«Αντιδικαιική καρικατούρα» θα µπορούσε να χαρακτηριστεί το πόρισµα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευάγγελου Ζαχαρή µε το οποίο παραγγέλθηκε η δίωξη της προϊσταµένης της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη.
Αλµατα λογικής και παραλόγου, αντιφατικές προσεγγίσεις, πλήρης υιοθέτηση των ισχυρισµών που διατύπωσαν διωκόµενοι πρωταγωνιστές του σκανδάλου, χωρίς καµία αναφορά σε εξόφθαλµα αντιφατικούς ισχυρισµούς τους, ακόµη και αναληθή στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου παραβλέπει ή αγνοεί στοιχειώδεις πτυχές της υπόθεσης. Αυτά αποτελούν µερικά από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το «κατασκεύασµα» του Ευ. Ζαχαρή.
Πολλά είναι τα ερωτήµατα που ανακύπτουν από το πόρισµα Ζαχαρή, ειδικά αν το αντιπαραβάλει κανείς µε το πόρισµα Σοφουλάκη. Ενα από αυτά είναι αν τελικώς ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που για αρκετό χρονικό διάστηµα φέρεται να απέχει από την έρευνα την οποία είχε αναλάβει από κοινού µε τον Λάµπρο Σοφουλάκη, αφέθηκε νηφάλιος να ολοκληρώσει το εισαγγελικό του έργο ή λειτουργούσε υπό καθεστώς πίεσης µε φόντο ένα µελανό σηµείο που φέρει από το µακρινό παρελθόν. Ενα σηµείο που τεχνηέντως ανασύρθηκε από το χρονοντούλαπο και έγινε δηµοσίευµα µεσούσης της εισαγγελικής έρευνας από φιλοσαµαρική εφηµερίδα.
Χτύπηµα κάτω από τη ζώνη από φιλοσαµαρικό Μέσο
Στις 11 Νοεµβρίου 2019 η ιστοσελίδα iapopsi.gr, που απηχεί τις σαµαρικές απόψεις, αναδηµοσιεύει ρεπορτάζ που είχε κυκλοφορήσει στην έντυπη έκδοση του ίδιου Μέσου µε τίτλο: «Υπόθεση Novartis: Τι τρέχει µε τον εισαγγελέα Ζαχαρή;». Το δηµοσίευµα του συντάκτη µε την κωδική ονοµασία Α.Α. περνά από κόσκινο, όπως έχει άλλωστε δικαίωµα και καθήκον, τους Ευ. Ζαχαρή και Λ. Σοφουλάκη καθώς και τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ∆ηµήτρη ∆ασούλα, δίνοντας όµως την εντύπωση ότι ειδικά για τον Ζαχαρή αποτελεί και ένα είδος προειδοποιητικού µηνύµατος.
Για τον Λ. Σοφουλάκη στηλιτεύεται η άποψη που φέρεται να είχε εκφράσει από τότε σε δικαστικούς κύκλους, λέγοντας: «∆εν βλέπω δόλο στις ενέργειες Τουλουπάκη. Μόνο δικονοµικά παραπτώµατα που διώκονται πειθαρχικά και όχι ποινικά». Ο συντάκτης Α.Α. επισηµαίνει δε ότι η ανέλιξη του Λ. Σοφουλάκη ήταν κατακόρυφη, όπως επίσης ότι προήχθη σε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου επί ηµερών ∆ηµήτρη Παπαγγελόπουλου και Μιχάλη Καλογήρου στο υπουργείο ∆ικαιοσύνης. Παράλληλα, ο «κωδικοποιηµένος» συντάκτης έθετε «πελώρια ερωτήµατα» για τους λόγους που οδήγησαν τον ∆. ∆ασούλα να χρεώσει την «έρευνα ενός τόσο µεγάλου θέµατος, όπως η υπόθεση Novartis, στον κ. Σοφουλάκη, ο οποίος κατείχε κατά τον χρόνο της επιλογής του θέση εισαγγελέα Εφετών και όχι αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου». Μάλιστα, για τον ∆. ∆ασούλα, ο οποίος είχε αναλάβει προσωρινά διάδοχος της Ξένης ∆ηµητρίου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, περιλαµβανόταν στο δηµοσίευµα και η καταγγελία του Ιωάννη Αγγελή περί διορισµού συγγενικού του προσώπου στη Γενική Γραµµατεία Καταπολέµησης της ∆ιαφθοράς.
«Αναζητείται µε silver alert ο κ. Ζαχαρής»
Μετά τις τροχιοδεικτικές βολές στους προαναφερθέντες αντεισαγγελείς, την τιµητική του είχε ο αντεισαγγελέας Ζαχαρής, ο οποίος κατά το δηµοσίευµα «αναζητείται µε silver alert». Σύµφωνα µε τον Α.Α., οι δικαστικοί συντάκτες της «Αποψης» αναζητούσαν τον Ευ. Ζαχαρή στον Αρειο Πάγο, όµως εκείνος απουσίαζε «λόγω µικρού προβλήµατος υγείας για το οποίο ενδεχοµένως να απαιτηθεί κάποια µικροεπέµβαση». «Η απουσία του κ. Ζαχαρή, συνδυαζόµενη µε την εκφρασθείσα άποψη του κ. Σοφουλάκη περί µη διαπίστωσης ποινικών ευθυνών στους εισαγγελείς διαφθοράς, οδηγεί στο συµπέρασµα ότι αν τελικά απόσχει των καθηκόντων του λόγω υγείας ο κ. Ζαχαρής, το πόρισµα της έρευνας θα προσυπογράψει ΜΟΝΟ ο κ. Σοφουλάκης» σηµειώνεται επί λέξει στο δηµοσίευµα.
«Εµπλοκή ροζ περιεχοµένου»
Τα παραπάνω στοιχεία που είχε συλλέξει ο Α.Α. τον οδήγησαν «σε µια έρευνα για το τι ακριβώς συµβαίνει στην υπόθεση αυτή». Συγκεκριµένα στο δηµοσίευµα παρατίθενται τα εξής: «Σύµφωνα µε πληροφορίες, ο κ. Ζαχαρής έχει εκδηλώσει τη θέση του να απόσχει από την έρευνα για τη Novartis µε τη δικαιολογία κάποιου προβλήµατος υγείας. Η πραγµατικότητα όµως είναι ότι “κάποιοι” του συνέστησαν να απόσχει από την έρευνα, θυµίζοντάς του κάποια πειθαρχική εµπλοκή του προ 20ετίας, εµπλοκή ροζ περιεχοµένου για την οποία ο εν λόγω εισαγγελέας ετέθη τότε σε αργία και µε απόφαση του Πειθαρχικού Συµβουλίου, µε ψήφους 8-7, δεν τιµωρήθηκε µε την ποινή της απόταξης. ∆ηλαδή, µε λίγα λόγια, του συνέστησαν να απόσχει από τη συγκεκριµένη έρευνα για να µη φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα ΣΥΡΙΖΑϊκών εντύπων µε οκτάστηλα ρεπορτάζ. Βεβαίως, µέχρι σήµερα δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως οι προθέσεις του κ. Ζαχαρή για το τι πρόκειται να πράξει».
Με δεδοµένο ότι ο Ευ. Ζαχαρής κατέθεσε το πόρισµά του χωρίς να προηγηθούν «πρωτοσέλιδα ΣΥΡΙΖΑϊκών εντύπων µε οκτάστηλα ρεπορτάζ», ευλόγως εγείρονται τα ερωτήµατα: αφού ο Α.Α. και οι δικαστικοί συντάκτες της «Αποψης» δεν εντόπισαν τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, πώς πληροφορήθηκαν το ενδεχόµενο εκβιασµού του; Το οµολόγησαν στελέχη του… ΣΥΡΙΖΑ στο φιλοσαµαρικό Μέσο; Ποιοι έκαναν τις συστάσεις και τις νουθεσίες στον Ευ. Ζαχαρή; Ποιος τελικά θύµισε στον αντεισαγγελέα την «εµπλοκή ροζ περιεχοµένου»;
Το «κατασκεύασµα» για τις διώξεις Τουλουπάκη
Ο Ευ. Ζαχαρής εντοπίζει επαρκείς ενδείξεις για τέλεση έξι αδικηµάτων από την Ελένη Τουλουπάκη. Πρόκειται για:
01 Κατάχρηση εξουσίας σε βαθµό κακουργήµατος
02 Κατάχρηση εξουσίας σε βαθµό πληµµελήµατος
03 Παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση
04 Ψευδή βεβαίωση κατ’ εξακολούθηση
05 Παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου
06 Παραβίαση δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα.
Το επίµαχο πόρισµα όµως, εκτός από πρόχειρο και ελλιπές, βρίθει και ανακριβειών:
Πρώτον, ο Ευ. Ζαχαρής δεν έχει αποσαφηνίσει, για να µην πούµε ότι δεν έχει καν καταλάβει, ότι η ανακρίτρια διαφθοράς Ηλιάνα Ζαµανίκα συνέταξε αναφορά κατά της Ελένης Ράικου κατηγορώντας τη για απόκρυψη εγγράφων σε σχέση µε δικογραφία εξοπλιστικών µε πρωταγωνιστές τους Λιακουνάκο – Παπαντωνίου και όχι για το σκάνδαλο Novartis. Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου σηµειώνει χαρακτηριστικά στο πόρισµά του: «Είναι άλλωστε γνωστή η διαφωνία µεταξύ της πρώην εισαγγελέα ∆ιαφθοράς Ελένης Ράικου και της ανακρίτριας διαφθοράς Ηλιάνας Ζαµανίκα, όταν η τελευταία κατηγόρησε την πρώτη ότι δεν της αποστέλλει κρίσιµα έγγραφα που κατείχε, έχοντα σχέση µε την υπ’ αυτής έρευνα της υπόθεσης Novartis στο στάδιο της κύριας ανάκρισης». Βέβαια, η σύγχυση του Ευ. Ζαχαρή είναι το αθώο σενάριο γιατί περίοπτη θέση στο πόρισµα του αντεισαγγελέα έχει και το Documento, το οποίο αποκάλυψε την αναφορά Ζαµανίκα, µε την Ελένη Ράικου να παραιτείται από τη θέση της προϊσταµένης της Εισαγγελίας κατά της ∆ιαφθοράς λίγα εικοσιτετράωρα µετά το δηµοσίευµα.
Δεύτερον, εντύπωση προκαλεί ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κρίνει πως τα προαναφερθέντα αδικήµατα τελέστηκαν κατ’ αποκλειστικότητα από την Ελένη Τουλουπάκη, καθώς –κατά το πόρισµά του– δεν υπάρχουν ενδείξεις τέλεσης αδικηµάτων από τους επίκουρους εισαγγελείς κατά της διαφθοράς Χρήστο Ντζούρα και Στέλιο Μανώλη. «Η υπηρεσία τους ήταν αποκλειστικά επικουρική και διόλου πρωταρχική ή αποφασιστική» σηµειώνεται στο πόρισµα. Βέβαια πολλές εισαγγελικές πράξεις έγιναν χωρίς την παρουσία της Ελένης Τουλουπάκη, γεγονός που δεν συνάδει µε την κρίση του αντεισαγγελέα. Επίσης δεν υπάρχει στο πόρισµα σχεδόν καµία αναφορά στις ανωµοτί εξηγήσεις των δύο εισαγγελέων, οι οποίοι χειρίστηκαν από κοινού µε την προϊσταµένη τους το δαιδαλώδες σκάνδαλο Novartis. Πώς είναι δυνατόν να παραβλέπει τόσο σηµαντικά στοιχεία από το πόρισµά του; Και πώς είναι δυνατόν να θεωρεί αντιδικονοµικές πράξεις που υπογράφουν οι επίκουροι, αλλά αντί να τους µέµφεται να εµφανίζει τους δύο εισαγγελείς υποχείρια της κ. Τουλουπάκη;
Τρίτον, ο Ευ. Ζαχαρής ισχυρίζεται στο πόρισµά του ότι τα στοιχεία που οδήγησαν στον σχηµατισµό της δικογραφίας κατά των δέκα πολιτικών προσώπων είναι «κατασκευασµένα και ψευδή». Κατηγορεί την Ελένη Τουλουπάκη ότι αδιαφόρησε για τα στοιχεία που αφορούσαν γιατρούς και παρόχους ιατροφαρµακευτικής περίθαλψης επειδή εστίασε στην αναζήτηση επιβαρυντικών στοιχείων για τα πολιτικά πρόσωπα, αγνοώντας όλες τις δικονοµικές ενέργειες που έχουν γίνει ακριβώς για τον ρόλο των γιατρών στο σκάνδαλο. Επ’ αυτού, αποκλείει την περίπτωση άγνοιας ή αµέλειας της προϊσταµένης της Εισαγγελίας κατά της ∆ιαφθοράς, προσάπτοντάς της δόλο. Υιοθετεί άκριτα τους ισχυρισµούς των Κωνσταντίνου Φρουζή, Νίκου Μανιαδάκη και Νίκου Μανία περί πιέσεων από την κ. Τουλουπάκη, ενώ σε διάφορα σηµεία του πορίσµατος αναπαράγει σχεδόν αυτούσια τα επιχειρήµατα που αναπαράγει µονίµως και αδιαλείπτως ο Αντώνης Σαµαράς, όπως το αµίµητο περί άλλης γραµµατοσειράς στις καταθέσεις των προστατευόµενων µαρτύρων. Μπροστά λοιπόν σε όλες αυτές τις κατηγορίες ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν µπαίνει καν στον κόπο να κάνει την αντιπαραβολή µε τις εξηγήσεις της Ελένης Τουλουπάκη για να τις καταρρίψει.
Τέταρτον, και κυριότερο, ο αντεισαγγελέας συµπεραίνει ότι «δεν συνέτρεχαν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για να τεθούν οι µάρτυρες υπό προστασία µε τη µορφή της ανωνυµίας» καθώς το συγκεκριµένο καθεστώς αφορά «κυρίως και προεχόντως υποθέσεις τροµοκρατίας και υποκόσµου». ∆ηλαδή, κατά τον Ευ. Ζαχαρή η ζωή των προστατευόµενων µαρτύρων δεν βρισκόταν ή δεν βρίσκεται σε κίνδυνο παρά τις δηµόσιες απειλές αναφερόµενων πολιτικών προσώπων στη δικογραφία του σκανδάλου περί επικείµενης ανασκολόπισης και γδαρσίµατος. Επιπλέον διαπιστώνει ότι οι «Μάξιµος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση» έχουν καταθέσει πολλάκις στις αρµόδιες αρχές των ΗΠΑ «µε διαφαινόµενη στόχευση εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών» αλλά και µε σκοπό την είσπραξη «σοβαρής χρηµατικής αποζηµιώσεως». Για το συγκεκριµένο ζήτηµα ο Λ. Σοφουλάκης έχει εκ διαµέτρου αντίθετη άποψη. Παρά ταύτα, πώς είναι τόσο σίγουρος ο Ευ. Ζαχαρής; Ταυτόχρονα στηλιτεύει το γεγονός ότι οι εν λόγω µάρτυρες απευθύνθηκαν πρώτα στις αµερικανικές αρχές και µετέπειτα σε αυτές «της πατρίδας τους», γεγονός που σύµφωνα µε το σκεπτικό του αποτελεί απόδειξη ότι δεν ενδιαφέρονταν οι προστατευόµενοι µάρτυρες για την αλήθεια.
Να σηµειωθεί δε ότι, αφού κάνει την παραδοχή ότι οι «Σαράφης» και «Κελέση» σκαναρίστηκαν από το FBI, τους αποκαλεί «ψευδοµάρτυρες» που κατέθεταν συντονισµένα και καθ’ υπαγόρευση, ενώ αποκαλεί τις µαρτυρίες τους «δικονοµικά ανυπόστατες». Τέλος, ενώ ψέγει την Ελένη Τουλουπάκη για το γεγονός ότι δεν διαβίβασε αµελλητί τη δικογραφία µε τις καταθέσεις των «ψευδοµαρτύρων», σε άλλα σηµεία επικαλείται λεγόµενά τους για να καταδείξει ότι, λόγου χάρη, κακώς εντάχθηκε σε καθεστώς προστασίας ο Ν. Μανιαδάκης.
