτήρας.
Η αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο δείχνει να οδηγεί σε ξεκαθάρισµα λογαριασµών που δεν έχουν πολιτικές αφετηρίες, αλλά τις εφευρίσκουν. Πρόκειται για µια πρωτόγνωρη ενδοκαπιταλιστική διαµάχη µε απρόβλεπτα αποτελέσµατα.
Η Ευρώπη, η οποία µετά τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο µπήκε σε ρόλο προστατευόµενου από τις ΗΠΑ, κατέληξε να χάσει κάθε ουσιαστική αυτονοµία από την υπερατλαντική σύµµαχο που τη χρησιµοποίησε ως προκεχωρηµένο φυλάκιο.
Η αλλαγή στον Λευκό Οίκο κάνει περίπλοκα τα πράγµατα για την ΕΕ, η οποία, εκτός από τα δαιµονοποιητικά που λέει για τον Τραµπ, είναι ανίκανη να αντιµετωπίσει τις εξελίξεις. Οσα δε ακούγονται για την ανάγκη δηµιουργίας ευρωπαϊκής άµυνας για να αντιµετωπιστούν κίνδυνοι µοιάζουν µε ανέκδοτο. Η Ευρωπαϊκή Ενωση –ως σήµερα είναι ανίκανη να έχει ενιαία οικονοµία και πολιτική και κυρίως να επιλύσει τα προβλήµατα– θεωρεί ότι µπορεί να έχει κοινή άµυνα; Η οποία θα οργανώνεται από ποιους και µε ποιο στόχο;
Το πιο τραγικό παράδειγµα σύγχυσης λόγω Τραµπ στον ευρωπαϊκό χώρο είναι ο Ελληνας πρωθυπουργός. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεπέρασε κάθε Ευρωπαίο ηγέτη στην ταύτισή του µε τον αµερικανικό παράγοντα (για όσους γνωρίζουν καλύτερα, δεν πρόκειται για ταύτιση µε την πολιτική έννοια αλλά για ενοικίαση ρόλου) και τώρα πληρώνει το τίµηµα. Επέλεξε τον ρόλο του υπάκουου Αµερικανού δεκανέα, το επέδειξε µε κάθε ευκαιρία για να το καθιερώσει ως συµπόρευση και εύνοια από τον ισχυρό και τώρα δεν µπορεί να κάνει πίσω. Ο Μητσοτάκης χάλασε τη διπλωµατική ισορροπία µε τη Ρωσία και ταυτίστηκε απροκάλυπτα µε τους Αµερικανούς στο ουκρανικό. Μετατράπηκε σε κλόουν του Πενταγώνου, που µε κάθε ευκαιρία και χωρίς να τον ρωτήσει κανείς δήλωνε ότι «είµαστε σε πόλεµο µε τη Ρωσία». Γελάγανε και οι βαλσαµωµένοι στην Κόκκινη Πλατεία.
Για να αποδείξει τον ρόλο του µπιστικού αφόπλισε την ελληνική άµυνα στέλνοντας όπλα στο Κίεβο (τα περισσότερα κατέληξαν στη µαύρη αγορά όπλων) και προσπάθησε να εµφανίσει ως «πουτινάκι» όποιον έλεγε το αυτονόητο. Η ελληνική οικονοµία έχασε παραδοσιακές προσβάσεις στις ρωσικές αγορές και η Ελλάδα άρχισε να αντιµετωπίζεται διπλωµατικά ως χώρα παραλόγου. Το αντάλλαγµα ήταν µια στηµένη οµιλία στο Κογκρέσο για να την αξιοποιήσει στο ντόπιο φιλοθέαµον κοινό.
Η επικράτηση του Τραµπ απειλεί τον Μητσοτάκη σε πεδία που δεν υπολόγιζε.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν κάλεσαν καν τον Μητσοτάκη στη σύνοδο στο Παρίσι κι αυτό δεν δείχνει µόνο µια χαµηλή αποτίµηση του ηγετικού ρόλου του αλλά έχει κι έναν συµβολισµό. ∆εν θέλουν να επιδεικνύουν ως παράγοντα αυτόν που γυάλιζε τις µπότες του Ζελένσκι και αποτελεί κόκκινο πανί.
Η εκδίκηση του Τραµπ σε βάρος του Μητσοτάκη ξεκίνησε µε διαρροές που έκανε το Ρεπουµπλικανικό Κόµµα και εµφανίζει την ελληνική κυβέρνηση ως παραµάγαζο του πρώην προέδρου Μπάιντεν. Τα πιο γνωστά και επιφανή ιδρύµατα στην Ελλάδα εµφανίζονται να χρηµατοδοτούνται από αµερικανικούς µηχανισµούς προκειµένου να εξυπηρετήσουν τα σχέδια του Μπάιντεν και του Σόρος. Οι κατηγορίες αυτές δεν έχουν απαντηθεί από αυτούς που καταγγέλλονται.
Σύµφωνα µε τις διαρροές των Ρεπουµπλικανών, όλα αυτά γίνονταν για να εξυπηρετηθεί η woke ατζέντα των ∆ηµοκρατικών που ήταν στην εξουσία. Αν αφαιρέσει κάποιος τη δικαιολογία µε την οποία εξαπολύεται το κατηγορητήριο (woke ατζέντα, συµπερίληψη κ.λπ.) και µείνει στην ουσία, υπάρχει σοβαρό θέµα. Για όποιο λόγο κι αν υπήρξε χρηµατοδότηση από την αµερικανική πρεσβεία και τη USAID προς ελληνικά ιδρύµατα ή ΜΚΟ, η χρηµατοδότηση έγινε για να εξυπηρετηθούν η αµερικανική εξωτερική πολιτική και οι µεθοδεύσεις της.
Η USAID, από τότε που ιδρύθηκε (1961), ελέγχεται από το αµερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και το Συµβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ. Ο Αµερικανός δηµοσιογράφος και συγγραφέας Γουίλιαµ Μπλουµ έχει υποστηρίξει ότι στο παρελθόν η USAID είχε στενές σχέσεις µε τη CIA και πολλοί πράκτορές της έδρασαν µε την κάλυψη της οργάνωσης. Ετσι κι αλλιώς όµως οι επεµβάσεις βοήθειας και οικονοµικής στήριξης της USAID σε κράτη και φορείς είχαν ως γνώµονα την επικράτηση της αµερικανικής πολιτικής. Το 2008 µια έκθεση αποκάλυψε ότι το 40% της βοήθειας που δόθηκε από τη USAID στο Αφγανιστάν επέστρεψε στις ΗΠΑ ως µισθοί συµβούλων και στελεχών της οργάνωσης. Επί δεκαετίες η USAID κάνει εκτεταµένες επιχειρήσεις «βοήθειας» που αποτελούν προώθηση των αµερικανικών συµφερόντων, εξαγορά φορέων και χρηµατοδότηση πολιτικών σχηµατισµών που θέλουν οι ΗΠΑ να προωθήσουν.
Οπουδήποτε υπήρξαν ανατροπές πολιτικών καθεστώτων µε την παρέµβαση των ΗΠΑ ή πόλεµοι για την επιβολή του αµερικανικού status quo η USAID εµφανιζόταν ως η αµερικανική βοήθεια.
Η χρηµατοδότηση οργανώσεων στην Ελλάδα µε κονδύλια της USAID και της πρεσβείας δεν αποτελεί βοήθεια για πόλεµο ή λιµό, δεν συντελεί στον εκδηµοκρατισµό της χώρας, αλλά αποτελεί διαδικασία εξαγορασµού για την προώθηση της αµερικανικής πολιτικής. Η διείσδυση στην Ελλάδα, µέσα από ιδρύµατα και ευεργέτες, δεν έχει στόχο την ανάπτυξη της χώρας αλλά την εξάρτησή της. Με αυτή την έννοια, οι οργανώσεις και τα ιδρύµατα που εµφανίζονται να χρηµατοδοτούνται από τις ΗΠΑ µε αυτές τις µεθόδους πρέπει να δώσουν άµεσα απαντήσεις για το τι έχει συµβεί. Οι οργανισµοί αυτοί (κατά τους Ρεπουµπλικανούς) είναι:
• Fulbright Greece
• Ελληνοαµερικανικό Εµπορικό Επιµελητήριο (AmChamGR)
• Ιδρυµα Ωνάση (Στέγη Ωνάση)
• Ινστιτούτο ∆ιεθνών Σχέσεων (I∆ΙΣ)
• Ελληνικό Ιδρυµα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
• Αµερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (Pierce – Αγίας Παρασκευής) – Κολλέγιο Ανατόλια Θεσσαλονίκης
• Ιδρυµα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)
• Οικονοµικό Φόρουµ των ∆ελφών
• Athens Democracy Forum
• Ιδρυµα Λασκαρίδη
• Ιδρυµα Μποδοσάκη
• SolidarityNow
Η προώθηση της πολιτικής µιας ξένης δύναµης στη χώρα δεν είναι ούτε συµµαχική αντίληψη ούτε πολιτισµός. Αποτελεί άλωση των ελληνικών συµφερόντων µε τη µέθοδο της εξαγοράς. Για να µην πω κάτι πιο βαρύ. Οπότε και η προσφορά στον πολιτισµό είναι προσχηµατική. Στις ΗΠΑ προσφέρουν και µάλιστα έναντι χρηµατοδότησης.
ΥΓ.: Τα πράγµατα θα είναι πιο σοβαρά αν επιβεβαιωθεί το φηµολογούµενο, ότι υπάρχει γαϊτανάκι χρηµατοδοτούµενων δηµοσιογράφων. Αναµένουµε.
Διαβάστε επίσης
Συνένοχοι στο «μπάζωμα» οι ιατροδικαστές – Την Κυριακή στο Documento
Πιο ψηλά και από το 2009 το εμπορικό έλλειμμα του 2024 – Αδύναμος κρίκος οι εξαγωγές
Έγκλημα Τέμπη: Ηχητικό από κλήση τραυματία στη γραμμή έκτακτης ανάγκης, αμέσως μετά της σύγκρουση
Γάζα: Σήμερα 6 ισραηλινοί όμηροι θα ανταλλαχθούν με 602 παλαιστίνιους κρατούμενους