Αλλάζουμε χρονιά και οι άνθρωποι στρέφουμε το βλέμμα εμπρός. Στο Hot.Doc History που θα είναι ένθετο στο Documento της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου αφιερώνουμε και 48 σελίδες ανασκαλίζοντας το παρελθόν της ανθρωπότητας όπως διαμορφωνόταν το «έτος μηδέν» δηλαδή τη χρονολογία που τοποθετείται η γέννηση του Χριστού.
Πού και πώς ζούσαν οι άνθρωποι; Σε ποιές περιοχές της Γης ήταν συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι; Πόσος άραγε να ήταν ο παγκόσμιος πληθυσμός; Και ποιο το επίπεδο διαβίωσης στην κοσμοκράτειρα Ρώμη για τους πατρίκιους και τους πληβείους;
Η ζωή παρουσίαζε τεράστιες αποκλίσεις΄ από τις καλύβες των τροφοσυλλεκτών / κυνηγών της Αφρικής ή της Ωκεανίας μέχρι τις πολυτελείς επαύλεις της αστικοποιημένης Ρώμης. Η οποία κρατούσε ζηλότυπα –εκτός από τη στρατιωτική παντοδυναμία της- και το μυστικό της «πρώτης ύλης» των γιγάντιαίων τεχνικών έργων της: Το σκυρόδεμα. Μαζί και της βιοτεχνικής παραγωγής.
Ο ευρωπαϊκός κόσμος αναζητούσε γέφυρες με την ανατολή της προοδευμένης τεχνικά Κίνας και τη μυστηριακή Ινδία. Μέσω Σογδιανής και Παρθίας χαράσσεται λίγο-λίγο από τον 1ο αιώνα π.Χ., επί αυτοκράτορα Βου Τι, ο εμπορικός «δρόμος του μεταξιού». Το 10 π.Χ. σβήνουν τα τελευταία ελληνιστικά βασίλεια στη μακρινή Πενταποταμία. Ένας ξεχωριστός και άγνωστος πολιτισμός έκανε τα δικά του ξεχωριστά στην Κεντρική Αμερική.
Οι επιστήμες –κληροδότημα της ελληνικής αρχαιότητας- προσπαθούν να σπάσουν τα δεσμά της δεισιδαιμονίας και η Ιατρική αναζητεί το νήμα με τον Ιπποκράτη ενώ στην Ινδία πραγματοποιούνται χειρουργικές επεμβάσεις. Η πανθεϊστική Ρώμη ανοίγει τις πόρτες σε κάθε είδους θεότητα και λατρείες· ακόμη και τις μονοθεϊστικές. Ο ίδιος ο Οκταβιανός Αύγουστος είχε μυηθεί στα Ελευσίνια μυστήρια. Στην «άλλη άκρη της Γης» -σύμφωνα με τις ατελείς γεωγραφικές γνώσεις της εποχής- η διδασκαλία του Κομφούκιου, του Βούδα, του Λάο-τσε, αφορούσαν κυρίως στη στάση ζωής και όχι στο ποιοι Θεοί έπρεπε να λατρεύονται.
Ήταν ένας κόσμος σε μετάβαση και γιαυτό εξαιρετικά ενδιαφέρων.
